This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62012CN0402
Case C-402/12 P: Appeal brought on 24 August 2012 by the European Parliament against the judgment of the General Court (Seventh Chamber) delivered on 14 June 2012 in Case T-396/09 Vereniging Milieudefensie, Stichting Stop Luchtverontreiniging Utrecht v Commission
Sprawa C-402/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 14 czerwca 2012 r. w sprawie T-396/09 Vereniging Milieudefensie, Stichting Stop Luchtverontreiniging Utrecht przeciwko Komisji, wniesione w dniu 24 sierpnia 2012 r. przez Parlament Europejski
Sprawa C-402/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 14 czerwca 2012 r. w sprawie T-396/09 Vereniging Milieudefensie, Stichting Stop Luchtverontreiniging Utrecht przeciwko Komisji, wniesione w dniu 24 sierpnia 2012 r. przez Parlament Europejski
Dz.U. C 9 z 12.1.2013, p. 26–26
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
12.1.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 9/26 |
Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 14 czerwca 2012 r. w sprawie T-396/09 Vereniging Milieudefensie, Stichting Stop Luchtverontreiniging Utrecht przeciwko Komisji, wniesione w dniu 24 sierpnia 2012 r. przez Parlament Europejski
(Sprawa C-402/12 P)
2013/C 9/43
Język postępowania: niderlandzki
Strony
Wnoszący odwołanie: Parlament Europejski (przedstawiciele: L. Visaggio i G. Corstens)
Druga strona postępowania: Vereniging Milieudefensie, Stichting Stop Luchtverontreiniging Utrecht, Komisja Europejska, Królestwo Niderlandów, Rada Unii Europejskiej
Żądania wnoszącego odwołanie
|
— |
uchylenie wyroku Sądu (siódma izba) z dnia 14 czerwca 2012 r. w sprawie T-396/09; |
|
— |
rozstrzygnięcie sporu co do istoty i oddalenie skargi skarżących w pierwszej instancji; |
|
— |
obciążenie skarżących w pierwszej instancji kosztami niniejszego odwołania. |
Zarzuty i główne argumenty
Zdaniem Parlamentu Sąd naruszył prawo, uznając, iż może badać ważność rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 (1) na podstawie art. 9 ust. 3 konwencji z Aarhus (2), chociaż postanowienie to nie ma bezpośredniego skutku prawnego. To założenie Sądu opiera się na zasadniczo błędnej wykładni zarówno utrwalonego orzecznictwa w odniesieniu do możliwości powoływania się jednostek na postanowienia traktatów międzynarodowych w celu zakwestionowania ważności aktu Unii Europejskiej, jak i charakteru i zakresu zobowiązań międzynarodowych.
Konkretnie mówiąc, Sąd zastosował orzecznictwo w wynikające ze spraw Fediol (3) i Nakajima (4), ale nie uwzględnił, że orzecznictwo to — które zresztą dotąd pozostało ograniczone do nader niewielkiej liczby spraw — można stosować tylko wyjątkowo i w bardzo szczególnych warunkach. W zaskarżony wyroku Sąd z jednej strony nie zadał sobie trudu, by zbadać, czy te warunki rzeczywiście wystąpiły w niniejszej sprawie, a z drugiej strony nie uwzględnił, że wspomniane orzecznictwo ma charakter odstępstwa.
(1) Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do [wymiaru] sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. L 264, s. 13).
(2) Konwencja o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do [wymiaru] sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska, sporządzona w Aarhus dnia 25 czerwca 1998 r., zatwierdzona decyzją Rady 2005/370/WE z dnia 17 lutego 2005 r. (Dz.U. L 124, s. 1).
(3) Wyrok Trybunału dnia 22 czerwca 1989 r. w sprawie C-70/87 Fediol przeciwko Komisji, Rec. s. 1781.
(4) Wyrok Trybunału dnia 7 maja 1991 r. w sprawie C-69/89 Nakajima przeciwko Radzie, Rec. s. I-2069.