EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62013CJ0387

Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 16 października 2014 r.
VAEX Varkens- en Veehandel BV przeciwko Productschap Vee en Vlees.
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez College van Beroep voor het bedrijfsleven.
Odesłanie prejudycjalne – Rolnictwo – Rozporządzenie (WE) nr 612/2009 – Refundacje wywozowe – Rozporządzenie (WE) nr 376/2008 – System pozwoleń na wywóz – Zgłoszenie wywozowe złożone przed wydaniem pozwolenia na wywóz – Wywóz dokonany w okresie ważności pozwolenia na wywóz – Skorygowanie uchybień.
Sprawa C-387/13.

Court reports – general

ECLI identifier: ECLI:EU:C:2014:2296

WYROK TRYBUNAŁU (szósta izba)

z dnia 16 października 2014 r. ( *1 )

„Odesłanie prejudycjalne — Rolnictwo — Rozporządzenie (WE) nr 612/2009 — Refundacje wywozowe — Rozporządzenie (WE) nr 376/2008 — System pozwoleń na wywóz — Zgłoszenie wywozowe złożone przed wydaniem pozwolenia na wywóz — Wywóz dokonany w okresie ważności pozwolenia na wywóz — Skorygowanie uchybień”

W sprawie C‑387/13

mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez College van Beroep voor het bedrijfsleven (Niderlandy) postanowieniem z dnia 4 lipca 2013 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 8 lipca 2013 r., w postępowaniu:

VAEX Varkens- en Veehandel BV

przeciwko

Productschap Vee en Vlees,

TRYBUNAŁ (szósta izba),

w składzie: A. Borg Barthet, pełniący obowiązki prezesa szóstej izby, M. Berger i F. Biltgen (sprawozdawca), sędziowie,

rzecznik generalny: M. Szpunar,

sekretarz: A. Calot Escobar,

uwzględniając pisemny etap postępowania,

rozważywszy uwagi przedstawione:

w imieniu VAEX Varkens- en Veehandel BV przez T. Linssena, advocaat,

w imieniu rządu niderlandzkiego przez B. Koopman oraz M. Bulterman, działające w charakterze pełnomocników,

w imieniu Rady Unii Europejskiej przez E. Karlsson oraz B. Driessena, działających w charakterze pełnomocników,

w imieniu Komisji Europejskiej przez H. Kranenborga oraz D. Triantafyllou, działających w charakterze pełnomocników,

podjąwszy, po wysłuchaniu rzecznika generalnego, decyzję o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii,

wydaje następujący

Wyrok

1

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni i – stosownie do okoliczności – ważności ram prawnych mających zastosowanie do refundacji wywozowych w zakresie produktów rolnych, mianowicie po pierwsze rozporządzenia Komisji (WE) nr 612/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (Dz.U. L 186, s. 1), a po drugie rozporządzenia Komisji (WE) nr 376/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (Dz.U. L 114, s. 3) oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 382/2008 z dnia 21 kwietnia 2008 r. w sprawie zasad stosowania pozwoleń na przywóz i na wywóz w sektorze wołowiny i cielęciny (Dz.U. L 115, s. 10).

2

Wniosek ten został złożony w ramach sporu między VAEX Varkens- en Veehandel BV (zwaną dalej „VAEX”), spółką mającą siedzibę w Niderlandach, a Productschap Vee en Vlees (zwanym dalej „PVV”) w przedmiocie odmowy wypłaty refundacji wywozowej i zatrzymania zabezpieczenia złożonego w celu uzyskania pozwolenia na wywóz.

Ramy prawne

3

Motywy 15, 21 i 27 rozporządzenia nr 376/2008 mają następujące brzmienie:

„(15)

Pozwolenie na przywóz lub na wywóz uprawnia do dokonania przywozu lub wywozu i z tego względu należy je przedstawić przy przyjmowaniu zgłoszenia przywozowego lub wywozowego.

[…]

(21)

W rozporządzeniach Wspólnoty wprowadzających pozwolenia i świadectwa przewiduje się, że zabezpieczenie podlega przepadkowi w całości lub w części, jeżeli w okresie ważności pozwolenia lub świadectwa przywóz lub wywóz nie został dokonany lub też został dokonany jedynie w części […].

