Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 62011TN0459

    Sprawa T-459/11: Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2009 r. — Barloworld przeciwko Komisji

    Dz.U. C 305 z 15.10.2011, p. 7–8 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    15.10.2011   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 305/7

    Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2009 r. — Barloworld przeciwko Komisji

    (Sprawa T-459/11)

    2011/C 305/09

    Język postępowania: hiszpański

    Strony

    Strona skarżąca: Barloworld International, S.L. (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci F. Alcaraz Gutierrez i A. J. de la Cruz Martínez)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    —

    stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 1 zaskarżonej decyzji [Decyzja Komisji 2011/282/UE z dnia 12 stycznia 2011 r. w sprawie amortyzacji podatkowej finansowej wartości firmy w związku z nabyciem udziałów w zagranicznych przedsiębiorstwach C 45/07 (ex NN 51/07, ex CP 9/07) wdrożonej przez Hiszpanię] w zakresie w jakim stwierdza się w nim, iż art. 12 ust. 5 Texto Refundido de la Ley del Impuesto sobre Sociedades („TRLIS”) [wersji skonsolidowanej ustawy o podatku od osób prawnych] spełnia przesłanki pomocy państwa określone w art. 107 ust. 1 TFUE i pozbawiony jest uzasadnienia wymaganego na mocy art. 296 TFUE;

    —

    ewentualnie, zgodnie z zasadą ochrony uzasadnionych oczekiwań, stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 2 i 3 zaskarżonej decyzji, ze względu na to, że przepisy te nie zezwalają na stosowanie obniżek podatków na mocy art. 12 ust. 5 TRLIS przez cały okres amortyzacji w odniesieniu do operacji, które miały miejsce w okresie od dnia publikacji decyzji sprawie wszczęcia postępowania przez Komisję (dnia 21 grudnia 2007 r.) do dnia publikacji zaskarżonej decyzji (dnia 21 maja 2011 r.);

    —

    ewentualnie, stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 4 i 5 zaskarżonej decyzji, ze względu na brak uzasadnienia dla ustanowienia systemu na podstawie rzekomego braku występowania barier prawnych dla transgranicznych połączeń jednostek gospodarczych oraz

    —

    obciążenie Komisji Unii Europejskiej kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

    1)

    Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia art. 107 ust. 1 TFUE, ze względu na to, że art. 12 ust. 5 TRLIS nie spełnia przesłanek do tego, by uznać go za pomoc państwa

    —

    Artykuł 12 ust. 5 TRLIS, rozpatrywany w świetle całości hiszpańskiego systemu podatkowego, nie stanowi korzyści ekonomicznej w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE. Z drugiej strony, sporny przepis ma ogólny charakter, przez co nie można wnioskować, że jest on de facto selektywny, w znaczeniu nadawanym temu pojęciu w wykładani stosowanej przez samą Komisję oraz we wspólnotowym orzecznictwie.

    2)

    Zarzut drugi, dotyczący całkowitego braku uzasadnienia zaskarżonej decyzji

    —

    Decyzja pozbawiona jest uzasadnienia wymaganego w art. 296 TFUE, ze względu na to, że Komisja nie zbadała w niej starannie i bezstronnie wszystkich istotnych kwestii, ani nie uzasadniła dostatecznie zawartych w decyzji wniosków. W szczególności uwagę zwraca niewystarczające uzasadnienie w zakresie analizy kwestii istnienia barier prawnych dla transgranicznych połączeń jednostek gospodarczych.

    3)

    Zarzut trzeci, dotyczący zgodności środka z art. 107 ust. 3 TFUE

    —

    Amortyzacja finansowej wartości firmy ma na celu, przy braku harmonizacji podatkowej na szczeblu UE, usunięcie barier dla inwestycji transgranicznych, ponieważ znosi negatywny wpływ barier dla transgranicznych połączeń jednostek gospodarczych i zrównuje w zakresie traktowania pod względem podatkowym transgraniczne i krajowe połączenia jednostek gospodarczych, co gwarantuje, że decyzje dotyczące tego rodzaju operacji nie są podejmowane ze względów podatkowych, a wyłącznie ekonomicznych.

    4)

    Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, ze względu na to, że system przejściowy wynikający z zastosowania wspomnianej zasady powinien mieć zastosowanie do dnia publikacji decyzji w Dz.U. UE, tj. do dnia 21 maja 2011 r.

    —

    Decyzja w sprawie pozaunijnego nabycia udziałów była utrzymana w mocy, jako że w pierwszej decyzji w sprawie wewnątrzunijnego nabycia udziałów wyraźnie wskazano, iż poza Wspólnotą mogą utrzymywać się bariery prawne dla transgranicznych połączeń jednostek gospodarczych, sprawiające, że prawna i faktyczna sytuacja tego rodzaju operacji będzie odmienna od operacji wewnątrzwspólnotowych. W związku z tym, pierwsza decyzja spowodowała powstanie po stronie określonych przedsiębiorstw uzasadnionych oczekiwań w odniesieniu do hiszpańskich uregulowań, tym bardziej przy świadomości faktycznego braku możliwości, w zdecydowanej większości jurysdykcji, dokonywania transgranicznych połączeń jednostek gospodarczych poza Unią Europejską.
    Top