This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62012CA0234
Case C-234/12: Judgment of the Court (Second Chamber) of 18 July 2013 (request for a preliminary ruling from the Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio — Italy) — Sky Italia Srl v Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni (Television broadcasting — Directive 2010/13/EU — Articles 4(1) and 23(1) — Advertising spots — National rule laying down a maximum percentage of broadcasting time which can be dedicated to advertising for pay-TV broadcasters which is lower than that laid down for free-to-air TV broadcasters — Equal treatment — Freedom to provide services)
Sprawa C-234/12: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 18 lipca 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio — Włochy) — Sky Italia Srl przeciwko Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni (Telewizyjna działalność nadawcza — Dyrektywa 2010/13/UE — Artykuł 4 ust. 1 i art. 23 ust. 1 — Spoty reklamowe — Przepisy krajowe przewidujące dla nadawców telewizji kodowanej niższy maksymalny udział procentowy czasu emisji przeznaczonego na reklamy od maksymalnego udziału procentowego przewidzianego dla nadawców telewizji niekodowanej — Równość traktowania — Swoboda świadczenia usług)
Sprawa C-234/12: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 18 lipca 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio — Włochy) — Sky Italia Srl przeciwko Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni (Telewizyjna działalność nadawcza — Dyrektywa 2010/13/UE — Artykuł 4 ust. 1 i art. 23 ust. 1 — Spoty reklamowe — Przepisy krajowe przewidujące dla nadawców telewizji kodowanej niższy maksymalny udział procentowy czasu emisji przeznaczonego na reklamy od maksymalnego udziału procentowego przewidzianego dla nadawców telewizji niekodowanej — Równość traktowania — Swoboda świadczenia usług)
Dz.U. C 260 z 7.9.2013, p. 16–16
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
Dz.U. C 260 z 7.9.2013, p. 15–15
(HR)
|
7.9.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 260/16 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 18 lipca 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio — Włochy) — Sky Italia Srl przeciwko Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni
(Sprawa C-234/12) (1)
(Telewizyjna działalność nadawcza - Dyrektywa 2010/13/UE - Artykuł 4 ust. 1 i art. 23 ust. 1 - Spoty reklamowe - Przepisy krajowe przewidujące dla nadawców telewizji kodowanej niższy maksymalny udział procentowy czasu emisji przeznaczonego na reklamy od maksymalnego udziału procentowego przewidzianego dla nadawców telewizji niekodowanej - Równość traktowania - Swoboda świadczenia usług)
2013/C 260/26
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Sky Italia Srl
Druga strona postępowania: Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni
przy udziale: Reti Televisive Italiane (RTI) SpA, Maria Iaccarino
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio — Wykładnia art. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (Dz.U. L 95, s. 1) — Wykładnia art. 49 TFUE, 56 TFUE i 63 TFUE oraz art. 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej w związku z art. 10 EKPC w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka — Maksymalny udział procentowy czasu nadawania przeznaczonego na reklamy — Przepisy krajowe przewidujące niższy maksymalny udział procentowy dla kanałów telewizji płatnej od maksymalnego udziału procentowego przewidzianego dla innych kanałów
Sentencja
Artykuł 4 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych), zasadę równego traktowania i art. 56 TFUE należy interpretować w ten sposób, że co do zasady nie sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak te sporne w postępowaniu głównym, które dla nadawców telewizji kodowanej przewidują limity godzinowe czasu antenowego przeznaczonego na reklamy telewizyjne niższe od określonych dla nadawców telewizji niekodowanej, o ile zachowana zostaje zasada proporcjonalności, czego zbadanie należy do sądu odsyłającego.