(27)

W niektórych sektorach wspólnej organizacji rynków rolnych ustanowiono przepis przewidujący ustalenie okresu do namysłu przed wydawaniem pozwolenia na wywóz. Celem ustalenia takiego okresu jest umożliwienie dokonania oceny sytuacji na rynku oraz zawieszenie, gdzie stosowne, w szczególności w przypadku wystąpienia trudności, nierozpatrzonych jeszcze wniosków, ze skutkiem nieuwzględnienia tych wniosków […]”.

4

Artykuł 7 tego rozporządzenia stanowi:

„1.   Pozwolenie na przywóz lub wywóz upoważnia i zobowiązuje odpowiednio do przywozu lub wywozu określonej ilości danych produktów lub towarów na podstawie tego pozwolenia i, z wyjątkiem przypadku siły wyższej, w okresie jego ważności.

[…]

2.   Pozwolenie na wywóz ustalające wcześniej refundację wywozową zobowiązuje do wywozu określonej ilości danych produktów na podstawie tego pozwolenia i, z wyjątkiem przypadku siły wyższej, w okresie jego ważności.

W przypadku gdy wywóz produktów podlega wymogowi przedstawienia pozwolenia na wywóz, wówczas pozwolenie na wywóz wyznaczające wcześniej refundację stanowi o uprawnieniu do wywozu oraz stanowi uprawnienie do otrzymania refundacji.

[…]”.

5

Zgodnie z art. 22 tego rozporządzenia:

„1.   Do celów określenia okresu ich ważności uznaje się, że pozwolenia lub świadectwa zostały wydane w dniu wniesienia wniosku. Dzień ten wlicza się do okresu ważności pozwolenia lub świadectwa. Jednakże pozwolenia lub świadectwa mogą zostać zastosowane dopiero po ich faktycznym wydaniu.

2.   Można postanowić, że pozwolenie lub świadectwo jest ważne od dnia jego faktycznego wydania. W takim wypadku dzień faktycznego wydania wlicza się do okresu ważności pozwolenia lub świadectwa”.

6

Artykuł 23 rozporządzenia nr 376/2008 przewiduje:

„1.   Egzemplarz nr 1 pozwolenia lub świadectwa przedstawia się w urzędzie celnym, który przyjął:

[…]

b)

zgłoszenie dotyczące wywozu, w przypadku pozwolenia na wywóz lub świadectwa o wcześniejszym wyznaczeniu refundacji.

[…]

2.   Egzemplarz nr 1 pozwolenia lub świadectwa przedstawia się lub przechowuje do dyspozycji organów celnych przy przyjmowaniu zgłoszenia określonego w ust. 1”.

7

Artykuł 24 rozporządzenia nr 376/2008 przewiduje:

„1.   Nie naruszając przepisów art. 23, państwo członkowskie może zezwolić, aby pozwolenie lub świadectwo:

a)

zostało [złożone] organowi wydającemu lub organowi odpowiedzialnemu za wypłacanie refundacji;

[…]

6.   W przypadku gdy produkty wywożone nie podlegają wymogowi przedstawienia pozwolenia na wywóz, ale dla którego [dla których] refundacja wyznaczona została z wykorzystaniem świadectwa wywozowego [pozwolenia na wywóz] o wcześniejszym ustaleniu refundacji, jeżeli wskutek błędu dokument wykorzystywany przy wywozie w celu uzyskania refundacji nie zawiera żadnego wpisu odwołującego się do przepisów niniejszego artykułu lub numeru pozwolenia lub świadectwa lub jeżeli informacja jest błędna, działanie można zatwierdzić pod warunkiem spełnienia następujących wymogów:

a)

pozwolenie na wywóz o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla danego produktu, ważne w dniu przyjęcia zgłoszenia, jest w posiadaniu organu odpowiedzialnego za wypłacanie refundacji;

b)

właściwym organom udostępnia się wystarczające dowody, które umożliwiają ustalenie związku między ilością wywożonych towarów a pozwoleniem lub świadectwem odnoszącym się do wywozu”.

