9.2.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 46/22

1)

Czy zgodnie z prawem wspólnotowym art. 14 dyrektywy 98/71 (1) i art. 110 rozporządzenia WE nr 6/2002 (2) należy interpretować w ten sposób, że, przepisy te przyznają producentom części zamiennych i akcesoriów prawo do używania zarejestrowanych znaków towarowych osób trzecich celem zezwolenia ostatecznemu kupującemu na przywrócenie oryginalnego wyglądu produktu złożonego, a zatem także gdy właściciel znaku zastosuje omawiane znaki odróżniające na części zamiennej lub akcesoriach przeznaczonych do zamontowania w produkcie złożonym w taki sposób, że pozostaną one widoczne na zewnątrz, co wpłynie na wygląd zewnętrzny produktu złożonego?

2)

Czy klauzulę naprawy, o której mowa w art. 14 dyrektywy 98/71 i art. 110 rozporządzenia WE nr 6/2002 należy interpretować w ten sposób, że ustanawia ona prawo podmiotowe na rzecz innych producentów części zamiennych i akcesoriów i czy takie prawo podmiotowe obejmuje uprawnienie tych podmiotów trzecich do używania zarejestrowanego znaku towarowego innych producentów w odniesieniu do części zamiennych i akcesoriów, tytułem odstępstwa od norm, o których mowa w rozporządzeniu nr 207/09 (3) i w dyrektywie 89/104/EWG (4), a zatem także w sytuacji, gdy właściciel znaku zastosuje omawiane znaki odróżniające na części zamiennej lub akcesoriach przeznaczonych do zamontowania w produkcie złożonym w taki sposób, że pozostaną one widoczne na zewnątrz, co wpłynie na wygląd zewnętrzny produktu złożonego?