EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62012CO0156

Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 13 czerwca 2012 r.
GREP GmbH przeciwko Freitstaat Bayern.
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landesgericht Salzburg.
Artykuł 104 § 3 akapit pierwszy regulaminu postępowania – Karta praw podstawowych Unii Europejskiej – Artykuł 47 i art. 51 ust. 1 – Stosowanie prawa Unii – Odwołanie od orzeczenia stwierdzającego wykonalność orzeczenia wydanego w innym państwie członkowskim i zarządzającego zajęcia – Skuteczna ochrona sądowa – Prawo do sądu – Pomoc prawna – Przepisy krajowe odmawiające pomocy prawnej osobom prawnym.
Sprawa C‑156/12.

ECLI identifier: ECLI:EU:C:2012:342





Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 13 czerwca 2012 r. – GREP przeciwko Freistaat Bayern

(sprawa C-156/12)

Artykuł 104 § 3 akapit pierwszy regulaminu postępowania – Karta praw podstawowych Unii Europejskiej – Artykuł 47 i art. 51 ust. 1 – Stosowanie prawa Unii – Odwołanie od orzeczenia stwierdzającego wykonalność orzeczenia wydanego w innym państwie członkowskim i zarządzającego zajęcia – Skuteczna ochrona sądowa – Prawo do sądu – Pomoc prawna – Przepisy krajowe odmawiające pomocy prawnej osobom prawnym

1.                     Współpraca sądowa w sprawach cywilnych – Jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych – Rozporządzenie nr 44/2001 – Uznawanie i wykonywanie orzeczeń – Cel właściwych artykułów tego rozporządzenia (rozporządzenie Rady nr 44/2001) (por. pkt 32)

2.                     Współpraca sądowa w sprawach cywilnych – Jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych – Rozporządzenie nr 44/2001 – Uznawanie i wykonywanie orzeczeń – Odwołanie od orzeczenia stwierdzającego wykonalność zarządzenia o zajęciu – Skarga stanowiąca stosowanie prawa Unii w rozumieniu art. 51 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej – Możliwość powołania się na zasadę skutecznej ochrony sądowej ustanowioną w art. 47 tej karty (Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 47, 51; rozporządzenie Rady nr 44/2001, art. 43) (por. pkt 31, 33–35, 37, 43; sentencja)

3.                     Prawo Unii Europejskiej – Zasady – Prawo do skutecznej ochrony sądowej – Ustanowienie w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej – Przepisy krajowe uzależniające wniesienie powództwa od uiszczenia zaliczki na poczet kosztów sądowych lub reprezentacji przez adwokata – Wykluczenie z pomocy w zakresie kosztów postępowania osoby prawnej, która nie może uiścić tej zaliczki – Dopuszczalność – Przesłanki – Ocena przez sąd krajowy (Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 47) (por. pkt 38–42, 44–47; sentencja)

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym – Landesgericht Salzburg – Wykładnia art. 51 ust. 1 zdanie pierwsze i art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz pomocniczo art. 43 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U. 2001, L 12, s. 1) oraz art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności – Zakres stosowania karty praw podstawowych – Postępowanie w sprawie wykonania orzeczenia wydanego w innym państwie członkowskim – Prawo do pomocy sądowej – Dopuszczalność uregulowania krajowego odmawiającego przyznania tego prawa osobom prawnym

Sentencja

Skarga wniesiona na podstawie art. 43 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych w celu zaskarżenia orzeczenia stwierdzającego wykonalność zarządzenia o zajęciu zgodnie z art. 38–42 tego rozporządzenia i zarządzającego zajęcie tytułem środka zabezpieczającego stanowi stosowanie prawa Unii w rozumieniu art. 51 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

Zasada skutecznej ochrony sądowej wyrażona w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej może obejmować prawo do uzyskania zwolnienia z obowiązku zapłaty kosztów postępowania lub wynagrodzenia należnego adwokatowi w celu skorzystania jego pomocy w związku z takim odwołaniem.

Do sądu krajowego należy natomiast zbadanie, czy przesłanki udzielenia pomocy prawnej stanowią ograniczenie prawa dostępu do sądu, naruszające to prawo w jego istocie, czy ich cel jest zgodny z prawem i czy istnieje rozsądny stosunek proporcjonalności pomiędzy stosowanymi środkami a zamierzonym celem.

W ramach takiej oceny sąd krajowy może uwzględnić przedmiot sporu, racjonalne szanse wygrania sprawy przez wnioskodawcę, znaczenie, jakie sprawa ma dla wnioskodawcy, złożoność przepisów materialnych i proceduralnych mających zastosowanie w sprawie, jak również zdolność wnioskodawcy do skutecznego poprowadzenia swojej sprawy. W celu dokonania oceny proporcjonalności sąd krajowy może również uwzględnić wysokość zaliczki na poczet kosztów postępowania oraz okoliczność, czy stanowi ona ewentualnie niemożliwą do pokonania przeszkodę w dostępie do sądu.

W odniesieniu konkretnie do osób prawnych, sąd krajowy może uwzględnić ich sytuację. Może zatem wziąć w szczególności pod uwagę formę i zarobkowy lub niezarobkowy charakter działalności danej osoby prawnej, jak również możliwości finansowe jej wspólników lub akcjonariuszy oraz możliwość uzyskania przez nich kwot koniecznych dla wytoczenia powództwa.

Top