8

Artykuł 34 ust. 2 tego rozporządzenia stanowi:

„Z zastrzeżeniem stosowania art. 39, 40 i 47, w przypadku gdy obowiązek przywozu lub wywozu nie został spełniony, zabezpieczenie podlega przepadkowi w kwocie równej różnicy między:

a)

95% ilości wskazanej na pozwoleniu lub świadectwie; a

b)

ilością faktycznie przywiezioną lub wywiezioną.

[…]”.

9

Motywy 4 i 10 rozporządzenia nr 612/2009 mają następujące brzmienie:

„(4)

W rozumieniu niniejszego rozporządzenia za dzień wywozu uważa się dzień, w którym organy celne przyjmują dokument, w którym zgłaszający oświadcza wolę dokonania wywozu produktów, w odniesieniu do których wnosi o skorzystanie z refundacji wywozowej. Dokument ten ma na celu zwrócenie uwagi, w szczególności uwagi organów celnych, na fakt, że dana czynność jest przeprowadzana z pomocą środków finansowych Wspólnoty, w celu przeprowadzenia przez te organy odpowiednich kontroli. Od momentu tego przyjęcia produkty pozostają pod dozorem celnym do czasu ich faktycznego wywozu. Data ta służy za podstawę ustalenia ilości, rodzaju i cech wywożonego produktu.

[…]

(10)

Aby można było jednolicie interpretować pojęcie »wywóz ze Wspólnoty«, należy sprecyzować, że produkt jest uważany za wywieziony, gdy opuszcza obszar celny Wspólnoty”.

10

Zgodnie z art. 3 tego rozporządzenia:

„[…] [u]prawnienie do refundacji nabywa się:

po opuszczeniu obszaru celnego Wspólnoty, gdy stosuje się jednolitą stawkę refundacji do wszystkich państw trzecich,

po przywozie do określonego kraju trzeciego, gdy stosuje się do tego kraju trzeciego zróżnicowaną refundację”.

11

Artykuł 4 ust. 1 tego rozporządzenia stanowi:

„Uprawnienie do refundacji jest uzależnione od przedstawienia pozwolenia na wywóz z wcześniejszym ustaleniem refundacji, z wyjątkiem wywozu towarów.

[…]”.

12

Stosownie do art. 5 ust. 1 i 2 wspomnianego rozporządzenia „dzień wywozu” oznacza dzień, w którym organy celne przyjmują zgłoszenie wywozowe stwierdzające, że ma być złożony wniosek o refundację. Data przyjęcia zgłoszenia wywozowego wyznacza między innymi stosowaną stawkę refundacji, dostosowania, których należy dokonać, jak również ilość, rodzaj i cechy wywożonego produktu.

13

Zgodnie z art. 5 ust. 7 akapit trzeci rozporządzenia nr 612/2009 właściwy urząd celny musi być w stanie przeprowadzać kontrole bezpośrednie i dokonywać identyfikacji towarów przeznaczonych do transportu do urzędu celnego wyprowadzenia poza obszar celny Wspólnoty.

14

Motyw 9 rozporządzenia nr 382/2008 ma następującą treść:

„[…] [D]ecyzje w sprawie wniosków o pozwolenie na wywóz powinny być ogłaszane dopiero po upływie okresu potrzebnego na ich rozpatrzenie, umożliwiającego Komisji oszacowanie wnioskowanych ilości i odnośnego kosztu oraz, gdy stosowne, podjęcie szczególnych działań w sprawie tych wniosków. […]”.

15

Artykuł 9 tego rozporządzenia stanowi:

„Nie naruszając przepisów art. 5 ust. 1 rozporządzenia [Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (Dz.U. L 152, s. 1)], w przypadku każdego wywozu produktów w sektorze wołowiny i cielęciny, w odniesieniu do którego wystąpiono o refundację wywozową, należy przedstawić pozwolenie na wywóz z wcześniejszym ustaleniem refundacji, zgodnie z przepisami art. 10–16 niniejszego rozporządzenia”.

