Skarga wniesiona w dniu 25 marca 2011 r. — Komisja Europejska przeciwko Republice Francuskiej

(Sprawa C-145/11)

2011/C 160/14

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: M. Šimerdová oraz A. Marghelis, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Francuska

Żądania strony skarżącej

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszej skardze Komisja twierdzi, że ww. dyrektywa 2001/82/WE nie pozwala, aby w ramach zdecentralizowanej procedury państwo członkowskie dokonało prawnej i naukowej oceny wniosku o pozwolenie. Faza zatwierdzenia służy wyłącznie sprawdzeniu, czy przedłożona dokumentacja jest identyczna we wszystkich państwach członkowskich, czy jest kompletna oraz czy zawiera wykaz zainteresowanych państw członkowskich, zgodnie z warunkami wymienionymi w art. 32 ust. 1 dyrektywy. Skarżąca zarzuca zatem stronie pozwanej, że odrzuciła wnioski o pozwolenie powołując się w szczególności na względy związane ze składem produktu leczniczego i jego formą farmaceutyczną, podnoszonym brakiem jego zgodności z prawem krajowym oraz ewentualnym ryzykiem dla zdrowia publicznego.

Komisja zauważa również, że na etapie zatwierdzenia państwa członkowskie, których dotyczy wniosek o pozwolenie, mają obowiązek przyjęcia sprawozdania oceny przedłożonego przez państwo członkowskie, które wydało pozwolenie, na którym opiera się wniosek (odnośne państwo członkowskie), chyba że powołano się na poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub środowiska naturalnego, zgodnie z art. 33 dyrektywy. Tymczasem władze francuskie nie zachowały procedury przewidzianej w tym artykule.

(1)  Dyrektywa 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (Dz.U. L 311, s. 1).