—

w imieniu Didżitałnet OOD, Cifrowa kompanija OOD oraz M SAT KEJBYŁ AD przez M. Rałczewa, adwokat,

—

w imieniu Naczałnik na Mitniczeski punkt – Warna Zapad pri mitnica Warna przez D. Jordanowa, S. Wyłkową, D. Jordanową, N. Jocową oraz W. Konową, działających w charakterze pełnomocników,

—

w imieniu rządu bułgarskiego przez J. Atanasowa, działającego w charakterze pełnomocnika,

—

w imieniu Komisji Europejskiej przez L. Bouyon oraz D. Rusanowa, działających w charakterze pełnomocników,

1

Wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczą wykładni Nomenklatury scalonej znajdującej się w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie Nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej (Dz.U. L 256, s. 1), zmienionej, odpowiednio, rozporządzeniami Komisji (WE) nr 1214/2007 z dnia 20 września 2007 r. (Dz.U. L 286, s. 1), Komisji (WE) nr 1031/2008 z dnia 19 września 2008 r. (Dz.U. L 291, s. 1), Komisji (WE) nr 948/2009 z dnia 30 września 2009 r. (Dz.U. L 287, s. 1) (zwanej dalej „CN”), a także wykładni art. 78 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. L 302, s. 1, zwany dalej „kodeksem celnym”).

2

Wnioski te zostały złożone w postępowaniach pomiędzy spółkami Didżitałnet OOD (zwaną dalej „Didżitałnetem”), Cifrowa kompanija OOD (zwaną dalej „Cifrową”) i M SAT KEJBYŁ AD (zwaną dalej „M SAT KEJBYŁ”) a Naczałnik na Mitniczeski punkt – Warna Zapad pri mitnica Warna (naczelnikiem urzędu celnego Warna zachód przy urzędzie celnym w Warnie, zwanym dalej „naczelnikiem urzędu celnego w Warnie”) w przedmiocie zapłaty cła dotyczącego set-top boksów z funkcją komunikacyjną.

3

Układ ogólny w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. (zwany dalej „GATT z 1994 r.”), a w szczególności uzgodnienie w sprawie interpretacji art. II ust. 1 lit. b) GATT z 1994 r., stanowi część Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO) sporządzonego w Marrakeszu dnia 15 kwietnia 1994 r. i zatwierdzonego decyzją Rady 94/800/WE z dnia 22 grudnia 1994 r. dotyczącą zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej, w dziedzinach wchodzących w zakres jej kompetencji, porozumień będących wynikiem negocjacji wielostronnych w ramach rundy urugwajskiej (1986–1994) (Dz.U. L 336, s. 1).

4

Porozumienie w sprawie handlu produktami technologii informacyjnej składające się z deklaracji ministerialnej w sprawie handlu produktami technologii informacyjnej przyjętej w dniu 13 grudnia 1996 r. podczas pierwszej konferencji WTO w Singapurze oraz z aneksów i załączników do niej (zwane dalej „ITA”) oraz komunikat dotyczący jego wykonania zostały zatwierdzone w imieniu Wspólnoty decyzją Rady 97/359/WE z dnia 24 marca 1997 r. dotyczącą zniesienia ceł na produkty technologii informacyjnej (Dz.U. L 155, s. 1). ITA wyjaśnia w pkt 1, że system handlowy każdej z umawiających się stron powinien ewoluować w sposób ułatwiający dostęp do rynku dla produktów technologii informacyjnej.

5

Zgodnie z pkt 2 ITA każda z umawiających się stron zobowiązuje się do i eliminuje należności celne, opłaty celne i opłaty innego rodzaju w rozumieniu art. II ust. l lit. b) GATT z 1994 r. w odniesieniu do niektórych produktów, w tym: „set-top boks[ów] z funkcją komunikacyjną: urządze[ń] zawierając[ych] modem dostępu do Internetu i posiadając[ych] funkcję wymiany interaktywnej”.

6

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2559/2000 z dnia 16 listopada 2000 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia nr 2658/87 (Dz.U. L 293, s. 1) zostało przyjęte w celu stosowania ITA, co wynika z motywu 3 tego rozporządzenia.

