—

w imieniu SIA Kurcums Metal przez I. Faksę, advokāte,

—

w imieniu rządu łotewskiego przez I. Kalniņša oraz I. Ņesterovą, działających w charakterze pełnomocników,

—

w imieniu Komisji Europejskiej przez L. Bouyon oraz A. Saukę, działających w charakterze pełnomocników,

1

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy interpretacji Nomenklatury scalonej zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie Nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej (Dz.U. L 256, s. 1), zmienionym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1549/2006 z dnia 17 października 2006 r. (Dz.U. L 301, s. 1) (zwanej dalej „CN”), w szczególności interpretacji podpozycji CN 5607 49 11, CN 7312 10 98 i CN 7317 00 90 oraz reguły 3 lit. b) ogólnych reguł interpretacji CN, a także art. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1601/2001 z dnia 2 sierpnia 2001 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe oraz upoważniającego do ostatecznego poboru tymczasowego cła antydumpingowego na przywóz niektórych lin oraz kabli żelaznych lub stalowych pochodzących z Republiki Czeskiej, Rosji, Tajlandii i Turcji (Dz.U. L 211, s. 1).

2

Wniosek ten został złożony w ramach sporu pomiędzy spółką SIA Kurcums Metal (zwaną dalej „spółką Kurcums Metal”) a Valsts ieņēmumu dienests (łotewskim urzędem skarbowym, zwanym dalej „VID”) w przedmiocie uiszczenia ostatecznego cła antydumpingowego, ceł przywozowych oraz podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przywozu z Rosji lin i szakli takielunkowych.

3

Część pierwsza CN zawiera ogół przepisów wstępnych. W ramach tej części, w sekcji I, poświęconej ogólnym regułom, wyodrębniona została część A, zatytułowana „Ogólne reguły interpretacji [CN]”, która stanowi:

„Klasyfikacja towarów w [CN] podlega następującym regułom:

[...]

[...]”.

4

W części drugiej, zatytułowanej „Tabela stawek celnych”, CN wymienia między innymi pozycje 5607, 7312, 7317 00 i 7326.

5

W odniesieniu do pozycji 5607 CN przewiduje:

6

W odniesieniu do pozycji 7312 CN stanowi:

7

Co się tyczy pozycji 7317 00, CN wskazuje:

8

W odniesieniu do pozycji 7326 CN przewiduje:

9

Zgodnie z pkt VIII noty wyjaśniającej zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów (zwanego dalej „HS”) dotyczącej reguły 3 lit. b) ogólnych reguł interpretacji CN „[c]zynnik, który rozstrzyga o zasadniczym charakterze towarów, będzie różny dla różnych rodzajów wyrobów. Zależeć może np. od właściwości materiału lub składnika, jego wielkości, ilości, masy lub wartości albo od roli, jaką odgrywa zasadniczy [składowy] materiał przy zastosowaniu towaru”.

10

Nota wyjaśniająca HS dotycząca pozycji 7317 ma następujące brzmienie:

„Niniejsza pozycja obejmuje:

11

Zgodnie z art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 1601/2001:

„Ostateczne cło antydumpingowe zostaje niniejszym nałożone na przywóz lin i kabli żelaznych lub stalowych, w tym lin zamkniętych, z wyłączeniem lin i kabli ze stali nierdzewnej, o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm, z przymocowanym osprzętem lub nie, objętych kodami CN [w jej wersji wynikającej z rozporządzenia Komisji (WE) nr 2263/2000 zmieniającego załącznik I do rozporządzenia nr 2658/87 (Dz.U. L 264, s. 1)] 7312 10 82, 7312 10 84, 7312 10 86, 7312 10 88 oraz 7312 10 99, pochodzących z Republiki Czeskiej, Rosji, Tajlandii i Turcji”.

12

Rozporządzenie nr 1601/2001 zostało opublikowane w łotewskiej wersji językowej w wydaniu specjalnym Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, rozdział 11, tom 38, s. 62. We wspomnianej wersji językowej tego rozporządzenia, w art. 1 ust. 1, brak jest odniesienia do podpozycji CN 7312 10 99.