16

Artykuł 10 rozporządzenia nr 382/2008 przewiduje:

„1.   Okres ważności pozwolenia na wywóz dotyczącego produktu, na który wnioskuje się o refundację i który jest objęty systemem wydania pozwoleń na wywóz z wcześniejszym wyznaczeniem refundacji, liczony od daty wydania pozwolenia w rozumieniu art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, wynosi:

a)

pięć miesięcy plus miesiąc bieżący dla produktów objętych pozycją kodu CN 0102 10 i 75 dni dla produktów objętych pozycjami kodu CN 0102 90 i ex 1602;

b)

60 dni dla innych produktów.

[…]”.

17

Artykuł 78 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. L 302, s. 1, zwanego dalej „kodeksem celnym”) stanowi:

„1.   Po zwolnieniu towarów organy celne mogą z urzędu lub na wniosek zgłaszającego dokonać sprostowania zgłoszenia.

2.   Po dokonaniu zwolnienia towarów organy celne mogą, w celu upewnienia się o prawidłowości danych zawartych w zgłoszeniu, przystąpić do kontroli dokumentów i danych handlowych dotyczących operacji przywozu lub wywozu towarów objętych zgłoszeniem oraz późniejszych operacji handlowych dotyczących tych samych towarów. Kontrole te mogą być przeprowadzone u zgłaszającego bądź u każdej osoby bezpośrednio lub pośrednio zainteresowanej zawodowo tymi operacjami, jak również u każdej innej osoby posiadającej dla potrzeb zawodowych wymienione dokumenty i dane. Organy te mogą również przeprowadzić rewizję towarów, o ile istnieje jeszcze możliwość ich okazania.

3.   Jeżeli z kontroli zgłoszenia lub kontroli po zwolnieniu towarów wynika, że przepisy regulujące właściwą procedurę celną zostały zastosowane w oparciu o nieprawidłowe lub niekompletne dane, organy celne podejmują, zgodnie z wydanymi przepisami, niezbędne działania w celu uregulowania sytuacji, biorąc pod uwagę nowe dane, którymi dysponują”.

Postępowanie główne i pytania prejudycjalne

18

W dniu 15 października 2009 r. VAEX wniósł do PVV o wydanie pozwolenia na wywóz stada jałówek do Rosji. W celu uzyskania tego pozwolenia złożyła ona zabezpieczenie w wysokości 6448 EUR. W dniach 15 i 16 października 2009 r. PVV przekazał VAEX dokumenty zatytułowane „Stan zmian w zakresie ustanawiania zabezpieczeń i środków trwałych” wskazujący na pozwolenia na wywóz o numerach tymczasowych, odpowiednio, 100308 i 100315.

19

Zdaniem VAEX w trakcie rozmowy telefonicznej w dniu 19 października 2009 r. dotyczącej objętego wnioskiem pozwolenia na wywóz jeden z pracowników PVV potwierdził wykorzystanie pozwolenia o numerze 100315 w odniesieniu do zgłoszenia wywozowego dokonanego w dniu następnym. PVV twierdzi jednak, że taka informacja nie została przekazana przez telefon.

20

W dniu 20 października 2009 r. VAEX złożył zgłoszenie wywozowe dotyczące danego stada jałówek. Owo zgłoszenie zawierało wniosek o wypłatę refundacji wywozowej na podstawie pozwolenia na wywóz o numerze 100315. Jeszcze tego samego dnia organy celne przyjęły to zgłoszenie wywozowe.

21

W dniu 21 października 2009 r. PVV wydał pozwolenie na wywóz o numerze 100344 dotyczące wywozu objętego wnioskiem VAEX. W dniu 22 października 2009 r. wspomniane stado jałówek opuściło obszar celny Unii Europejskiej i dotarło do miejsca przeznaczenia w dniu 26 października 2009 r.

22

Decyzją z dnia 6 lipca 2010 r. PVV nie uwzględnił wniosku o wypłatę refundacji wywozowej złożonego przez VAEX i postanowił o zatrzymaniu zabezpieczenia ustanowionego w celu uzyskania wspomnianego pozwolenia na wywóz.

23

PVV oddalił zażalenie złożone na tę decyzję przez VAEX z tego względu, że wywóz nie został dokonany w okresie ważności wspomnianego pozwolenia.

24

VAEX zwrócił się do College van Beroep voor het bedrijfsleven (administracyjnego sądu apelacyjnego w sprawach gospodarczych) w celu uzyskania refundacji objętej wnioskiem i zwolnienia złożonego zabezpieczenia.

