This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62008CO0180
Order of the Court (Sixth Chamber) of 13 November 2008.#Maria Kastrinaki tou Emmanouil v Panepistimiako Geniko Nosokomeio Thessalonikis AHEPA.#Reference for a preliminary ruling: Dioikitiko Efeteio Thessalonikis - Greece.#First subparagraph of Article 104(3) of the Rules of Procedure - Directive 89/48/EEC - Recognition of diplomas - Studies completed in an ‘independent study centre’ not recognised as an educational establishment by the host Member State Psychologist.#Joined cases C-180/08 and C-186/08.
Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 13 listopada 2008 r.
Maria Kastrinaki tou Emmanouil przeciwko Panepistimiako Geniko Nosokomeio Thessalonikis AHEPA.
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym: Dioikitiko Efeteio Thessalonikis - Grecja.
Artykuł 104 § 3 akapit pierwszy Regulaminu Trybunału Sprawiedliwości - Dyrektywa 89/48/EWG - Uznawanie dyplomów - Studia odbyte w "ośrodku wolnych nauk" nieuznawanym przez przyjmujące państwo członkowskie za instytucję oświatową - Zawód psychologa.
Sprawy połączone C-180/08 oraz C-186/08.
Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 13 listopada 2008 r.
Maria Kastrinaki tou Emmanouil przeciwko Panepistimiako Geniko Nosokomeio Thessalonikis AHEPA.
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym: Dioikitiko Efeteio Thessalonikis - Grecja.
Artykuł 104 § 3 akapit pierwszy Regulaminu Trybunału Sprawiedliwości - Dyrektywa 89/48/EWG - Uznawanie dyplomów - Studia odbyte w "ośrodku wolnych nauk" nieuznawanym przez przyjmujące państwo członkowskie za instytucję oświatową - Zawód psychologa.
Sprawy połączone C-180/08 oraz C-186/08.
ECLI identifier: ECLI:EU:C:2008:627
Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 13 listopada 2008 r. – Kastrinaki przeciwko AHEPA
(sprawy połączone C‑180/08 i C‑186/08)
Artykuł 104 § 3 akapit pierwszy regulaminu Trybunału Sprawiedliwości – Dyrektywa 89/48/EWG – Uznawanie dyplomów – Studia odbyte w „ośrodku wolnych nauk” nieuznawanym przez przyjmujące państwo członkowskie za instytucję oświatową – Zawód psychologa
Swobodny przepływ osób – Swoboda przedsiębiorczości – Pracownicy – Uznawanie dyplomów ukończenia studiów wyższych, przyznawanych po ukończeniu kształcenia i szkolenia zawodowego trwających co najmniej trzy lata – Dyrektywa 89/48 (dyrektywa Rady 89/48, art. 3) (por. pkt 50–53; sentencja)
Przedmiot
| Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym – Dioikitiko Efeteio Thessalonikis – Wykładnia art. 1, 2, 3 i 4 dyrektywy Rady 89/48/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie ogólnego systemu uznawania dyplomów ukończenia studiów wyższych, przyznawanych po ukończeniu kształcenia i szkolenia zawodowego, trwających co najmniej trzy lata (Dz.U. L 19, s. 16) – Wykładnia art. 39 ust. 1, art. 10 ust. 1, art. 43, art. 47 ust. 1, art. 49, 55, 149 i 150 traktatu WE – Obywatel państwa członkowskiego, który wykonywał zawód regulowany w przyjmującym państwie członkowskim przed uznaniem i po uznaniu równoważności zawodowej wynikającej z kwalifikacji naukowych uzyskanych w innym państwie członkowskim – Wcześniejsze odbycie części studiów uniwersyteckich, w ramach umowy franchisingowej, w jednostce, której nie uznano w przyjmującym państwie członkowskim za instytut szkolnictwa − Możliwość wykluczenia z działalności zawodowej pracownika poprzez odmowę uznania jego kwalifikacji. |
Sentencja
|
|
Na podstawie art. 3 dyrektywy 89/48/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie ogólnego systemu uznawania dyplomów ukończenia studiów wyższych, przyznawanych po ukończeniu kształcenia i szkolenia zawodowego, trwających co najmniej trzy lata, właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego są zobowiązane względem obywatela danego państwa członkowskiego, który jest posiadaczem dyplomu w rozumieniu tej dyrektywy wydanego przez właściwy organ w innym państwie członkowskim, do umożliwienia wykonywania jego zawodu na takich samych warunkach, jakie są stosowane wobec posiadaczy dyplomów krajowych, nawet wówczas, gdy dyplom ten: |
– potwierdza wykształcenie uzyskane, w całości lub w części, w instytucji położonej w przyjmującym państwie członkowskim, która zgodnie z prawem tego państwa nie jest uznana za instytucję oświatową, i
– nie został uznany za równoważny przez właściwy organ krajowy.