13.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 361/16

—

uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

—

w rezultacie zasądzenie od Unii Europejskiej obowiązku naprawienia wszystkich szkód poniesionych przez skarżącego w kwocie 10  000 EUR;

—

obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący niezgodności spornych środków z prawem w zakresie, w jakim, po pierwsze, naruszają one obowiązek uzasadnienia przewidziany w art. 296 TFUE i 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, oraz po drugie, ograniczają prawo własności strony skarżącej przewidziane w art. 1 pierwszego protokołu dodatkowego do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (zwanej dalej „EKPC”) oraz art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, jak również naruszają nakaz poszanowania czci i dobrego imienia wynikający z art. 8 i 10 EKPC.

2.

Zarzut drugi dotyczący tego, że poniesiona przez stronę skarżącą szkoda pozostaje w bezpośrednim związku przyczynowym ze środkami przyjętymi przez Radę Unii Europejskiej.

3.

Zarzut trzeci, podniesiony subsydiarnie, dotyczący istnienia systemu odpowiedzialności Unii Europejskiej niezależnej od winy.