13

Podpozycja CN 7312 10 99 w jej wersji wynikającej z rozporządzenia nr 2263/2000 odpowiada podpozycji CN 7312 10 98 w jej wersji wynikającej z rozporządzenia nr 1549/2006.

14

Z postanowienia odsyłającego wynika, że spółka Kurcums Metal dokonała w 2007 r. przywozu na Łotwę, w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu, towarów z Rosji, które zgłosił jako liny w rozumieniu podpozycji CN 5607 49 11 i szakle takielunkowe w rozumieniu podpozycji CN 7317 00 90.

15

Przywożone przez spółkę Kurcums Metal liny są to liny kombinowane „Taifun” produkowane w Rosji, zbudowane z łączonych materiałów w ten sposób, że trzon – z polipropylenu – owinięty jest drutem ze stali ocynkowanej mającym do 1 mm średnicy, dookoła trzonu oplecionych jest sześć kabli, których środek wykonany jest z polipropylenu, ale które są owinięte drutem ze stali ocynkowanej mającym do 1 mm średnicy, i sześć przewodów z materiału o nazwie polysteel. Lina otrzymuje izolację z polipropylenu, a jej średnica może wynosić 10–30 mm. Opisywana lina jest przeznaczona do produkcji narzędzi do połowu ryb, a konkretnie do produkcji włoków.

16

Szakle takielunkowe przywożone przez spółkę Kurcums Metal mają postać klamry wygiętej z zaokrąglonymi końcami, które łączy się za pomocą gwintowanego bolca.

17

W toku inspekcji VID uznał, w oparciu o regułę 3 lit. b) ogólnych reguł interpretacji CN, że przedmiotowe liny objęte są podpozycją CN 7312 10 98 z tego względu, że – choć lina zbudowana jest z różnych materiałów, a mianowicie ze stali i z polipropylenu – zasadniczą jej właściwość, to jest wytrzymałość i ciężar, daje stal. Syntetyczne włókno służy bowiem jedynie ochronie sieci rybackich przed uszkodzeniami, zmniejszeniu ich zużycia oraz podniesieniu ich odporności.

18

Co się tyczy z kolei klamer, w opinii VID powinny one zostać zaklasyfikowane do podpozycji CN 7326 90 98, gdyż nie miały spiczastych i zaostrzonych końców i nie wykazywały cech „ostro zakończonej klamry”.

19

Na mocy decyzji VID z dnia 25 lutego 2008 r. na spółkę Kurcums Metal nałożony został obowiązek zapłaty ostatecznego cła antydumpingowego, ceł przywozowych oraz podatku od wartości dodanej, przy czym każda z tych należności została powiększona o odsetki za zwłokę oraz o grzywnę.

20

Spółka Kurcums Metal wystąpiła z powództwem o stwierdzenie nieważności wspomnianej decyzji, podnosząc, że linę należy uznać jednocześnie za wyrób z izolacją elektryczną i linę, ponieważ lina kombinowana „Taifun” jest używana do produkcji narzędzi do połowu ryb, a konkretnie do produkcji włoków, zaś jej zasadniczy charakter określa zastosowane tworzywo sztuczne. Jeśli chodzi o sporne klamry, zdaniem tej spółki należało uznać je za szakle do takielunku, jako że podpozycja CN 7317 00 90 zapewnia bardziej dokładny opis tegoż wyrobu.