7

Artykuł 78 ust. 2 kodeksu celnego ma następującą treść:

„Po dokonaniu zwolnienia towarów organy celne mogą, w celu upewnienia się o prawidłowości danych zawartych w zgłoszeniu, przystąpić do kontroli dokumentów i danych handlowych dotyczących operacji przywozu lub wywozu towarów objętych zgłoszeniem oraz późniejszych operacji handlowych dotyczących tych samych towarów. Kontrole te mogą być przeprowadzone u zgłaszającego bądź u każdej osoby bezpośrednio lub pośrednio zainteresowanej zawodowo tymi operacjami, jak również u każdej innej osoby posiadającej dla potrzeb zawodowych wymienione dokumenty i dane. Organy te mogą również przeprowadzić rewizję towarów, o ile istnieje jeszcze możliwość ich okazania”.

8

Zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia nr 2658/87, zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 254/2000 z dnia 31 stycznia 2000 r. (Dz.U. L 28, s. 16) (zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2658/87”), Komisja Europejska przyjmuje każdego roku rozporządzenie przedstawiające pełną wersję CN wraz ze stawkami celnymi jako wynik środków przyjętych przez Radę Unii Europejskiej lub przez Komisję. Rozporządzenie to ma zastosowanie od dnia 1 stycznia następnego roku.

9

Wersją CN mającą zastosowanie do sprawy C-382/11 jest wersja wynikająca z rozporządzenia nr 1214/2007, które weszło w życie w dniu 1 stycznia 2008 r. Wersją mającą zastosowanie w sprawach C-320/11 i C-330/11 jest wersja wynikająca z rozporządzenia nr 1031/2008, które weszło w życie w dniu 1 stycznia 2009 r. Wersja mająca zastosowanie do sprawy C-383/11 wynika z rozporządzenia nr 948/2009, które weszło w życie w dniu 1 stycznia 2010 r.

10

Ogólne zasady interpretacji CN znajdują się w jej pierwszej części w sekcji I A. Zasady te są identyczne dla wersji CN wynikających z rozporządzeń nr 1214/2007, 1031/2008 i 948/2009. Stanowią one:

„Klasyfikacja towarów w [CN] podlega następującym regułom:

[...]

[...]

11

Druga część CN zawiera sekcję XVI. Sekcja ta zawiera dział 85, poświęcony maszynom i urządzeniom mechanicznym, sprzętom elektrycznym, ich częściom, urządzeniom do zapisu i odtwarzania dźwięku, urządzeniom telewizyjnym do zapisu i odtwarzania obrazu i dźwięku oraz częściom i wyposażeniu dodatkowemu do tych artykułów.

12

Treść pozycji 8521 i 8528 jest identyczna dla wersji CN wynikających z rozporządzeń nr 1214/2007, 1031/2008 i 948/2009. Treść ta jest następująca:

13

W chwili zaistnienia okoliczności faktycznych w postępowaniu głównym stawka celnych należności przywozowych mających zastosowanie do towarów zaklasyfikowanych do podpozycji 8528 71 19 wyniosła 14%, podczas gdy aparatura należąca do podpozycji 8528 71 13 korzystała ze zwolnienia z należności celnych.

14

Zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. a) tiret drugie rozporządzenia nr 2658/87 Komisja opracowuje uwagi wyjaśniające do CN, które są regularnie publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Uwagi wyjaśniające opublikowane w dniu 7 maja 2008 r. (Dz.U. C 112, s. 8, zwane dalej „uwagami wyjaśniającymi z dnia 7 maja 2008 r.”) stanowią w zakresie dotyczącym pozycji 8528, co następuje:

15

Uwagi wyjaśniające z dnia 7 maja 2008 r. oraz uwagi opublikowane w dniu 6 maja 2011 r. (Dz.U. C 137, s. 1) zostały uchylone z dniem 1 lipca 2011 r. w zakresie podpozycji 8521 90 00, 8528 71 13, 8528 71 19 i 8528 71 90 przez komunikat Komisji opublikowany w dniu 25 czerwca 2011 r. (Dz.U. C 185, s. 1).

