Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 62006CO0421

    Postanowienie Trybunału (trzecia izba) z dnia 8 listopada 2007 r.
    Fratelli Martini & C. SpA i Cargill Srl przeciwko Ministero delle Politiche agricole e forestali i innym.
    Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym: Consiglio di Stato - Włochy.
    Artykuł 104 § 3 akapit pierwszy regulaminu - Wyrok Trybunału stwierdzający nieważność przepisu wspólnotowego - Obowiązki instytucji - Zdrowie zwierząt - Mieszanki paszowe - Oznaczenie na etykiecie procentowej zawartości materiałów paszowych z odchyleniem ± 15% zadeklarowanej ilości - Zakaz wprowadzania w błąd konsumentów.
    Sprawa C-421/06.

    ECLI identifier: ECLI:EU:C:2007:662





    Postanowienie Trybunału (trzecia izba) z dnia 8 listopada 2007 r. – Fratelli Martini i Cargill

    (sprawa C–421/06)

    Artykuł 104 § 3 akapit pierwszy regulaminu – Wyrok Trybunału stwierdzający nieważność przepisu wspólnotowego – Obowiązki instytucji – Zdrowie zwierząt – Mieszanki paszowe – Oznaczenie na etykiecie procentowej zawartości materiałów paszowych z odchyleniem ± 15% zadeklarowanej ilości – Zakaz wprowadzania w błąd konsumentów

    1.                     Pytania prejudycjalne – Odpowiedź, która może zostać w sposób jednoznaczny wyprowadzona z orzecznictwa – Zastosowanie art. 104 § 3 regulaminu (regulamin Trybunału, art. 104 § 3) (por. pkt 20)

    2.                     Ochrona zdrowia publicznego – Mieszanki paszowe – Dyrektywa 2002/2 (rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 178/2002, art. 8 i 16; dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/2, art. 1 pkt 4) (por. pkt 45 oraz pkt 1 sentencji)

    3.                     Ochrona zdrowia publicznego – Mieszanki paszowe – Dyrektywa 2002/2 (art. 233 WE i 234 WE; dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/2, art. 1 pkt 1 lit. b)) (por. pkt 63 oraz pkt 2 sentencji)

    Przedmiot

    Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym – Consiglio di Stato – Skutki wyroku Trybunału w sprawach połączonych C‑453/03, C‑11/04, C‑12/04 i C‑194/04 ABNA i in. stwierdzającego nieważność części dyrektywy 2002/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. zmieniającej dyrektywę Rady 79/373/EWG w sprawie obrotu mieszankami paszowymi i uchylającej dyrektywę Komisji 91/357/EWG (Dz.U. L 63, s. 23) – Obowiązek przyjęcia przez instytucje nowego aktu.

    Sentencja

    1)

    Artykuł 1 pkt 4 dyrektywy 2002/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. zmieniającej dyrektywę Rady 79/373/EWG w sprawie obrotu mieszankami paszowymi i uchylającej dyrektywę Komisji 91/357/EWG, który przewiduje obowiązek podawania na etykiecie mieszanek paszowych zawartość procentową w masie materiałów paszowych wchodzących w ich skład z odchyleniem ± 15% ilości zadeklarowanej, należy interpretować w ten sposób, że nie jest on sprzeczny z art. 8 i 16 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności, które dotyczą w szczególności zapobiegania wprowadzaniu konsumentów w błąd poprzez etykietowanie i prezentację pasz.

    2)

    Ponieważ art. 1 pkt 1 lit. b) dyrektywy 2002/2 przewidywał obowiązek autonomiczny niezwiązany z obowiązkami przewidzianymi w innych przepisach tej dyrektywy, stwierdzenie nieważności tego przepisu wyrokiem Trybunału z dnia 6 grudnia 2005 r. w sprawach połączonych C‑453/03, C‑11/04, C‑12/04 i C‑194/04 ABNA i in. nie stworzyło luki prawnej lub niespójności wymagającej od instytucji wspólnotowych przyjęcia zmian treści dyrektywy 2002/2.

     

    W każdym razie nieważność przepisu wspólnotowego wynika bezpośrednio z wyroku Trybunału, który ją stwierdził, i zarówno do władz, jak i sądów krajowych państw członkowskich należy wyciągnięcie z tego konsekwencji w ich krajowym porządku prawnym.

    Top