This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62014TN0226
Case T-226/14: Action brought on 15 April 2014 — Commission v McCarron Poultry
Sprawa T-226/14: Skarga wniesiona w dniu 15 kwietnia 2014 r. – Komisja przeciwko McCarron Poultry
Sprawa T-226/14: Skarga wniesiona w dniu 15 kwietnia 2014 r. – Komisja przeciwko McCarron Poultry
Dz.U. C 212 z 7.7.2014, p. 34–35
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
7.7.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 212/34 |
Skarga wniesiona w dniu 15 kwietnia 2014 r. – Komisja przeciwko McCarron Poultry
(Sprawa T-226/14)
2014/C 212/44
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: adwokat R. Van der Hout oraz L. Cappelletti i F. Moro, pełnomocnicy)
Strona pozwana: McCarron Poultry Ltd (Killacorn Emyvale, Irlandia)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
zasądzenie od strony pozwanej na rzecz Komisji Europejskiej należnej kwoty w wysokości 9 76 663,34 EUR, czyli kwocie głównej w wysokości 9 00 662,25 EUR oraz kwocie w wysokości 76 001,09 EUR z tytułu odsetek za zwłokę obliczonych według stopy 2,50 % za okres od dnia 1 grudnia 2010 r. do dnia 15 kwietnia 2014 r.; |
— |
zasądzenie od strony pozwanej na rzecz Komisji Europejskiej kwoty w wysokości 61,690 EUR za dzień z tytułu odsetek od dnia 16 kwietnia 2014 r. do dnia całkowitej spłaty zadłużenia; oraz |
— |
obciążenie pozwanej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsza skarga została wniesiona na podstawie art. 272 TFEU i ma ona na celu wydanie przez Sąd orzeczenia nakazującego pozwanej zwrot na rzecz Komisji Europejskiej kwoty głównej w wysokości 9 00 662,25 EUR wraz z odsetkami w ramach umowy nr NNE5/1999/20229 dotyczącej „Szczegółowego programu Wspólnoty w dziedzinie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji w dziedzinie »Energii, środowiska i zrównoważonego rozwoju – Część B: program Energia«”.
W uzasadnieniu skargi Komisja Europejska podnosi jeden zarzut: Komisja twierdzi, że pozwana uchybiła swym zobowiązaniom wynikającym z umowy, nie zwracając Komisji różnicy między należnym pozwanej wkładem finansowym Unii a całkowitą pobraną już przez pozwaną kwotą. Należny pozwanej wkład finansowy jest niższy niż całkowita kwota wypłacona jej przez skarżącą tytułem zaliczki i płatności pośrednich. Komisja twierdzi zatem, że na podstawie umowy pozwana winna zostać zobowiązana do zwrotu dochodzonej kwoty.