Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62012CA0413

Sprawa C-413/12: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 5 grudnia 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Audiencia Provincial de Salamanca — Hiszpania) — Asociación de Consumidores Independientes de Castilla y León przeciwko Anuntis Segundamano España SL (Odesłanie prejudycjalne — Dyrektywa 93/13/EWG — Powództwo o nakazanie zaprzestania szkodliwych praktyk wniesione przez regionalne stowarzyszenie konsumentów — Sąd właściwy miejscowo — Brak możliwości zaskarżenia wydanego w pierwszej instancji orzeczenia stwierdzającego brak właściwości — Autonomia proceduralna państw członkowskich — Zasady równoważności i skuteczności)

Dz.U. C 45 z 15.2.2014, p. 12–13 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

15.2.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 45/12


Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 5 grudnia 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Audiencia Provincial de Salamanca — Hiszpania) — Asociación de Consumidores Independientes de Castilla y León przeciwko Anuntis Segundamano España SL

(Sprawa C-413/12) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 93/13/EWG - Powództwo o nakazanie zaprzestania szkodliwych praktyk wniesione przez regionalne stowarzyszenie konsumentów - Sąd właściwy miejscowo - Brak możliwości zaskarżenia wydanego w pierwszej instancji orzeczenia stwierdzającego brak właściwości - Autonomia proceduralna państw członkowskich - Zasady równoważności i skuteczności)

2014/C 45/21

Język postępowania: hiszpański

Sąd odsyłający

Audiencia Provincial de Salamanca

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Asociación de Consumidores Independientes de Castilla y León

Strona pozwana: Anuntis Segundamano España SL

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Audiencia Provincial de Salamanca — Hiszpania — Wykładnia art. 4, 12, 114 i 169 TFUE, art. 38 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (Dz.U. 2000, C 364, s. 1) i dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. L 95, s. 29) — Stosowne i skuteczne środki służące zaprzestaniu stosowania nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich — Działanie zapobiegawcze podjęte w interesie zbiorowym przez stowarzyszenie konsumentów w celu zakazania stosowania przez przedsiębiorcę nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich — Krajowe przepisy postępowania cywilnego przyznające właściwość sądowi siedziby strony pozwanej — Ustawodawstwo krajowe wykluczające wszelkie środki odwoławcze od postanowienia stwierdzającego brak właściwości miejscowej

Sentencja

Dyrektywę Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich, a także zasady równoważności i skuteczności należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one przepisom państwa członkowskiego, takim jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, zgodnie z którymi w odniesieniu do powództw o nakazanie zaprzestania szkodliwych praktyk wnoszonych przez stowarzyszenia konsumentów, po pierwsze, takie powództwo powinno być wniesione do sądu miejsca siedziby lub zamieszkania pozwanego, a po drugie, orzeczenie stwierdzające brak właściwości miejscowej wydane przez sąd pierwszej instancji jest niezaskarżalne.


(1)  Dz.U. C 379 z 8.12.2012.


Top