This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62011CN0631
Case C-631/11 P: Appeal brought on 8 December 2011 by Regione autonoma della Sardegna against the judgment of the General Court (Fourth Chamber) delivered on 20 September 2011 in Joined Cases T-394/08, T-408/08, T-453/08 and T-454/08 Regione autonoma della Sardegna and Others v Commission
Sprawa C-631/11 P: Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 20 września 2011 r. w sprawach połączonych T-294/08, T-408/08, T-453/08 i T-454/08 Regione autonoma della Sardegna i in. przeciwko Komisji, wniesione w dniu 8 grudnia 2011 r. przez Regione autonoma della Sardegna
Sprawa C-631/11 P: Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 20 września 2011 r. w sprawach połączonych T-294/08, T-408/08, T-453/08 i T-454/08 Regione autonoma della Sardegna i in. przeciwko Komisji, wniesione w dniu 8 grudnia 2011 r. przez Regione autonoma della Sardegna
Dz.U. C 118 z 21.4.2012, p. 8–9
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
21.4.2012 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 118/8 |
Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 20 września 2011 r. w sprawach połączonych T-294/08, T-408/08, T-453/08 i T-454/08 Regione autonoma della Sardegna i in. przeciwko Komisji, wniesione w dniu 8 grudnia 2011 r. przez Regione autonoma della Sardegna
(Sprawa C-631/11 P)
2012/C 118/13
Język postępowania: włoski
Strony
Wnosząca odwołanie: Regione autonoma della Sardegna (przedstawiciel: A. Fantozzi, avvocato)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Selene di Alessandra Cannas Sas i in.
Żądania wnoszącego odwołanie
|
— |
Uchylenie lub zmiana wyroku Sądu z dnia 20 września 2011 r. w sprawach połączonych T-394/08, T-408/08, T-453/08 i T-454/08; |
|
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji WE z dnia 2 lipca 2008 r. (Pomoc państwa C1/2004 Włochy — SG-Greffe (2008) D/204339) w sprawie programu pomocy „Ustawa regionalna nr 9 z 1998 r. — nadużycia w stosowaniu programu pomocy N 272/98”. |
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie podnosi na jego poparcie dwa zarzuty.
Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia art. 107 ust. 3 TFUE. W szczególności wnosząca odwołanie podnosi naruszenie i błędne zastosowanie zasady konieczności i zasady skutku zachęcającego, wynikające z nadmiernie formalistycznego podejścia, sprzecznego z zasadą przewagi treści nad formą, oraz z nieuwzględnienia specyfiki aspektów prawa intertemporalnego charakteryzujących ten konkretny przypadek.
Zarzut drugi odnosi się do naruszenia zasady pewności prawa i zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań oraz naruszenia art. 14 rozporządzenia (WE) nr 659/1999 (1). Zastrzeżenia dotyczą pominiętej w zaskarżonym wyroku intertemporalnej specyfiki przedmiotowej sytuacji. Według wnoszącej odwołanie Sąd postąpił wbrew orzecznictwu w przedmiotowym zakresie, wymagając od podmiotu gospodarczego stopnia staranności nieosiągalnego w danej sytuacji, zważywszy że konieczna uprzedniość wniosku w stosunku do rozpoczęcia prac jest parametrem wspólnotowym, którego wprowadzenie nastąpiło w czasie, kiedy miały miejsce okoliczności faktyczne sprawy, a zatem nie było wiadome w chwili, gdy podejmowane były decyzje przedsiębiorstwa.
(1) Dz.U L 83, s. 1.