EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62012CN0381

Sprawa C-381/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 28 czerwca 2012 r. w sprawie T-133/09 I Marchi Italiani i Basile przeciwko OHIM — Osra, wniesione w dniu 9 sierpnia 2012 r. przez I Marchi Italiani Srl

Dz.U. C 303 z 6.10.2012, p. 20–20 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

6.10.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 303/20


Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 28 czerwca 2012 r. w sprawie T-133/09 I Marchi Italiani i Basile przeciwko OHIM — Osra, wniesione w dniu 9 sierpnia 2012 r. przez I Marchi Italiani Srl

(Sprawa C-381/12 P)

2012/C 303/35

Język postępowania: włoski

Strony

Wnosząca odwołanie: I Marchi Italiani Srl (przedstawiciele: adwokaci L. Militerni i G. Militerni)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Osra SA

Żądania wnoszącej odwołanie

częściowe uchylenie wyroku Sądu w zakresie, w jakim Sąd oddalił skargę wniesioną przez I Marchi Italiani s.r.l. i obciążył ją kosztami postępowania z wyjątkiem kosztów dotyczących cofnięcia skargi;

częściowe uwzględnienie żądań przedstawionych w pierwszej instancji i w rezultacie stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 9 stycznia 2009 r. — doręczonej wnoszącej odwołanie w dniu 30 stycznia 2009 r. — wydanej w postępowaniu R 502/2008 pomiędzy I Marchi Italiani Srl a Osra SA, w której utrzymano w mocy decyzję Wydziału Unieważnień uwzględniającą wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia prawa do znaku towarowego „B Antonio Basile 1952” złożony przez Osra S.A. i unieważniającą to prawo;

obciążenie OHIM kosztami, opłatami i wydatkami zgodnie z prawem.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie opiera je na trzech następujących podstawach:

1)

Naruszenie art. 135 § 4 regulaminu postępowania przed Sądem poprzez błędne uznanie przez Sąd, że należy odrzucić dokumenty przedstawione przez wnoszącą odwołanie bez potrzeby zbadania ich mocy dowodowej i że argumenty odnoszące się do renomy spornego znaku towarowego i naruszenia zasady dobrej wiary są niedopuszczalne.

2)

Naruszenie art. 53 ust. 2 rozporządzenia nr 40/94 (1) (obecnie art. 54 ust. 2 rozporządzenia nr 207/2009 (2)) poprzez błędne uznanie przez Sąd, że upłynęło mniej niż pięć lat pomiędzy dniem rejestracji spornego znaku towarowego a dniem złożenia wniosku o unieważnienie prawa do znaku i z tego powodu nie ma znaczenia data dokonania zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego.

3)

Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94, gdyż Sąd błędnie ustalił, że istnieje podobieństwo między kolidującymi ze sobą znakami towarowymi, i w rezultacie błędnie zastosował ten przepis, stwierdzając, że istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd.


(1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. 1994, L 11, s. 1).

(2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 78, s. 1).


Top