Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62014TN0226

    Sprawa T-226/14: Skarga wniesiona w dniu 15 kwietnia 2014 r. – Komisja przeciwko McCarron Poultry

    Dz.U. C 212 z 7.7.2014, p. 34–35 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    7.7.2014   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 212/34


    Skarga wniesiona w dniu 15 kwietnia 2014 r. – Komisja przeciwko McCarron Poultry

    (Sprawa T-226/14)

    2014/C 212/44

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: adwokat R. Van der Hout oraz L. Cappelletti i F. Moro, pełnomocnicy)

    Strona pozwana: McCarron Poultry Ltd (Killacorn Emyvale, Irlandia)

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    zasądzenie od strony pozwanej na rzecz Komisji Europejskiej należnej kwoty w wysokości 9 76  663,34 EUR, czyli kwocie głównej w wysokości 9 00  662,25 EUR oraz kwocie w wysokości 76  001,09 EUR z tytułu odsetek za zwłokę obliczonych według stopy 2,50 % za okres od dnia 1 grudnia 2010 r. do dnia 15 kwietnia 2014 r.;

    zasądzenie od strony pozwanej na rzecz Komisji Europejskiej kwoty w wysokości 61,690 EUR za dzień z tytułu odsetek od dnia 16 kwietnia 2014 r. do dnia całkowitej spłaty zadłużenia; oraz

    obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Niniejsza skarga została wniesiona na podstawie art. 272 TFEU i ma ona na celu wydanie przez Sąd orzeczenia nakazującego pozwanej zwrot na rzecz Komisji Europejskiej kwoty głównej w wysokości 9 00  662,25 EUR wraz z odsetkami w ramach umowy nr NNE5/1999/20229 dotyczącej „Szczegółowego programu Wspólnoty w dziedzinie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji w dziedzinie »Energii, środowiska i zrównoważonego rozwoju – Część B: program Energia«”.

    W uzasadnieniu skargi Komisja Europejska podnosi jeden zarzut: Komisja twierdzi, że pozwana uchybiła swym zobowiązaniom wynikającym z umowy, nie zwracając Komisji różnicy między należnym pozwanej wkładem finansowym Unii a całkowitą pobraną już przez pozwaną kwotą. Należny pozwanej wkład finansowy jest niższy niż całkowita kwota wypłacona jej przez skarżącą tytułem zaliczki i płatności pośrednich. Komisja twierdzi zatem, że na podstawie umowy pozwana winna zostać zobowiązana do zwrotu dochodzonej kwoty.


    Top