Skarga wniesiona w dniu 7 lutego 2013 r. — Parlament Europejski przeciwko Komisji Europejskiej

(Sprawa C-65/13)

2013/C 108/36

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Parlament Europejski (przedstawiciele: A. Tamás i J. Rodrigues, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi o stwierdzenie nieważności Parlament Europejski podnosi jeden tylko zarzut dotyczący naruszenia art. 38 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011 (1). Wydając zaskarżoną decyzję, Komisja nadużyła bowiem uprawnień przyznanych jej przez ustawodawcę Unii.

W istocie art. 38 wspomnianego rozporządzenia przyznaje Komisji wyłącznie uprawnienia wykonawcze, których granice wynikają z art. 291 TFUE. Zdaniem Parlamentu postanowienie to należy interpretować w ten sposób, że nie zezwala ono na wydawanie aktów o zasięgu generalnym, które uzupełniałyby niektóre, inne niż istotne, elementy aktu ustawodawczego. Jedynie akty ustawodawcze lub akty delegowane w rozumieniu art. 290 TFUE mogą uzupełniać inne niż istotne elementy aktu podstawowego.

Tymczasem akt wydany przez Komisję, mający charakter aktu wykonawczego w rozumieniu art. 291 TFUE, uzupełnia także niektóre, inne niż istotne, elementy rozporządzenia (UE) nr 492/2011. W rezultacie Parlament uważa, że gdyby uzupełnienie innych niż istotne elementów rozporządzenia (UE) nr 492/2011 było konieczne, Komisja powinna była, w braku uprawnienia do wydania aktu delegowanego w rozumieniu art. 290 TFUE, przedstawić ustawodawcy wniosek legislacyjny, który uzupełniałby lub zmieniał akt podstawowy.

(1)  Rozporządzenie z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii (Dz.U. L 141, s. 1).