7.6.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 142/3

1)

Odsetki od zainwestowanego kapitału i odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wykorzystane do stworzenia pętli lokalnej zaliczają się do kosztów, które muszą zostać uwzględnione zgodnie z zasadą ustalania opłat za uwolniony dostęp do pętli lokalnej na podstawie kosztów przewidzianą w art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2887/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. w sprawie uwolnionego dostępu do pętli lokalnej.

2)

W ramach stosowania zasady ustalania opłat za uwolniony dostęp do pętli lokalnej na podstawie kosztów przewidzianej w art. 3 ust. 3 rozporządzenia nr 2887/2000 krajowe organy regulacyjne muszą uwzględnić, w celu określenia podstawy obliczania kosztów notyfikowanego operatora, koszty rzeczywiste, to jest koszty już zapłacone przez notyfikowanego operatora, jak i koszty szacunkowe, przy czym te ostatnie opierają się na szacunku kosztów odtworzenia sieci lub niektórych elementów tej sieci.

3)

Na podstawie art. 4 ust. 2 lit. b) rozporządzenia nr 2887/2000 krajowy organ regulacyjny może żądać od notyfikowanego operatora przedstawienia stosownych informacji na temat dokumentów uzasadniających koszty uwzględnione w ramach zastosowania zasady ustalania opłat za uwolniony dostęp do pętli lokalnej na podstawie kosztów. Jako że prawo wspólnotowe nie zawiera żadnego przepisu dotyczącego podlegających sprawdzeniu dokumentów księgowych, jedynie do krajowych organów regulacyjnych należy sprawdzenie zgodnie z mającym zastosowanie prawem, czy przedłożone dokumenty są najbardziej odpowiednie dla potrzeb księgowania kosztów.

4)

Prawo wspólnotowe nie wyklucza, iż w ramach stosowania zasady ustalania opłat za uwolniony dostęp do pętli lokalnej na podstawie kosztów krajowe organy regulacyjne ustalą koszty w przypadku braku kompletnych i zrozumiałych dokumentów księgowych w oparciu o analityczny wstępujący lub zstępujący model kosztów.

5)

Przyznana państwom członkowskim w art. 1 ust. 4 rozporządzenia nr 2887/2000 możliwość wydania szczegółowych przepisów krajowych nie może doprowadzić do tego, iż zasada ustalania opłat za uwolniony dostęp do pętli lokalnej na podstawie kosztów, tak jak została ona wyrażona w art. 3 ust. 3 tego rozporządzenia, nie będzie miała zastosowania.

6)

Z przepisów art. 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 2887/2000 wynika, że przy badaniu opłat notyfikowanych operatorów za uwolniony dostęp do ich pętli lokalnej na podstawie zasady ustalania cen wyrażonej w art. 3 ust. 3 tego rozporządzenia krajowe organy regulacyjne dysponują daleko sięgającym uprawnieniem, które obejmuje ocenę różnych aspektów tych opłat, w tym zmianę cen, a zatem proponowanych opłat. To daleko sięgające uprawnienie odnosi się również do kosztów poniesionych przez notyfikowanych operatorów, takich jak odsetki od zainwestowanego kapitału i amortyzacja środków trwałych, podstawy obliczania tych kosztów, jak i modeli księgowania tych kosztów.

7)

W ramach autonomii proceduralnej, jaką dysponują państwa członkowskie, jedynie do nich należy określenie — przy poszanowaniu zasad równoważności i skuteczności ochrony sądowej — właściwego sądu, rodzaju postępowania i tym samym sposobu kontroli sądowej decyzji krajowych organów regulacyjnych dotyczących zatwierdzenia opłat notyfikowanych operatorów za uwolniony dostęp do ich pętli lokalnej. W tych okolicznościach sąd krajowy musi zapewnić, że zobowiązania wynikające z rozporządzenia nr 2887/2000 odnoszące się do uwolnionego dostępu do pętli lokalnej są faktycznie przestrzegane w sposób zgodny z zasadą ustalania cen wyrażoną w art. 3 ust. 3 tego rozporządzenia, i to na przejrzystych, uczciwych i niedyskryminacyjnych warunkach.

8)

Artykuł 4 ust. 1 rozporządzenia nr 2887/2000 w związku z art. 5a ust. 3 dyrektywy Rady 90/387/EWG z dnia 28 czerwca 1990 r. w sprawie ustanowienia rynku wewnętrznego dla usług telekomunikacyjnych poprzez wdrożenie zasady otwartej sieci, zmienionej dyrektywą 97/51/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 października 1997 r., wymaga, by sądy krajowe interpretowały i stosowały wewnątrzkrajowe przepisy proceduralne regulujące wniesienie środków zaskarżenia w taki sposób, żeby decyzja krajowego organu regulacyjnego dotycząca zatwierdzenia opłat za uwolniony dostęp do pętli lokalnej mogła zostać zaskarżona na drodze sądowej nie tylko przez przedsiębiorstwo będące adresatem takiej decyzji, lecz również przez beneficjentów w rozumieniu tego rozporządzenia, na których prawa może ewentualnie wpłynąć taka decyzja.

9)

Rozporządzenie nr 2887/2000 powinno być interpretowane w ten sposób, że w postępowaniu nadzorczym dotyczącym ustalania cen za uwolniony dostęp do pętli lokalnej prowadzonym przez krajowy organ regulacyjny zgodnie z art. 4 tego rozporządzenia na notyfikowanym operatorze spoczywa obowiązek przedstawienia dowodu na to, że jego opłaty są zgodne z zasadą ustalania opłat na podstawie kosztów. Natomiast do państw członkowskich należy uregulowanie kwestii rozłożenia ciężaru dowodu między krajowy organ regulacyjny, który wydał decyzję o zatwierdzeniu opłat notyfikowanego operatora, a beneficjenta, który zaskarża tę decyzję. Do państw członkowskich należy również ustalenie — zgodnie z ich przepisami proceduralnymi i w poszanowaniu wspólnotowych zasad skuteczności i równoważności ochrony sądowej — zasad rozłożenia ciężaru dowodu w przypadku zaskarżenia na drodze sądowej decyzji krajowego organu regulacyjnego o zatwierdzeniu opłat notyfikowanego operatora za uwolniony dostęp do jego pętli lokalnej.