21

Powództwo spółki Kurcums Metal zostało oddalone zarówno w pierwszej instancji, jak i w postępowaniu apelacyjnym. W wyroku z dnia 27 grudnia 2010 r. Administratīvā apgabaltiesa (okręgowy sąd administracyjny) orzekł między innymi, że argumenty stron w przedmiocie cech spornych lin nie były wystarczająco przekonujące, by ustalić zasadniczy charakter tego towaru, a co za tym idzie – zgodnie z regułą 3 lit. c) ogólnych reguł interpretacji CN – liny te należy zaklasyfikować do pozycji CN występującej w kolejności numerycznej jako ostatnia z tych, które jednakowo zasługują na uwzględnienie, czyli do pozycji CN 7312. W odniesieniu do szakli takielunkowych sąd ten orzekł, że nie mają one cech ostro zakończonych klamer, a skoro ani one same, ani żaden inny wyrób z nimi związany nie został uwzględniony w żadnej innej pozycji działu CN 73, VID prawidłowo zaklasyfikował je do podpozycji CN 7326 90 98.

22

Sąd odsyłający, do którego wniesiona została skarga kasacyjna od przytoczonego wyroku, wskazuje, że w podpozycjach CN 5607 49 11 i CN 7312 10 98 mowa jest o niektórych komponentach, z których produkuje się linę, co oznacza, że zgodnie z regułą 3 lit. b) ogólnych reguł interpretacji CN należy zbadać, jaki materiał nadaje towarowi zasadniczy charakter. W opinii sądu odsyłającego nie jest jasne, na czym polega zasadniczy charakter wyrobu określanego jako „tauva” [w języku łotewskim – „lina powrozowa”] ani jak należy ustalić ten zasadniczy charakter. VID zestawił bowiem ze sobą znaczenie poszczególnych komponentów liny i uznał, że jej wytrzymałość, to jest zasadniczy charakter, zapewnia drut stalowy, natomiast spółka Kurcums Metal zajęła odmienne stanowisko, zgodnie z którym to polipropylen zapewnia tę wytrzymałość.

23

Sąd odsyłający zwraca również uwagę, że jeżeli uwzględni się okoliczność, iż przeznaczeniem omawianego wyrobu jest połów ryb, a dokładniej przyczepianie sieci do połowu ryb, i w ten sposób wyrób ten służy do wyciągania ryb z wody, to powyższe oznacza, że liny są powrozami, a zatem na podstawie opisu pozycji CN można zaklasyfikować rozpatrywaną w niniejszej sprawie linę w ramach kodu CN 5607 49 11.

24

Zdaniem sądu odsyłającego dodatkowym powodem wątpliwości, czy kombinowana lina powinna zostać uznana za linę lub kabel ze stali, jest art. 1 rozporządzenia nr 1601/2001, który nakłada cło antydumpingowe na liny i kable stalowe o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm. W niniejszej sprawie, jeżeli brać pod uwagę drut stalowy stosowany w linie kombinowanej, którego maksymalny przekrój poprzeczny nie przekracza 1 mm, choć całkowity przekrój poprzeczny liny waha się od 10 do 30 mm, powstają wątpliwości, czy w związku z tym stosowanie do lin kombinowanych, takich jak w niniejszej sprawie, kodu CN 7312 10 98 nie stanowi nadmiernego środka ochrony rynku wewnętrznego.

25

Jeśli chodzi o szakle takielunkowe, sąd odsyłający jest zdania, że zastosowanie kodu CN 7326 90 98 do towarów w postaci wygiętych klamer z zaokrąglonymi końcami połączonymi bolcem, które są używane jako elementy łączące ekwipunek, należy uznać za bezpodstawne, jako że opis podpozycji CN 7317 00 90 jest wystarczająco konkretny, by zaklasyfikować omawiany towar do tej ostatniej podpozycji. Fakt, że towar nie posiada typowego kształtu ostro zakończonej klamry i że jego końcówki nie są spiczaste, tylko zaokrąglone, i połączone gwintowanym bolcem, nie jest decydujący, ponieważ towar ten spełnia wszelkie podstawowe funkcje „ostro zakończonej klamry” i jest przeznaczony do pełnienia funkcji łącznika dwóch lub większej liczby elementów.

