Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62007TN0445

    Sprawa T-445/07: Skarga wniesiona w dniu 7 grudnia 2007 r. — Behring & Söhne przeciwko Komisji

    Dz.U. C 37 z 9.2.2008, p. 30–30 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    9.2.2008   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 37/30


    Skarga wniesiona w dniu 7 grudnia 2007 r. — Behring & Söhne przeciwko Komisji

    (Sprawa T-445/07)

    (2008/C 37/46)

    Język postępowania: niemiecki

    Strony

    Strona skarżąca: Behring & Söhne GmbH & Co. KG (Wuppertal, Niemcy) (przedstawiciele: P. Niggemann i K. Gaßner, Rechtsanwälte)

    Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

    Żądania strony skarżącej

    stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2007) 4257 wersja ostateczna z dnia 19 września 2007 r. (COMP/E-1/39.168 — Galanteria: Zapięcia);

    ewentualnie, obniżenie grzywny nałożonej na skarżącą w zaskarżonej decyzji do grzywny w symbolicznej wysokości lub w każdym razie w odpowiedniej wysokości;

    obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Skarżąca kwestionuje decyzję Komisji C(2007) 4257 wersja ostateczna z dnia 19 września 2007 r. w sprawie COMP/E-1/39.168 — Galanteria: Zapięcia. W zaskarżonej decyzji na skarżącą i inne przedsiębiorstwa została nałożona grzywna za naruszenie art. 81 WE. W opinii Komisji skarżąca uczestniczyła w uzgadnianiu podwyżek cen oraz wymianie poufnych informacji dotyczących cen, jak również wprowadzała w życie podwyżki cen na rynkach „innych zapięć” oraz urządzeń do ich mocowania.

    Na poparcie swej skargi skarżąca podnosi cztery zarzuty prawne.

    W pierwszej kolejności podnosi ona, że zaskarżona decyzja narusza jej prawo do rzetelnego procesu, ponieważ nie miała ona możliwości zajęcia stanowiska w przedmiocie serii spotkań odbywanych w ramach tzw. „grupy Bazylea” i „grupy Wuppertal”, na których Komisja oparła swoje zarzuty dotyczące uzgadniania podwyżek cen i wymiany poufnych informacji dotyczących cen oraz wprowadzania w życie podwyżek cen.

    Po drugie, skarżąca twierdzi, że zarzucane jej naruszenie prawa kartelowego zakończyło się już na początku 1997 r., kiedy skarżąca przestała uczestniczyć w działalności „grupy Bazylea” i „grupy Wuppertal”.

    Skarżąca utrzymuje również, że nie można mówić o naruszeniu art. 81 WE, ponieważ Komisja nie udowodniła w wystarczający sposób uczestnictwa skarżącej w jakichkolwiek uzgodnieniach.

    Wreszcie skarżąca podnosi, że obliczenie grzywny jest błędne pod względem faktycznym. W tym względzie zaznacza w szczególności, że ustalenia pozwanej są nieprawidłowe zarówno w odniesieniu do czasu trwania domniemanego naruszenia, jak i jego wagi, oraz że kwota nałożonej grzywny jest nieproporcjonalna.


    Top