25

Ów sąd uważa, że rozwiązanie sporu zależy od tego, czy wypłata refundacji wywozowej zależy od warunku, że zgłoszenie wywozowe zostało dokonane w okresie ważności pozwolenia na wywóz.

26

Sąd odsyłający stwierdza, że zarówno przepisy dotyczące refundacji, jak i przepisy dotyczące pozwoleń na wywóz mogą być interpretowane w sposób korzystny lub, wprost przeciwnie, w sposób niekorzystny dla VAEX, który uważa, że refundacja jest należna, jeśli wywóz został dokonany w okresie ważności pozwolenia na wywóz.

27

Ponadto w przypadku, gdyby mające zastosowanie przepisy stały na przeszkodzie korekcie a posteriori pozwalającej na przyznanie refundacji wywozowej, o którą wystąpił VAEX, sąd odsyłający wyraża wątpliwości co do ważności takich przepisów zwłaszcza w świetle zasady proporcjonalności.

28

W tych okolicznościach College van Beroep voor het bedrijfsleven postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującymi pytaniami prejudycjalnymi:

„1)

Czy mające zastosowanie europejskie ramy prawne stoją w przypadku takim jak rozpatrywany na przeszkodzie:

a)

wypłacie wnioskowanej refundacji,

b)

zwolnieniu zabezpieczenia złożonego w ramach wniosku o pozwolenie?

2)

W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na jedno lub na oba pytania: czy rozpatrywane ramy prawne stoją w niniejszym przypadku na przeszkodzie zatwierdzeniu a posteriori, tak aby można było nadal zaliczyć działanie na poczet pozwolenia i na tej podstawie nadal wypłacić refundację lub w odpowiednim wypadku nadal zwolnić złożone zabezpieczenie?

3)

W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie drugie: czy rozpatrywane ramy prawne są w niniejszym przypadku nieważne w zakresie, w jakim nie przewidują wypłaty refundacji lub w odpowiednim wypadku zwolnienia złożonego zabezpieczenia w przypadku takim jak rozpatrywany, w którym pozwolenie zostało wykorzystane jeden dzień za wcześnie?”.

W przedmiocie pytań prejudycjalnych

W przedmiocie pytania pierwszego

29

W ramach pytania pierwszego sąd odsyłający dąży w istocie do ustalenia, czy przepisy rozporządzenia nr 612/2009, jak również przepisy rozporządzenia nr 376/2008 i rozporządzenia nr 382/2008 stoją zasadniczo na przeszkodzie wypłacie refundacji wywozowej oraz zwolnieniu zabezpieczenia złożonego w tym względzie, jeśli dany eksporter nie dysponował ważnym pozwoleniem na wywóz w dniu przyjęcia zgłoszenia wywozowego, nawet jeśli faktyczny wywóz odnośnych towarów miał miejsce w okresie ważności wydanego mu pozwolenia na wywóz.

30

Należy stwierdzić w tym względzie, że art. 4 ust. 1 rozporządzenia nr 612/2009 stanowi, że uprawnienie do refundacji jest uzależnione od przedstawienia pozwolenia na wywóz właściwym organom celnym.

31

Zważywszy, że art. 4 rozporządzenia nr 612/2009 zawarty jest w części obejmującej przepisy ogólne tego rozporządzenia odnoszące się do uprawnienia do refundacji, należy zaznaczyć, iż jeśli chodzi o art. 3 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3665/87 z dnia 27 listopada 1987 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (Dz.U. L 351, s. 1), który odpowiada art. 5 rozporządzenia nr 612/2009 i który stanowi część takich samych przepisów ogólnych, Trybunał orzekł, że informacje przewidziane w tym art. 3 nie służą wyłącznie obliczeniu dokładnej kwoty refundacji, lecz przede wszystkim ustaleniu, czy w ogóle istnieje uprawnienie do refundacji, i uruchomieniu systemu weryfikacji wniosku o refundację (wyrok Dachsberger & Söhne, C‑77/08, EU:C:2009:172, pkt 24 i przytoczone tam orzecznictwo).

32

Co się tyczy weryfikacji, jakich należy dokonać, art. 5 ust. 7 rozporządzenia nr 612/2009 stanowi, że właściwy urząd celny musi być w stanie przeprowadzać kontrole bezpośrednie produktów, w odniesieniu do których wystąpiono o refundacje wywozowe, i dokonywać identyfikacji towarów przeznaczonych do transportu do urzędu celnego wyprowadzenia poza obszar celny Unii.

33

Kontrole te są bowiem niezbędne do tego, aby można było wypełnić cele przepisów Unii w zakresie refundacji wywozowych (zob. podobnie wyroki: Dachsberger & Söhne, EU:C:2009:172, pkt 41 i przytoczone tam orzecznictwo; Südzucker i in., C‑608/10, C‑10/11 i C‑23/11, EU:C:2012:444, pkt 43).

34

Wynika stąd, że przedstawienie pozwolenia na wywóz stanowi istotny element systemu weryfikacji wniosków o refundację.

35

Rozporządzenie nr 612/2009 nie zawiera jednak żadnego wyjaśnienia co do zasad, którym podlega przedstawienie pozwolenia na wywóz. Owe wyjaśnienia wynikają z rozporządzenia nr 376/2008, jak również – jeśli chodzi konkretnie o sektor wołowiny i cielęciny – z rozporządzenia nr 382/2008.

36

Tak więc stosownie do motywu 15 rozporządzenia nr 376/2008 pozwolenie na wywóz uprawnia do dokonania wywozu i z tego względu należy je przedstawić przy przyjmowaniu zgłoszenia wywozowego.

37

Zgodnie z art. 7 tego rozporządzenia pozwolenie na wywóz upoważnia i zobowiązuje do wywozu w okresie jego ważności określonej ilości danych produktów lub towarów.

38

Jeśli chodzi o okres ważności pozwolenia na wywóz, z art. 22 ust. 1 rozporządzenia nr 376/2008 wynika, że uznaje się, iż pozwolenia zostały wydane w dniu złożenia wniosku, przy czym mogą one zostać użyte dopiero po ich faktycznym wydaniu. Zgodnie z art. 22 ust. 2 tego rozporządzenia można jednak odstąpić od tej reguły, postanawiając, że pozwolenie jest ważne od dnia jego faktycznego wydania, zaś taka możliwość została przewidziana w szczególności w art. 10 ust. 1 rozporządzenia nr 382/2008.

39

Jak wynika bowiem z motywu 27 rozporządzenia nr 376/2008 i z motywu 9 rozporządzenia nr 382/2008, w niektórych sektorach wspólnej organizacji rynków rolnych pozwolenia na wywóz zostają wydane dopiero po upływie okresu do namysłu, aby umożliwić Komisji Europejskiej dokonanie oceny sytuacji na rynku, oszacowanie wnioskowanych ilości i odnośnych kosztów oraz podjęcie w razie potrzeby szczególnych działań w sprawie rozpatrywanych wniosków.

40

Stosownie do art. 23 ust. 1 rozporządzenia nr 376/2008 pozwolenie na wywóz przedstawia się w urzędzie celnym, który przyjął zgłoszenie dotyczące wywozu. Zgodnie z art. 23 ust. 2 tego rozporządzenia owo pozwolenie przedstawia się lub przechowuje do dyspozycji organów celnych przy przyjmowaniu zgłoszenia dotyczącego wywozu.

41

Z powyższego wynika, że ważne pozwolenie na wywóz powinno w zasadzie zostać przedstawione przez eksportera w chwili przyjęcia zgłoszenia wywozowego przez właściwy urząd celny. Tego wniosku nie podważa zasadniczo okoliczność, że w chwili faktycznego wywozu omawianych towarów ów eksporter dysponował pozwoleniem na wywóz dotyczącym wspomnianych towarów.

42

Mając na uwadze całość powyższych rozważań, na pytanie pierwsze należy odpowiedzieć, że przepisy rozporządzenia nr 612/2009, jak również przepisy rozporządzenia nr 376/2008 i rozporządzenia nr 382/2008 należy interpretować w ten sposób, iż stoją one zasadniczo na przeszkodzie wypłacie refundacji wywozowej oraz zwolnieniu zabezpieczenia złożonego w tym względzie, jeśli dany eksporter nie dysponował ważnym pozwoleniem na wywóz w dniu przyjęcia zgłoszenia wywozowego, nawet jeśli faktyczny wywóz odnośnych towarów miał miejsce w okresie ważności wydanego mu pozwolenia na wywóz.

