7.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 260/22

—

uznanie odwołania za dopuszczalne;

—

uchylenie ogłoszonego w dniu 10 kwietnia 2013 r. i doręczonego w dniu 11 kwietnia 2013 r. wyroku Sądu (piąta izba) w sprawie T-360/11 i następnie stwierdzenie na podstawie przepisów wspólnotowych nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 8 kwietnia 2011 r. w sprawie R 2355/2010-2;

—

potwierdzenie ważności znaku towarowego wnoszącej odwołanie;

—

obciążenie drugiej strony postępowania kosztami.

—

Wnosząca odwołanie podnosi, że art. 60 rozporządzenia nr 207/2009 (1) przewiduje w odniesieniu do wniesienia odwołania i jego uzasadnienia, że odwołanie wnosi się na piśmie w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia decyzji, a pisemne stanowisko przedstawiające podstawy odwołania wnosi się w terminie czterech miesięcy od daty zawiadomienia o decyzji.

—

Uzasadnienie odwołania zostało wysłane pocztą wprawdzie w dniu 27 stycznia 2011 r., jednak dotarło w dniu 2 lutego 2011 r., czyli po upływie czteromiesięcznego terminu określonego w art. 60 rozporządzenia nr 207/2009.

—

Sposób obliczania terminów i formy doręczenia zostały uregulowane w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2868/95 z dnia 13 rudnia 1995 r. wykonującym rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 303, s. 1).

—

Zgodnie z zasadą 70 ust. 1 i 2 wspomnianego rozporządzenia termin rozpoczyna bieg, gdy wyrażony jest jako dzień, tydzień, miesiąc lub rok, następnego dnia po dniu doręczenia, które następuje w momencie faktycznego otrzymania doręczanego dokumentu.

—

W przypadku gdy termin, jak w niniejszym przypadku, wyrażony jest jako określona liczba miesięcy, upływa on w czwartym miesiącu, w dniu mającym tę samą datę jak dzień, kiedy określone zdarzenie miało miejsce (zasada 70 ust. 4).

—

Upływ tego terminu został przerwany w wyniku siły wyższej i szczególnych okoliczności, za które żadna ze stron nie ponosi odpowiedzialności.

—

Ponieważ doręczenie decyzji wnoszącej odwołanie nastąpiło w dniu 27 września 2010 r. i miała ona cztery miesiące na przedstawienie uzasadnienia, termin ten zaczął biec w dniu 28 września 2010 r. i upłynął cztery miesiące później w odpowiadającym mu dniu 28 stycznia 2011 r.

—

Wnosząca odwołanie, aby nie utracić swojego roszczenia, musiała zatem podjąć działanie w tym okresie, co oznacza, że przysługujący jej termin był krótszy niż cztery miesiące.

—

Wysłała ona uzasadnienie drogą pocztową w dniu 27 stycznia 2011 r., czyli w ostatnim dniu terminu.

—

Przesyłka została doręczona stronie pozwanej w dniu 2 lutego 2011 r., ponieważ między tymi datami był weekend.

—

Wnosząca odwołanie postąpiła zgodnie z przepisami i dotrzymała ustanowionego terminu, dlatego też jej odwołanie powinno było zostać uznane za dopuszczalne.

—

Odwołanie zostało wniesione w dwumiesięcznym terminie określonym w pierwszej części art. 60 rozporządzenia nr 207/2009.

—

Uzasadnienie odwołania zostało przedstawione na piśmie w terminie czterech miesięcy.

—

Uzasadnienie to zostało przesłane drogą pocztową, na którą wnosząca odwołanie nie ma żadnego wpływu.

—

Wniesienie odwołania, o którym mowa w zaskarżonym wyroku, w żadnym razie nie może oznaczać — mimo należnego szacunku dla odmiennej interpretacji i odrębnego stanowiska — otrzymania dokumentu przez drugą stronę postępowania odwoławczego, z wyjątkiem oczywiście sytuacji, gdy wnoszący odwołanie nie podjął działania w wyznaczonym terminie.

—

W przeciwieństwie do zawartej w zaskarżonym wyroku wykładni art. 60 rozporządzenia nr 207/2009 przewiduje: „Pisemne stanowisko przedstawiające podstawy odwołania wnosi się w terminie czterech miesięcy […]”, co nie powinno i nie może oznaczać, że uzasadnienie musi w tym terminie dotrzeć do OHIM, ponieważ nie zawsze dokumenty są nadawane i otrzymywane w tym samym momencie.

—

Wnoszący odwołanie musi wypełnić swój obowiązek w terminie, co też wnosząca odwołanie uczyniła. W związku z tym nie można oceniać, że liczy się data otrzymania, ponieważ oznaczałoby to naruszenie zasady równego traktowania z uwagi na pochodzenie z różnych krajów i fakt, że inne środki przekazu nie były dostępne i nie były konieczne, ponieważ stanowią rozwiązanie alternatywne zgodnie z przepisami rozporządzenia nr 2868/95.

—

Wnosząca odwołanie uważa, że we wspomnianym terminie czterech miesięcy wnoszący odwołanie jest zobowiązany nadać lub przekazać pismo i że w niniejszej sprawie przedstawienie uzasadnienia nie stanowiło nowej okoliczności, ponieważ wyraziła ona swój zamiar, wnosząc samo odwołanie.

—

Poprzez oddalenie jej skargi w całości w zaskarżonym wyroku naruszono art. 60 rozporządzenia nr 207/2009 oraz zasady 61, 62, 63, 64, 65 i 70 rozporządzenia nr 2868/95.