26

Stwierdziwszy, iż rozstrzygnięcie zawisłego przed nim sporu wymaga wykładni prawa Unii, Augstākās tiesas Senāts postanowił zawiesić postępowanie i skierować do Trybunału następujące pytania prejudycjalne:

27

Przedstawiając pytanie pierwsze, sąd odsyłający dąży w istocie do ustalenia, czy podpozycję CN 5607 49 11 należy interpretować w ten sposób, że liny takie jak będące przedmiotem postępowania głównego, zbudowane zarówno z polipropylenu, jak i drutu ze stali ocynkowanej, objęte są jako takie wspomnianą podpozycją.

28

Tytułem wstępu należy przypomnieć, iż zadanie Trybunału związane ze skierowanym do niego pytaniem prejudycjalnym w zakresie klasyfikacji taryfowej polega przede wszystkim na wyjaśnieniu sądowi odsyłającemu kryteriów, których zastosowanie pozwoli mu na prawidłową klasyfikację spornych towarów w ramach CN, a nie na dokonaniu tej klasyfikacji we własnym zakresie, tym bardziej że Trybunałowi nie zawsze są znane wszystkie niezbędne w tym celu dane. Sąd odsyłający wydaje się w każdym razie znajdować w sytuacji bardziej dogodnej do dokonania tej klasyfikacji. Jednakże w celu udzielenia sądowi odsyłającemu użytecznej odpowiedzi Trybunał może, w duchu współpracy z sądami krajowymi, dostarczyć temu sądowi wszelkich wskazówek, które uzna za niezbędne (wyrok z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie C-12/10 Lecson Elektromobile, Zb.Orz. s. I-14173, pkt 15 i przytoczone tam orzecznictwo).

29

Należy także przypomnieć, iż zgodnie z utrwalonym orzecznictwem w celu zagwarantowania pewności prawa i ułatwienia kontroli decydującego kryterium dla klasyfikacji taryfowej towarów należy poszukiwać zasadniczo w ich obiektywnych cechach i właściwościach, takich jak określone w brzmieniu pozycji CN oraz w uwagach do sekcji lub działów (ww. wyrok w sprawie Lecson Elektromobile, pkt 16 i przytoczone tam orzecznictwo).

30

Noty wyjaśniające do CN, jak również noty wyjaśniające do HS, opracowane, odpowiednio, przez Komisję Europejską oraz Światową Organizację Celną, przyczyniają się w istotny sposób do interpretacji zakresu poszczególnych pozycji taryfowych, nie są jednakże prawnie wiążące (zob. w szczególności wyrok z dnia 18 maja 2011 r. w sprawie C-423/10 Delphi Deutschland, Zb.Orz. s. I-4003, pkt 24).

31

Co się tyczy podpozycji CN spornych w postępowaniu głównym, to jest podpozycji 5607 49 11 i 7312 10 98, należy zauważyć, po pierwsze, że pierwsza z wymienionych podpozycji znajduje zastosowanie – jak wynika z brzmienia pozycji CN 5607 i jej odpowiednich podpozycji – do szpagatu, powrozu, linek i lin, nawet plecionych lub oplatanych, polietylenu lub polipropylenu.

32

Po drugie, podpozycja CN 7312 10 98 znajduje zastosowanie – wedle brzmienia pozycji CN 7312 i jej odpowiednich podpozycji – do lin i kabli, włącznie z zamkniętymi, z żeliwa lub stali, innych niż ze stali nierdzewnej, z maksymalnym wymiarem przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm.

33

Tymczasem z brzmienia przytoczonych pozycji i podpozycji należy wyciągnąć wniosek, że liny będące przedmiotem postępowania głównego nie są jako takie objęte podpozycją CN 5607 49 11 ani podpozycją CN 7312 10 98. Jak wynika bowiem z opisu tych lin zawartego w postanowieniu odsyłającym i powtórzonego w pkt 15 niniejszego wyroku, są one zbudowane zarówno z polipropylenu, jak i z drutu ze stali ocynkowanej, przy czym oba te materiały połączone są w taki sposób, że wspólnie tworzą owe liny. Co za tym idzie, liny te jako takie nie są linami, linkami lub powrozami z polipropylenu ani linami ze stali.