W przedmiocie pytania drugiego

43

W ramach pytania drugiego sąd odsyłający dąży w istocie do ustalenia, czy przepisy rozporządzenia nr 612/2009, jak również przepisy rozporządzenia nr 376/2008 i rozporządzenia nr 382/2008 stoją na przeszkodzie – w sytuacji takiej jak ta w postępowaniu głównym – korekcie a posteriori pozwalającej zaliczyć działanie na poczet pozwolenia na wywóz, wypłacić refundację wywozową na jego podstawie oraz w razie potrzeby zwolnić złożone zabezpieczenie.

44

W tym względzie należy przypomnieć, że jeśli chodzi o okoliczności faktyczne w postępowaniu przed sądem krajowym, bezsporne jest, że przyjęcie zgłoszenia wywozowego zostało dokonane w dniu poprzedzającym fizyczne wydanie pozwolenia na wywóz. Jednakże faktyczny wywóz towarów, których dotyczy postępowanie przed sądem krajowym, miał miejsce po wydaniu tego pozwolenia i w okresie jego ważności.

45

Ponadto postanowienie odsyłające nie zawiera żadnej informacji pozwalającej wykazać, że okres do namysłu, o którym mowa w pkt 39 niniejszego wyroku, nie został dochowany lub że poza błędną wzmianką dotyczącą numeru pozwolenia na wywóz prawdziwość informacji zawartych w zgłoszeniu wywozowym została podważona po przeprowadzeniu przez właściwe organy kontroli bezpośrednich.

46

W tych okolicznościach należy sprawdzić, jak zasugerowała Komisja w swych uwagach na piśmie, czy można naprawić a posteriori uchybienie, które występuje w aktach przekazanych właściwym organom.

47

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć w tym względzie, że wprawdzie rozporządzenie nr 612/2009 nie zawiera żadnego przepisu pozwalającego naprawić to uchybienie, jednak art. 24 ust. 6 rozporządzenia nr 376/2008 przewiduje możliwość korekty w szczególności wtedy, gdy organ zobowiązany do wypłaty refundacji posiada ważne pozwolenie na wywóz w dniu przyjęcia zgłoszenia.

48

Nie ma to właśnie miejsca w sprawie rozpatrywanej w postępowaniu przed sądem krajowym.

49

Tymczasem Trybunał orzekł już, że wywóz w rozumieniu rozporządzenia nr 612/2009 stanowi procedurę celną i że przepisy ogólne kodeksu celnego mają zastosowanie do wszystkich zgłoszeń wywozowych dotyczących towarów objętych refundacją wywozową, bez uszczerbku dla przepisów szczególnych (zob. podobnie wyrok Nowaco Germany, C‑353/04, EU:C:2006:522, pkt 45–47). Korekta a posteriori zgłoszenia wywozowego mogłaby więc opierać się na art. 78 kodeksu celnego (zob. podobnie wyrok Südzucker i in., EU:C:2012:444, pkt 46).

50

W drugiej kolejności, co się tyczy zakresu tego art. 78, Trybunał wyjaśnił, że jego logika polega na dostosowaniu procedury celnej do rzeczywistej sytuacji (wyrok Terex Equipment i in., C‑430/08 i C‑431/08, EU:C:2010:15, pkt 56). Ponadto wspomniany przepis nie rozróżnia pomyłek lub braków możliwych do skorygowania od tych, których skorygować nie można (wyroki: Overland Footwear, C‑468/03, EU:C:2005:624, pkt 63; Südzucker i in., EU:C:2012:444, pkt 47). Pojęcie „nieprawidłowych lub niekompletnych danych” należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono zarówno pomyłki lub braki rzeczowe, jak i błędy w interpretacji przepisów mających zastosowanie (wyroki: Overland Footwear, EU:C:2005:624, pkt 63; Terex Equipment i in., EU:C:2010:15, pkt 56).

