This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62011CA0660
Joined Cases C-660/11 and C-8/12: Judgment of the Court (Third Chamber) of 12 September 2013 (request for a preliminary ruling from the Tribunale Amministrativo Regionale per la Toscana — Italy) — Daniele Biasci and Others v Ministero dell’Interno, Questura di Livorno (Freedom of establishment — Freedom to provide services — Articles 43 EC and 49 EC — Betting and gaming — Collection of bets — Conditions of authorisation — Requirement of police authorisation and a licence — National legislation — Mandatory minimum distances between bet collection points — Cross-border activities analogous to those covered by the licence — Prohibition — Mutual recognition of betting and gaming licences)
Sprawy połączone C-660/11 i C-8/12: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 września 2013 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Tribunale Amministrativo Regionale per la Toscana — Włochy) — Daniele Biasci i in. przeciwko Ministero dell’Interno, Questura di Livorno (Swoboda przedsiębiorczości — Swoboda świadczenia usług — Artykuły 43 WE i 49 WE — Gry losowe — Przyjmowanie zakładów — Warunki zezwolenia — Wymóg posiadania zezwolenia wydanego przez policję oraz koncesji — Przepisy krajowe — Minimalne odległości obowiązujące między punktami przyjmowania zakładów — Działalność transgraniczna podobna do działalności objętej koncesją — Zakaz — Wzajemne uznawanie licencji w dziedzinie gier losowych)
Sprawy połączone C-660/11 i C-8/12: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 września 2013 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Tribunale Amministrativo Regionale per la Toscana — Włochy) — Daniele Biasci i in. przeciwko Ministero dell’Interno, Questura di Livorno (Swoboda przedsiębiorczości — Swoboda świadczenia usług — Artykuły 43 WE i 49 WE — Gry losowe — Przyjmowanie zakładów — Warunki zezwolenia — Wymóg posiadania zezwolenia wydanego przez policję oraz koncesji — Przepisy krajowe — Minimalne odległości obowiązujące między punktami przyjmowania zakładów — Działalność transgraniczna podobna do działalności objętej koncesją — Zakaz — Wzajemne uznawanie licencji w dziedzinie gier losowych)
Information about publishing Official Journal not found, p. 5–6
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
9.11.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 325/5 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 września 2013 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Tribunale Amministrativo Regionale per la Toscana — Włochy) — Daniele Biasci i in. przeciwko Ministero dell’Interno, Questura di Livorno
(Sprawy połączone C-660/11 i C-8/12) (1)
(Swoboda przedsiębiorczości - Swoboda świadczenia usług - Artykuły 43 WE i 49 WE - Gry losowe - Przyjmowanie zakładów - Warunki zezwolenia - Wymóg posiadania zezwolenia wydanego przez policję oraz koncesji - Przepisy krajowe - Minimalne odległości obowiązujące między punktami przyjmowania zakładów - Działalność transgraniczna podobna do działalności objętej koncesją - Zakaz - Wzajemne uznawanie licencji w dziedzinie gier losowych)
2013/C 325/07
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Tribunale Amministrativo Regionale per la Toscana
Strony w postępowaniu głównym
|
(Sprawa C-660/11) Strony skarżące: Daniele Biasci, Alessandro Pasquini, Andrea Milianti, Gabriele Maggini, Elena Secenti, Gabriele Livi Strony pozwane: Ministero dell’Interno, Questura di Livorno przy udziale: SNAI — Sindacato Nazionale Agenzie Ippiche SpA |
|
(Sprawa C-8/12) Strony skarżące: Cristian Rainone, Orentino Viviani, Miriam Befani Strony pozwane: Ministero dell’Interno, Questura di Prato, Questura di Firenze przy udziale: SNAI — Sindacato Nazionale Agenzie Ippiche SpA, Stanley International Betting Ltd, Stanleybet Malta ltd. |
Przedmiot
Wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Tribunale Amministrativo Regionale per la Toscana — Swobodny przepływ osób — Swoboda świadczenia usług — Działalność polegająca na przyjmowaniu zakładów — Przepisy krajowe uzależniające wykonywanie tej działalności od otrzymania zezwolenia i licencji bezpieczeństwa publicznego wydawanych przez krajowe organy administracji — Nieuznanie zezwoleń i licencji wydanych przez zagraniczne organy administracji — Zgodność z art. 43 i 49 WE (obecnie art. 49 i 56 TFUE)
Sentencja
1) |
Artykuły 43 WE i 49 WE należy interpretować w ten sposób, że postanowienia te nie stoją na przeszkodzie przepisom krajowym, które nakładają na spółki pragnące wykonywać działalność związaną z grami losowymi obowiązek uzyskania, poza koncesją udzieloną przez państwo na wykonywanie tej działalności, zezwolenia wydanego przez policję i które ograniczają udzielanie takich zezwoleń w szczególności do wnioskodawców posiadających już taką koncesję. |
2) |
Artykuły 43 WE i 49 WE, jak również zasady równego traktowania i skuteczności należy interpretować w ten sposób, iż stoją one na przeszkodzie temu, by państwo członkowskie, które z naruszeniem prawa Unii wykluczyło określoną kategorię podmiotów gospodarczych z możliwości uzyskania koncesji na wykonywanie danej działalności gospodarczej i które zmierza do usunięcia tego naruszenia, organizując przetarg na znaczną liczbę nowych koncesji, chroniło pozycję rynkową uzyskaną przez działające już podmioty gospodarcze w szczególności poprzez ustanowienie minimalnych odległości między punktami zakładanymi przez nowych koncesjonariuszy a punktami działających już podmiotów. Z art. 43 WE i 49 WE, zasady równego traktowania, obowiązku przejrzystości oraz zasady pewności prawa wynika, że warunki i zasady przetargu, takiego jak przetarg będący przedmiotem sporu w sprawach w postępowaniach głównych, a w szczególności przepisy przewidujące wygaśnięcie koncesji wydanych w wyniku takiego przetargu, takie jak postanowienia zawarte w art. 23 ust. 3 projektu umowy pomiędzy niezależnym urzędem ds. monopoli państwowych i podmiotem otrzymującym koncesję w zakresie gier losowych dotyczących wydarzeń innych niż wyścigi konne, powinny być sformułowane w sposób jasny, precyzyjny i jednoznaczny, czego ocena należy do sądu krajowego. Artykuły 43 WE i 49 WE należy interpretować w ten sposób, że postanowienia te stoją na przeszkodzie przepisom krajowym, które faktycznie uniemożliwiają wykonywanie jakiejkolwiek działalności transgranicznej w sektorze gier, niezależnie od formy, w jakiej działalność ta jest prowadzona, a w szczególności w sytuacji gdy ma miejsce bezpośredni kontakt między konsumentem a podmiotem gospodarczym i gdy pośrednicy przedsiębiorstwa działający na terytorium kraju mogą zostać poddani fizycznej kontroli służącej celom bezpieczeństwa. Do sądu odsyłającego należy zbadanie, czy ma to miejsce w przypadku art. 23 ust. 3 wspomnianego projektu umowy. |
3) |
Artykuły 43 WE i 49 WE należy interpretować w ten sposób, iż w obecnym stanie prawa Unii okoliczność, że podmiot gospodarczy posiada w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę, zezwolenie umożliwiające mu oferowanie gier losowych, nie stoi na przeszkodzie temu, aby inne państwo członkowskie uzależniało, z poszanowaniem wymogów prawa Unii, możliwość oferowania przez taki podmiot takich usług konsumentom znajdującym się na jego terytorium od posiadania zezwolenia wydanego przez jego własne władze. |