34

W konsekwencji na pytanie pierwsze należy odpowiedzieć, że podpozycję CN 5607 49 11 należy interpretować w ten sposób, że liny takie jak będące przedmiotem postępowania głównego, zbudowane zarówno z polipropylenu, jak i drutu ze stali ocynkowanej, nie są objęte jako takie wspomnianą podpozycją.

35

W pytaniu drugim sąd odsyłający zwraca się zasadniczo o rozstrzygnięcie kwestii, czy regułę 3 lit. b) ogólnych reguł interpretacji CN należy rozumieć w ten sposób, że klasyfikacji taryfowej lin takich jak będące przedmiotem postępowania głównego należy dokonywać z uwzględnieniem tej reguły.

36

Tytułem wstępu należy zwrócić uwagę, że – odmiennie niż utrzymuje spółka Kurcums Metal – reguła 3 lit. a) ogólnych reguł interpretacji CN nie znajduje zastosowania do klasyfikacji taryfowej lin takich jak będące przedmiotem postępowania głównego. Mając bowiem na uwadze zdanie drugie tej ogólnej reguły i w świetle wniosków zawartych w pkt 33 niniejszego wyroku, należy przyjąć, że żadna z dwóch podpozycji CN spornych w postępowaniu głównym nie może zostać uznana za bardziej dokładną w rozumieniu tej ogólnej reguły.

37

Jeśli chodzi o regułę 3 lit. b) ogólnych reguł interpretacji CN, należy przypomnieć, że wedle tej reguły dla dokonania klasyfikacji taryfowej produktu niezbędne jest ustalenie, który z materiałów będących jego składnikami decyduje o zasadniczym charakterze produktu, co można uczynić, zadając pytanie, czy pozbawiony jednego ze swych składników zachowuje on charakteryzujące go właściwości (wyroki: z dnia 26 października 2005 r. w sprawie C-250/05 Turbon International, Zb.Orz. s. I-10531, pkt 21 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie C-173/08 Kloosterboer Services, Zb.Orz. s. I-5347, pkt 31).

38

Podobnie – jak wskazuje pkt VIII noty wyjaśniającej HS dotyczący ogólnej reguły 3 lit. b) – czynnik, który rozstrzyga o zasadniczym charakterze produktów, może w zależności od rodzaju produktu wynikać na przykład z właściwości materiału lub składnika go tworzących, ich wielkości, ilości, masy lub wartości, albo roli, jaką odgrywa składowy materiał przy zastosowaniu produktu (ww. wyroki: w sprawie Turbon International, pkt 22; w sprawie Kloosterboer Services, pkt 32).

39

Z akt sprawy przedłożonej Trybunałowi nie wynika jednakże, by w odniesieniu do lin takich jak będące przedmiotem postępowania głównego to polipropylen lub też drut ze stali ocynkowanej nadawały im zasadniczy charakter. W szczególności brak jest podstaw, żeby przyjąć, z zastrzeżeniem weryfikacji przez sąd odsyłający – z uwzględnieniem wszystkich przedstawionych mu elementów stanu faktycznego – że liny te, pozbawione jednego lub drugiego składnika, zachowałyby właściwości charakteryzujące je jako liny przeznaczone do produkcji narzędzi do połowu ryb, a konkretnie do produkcji włoków.

40

Skoro żaden z dwóch komponentów lin takich jak będące przedmiotem postępowania głównego samodzielnie nie nadaje tym linom zasadniczego charakteru, do celów ich klasyfikacji taryfowej należy zastosować nie tyle regułę 3 lit. b) ogólnych reguł interpretacji CN, ile, jak słusznie podnoszą rząd łotewski i Komisja, regułę 3 lit. c) ogólnych reguł interpretacji CN. Zgodnie z tą ostatnią regułą liny należy zaklasyfikować do pozycji CN występującej w kolejności numerycznej jako ostatnia z tych, które jednakowo zasługują na uwzględnienie, czyli w okolicznościach postępowania głównego do podpozycji CN 7312 10 98.