16

Didżitałnet (sprawy C-320/11 i C-383/11), Cifrowa (sprawa C-330/11) i M SAT KEJBYŁ (sprawa C-382/11) są spółkami, których główną działalnością jest dostawa telewizji cyfrowej i usług internetowych. Sporne w postępowaniu głównym towary są identyczne jak towary w innych sprawach. Chodzi o set-top boksy z funkcją komunikacyjną (zwane dalej „set-top boksami”). Owe set-top boksy zostały wyprodukowane w Korei i przywiezione przez rzeczone spółki do Bułgarii pomiędzy dniem 21 listopada 2008 r. a 22 marca 2010 r. pod różnymi nazwami handlowymi. Set-top boksy zostały zgłoszone pod podpozycją taryfową 8528 71 13 CN, to znaczy ze zwolnieniem z należności celnych.

17

W wyniku komunikatu Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) organy celne dokonały kontroli i uznały, że set-top boksy nie były wyposażone we wbudowany modem oraz że powinny one zostać zaklasyfikowane do podpozycji 8528 71 19 CN. W konsekwencji należałoby pobrać należność celną w wysokości 14%. Organy celne wydały decyzje administracyjne, nakładając na te trzy spółki obowiązek zapłaty należności celnych.

18

Skarżące w postępowaniu głównym zaskarżyły ważność tych decyzji administracyjnych do Administratiwen syd – Warna, wszczynając cztery odrębne postępowania, w tym dwa dotyczące Didżitałnetu.

19

Zdaniem sądu odsyłającego organy celne uważają, że set-top boksy są cyfrowymi odbiornikami kablowymi wyposażonymi w mikroprocesor i tuner wideo. Wyposażone są w następujące interfejsy (styki): wyjście audiowizualne SCART, Ethernet i RS-232. Urządzenia te nie mają wbudowanych modemów umożliwiających dostęp do Internetu. Na podstawie uwag wyjaśniających z dnia 7 maja 2008 r. z powodu braku wbudowanych modemów set-top boksy mogą zostać zaklasyfikowane nie do podpozycji 8528 71 13, lecz do podpozycji 8528 71 19 CN.

20

Zarządzono sporządzenie dwóch opinii biegłych rzeczoznawców. Z pierwszej opinii wynika, że set-top boksy nie są wyposażone w modem. Dostęp do Internetu jest zapewniany za pomocą protokołu TCP/IP. Możliwe jest korzystanie z aplikacji internetowych w systemie interaktywnej wymiany informacji i pobierania sygnałów telewizyjnych.

21

Z drugiej opinii wynika z kolei, że set-top boksy są urządzeniami wyposażonymi w mikroprocesory z wbudowanym modemem logistycznym zapewniającymi interaktywną wymianę informacji i odbiór sygnału telewizyjnego.

22

W sprawach C-382/11 i C-383/11 skarżące w postępowaniu głównym podniosły, że organy celne przystąpiły do zaklasyfikowania set-top boksów bez przystąpienia do fizycznego sprawdzenia odnośnego towaru.

23

W tych okolicznościach Administratiwen syd – Warna postanowił zawiesić postępowanie w czterech sprawach i skierował do Trybunału pytania, z których niektóre są wspólne dla większości spraw, a inne właściwe tylko dla niektórych z nich:

24

Postanowieniem prezesa Trybunału z dnia 29 września 2011 r. sprawy C-320/11, C-330/11, C-382/11 i C-383/11 zostały połączone do ich łącznego rozpoznania w procedurze pisemnej i ustnej oraz w celu wydania wyroku.

25

Przez pytania te, które należy rozpatrywać łącznie, sąd odsyłający zmierza do ustalenia, jak należy interpretować CN, a ściślej – jakie towary należy zaklasyfikować do podpozycji 8528 71 13 CN. Sąd ten zastanawia się w szczególności nad tym, co obejmują pojęcia „modem” i „dostęp do Internetu” w rozumieniu uwag wyjaśniających z dnia 7 maja 2008 r. Sąd odsyłający zastanawia się również nad tym, czy dla klasyfikacji taryfowej ma znaczenie rodzaj zastosowanego modemu, czy też wystarcza, że modem umożliwia dostęp do Internetu.

26

Ogólne reguły interpretacji CN stanowią, że klasyfikację towarów należy ustalać najpierw zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów, a tytuły sekcji lub działów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne.

27

W tym zakresie należy przypomnieć utrwalone orzecznictwo, w świetle którego w interesie pewności prawa i ułatwienia kontroli decydującego kryterium dla klasyfikacji taryfowej towarów należy poszukiwać zasadniczo w ich obiektywnych cechach i właściwościach, takich jak określone w pozycjach CN oraz uwagach do sekcji lub działów (zob. w szczególności wyroki: z dnia 19 października 2000 r. w sprawie C-339/98 Peacock, Rec. s. I-8947, pkt 9; z dnia 15 września 2005 r. w sprawie C-495/03 Intermodal Transports, Zb.Orz. s. I-8151, pkt 47; z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie C-376/07 Kamino International Logistics, Zb.Orz. s. I-1167, pkt 31; a także z dnia 14 kwietnia 2011 r. w sprawach połączonych C-288/09 i C-289/09 British Sky Broadcasting Group i Pace, Zb.Orz. s. I-2851, pkt 60).

28

Z oceny CN wynika, że podpozycja 8528 71 13 dotyczy aparatury do odbioru sygnału telewizyjnego, niezawierającej wyświetlacza lub ekranu wideo, wyposażonej w mikroprocesory zawierające modem dostępu do Internetu i zapewniające interaktywną wymianę informacji, która może odbierać sygnał telewizyjny (ww. wyrok w sprawach połączonych British Sky Broadcasting Group i Pace, pkt 67).

29

Należy wyjaśnić, że terminy „odbiór sygnałów wizyjnych i dźwiękowych” oraz „odbiór sygnałów telewizyjnych” mają identyczny zakres pojęciowy (ww. wyrok w sprawach połączonych British Sky Broadcasting Group i Pace, pkt 68).

30

Aby dane urządzenie można było zaklasyfikować do podpozycji 8528 71 13 CN, musi ono z jednej strony być zdatne do odbioru sygnału telewizyjnego, a z drugiej strony być wyposażone w modem dostępu do Internetu zapewniający interaktywną wymianę informacji. Każde urządzenie, które nie ma jednej lub drugiej cechy charakterystycznej, powinno zostać zaklasyfikowane do podpozycji 8528 71 19 CN na podstawie ogólnej zasady interpetacji CN 3c).

31

Nie zakwestionowano tego, że sporne w postępowaniu głównym urządzenia są zdatne do odbioru sygnału telewizyjnego. Z kolei skarżące w postępowaniu głównym z jednej strony i dyrektor urzędu celnego w Warnie z drugiej strony nie są zgodni co do kwestii, czy urządzenia te zawierają modem dostępu do Internetu pozwalający na interaktywną wymianę informacji.

32

CN nie definiuje ani pojęcia „modem”, ani też pojęcia „dostęp do Internetu”. Uwagi wyjaśniające z dnia 7 maja 2008 r., obowiązujące w chwili dokonania przywozu spornego w postępowaniu głównym, zawierają jednak wyjaśnienia co do rodzajów urządzeń, które mogą zostać uznane za modemy w rozumieniu podpozycji 8528 71 13, oraz co do cech charakterystycznych, jakie powinny posiadać te urządzenia, aby można było uznać, że umożliwiają one dostęp do Internetu i interaktywną wymianę informacji.

33

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału uwagi wyjaśniające do CN sporządzone przez Komisję przyczyniają się w znaczący sposób do interpretacji zakresu poszczególnych pozycji, nie posiadając przy tym wiążącej mocy prawnej (zob. w szczególności wyroki z dnia 16 czerwca 1994 r. w sprawie C-35/93 Develop Dr. Eisbein, Rec. s. I-2655, pkt 21; z dnia 11 stycznia 2007 r. w sprawie C-400/05 B.A.S. Trucks, Zb.Orz. s. I-311, pkt 28; a także ww. wyrok w sprawach połączonych British Sky Broadcasting Group i Pace, pkt 63).

34

Brzmienie uwag wyjaśniających do CN powinno tym samym być zgodne z przepisami CN i nie może zmieniać ich zakresu (zob. w szczególności ww. wyroki: w sprawie Kamino International Logistics, pkt 48; a także w sprawach połączonych British Sky Broadcasting Group i Pace, pkt 64).

35

Z powyższego wynika, że jeżeli okaże się, iż uwagi wyjaśniające do CN są sprzeczne z brzmieniem pozycji CN i uwag do sekcji lub działów, powinny one być pominięte (zob. podobnie wyrok z dnia 19 kwietnia 2007 r. w sprawie C-229/06 Sunshine Deutschland Handelsgesellschaft, Zb.Orz. s. I-3251, pkt 31; ww. wyroki: w sprawie Kamino International Logistics, pkt 49, 50; a także w sprawach połączonych British Sky Broadcasting Group i Pace, pkt 65).

36

W tym zakresie należy podnieść, że w pisemnych uwagach oraz w uwagach wygłoszonych na rozprawie Komisja wskazała, iż uwagi wyjaśniające z dnia 7 maja 2008 r. prowadzą do zbyt zawężającej wykładni pojęcia „modem” w rozumieniu pozycji 8528 71 13 CN. Wyjaśniła ona w szczególności, że w ramach sporów WT/DS375/R, WT/DS376/R i WT/DS377/R pomiędzy Unią Europejską a różnymi państwami zespół specjalny WTO przyjął szerszą definicję pojęcia „modem” niż definicja znajdująca się w uwagach wyjaśniających z dnia 7 maja 2008 r. Instytucja ta uważa w związku z tym, że uwagi są sprzeczne z treścią pozycji CN i powinny tym samym zostać wyłączone dla celów wykładni wnioskowanej przez sąd odsyłający.

37

W celu udzielenia odpowiedzi sądowi odsyłającemu należy zbadać, co obejmuje pojęcie „modem z dostępem do Internetu” w rozumieniu podpozycji 8528 71 13 NC, oraz zbadać, czy – tak jak twierdzi Komisja – definicja nadana temu pojęciu w uwagach wyjaśniających z dnia 7 maja 2008 r. jest zbyt zawężająca.

38

Z utrwalonego orzecznictwa wynika, że ustalenie znaczenia i zakresu pojęć, dla których prawo wspólnotowe nie dostarcza żadnej definicji, powinno zostać ustalone zgodnie ze zwykłym ich znaczeniem w mowie potocznej, z uwzględnieniem kontekstu, w jakim są one używane, i celów, do których dąży uregulowanie, których stanowią one część (zob. podobnie wyroki: z dnia 10 marca 2005 r. w sprawie C-336/03 easyCar, Zb.Orz. s. I-1947, pkt 21 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 5 marca 2009 r. w sprawie C-556/07 Komisja przeciwko Francji, pkt 50).

39

Również zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, jakkolwiek postanowienia ITA nie są tego rodzaju, by przyznawać jednostkom prawa, na które mogłyby się one powoływać bezpośrednio przed sądami na mocy prawa Unii, to jednak jeżeli w danej dziedzinie istnieje uregulowanie unijne, pierwszeństwo umów międzynarodowych zawartych przez Unię nad przepisami prawa wtórnego wymaga, by te ostatnie interpretowane były w miarę możliwości zgodnie z tymi umowami (ww. wyrok w sprawach połączonych British Sky Broadcasting Group i Pace, pkt 83 i przytoczone tam orzecznictwo).

40

Modem, w potocznym znaczeniu tego pojęcia, jest używany do transferu pomiędzy komputerami danych cyfrowych za pomocą nośnika działającego w sposób analogowy, to znaczy w szczególności za pomocą linii telefonicznej. Modem moduluje dane cyfrowe w dane analogowe i odwrotnie, demoduluje dane analogowe w celu ich przekształcenia w dane numeryczne.

41

Ponadto z pkt 7880 sprawozdania zespołu specjalnego WTO, o którym mowa w pkt 36 niniejszego wyroku, wynika, że „potoczne znaczenie pojęcia »modem« może obejmować urządzenia inne niż te, które przekształcają sygnały cyfrowe w sygnały analogowe w celu transmisji informacji za pomocą linii telefonicznej”. W pkt 7878 tego sprawozdania specjalny zespół twierdzi, że „pojęcie »modem« było używane dla oznaczenia innych urządzeń zapewniających modulację i demodulację w inny sposób, a także ewentualnie bez przekształcania sygnałów cyfrowych w sygnały analogiczne”, oraz że „pojęcie »modem« jest również używane do oznaczenia »modemów kablowych«, które technologicznie różnią się pod wieloma względami od modemów linii telefonicznej, w zakresie używanego środka komunikacji, gamy częstotliwości oraz innych parametrów”.

42

Jeżeli chodzi o pojęcia „dostęp do Internetu i zapewnienie interaktywnej wymiany informacji”, specjalny zespół WTO wyjaśnił w pkt 7884 sprawozdania, że wyjaśniają one charakter „funkcji komunikacyjnej” znajdującej się w treści podpozycji 8528 71 13 CN. W związku z tym to funkcja urządzenia znajduje się w centrum definicji. Wbudowanie modemu do urządzenia odpowiadałaby celowi dostępu do Internetu.

43

W tym zakresie należy przypomnieć, że przeznaczenie produktu również może stanowić obiektywne kryterium klasyfikacji, o ile jest ono właściwe temu produktowi, co daje się ocenić na podstawie jego obiektywnych cech i właściwości (zob. w szczególności wyroki: z dnia 28 marca 2000 r. w sprawie C-309/98 Holz Geenen, Rec. s. I-1975, pkt 15; z dnia 15 lutego 2007 r. w sprawie C-183/06 RUMA, Zb.Orz. s. I-1559, pkt 36; a także ww. wyrok w sprawach połączonych British Sky Broadcasting Group i Pace, pkt 76).

44

Uwagi wyjaśniające z dnia 7 maja 2008 r. podają definicję modemu w rozumieniu podpozycji 8528 71 13 i stanowią, że „modemy modulują i demodulują zarówno sygnały danych wyjściowych, jak i wejściowych”, oraz że „urządzenia wykonujące funkcję podobną do funkcji modemu, ale które nie modulują i demodulują sygnałów, nie są uważane za modemy. Przykładami takich urządzeń są urządzenia ISDN, WLAN lub Ethernet. Oznaką obecności takiego urządzenia jest złącze RJ 45”.

45

W związku z tym okazuje się, że wyłączając z zakresu pojęcia „modem” urządzenia pełniące funkcję podobną do modemu z uwagi na względy techniczne, podczas gdy jedynie cel umożliwienia dostępu do Internetu ma znaczenie dla celów klasyfikacji, uwagi wyjaśniające z dnia 7 maja 2008 r. dotyczące podpozycji 8528 71 13 ograniczyły znaczenie tego pojęcia. Tym samym uwagi te są sprzeczne w tej kwestii z CN i powinny zostać wyłączone.

46

Z ogółu powyższych rozważań wynika, że w rozumieniu podpozycji 8528 71 13 CN „modem dostępu do Internetu” przekłada się na urządzenie, które jest w stanie umożliwić dostęp do Internetu i zapewnić interaktywność lub dwustronną wymianę informacji. Sama tylko możliwość dostępu do Internetu, a nie zastosowana w tym celu technika, ma znaczenie dla celów klasyfikacji.

47

Ponadto urządzenie to, aby można je było zaklasyfikować do podpozycji 8528 71 13 CN, musi być w stanie samodzielnie udostępnić Internet za pomocą wbudowanego w nie modemu. Dostęp do Internetu nie powinien zatem wymagać interwencji żadnego innego urządzenia lub mechanizmu.

48

Z ogółu powyższych rozważań wynika, że na rzeczone pytania należy odpowiedzieć, iż CN powinna być interpretowana w ten sposób, że w celu zaklasyfikowania danego towaru do podpozycji 8528 71 13 modem dostępu do Internetu oznacza urządzenie, które jest w stanie samodzielnie, bez interwencji żadnego innego urządzenia lub mechanizmu, umożliwić dostęp do Internetu i zapewnić interaktywność i dwukierunkowość. Sama tylko możliwość dostępu do Internetu, a nie zastosowana w tym celu technika, ma znaczenie dla celów klasyfikacji do rzeczonej podpozycji.

49

Przez pytanie to sąd odsyłający zmierza do ustalenia, co należy rozumieć przez „modulację” i „demodulację” w rozumieniu uwag wyjaśniających z dnia 7 maja 2008 r., aby można było zaklasyfikować dane urządzenie do podpozycji 8528 71 13 CN.

50

Pojęcia „modulacja” i „demodulacja” znajdują się, jak zauważa sąd odsyłający, w uwagach wyjaśniających z dnia 7 maja 2008 r., lecz nie zostały zastosowane w treści podpozycji 8528 71 13 CN.

51

W pkt 45 niniejszego wyroku wyjaśniono, że uwagi wyjaśniające z dnia 7 maja 2008 r. powinny zostać wyłączone, jeżeli chodzi o interpretację podpozycji 8528 71 13 CN.

52

Ponadto z pkt 48 niniejszego wyroku wynika, że sama tylko możliwość dostępu do Internetu, a nie zastosowana w tym celu technika, ma znaczenie dla celów zaklasyfikowania danego towaru do rzeczonej podpozycji. Definicje pojęć „modulacja” i „demodulacja” nie są zatem konieczne dla celów klasyfikacji spornych w postępowaniu głównym urządzeń do podpozycji 8528 71 13 CN.

53

W związku z powyższym nie ma konieczności udzielania odpowiedzi na rzeczone pytania.

54

Przez pytanie to sąd odsyłający zmierza zasadniczo do ustalenia, czy CN powinna być interpretowana w ten sposób, że odbiór sygnału telewizyjnego oraz obecność modemu umożliwiającego dostęp do Internetu są dwiema równorzędnymi funkcjami, które sporne w postępowaniu głównym urządzenia muszą spełniać, aby mogły zostać zaklasyfikowane do podpozycji 8528 71 13 CN, lub też czy w braku jednej lub drugiej funkcji urządzenia te powinny zostać zaklasyfikowane do podpozycji 8528 71 19 CN.

55

W ten sposób sąd ów chciałby ustalić, która z tych dwóch funkcji pełnionych przez rzeczone urządzenia może zostać uznana za funkcję główną.

56

Jak już wspomniano w pkt 30 niniejszego wyroku, aby dane urządzenie można było zaklasyfikować do podpozycji 8528 71 13 CN, powinno ono z jednej strony być w stanie zapewnić odbiór sygnału telewizyjnego, a z drugiej strony zawierać modem dostępu do Internetu zapewniający interaktywną wymianę informacji. Każde urządzenie, które nie posiada jednej lub drugiej cechy charakterystycznej, powinno zostać zaklasyfikowane do podpozycji 8528 71 19 CN na podstawie ogólnej zasady 3c) interpretacji CN.

57

Z powyższego wynika, że w celu ustalenia, czy dane urządzenie może zostać zaklasyfikowane do podpozycji 8528 71 13 CN, nie ma konieczności ustalania, czy funkcja odbioru telewizji jest główną funkcją i czy funkcja dostępu do Internetu jest pomocnicza, czy też odwrotnie, ponieważ urządzenie powinno spełniać te dwie funkcje jednocześnie, i że w braku jednej lub drugiej funkcji urządzenia należą nie do podpozycji 8528 71 13, lecz do podpozycji 8528 71 19 CN.

58

Urządzenia te różnią się od urządzeń, których dotyczył ww. wyrok w sprawach połączonych British Sky Broadcasting Group i Pace. W sprawach tych sporne urządzenia jednocześnie były w stanie odbierać sygnał telewizyjny i nagrywać programy. Taka podwójna funkcja pozwalała na zaklasyfikowanie tych urządzeń do dwóch odmiennych podpozycji CN. Ustalenie głównej funkcji było konieczne na podstawie zasady ogólnej 3b) interpretacji CN.

59

W związku z tym na rzeczone pytania należy odpowiedzieć, iż CN powinna być interpretowana w ten sposób, że odbiór sygnału telewizyjnego i obecność modemu umożliwiającego dostęp do Internetu są dwiema równorzędnymi funkcjami, jakie muszą posiadać urządzenia, aby można je było zaklasyfikować do podpozycji 8528 71 13 CN. W braku jednej lub drugiej funkcji urządzenia należy zaklasyfikować do podpozycji 8528 71 19 CN.

60

Przez pytania te sąd odsyłający wnosi do Trybunału o ustalenie, do jakiej pozycji CN i pod jakim kodem należy zaklasyfikować urządzenia sporne w postępowaniu głównym.

61

Należy przypomnieć, iż zadanie Trybunału związane ze skierowanym do niego pytaniem prejudycjalnym w zakresie klasyfikacji taryfowej polega przede wszystkim na wyjaśnieniu sądowi krajowemu kryteriów, których zastosowanie pozwoli mu na prawidłową klasyfikację spornych towarów w ramach CN, a nie na dokonaniu tej klasyfikacji we własnym zakresie, tym bardziej że Trybunałowi nie zawsze są znane wszystkie niezbędne w tym celu dane. Sąd krajowy wydaje się w każdym razie znajdować się w lepszej sytuacji, by dokonać tej klasyfikacji (wyroki: z dnia 7 listopada 2002 r. w sprawach połączonych od C-260/00 do C-263/00 Lohmann i Medi Bayreuth, Rec. s. I-10045, pkt 26; z dnia 16 lutego 2006 r. w sprawie C-500/04 Proxxon, Zb.Orz. s. I-1545, pkt 23; a także z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie C-12/10 Lecson Elektromobile, Zb.Orz. s. I-4173, pkt 15).

62

W związku z tym to do sądu odsyłającego należy – z uwzględnieniem odpowiedzi udzielonych przez Trybunał na poprzedzające pytania – dokonanie klasyfikacji urządzeń spornych w postępowaniu głównym na podstawie ich cech charakterystycznych i ich obiektywnych właściwości. Tak jak to przypomniano w pkt 39 niniejszego wyroku, sąd odsyłający powinien interpretować CN w miarę możliwości zgodnie z ITA.

63

W związku z powyższym nie ma potrzeby odpowiadania na rzeczone pytania.

64

Z uwagi na odpowiedzi udzielone na poprzedzające pytania podpozycja 8521 90 00 CN nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sporów w postępowaniach głównych, a tym samym nie ma konieczności udzielania odpowiedzi na te pytania.

65

Przez swoje pytania sąd odsyłający zasadniczo zmierza do ustalenia, czy art. 78 ust. 2 kodeksu celnego należy interpretować w ten sposób, że kontrola a posteriori towarów i następująca po niej zmiana klasyfikacji taryfowej może być dokonana na podstawie pisemnych dokumentów, przy czym organy celne nie mają obowiązku fizycznego zbadania rzeczonych towarów.

66

Zgodnie z art. 78 ust. 2 kodeksu celnego po dokonaniu zwolnienia towarów organy celne mogą „przystąpić do kontroli dokumentów i danych handlowych dotyczących operacji przywozu lub wywozu towarów […] oraz późniejszych operacji handlowych dotyczących tych samych towarów” oraz mogą również dokonać badania towarów. Z powyższego wynika, że kontrola a posteriori zgłoszeń może zostać dokonana bez konieczności dokonywania przez organy celne fizycznego badania towarów.

67

Na pytania te należy odpowiedzieć, iż art. 78 ust. 2 kodeksu celnego powinno się interpretować w ten sposób, że kontrola a posteriori towarów i następująca po niej zmiana ich klasyfikacji taryfowej mogą zostać dokonane na podstawie pisemnych dokumentów, przy czym organy celne nie są zobowiązane do fizycznego zbadania rzeczonych towarów.

68

Dla stron w postępowaniu głównym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed sądem odsyłającym, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż koszty stron w postępowaniu głównym, nie podlegają zwrotowi.

Z powyższych względów Trybunał (szósta izba) orzeka, co następuje: