Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62012CN0382

    Sprawa C-382/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 24 maja 2012 r. w sprawie T-111/08 MasterCard, Inc. i in. przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 6 sierpnia 2012 r. przez MasterCard, Inc., MasterCard International, Inc., MasterCard Europe

    Dz.U. C 319 z 20.10.2012, p. 4–4 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    20.10.2012   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 319/4


    Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 24 maja 2012 r. w sprawie T-111/08 MasterCard, Inc. i in. przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 6 sierpnia 2012 r. przez MasterCard, Inc., MasterCard International, Inc., MasterCard Europe

    (Sprawa C-382/12 P)

    2012/C 319/05

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Wnoszący odwołanie: MasterCard, Inc., MasterCard International, Inc., MasterCard Europe (przedstawiciele: V. Brophy, E. Barbier de La Serre, B. Amory, avocats)

    Pozostali uczestnicy postępowania: Komisja Europejska, Banco Santander, S.A., Royal Bank of Scotland plc, HSBC Bank plc, Bank of Scotland plc, Lloyds TSB Bank plc, MBNA Europe Bank Ltd, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, British Retail Consortium, EuroCommerce AISBL

    Żądania wnoszących odwołanie

    Uchylenie wyroku Sądu z dnia 24 maja 2012 r. w sprawie T-111/08, MasterCard, Inc. i in. przeciwko Komisji Europejskiej;

    stwierdzenie nieważności decyzji C(2007)6474 wersja ostateczna z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawach COMP/34.579 — MasterCard, COMP/36.518 — EuroCommerce, COMP/38.580 — Commercial Cards (1);

    obciążenie Komisji kosztami niniejszego postępowania, w tym także kosztów poniesionych przez wnoszące odwołanie przed Trybunałem i Sądem.

    Zarzuty i główne argumenty

    Zdaniem wnoszących odwołanie zaskarżony wyrok należy uchylić z następujących względów:

     

    Zarzut pierwszy : Sąd naruszył prawo lub w niewystarczający sposób uzasadnił dokonaną ocenę obiektywnej konieczności zarzucanego ograniczenia konkurencji. Konkretnie rzecz ujmując, Sąd błędnie zastosował utrwalone już kryterium tej obiektywnej konieczności. Zamiast zastosować je w odpowiedni sposób, zgodnie z którym dane ograniczenie jest obiektywnie konieczne jeśli w jego braku operacja główna byłaby niemożliwa lub trudna do zrealizowania, Sąd zastosował to kryterium w sposób niepełny, zgodnie z którym dane ograniczenie nie jest obiektywnie konieczne, jeśli w jego braku operacja główna nie może zostać zrealizowana. Ponadto Sąd i) nie ocenił tego rzekomego ograniczenia i, co za tym idzie, jego obiektywnej konieczności, w odpowiednim kontekście; ii) w bezprawny sposób zastąpił swą własną oceną ocenę dokonaną przez Komisję; oraz iii) nie zastosował właściwego kryterium kontrolnego.

     

    Zarzut drugi : Sąd naruszył prawo lub w niewystarczający sposób uzasadnił dokonaną ocenę kwestii tego, czy MasterCard jest związkiem przedsiębiorstw. Konkretnie rzecz ujmując, Sąd naruszył prawo uznając rzekomą wspólnotę interesów banków i MasterCard oraz uprawnienia decyzyjne, jakie pozostały w rękach banków po wprowadzeniu MasterCard na giełdę nowojorską, pozbawione związku z uzgadnianymi wielostronnie opłatami interchange (multilateral interchange fees, zwanymi dalej „WOI”), za wystarczające do uznania MasterCard za związek przedsiębiorstw w kontekście podejmowanych przez nią decyzji w przedmiocie WOI. W każdym razie uprawnienia decyzyjne banków po wprowadzeniu MasterCard na giełdę nowojorską oraz rzekoma wspólnota interesów tych banków i MasterCard są bez znaczenia dla ustalenia tego, czy MasterCard jest związkiem przedsiębiorstw w kontekście podejmowanych przez nią decyzji w przedmiocie WOI.

     

    Zarzut trzeci : Sąd dopuścił się naruszeń prawa w zakresie dotyczącym oceny dopuszczalności szeregu załączników do skargi. Nie istniała żadna podstawa prawna, na której mógłby on się oprzeć, aby ograniczyć w ten sposób przysługujące MasterCard prawa dostępu do sądu. Ponadto, nawet jeśli Sąd posiadałby takie uprawnienia, popełniłby on błąd uznając, że to ograniczenie ma zastosowanie w niniejszym przypadku.


    (1)  Streszczenie tej decyzji Komisji z dnia 19 grudnia 2007 r., Dz.U. C 264 z dnia 6 listopada 2009 r., s. 8.


    Top