This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62012TN0326R(01)
Corrigendum to the notice in the Official Journal in Case T-326/12 ( OJ C 311, 13.10.2012, p. 8 )
Sprostowanie komunikatu w Dzienniku Urzędowym w sprawie T-326/12 ( Dz.U. C 311 z 13.10.2012, s. 8 )
Sprostowanie komunikatu w Dzienniku Urzędowym w sprawie T-326/12 ( Dz.U. C 311 z 13.10.2012, s. 8 )
Dz.U. C 343 z 10.11.2012, p. 25–26
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
10.11.2012 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 343/25 |
Sprostowanie komunikatu w Dzienniku Urzędowym w sprawie T-326/12
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 311 z dnia 13 października 2012 r., s. 8 )
2012/C 343/43
Treść komunikatu w Dzienniku Urzędowym w sprawie T-326/12 Al Toun i Al Toun Group przeciwko Radzie zostaje zmieniona następująco:
Skarga wniesiona w dniu 19 lipca 2012 r. — Al Toun i Al Toun Group przeciwko Radzie
(Sprawa T-326/12)
2012/C 343/43
Język postępowania: bułgarski
Strony
Strona skarżąca: Salim Georges Al Toun i Al Toun Group (przedstawiciel: S. Koev, adwokat)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie dopuszczalności i zasadności niniejszej skargi w pełnym zakresie oraz uwzględnienie wszystkich zarzutów; |
— |
dopuszczenie rozpoznania niniejszej skargi w postępowaniu przyspieszonym; |
— |
stwierdzenie, że może zostać stwierdzona częściowa nieważność zaskarżonych działań, ponieważ część czynności podlegająca stwierdzeniu nieważności może zostać oddzielona od czynności jako całości; |
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2011/782/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. w sprawie środków ograniczających wobec Syrii oraz decyzji wykonawczej Rady 2012/256/WPZiB z dnia 14 maja 2012 r. w zakresie, w jakim Salim Al Toun i Al Toun Group zostali tam umieszczeni na liście znajdującej w załączniku do decyzji 2011/782/WPZiB; |
— |
stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 36/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 410/2012 w zakresie, w jakim Salim Al Toun i Al Toun Group zostali tam umieszczeni na liście znajdującej w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012; |
— |
obciążenie Rady wszelkimi kosztami postępowania skarżących oraz wydatkami, honorariami i in. związanymi z ich ochroną w niniejszym postępowaniu. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.
1) |
W drodze zarzutu pierwszego podnosi się istotne naruszenie prawa do obrony oraz prawa do sprawiedliwego postępowania, ponieważ skarżący nie zostali poinformowani o dokonaniu zaskarżonych działań, o których dowiedzieli się z mediów i nie przedstawiono im żadnych przekonujących dowodów albo przesłanek, które uzasadniałyby umieszczenie ich na liście osób obciążonych sankcjami. W związku z powyższym ciężar dowodu spoczywa na Radzie, która ma uzasadnić nałożenie środków ograniczających. |
2) |
W drodze zarzutu drugiego podnosi się naruszenie obowiązku uzasadnienia; poprzez okoliczność, że Rada w zaskarżonych działaniach ograniczyła się do nieuzasadnionych twierdzeń, naruszyła ona ten obowiązek, który nałożono na instytucje Unii Europejskiej w art. 6 Europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (zwanej dalej „Konwencją o ochronie praw człowieka”), art. 296 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. W tym względzie zwraca się uwagę na użycie niejasnego pojęcia uczestnictwa w systemie, w odniesieniu do którego działania odnoszące się do sytuacji w Syrii nie zawierały jakiejkolwiek definicji legalnej. Brak jasnego i dokładnego uzasadnienia Rady powoduje, że Trybunał napotyka na utrudnienia w zbadaniu zgodności z prawem zaskarżonych działań. |
3) |
Poprzez zarzut trzeci podnosi się naruszenia prawa do skutecznej ochrony prawnej, ponieważ dostęp do takiej ochrony przewidziany w art. 6 i 13 Konwencji o ochronie praw człowieka, art. 215 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz w art. 41 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej jest utrudniony poprzez uchybienie obowiązkowi uzasadnienia. |
4) |
W drodze zarzutu czwartego podnosi się popełniony przez Radę błąd w ocenie, ponieważ skarżącego Salima Al Touna niesłusznie zidentyfikowano jako obywatela Wenezueli, co nie odpowiadało okolicznościom, a Al Toun Group nigdy od jej powstania nie uczestniczyła w interesach związanych z produkcją ropy naftowej oraz produktami z ropy, co utrzymuje się w zaskarżonych działaniach. |
5) |
Poprzez zarzut piąty podnosi się naruszenie zakotwiczonego w art. 1 protokołu dodatkowego do Konwencji o ochronie praw człowieka oraz w art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej prawa własności, zasady proporcjonalności i wolności gospodarczej, ponieważ Rada w drodze decyzji wykonawczej 2012/256/WPZiB z dnia 14 maja 2012 r. oraz rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 410/2012 z dnia 14 maja 2012 r. niezgodnie z prawem pozbawiła skarżących możliwości spokojnego korzystania ze swojej własności, co zagraża istnieniu i fizycznemu przeżyciu. |
6) |
W drodze zarzutu szóstego podnosi się ciężkie naruszenie zakotwiczonego w art. 8 i 10 ust. 2 Konwencji o ochronie praw człowieka prawa do poszanowania dobrego imienia, ponieważ umieszczenie firmy i nazwiska skarżących w zaskarżonych działaniach bezprawnie zniweczyło poszanowanie w społeczeństwie syryjskim, w gronie przyjaciół, we wspólnocie religijnej oraz względem ich partnerów w interesach. |