EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62007TN0049

Sprawa T-49/07: Skarga wniesiona w dniu 20 lutego 2007 r. — Fahas przeciwko Radzie

Dz.U. C 95 z 28.4.2007, p. 43–44 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

28.4.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 95/43


Skarga wniesiona w dniu 20 lutego 2007 r. — Fahas przeciwko Radzie

(Sprawa T-49/07)

(2007/C 95/90)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Sofiane Fahas (Milkendorf, Niemcy) (przedstawiciel: F. Zillmer)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2002/848/WE z dnia 28 października 2002 r. wykonującej art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu i uchylającej decyzję 2002/460/WE, w której Rada określiła zaktualizowaną listę osób i podmiotów objętych zakresem zastosowania rozporządzenia oraz wszystkich decyzji Rady Unii Europejskiej przyjętych w międzyczasie, łącznie z decyzją 2006/1008/WE z dnia 21 grudnia 2006 r., która nadal pozostaje w mocy w zakresie, w jakim dotyczą skarżącego;

stwierdzenie, iż wszystkie przywołane powyżej decyzje, w tym decyzja 2006/1008/WE z dnia 21 grudnia 2006 r., nie znajdują zastosowania względem skarżącego;

zasądzenie od Rady Unii Europejskiej na rzecz skarżącego odszkodowania z tytułu poniesionej szkody w wysokości, której określenie jest pozostawione uznaniu Sądu, lecz nie niższej aniżeli 2 000 EUR;

obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząc niniejszą skargę skarżący kwestionuje decyzję 2006/1008/WE (1) i wszystkie wcześniej przyjęte decyzje, począwszy od decyzji 2002/848/WE (2) w zakresie, w jakim jego nazwisko zostało wyraźnie wymienione w ich tekście.

W uzasadnieniu skargi skarżący podnosi w szczególności, że naruszone zostało jego prawo do obrony oraz prawo do skutecznej ochrony prawnej. Ponadto skarżący podnosi, iż decyzja 2006/1008/WE nie została uzasadniona i w związku z tym narusza art. 253 WE.


(1)  Decyzja Rady 2006/1008/WE z dnia 21 grudnia 2006 r. wykonująca art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu (Dz.U. L 379, str. 123).

(2)  Decyzja Rady 2002/848/WE z dnia 28 października 2002 r. wykonująca art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu i uchylająca decyzję 2002/460/WE (Dz.U. L 295, str. 12).


Top