11.8.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 243/9

1)

Czy art. 2 ust. 1 lit. c) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1) należy interpretować w ten sposób, że nabycie wartości niematerialnej w zamian za przejęcie kosztów związanych z ulepszeniem wynajmowanego lub pozostawionego do użytkowania składnika majątku stanowi zapłatę za usługę ulepszenia, również wówczas, gdy zgodnie z umową właściciel owego składnika majątku nie jest zobowiązany do zapłaty wynagrodzenia?

2)

Czy art. 2 ust. 1 lit. c) i art. 26 dyrektywy 2006/112 stoją na przeszkodzie krajowemu przepisowi, zgodnie z którym bezpłatne świadczenie usługi polegającej na ulepszeniu wynajmowanego lub pozostawionego do użytkowania składnika majątku w każdym razie podlega opodatkowaniu? Czy dla udzielenia odpowiedzi na to pytanie w okolicznościach tego rodzaju, jakie wystąpiły w sprawie przed sądem krajowym, ma znaczenie, że

3)

Czy art. 62 i 63 dyrektywy 2006/112 stoją na przeszkodzie krajowemu przepisowi, wedle którego zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego w odniesieniu do danej transakcji nie zachodzi w chwili wykonania usługi (w konkretnym przypadku w chwili dokonania ulepszeń), lecz w chwili rzeczywistego zwrotu składnika majątku w stanie ulepszonym przy wygaśnięciu umowy lub zaprzestaniu użytkowania?

4)

W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytania pierwsze i drugie: na podstawie którego przepisu tytułu VII dyrektywy 2006/112 należy określić podstawę opodatkowania podatkiem VAT, jeżeli transakcja nieodpłatna nie jest objęta zakresem stosowania art. 26 dyrektywy?