41

Wreszcie należy dodać, że klasyfikacji taryfowej lin stanowiących przedmiot postępowania głównego należy dokonać z pominięciem skutku tej klasyfikacji dla stosowania rozporządzenia nr 1601/2001 do tych lin. Z art. 1 wspomnianego rozporządzenia wynika bowiem, że to stosowanie tego rozporządzenia jest uzależnione od dokonanej klasyfikacji, a nie odwrotnie.

42

Mając na uwadze powyższe rozważania, na pytanie drugie należy odpowiedzieć, iż regułę 3 lit. b) ogólnych reguł interpretacji CN należy rozumieć w ten sposób, że klasyfikacji taryfowej lin takich jak będące przedmiotem postępowania głównego nie należy dokonywać z uwzględnieniem tej reguły, z zastrzeżeniem weryfikacji przez sąd odsyłający – z uwzględnieniem wszystkich przedstawionych mu elementów stanu faktycznego – że żaden z dwóch komponentów lin samodzielnie nie nadaje tym linom zasadniczego charakteru.

43

Przedstawiając pytanie trzecie, sąd odsyłający dąży w istocie do ustalenia, czy art. 1 rozporządzenia nr 1601/2001 należy interpretować w ten sposób, że liny takie jak będące przedmiotem postępowania głównego, przy założeniu, że należą do podpozycji CN 7312 10 98, objęte są zakresem stosowania wspomnianego artykułu.

44

W tym względzie należy przypomnieć, że zakresem stosowania art. 1 rozporządzenia nr 1691/2001 objęte są „lin[y] i kabl[e] żelazn[e] lub stalow[e], w tym lin[y] zamknięt[e], z wyłączeniem lin i kabli ze stali nierdzewnej, o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm, z przymocowanym osprzętem lub nie”, które należą między innymi do podpozycji CN 7312 10 99, w jej wersji wynikającej z rozporządzenia nr 2263/2000, przy czym wskazana podpozycja odpowiadała podpozycji CN 7312 10 98 w chwili dokonania spornego w postępowaniu głównym przywozu.

45

Wynika z tego, że jeżeli liny takie jak będące przedmiotem postępowania głównego należą do podpozycji CN 7312 10 98, są one objęte zakresem stosowania art. 1 rozporządzenia nr 1601/2001.

46

Spółka Kurcums Metal podnosi jednakże, że rozporządzenie nr 1601/2001 w łotewskiej wersji językowej nie przewiduje nałożenia cła antydumpingowego na produkt należący w 2007 r. do podpozycji CN 7312 10 98. Powołując się na wyrok z dnia 11 grudnia 2007 r. w sprawie C-161/06 Skoma-Lux, Zb.Orz. s. I-10841, pkt 51, spółka ta wskazuje, że Akt dotyczący warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U. 2003, L 236, s. 33) stoi na przeszkodzie temu, aby obowiązki zawarte w przepisach Unii, które nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w języku nowego państwa członkowskiego, mimo że język ten jest językiem urzędowym Unii, mogły zostać nałożone na jednostki w tym państwie, nawet jeśli miały one możliwość zapoznania się z tymi uregulowaniami przy użyciu innych środków.

47

Niemniej problem, do którego nawiązuje spółka Kurcums Metal, polega nie na braku publikacji rozporządzenia nr 1601/2001 w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, które wszak zostało opublikowane także w łotewskiej wersji językowej, lecz na rozbieżności między łotewską wersją językową art. 1 wspomnianego rozporządzenia a wszystkimi innymi wersjami językowymi tego artykułu, które w przeciwieństwie do wersji łotewskiej wymieniają podpozycję CN 7312 10 99 w jej wersji wynikającej z rozporządzenia nr 2263/2000.