51

Wynika stąd, że gdy w sytuacji takiej jak ta w postępowaniu głównym eksporter wnosi do organów celnych o skorygowanie jego zgłoszenia wywozowego w ten sposób, że powinno ono zostać uznane za dokonane w późniejszym terminie, w którym ów eksporter dysponował ważnym pozwoleniem na wywóz, art. 78 kodeksu celnego pozwala zasadniczo na taką korektę.

52

Otóż na podstawie art. 78 ust. 1 tego kodeksu organy celne „mogą” z urzędu lub na wniosek zgłaszającego dokonać sprostowania daty zgłoszenia, a zatem daty przyjęcia zgłoszenia.

53

Jednakże w ramach oceny dokonywanej przy tej okazji przez organy celne organy te biorą pod uwagę w szczególności, czy możliwe jest przeprowadzenie kontroli danych zawartych w zgłoszeniu, które ma być sprostowane, oraz we wniosku o sprostowanie (wyroki: Overland Footwear, EU:C:2005:624, pkt 47; Terex Equipment i in., EU:C:2010:15, pkt 59).

54

Tak więc, jeżeli ze sprostowania wynika, że cele omawianych przepisów pozostały niezagrożone, w szczególności ponieważ towary objęte zgłoszeniem wywozowym zostały rzeczywiście wywiezione, a wystarczające dowody, którymi dysponują właściwe organy, pozwalają na wykazanie związku między wywiezionymi ilościami a pozwoleniem obejmującym faktycznie wywóz, organy celne muszą podjąć, zgodnie z art. 78 ust. 3 kodeksu celnego, niezbędne działania w celu uregulowania sytuacji, biorąc pod uwagę dane, którymi dysponują (zob. podobnie wyroki: Overland Footwear, EU:C:2005:624, pkt 52; Terex Equipment i in., EU:C:2010:15, pkt 62).

55

W związku z tym na pytanie drugie należy odpowiedzieć, że przepisy rozporządzenia nr 612/2009, jak również przepisy rozporządzenia nr 376/2008 i rozporządzenia nr 382/2008, w związku z art. 78 kodeksu celnego należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one zasadniczo na przeszkodzie korekcie a posteriori zgłoszenia wywozowego pozwalającej zaliczyć dane działanie na poczet pozwolenia na wywóz, wypłacić refundację wywozową na jego podstawie oraz w razie potrzeby zwolnić złożone zabezpieczenie.

W przedmiocie pytania trzeciego

56

Mając na uwadze odpowiedź udzieloną na pytanie drugie, udzielenie odpowiedzi na trzecie pytanie prejudycjalne jest bezprzedmiotowe.

W przedmiocie kosztów

57

Dla stron w postępowaniu głównym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed sądem odsyłającym, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż koszty stron w postępowaniu głównym, nie podlegają zwrotowi.

 

Z powyższych względów Trybunał (szósta izba) orzeka, co następuje:

 

1)

Przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 612/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych, jak również przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 376/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych i rozporządzenia Komisji (WE) nr 382/2008 z dnia 21 kwietnia 2008 r. w sprawie zasad stosowania pozwoleń na przywóz i na wywóz w sektorze wołowiny i cielęciny należy interpretować w ten sposób, że stoją one zasadniczo na przeszkodzie wypłacie refundacji wywozowej oraz zwolnieniu zabezpieczenia złożonego w tym względzie, jeśli dany eksporter nie dysponował ważnym pozwoleniem na wywóz w dniu przyjęcia zgłoszenia wywozowego, nawet jeśli faktyczny wywóz odnośnych towarów miał miejsce w okresie ważności wydanego mu pozwolenia na wywóz.

 

2)

Przepisy rozporządzenia nr 612/2009, jak również przepisy rozporządzenia nr 376/2008 i rozporządzenia nr 382/2008, w związku z art. 78 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one zasadniczo na przeszkodzie korekcie a posteriori zgłoszenia wywozowego pozwalającej zaliczyć dane działanie na poczet pozwolenia na wywóz, wypłacić refundację wywozową na jego podstawie oraz w razie potrzeby zwolnić złożone zabezpieczenie.

 

Podpisy


( *1 ) Język postępowania: niderlandzki.

Top