This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62012CN0524
Case C-524/12 P: Appeal brought on 19 November 2012 by TeamBank AG Nürnberg against the judgment of the General Court (Third Chamber) delivered on 19 September 2012 in Case T-220/11 TeamBank AG Nürnberg v Office for Harmonisation in the Internal Market (Trade Marks and Designs)
Sprawa C-524/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 19 września 2012 r. w sprawie T-220/11 TeamBank AG Nürnberg przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 19 listopada 2012 r. przez TeamBank AG Nürnberg
Sprawa C-524/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 19 września 2012 r. w sprawie T-220/11 TeamBank AG Nürnberg przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 19 listopada 2012 r. przez TeamBank AG Nürnberg
Dz.U. C 9 z 12.1.2013, p. 33–34
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
12.1.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 9/33 |
Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 19 września 2012 r. w sprawie T-220/11 TeamBank AG Nürnberg przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 19 listopada 2012 r. przez TeamBank AG Nürnberg
(Sprawa C-524/12 P)
2013/C 9/56
Język postępowania: niemiecki
Strony
Wnoszący odwołanie: TeamBank AG Nürnberg (przedstawiciel: adwokat D. Terheggen)
Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Żądania wnoszącego odwołanie
— |
uchylenie wyroku Sądu z dnia 19 września 2012 r. w sprawie T-220/11 w całości; |
— |
uwzględnienie w całości żądań wysuniętych w pierwszej instancji, zgodnie ze skargą złożoną w Sądzie w dniu 18 kwietnia 2011 r. |
Zarzuty i główne argumenty
Sąd nieprawidłowo zastosował art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 (1), ponieważ założył istnienie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w przypadku graficznych znaków towarowych „f@ir Credit” i „FERCREDIT”.
Wbrew stanowisku Sądu w całościowym wrażeniu wywieranym przez te dwa znaki można dostrzec wyraźną i widoczną różnicę wizualną. Ponadto należy wziąć pod uwagę, że sporne znaki towarowe są powiązane z usługami sektora finansów, które zwykle wywierają znaczące skutki pod względem finansowym. Z tego względu należy przyjąć, że przeciętny konsument będzie oglądał te znaki ze szczególną uwagą i z dużym prawdopodobieństwem dostrzeże występujące między nimi różnice. Okoliczność ta nie została jednak wystarczająco przeanalizowana przez Sąd.
Przy prawidłowej ocenie tej okoliczności, a także występujących w ramach całościowego wrażenia różnic nasuwa się wniosek, że w przypadku tych dwóch znaków nie istnieje mające znaczenie podobieństwo.
(1) Rozporządzenie Rady (WE) z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 78, s. 1).