48

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału sformułowania użytego w jednej z wersji językowych przepisu prawa Unii nie można traktować jako jedynej podstawy jego wykładni lub przyznawać mu w tym zakresie pierwszeństwa względem innych wersji językowych. Stanowisko takie byłoby bowiem niezgodne z wymogiem jednolitego stosowania prawa Unii. W przypadku wystąpienia rozbieżności między różnymi wersjami językowymi przepis ów należy interpretować z uwzględnieniem ogólnej systematyki i celu uregulowania, którego jest on częścią (zob. w szczególności wyrok z dnia 3 marca 2011 r. w sprawie C-41/09 Komisja przeciwko Niderlandom, Zb.Orz. s. I-831, pkt 44 i przytoczone tam orzecznictwo).

49

Artykuł 1 rozporządzenia nr 1601/2001 nie ogranicza się jednakże do wyliczenia określonych podpozycji CN w jej wersji wynikającej z rozporządzenia nr 2263/2000, lecz zawiera również opis produktu objętego jego zakresem stosowania. Jak wynika z pkt 32 i 44 niniejszego wyroku, produkt ten jest taki sam jak lina, w odniesieniu do której zastosowanie znajduje w szczególności podpozycja CN 7312 10 98.

50

W tych okolicznościach, mając na uwadze ogólną systematykę art. 1 rozporządzenia nr 1601/2001, należy przyjąć, że samo pominięcie w łotewskiej wersji językowej odniesienia tego artykułu do podpozycji CN 7312 10 99 w jej wersji wynikającej z rozporządzenia nr 2263/2000, stanowiące bezspornie błąd o charakterze redakcyjnym, nie pozwala interpretować tego przepisu jako wykluczającego z jego zakresu stosowania przywóz z Rosji na Łotwę lin takich jak będące przedmiotem postępowania głównego, przy założeniu, że są one objęte podpozycją CN 7312 10 98.

51

Mając na uwadze powyższe rozważania, na pytanie trzecie należy odpowiedzieć, iż art. 1 rozporządzenia nr 1601/2001 należy interpretować w ten sposób, że liny takie jak będące przedmiotem postępowania głównego, przy założeniu, że należą do podpozycji CN 7312 10 98, objęte są zakresem stosowania wspomnianego artykułu.

52

W pytaniu czwartym sąd odsyłający zwraca się zasadniczo o rozstrzygnięcie kwestii, czy podpozycję CN 7317 00 90 należy interpretować w ten sposób, że wygięte klamry z zaokrąglonymi końcami połączonymi bolcem, takie jak będące przedmiotem postępowania głównego, są objęte wspomnianą podpozycją.

53

Należy zauważyć w tym względzie, że podpozycja CN 7317 00 90 znajduje zastosowanie, zgodnie z brzmieniem pozycji CN 7317 00, do gwoździ, gwoździ z szeroką główką, pinezek kreślarskich, gwoździ karbowanych, klamer (innych niż te objęte pozycją 8305) oraz wyrobów podobnych, z żeliwa lub stali.

54

Tymczasem, jak słusznie podkreślili rząd łotewski i Komisja, takie produkty są ostro zakończone, co potwierdza nota wyjaśniająca HS dotycząca pozycji 7317, która odnosząc się gwoździ, gwoździ z szeroką główką i wyrobów podobnych wszelkich rodzajów oraz do różnych wyrobów gwoździarskich, wymienia produkty mające z natury ostre końce. Powyższe nie odnosi się do wygiętych klamer z zaokrąglonymi końcami połączonymi bolcem takich jak będące przedmiotem postępowania głównego.

55

W konsekwencji na pytanie czwarte należy odpowiedzieć, że podpozycję CN 7317 00 90 należy interpretować w ten sposób, że wygięte klamry z zaokrąglonymi końcami połączonymi bolcem, takie jak będące przedmiotem postępowania głównego, nie są objęte wspomnianą podpozycją.

56

Dla stron w postępowaniu głównym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed sądem odsyłającym, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż koszty stron w postępowaniu głównym, nie podlegają zwrotowi.

Z powyższych względów Trybunał (ósma izba) orzeka, co następuje: