Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62008TN0570

    Sprawa T-570/08: Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2008 r. — Deutsche Post przeciwko Komisji

    Dz.U. C 55 z 7.3.2009, p. 41–41 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    7.3.2009   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 55/41


    Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2008 r. — Deutsche Post przeciwko Komisji

    (Sprawa T-570/08)

    (2009/C 55/73)

    Język postępowania: niemiecki

    Strony

    Strona skarżąca: Deutsche Post AG (Bonn, Niemcy) (przedstawiciele: J. Sedemund i T. Lübbig, adwokaci)

    Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

    Żądania strony skarżącej

    stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Wspólnot Europejskich z dnia 30 października 2008 r. dotyczącej nakazu udzielenia informacji w postępowaniu „Pomoc państwa C-36/07 — Pomoc państwa na rzecz Deutsche Post AG”;

    obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Strona skarżąca kwestionuje decyzję Komisji Wspólnot Europejskich C(2008) 6468 z dnia 30 października 2008 r. wydaną w postępowaniu w sprawie pomocy państwa C 36/2007 (ex NN 25/2007), w której Komisja nakazała Niemcom, na podstawie art. 10 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 659/1999 (1) dostarczenie wszelkich dokumentów, informacji i danych koniecznych do oszacowania przychodów i kosztów Deutsche Post w okresie od 1989 r. do 2007 r.

    Strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

    W zarzutach od pierwszego do trzeciego strona skarżąca twierdzi, iż należy stwierdzić nieważność decyzji już ze względu na naruszenie istotnych wymogów formalnych i proceduralnych, ponieważ:

    nie zostały spełnione wymogi w zakresie skutecznego wyznaczania terminów ani też wymogi dotyczące „ponaglenia przewidującego właściwy dodatkowy termin” w rozumieniu art. 5 ust. 2 oraz art. 10 ust. 3 rozporządzenia nr 659/1999;

    nakaz udzielenia informacji zawiera poważny brak w uzasadnieniu, przez co narusza on art. 253 WE;

    Komisja naruszyła art. 287 WE i art. 10 WE, jako że nie zapewniła rządowi federalnemu i stronie skarżącej możliwości zajęcia stanowiska w kwestii ochrony tajemnicy handlowej skarżącej.

    W swym czwartym zarzucie strona skarżąca podnosi, iż należy stwierdzić nieważność zaskarżonej decyzji także ze względu na naruszenie przepisów materialnych prawa wspólnotowego, ponieważ wykorzystanie żądanych danych na temat kosztów i przychodów w okresie od dnia 1 stycznia 1995 r. do dnia 31 grudnia 2007 r. w odniesieniu do badania „wyrównania finansowego” było sprzeczne z ramami wspólnotowymi 2005 oraz z podziałem kompetencji między państwa członkowskie a Komisję, jak również stanowiło naruszenie art. 86 ust. 2 WE i art. 87 ust. 1 WE w związku z zasadami proporcjonalności i pewności prawa, a także zakazem dyskryminacji przewidzianym w prawie wspólnotowym, a wreszcie było ono oczywiście nieprzydatne dla oceny uregulowań dotyczących emerytur i odpowiedzialności z punktu widzenia prawa pomocy państwa.


    (1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. [88 WE] (Dz.U. L 83, s. 1).


    Top