This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62014CN0601
Case C-601/14: Action brought on 22 December 2014 — European Commission v Italian Republic
Sprawa C-601/14: Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2014 r. – Komisja Europejska/Republika Włoska
Sprawa C-601/14: Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2014 r. – Komisja Europejska/Republika Włoska
Dz.U. C 89 z 16.3.2015, p. 7–8
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
16.3.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 89/7 |
Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2014 r. – Komisja Europejska/Republika Włoska
(Sprawa C-601/14)
(2015/C 089/08)
Język postępowania: włoski
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: E. Traversa, F. Moro, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Włoska
Żądania strony skarżącej
|
— |
Stwierdzenie, że Republika Włoska, nie podejmując wszelkich środków koniecznych do zapewnienia istnienia systemu kompensaty dla ofiar umyślnych przestępstw z użyciem przemocy popełnionych na jej terytorium, uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na podstawie art. 12 ust. 2 dyrektywy 2004/80/WE (1); |
|
— |
obciążenie Republiki Włoskiej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Dyrektywa 2004/80 ustanawia system współpracy między władzami krajowymi w celu ułatwienia ofiarom przestępstw dostępu w całej Unii Europejskiej do odpowiedniej kompensaty w sytuacjach transgranicznych. System współpracy funkcjonuje na podstawie systemów państw członkowskich w zakresie kompensaty dla ofiar umyślnych przestępstw z użyciem przemocy popełnionych na ich odpowiednich terytoriach. Aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie tego systemu współpracy, art. 12 ust. 2 dyrektywy nakłada na państwa członkowskie obowiązek dysponowania systemem kompensaty dla ofiar umyślnych przestępstw z użyciem przemocy popełnionych na ich odpowiednich terytoriach, który gwarantuje sprawiedliwą i odpowiednią kompensatę dla ofiar, bądź ustanowienia takiego systemu. Obowiązek ten należy rozumieć w ten sposób, że odnosi się on do wszystkich umyślnych przestępstw z użyciem przemocy, a nie tylko do niektórych z nich.
Włoski porządek prawny przewiduje krajowy system kompensaty dla ofiar przestępstw składający się z szeregu ustaw szczególnych odnoszących się do kompensaty określonych umyślnych przestępstw z użyciem przemocy, ale nie przewiduje ogólnego systemu kompensaty dotyczącego ofiar wszystkich przestępstw, które włoski kodeks karny wyszczególnia i kwalifikuje jako umyślne i popełnione z użyciem przemocy. W szczególności włoski porządek prawny nie przewiduje systemu kompensaty z tytułu umyślnych przestępstw z użyciem przemocy wchodzących w zakres tzw. „przestępczości pospolitej” i nieobjętych ustawami szczególnymi.
Wobec powyższego należy stwierdzić, że Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na podstawie art. 12 ust. 2 dyrektywy 2004/80/WE.
(1) Dyrektywa Rady 2004/80/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. odnosząca się do kompensaty dla ofiar przestępstw (Dz.U. L 261, s. 15).