POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(druga izba)

z dnia 25 października 2007 r.

Sprawa F-53/05

José Fernandez Tunon

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Pracownik kontraktowy – Wniosek o zmianę zaszeregowania i wynagrodzenia określonych przy zatrudnieniu – Dawny członek personelu pomocniczego zatrudniony jako pracownik kontraktowy bez zmiany obowiązków – Artykuł 3a i art. 80 ust. 2 i 3 warunków zatrudnienia innych pracowników – Obowiązki z zakresu różnych grup funkcyjnych – Zasada równego traktowania – Skarga oczywiście bezzasadna

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której J. Fernandez Tunon żąda po pierwsze stwierdzenia nieważności decyzji organu upoważnionego do zawierania umów z dnia 21 marca 2005 r. oddalającej jego wniosek z dnia 23 listopada 2004 r., zakwalifikowany ponownie jako zażalenie, złożony w odniesieniu do decyzji ustalającej jego zaszeregowanie i wynagrodzenie przy zatrudnieniu w charakterze pracownika kontraktowego, a w razie konieczności, decyzji pierwotnej ustalającej w stosunku do niego takie samo zaszeregowanie i wynagrodzenie zgodnie z umową podpisaną w dniu 23 sierpnia 2004 r., oraz po drugie – odszkodowania w wysokości 25 000 EUR.

Orzeczenie: Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście bezzasadna. Każda ze stron pokryje własne koszty.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Warunki zatrudnienia innych pracowników – Zastosowanie tytułu IV dotyczącego personelu kontraktowego, wcześniejszego odniesieniu do którego nie jest wymagane uprzednie przyjęcie opisu zakresu obowiązków i uprawnień związanych z każdym rodzajem zadań poszczególnych grup funkcyjnych tego personelu.

(warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 52, art. 80 ust. 3; rozporządzenie Rady nr 723/2004)

2.      Urzędnicy – Warunki zatrudnienia innych pracowników – Równość traktowania

3.      Urzędnicy – Równość traktowania

1.      Żaden przepis warunków zatrudnienia innych pracowników czy rozporządzenia nr 723/2004 zmieniającego Regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich i Warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich nie uzależnia stosowania tytułu IV tych warunków, dotyczącego pracowników kontraktowych, a w szczególności przepisów dotyczących ich zatrudniania, od sporządzenia zakresu obowiązków związanych z każdym rodzajem zadań typowych dla każdej grupy funkcyjnej, do której ci pracownicy kontraktowi mogą należeć, określonego w art. 80 ust. 3 warunków zatrudnienia. Przeciwnie, art. 52 warunków zatrudnienia innych pracowników przewiduje, że faktycznie nie można przedłużać okresu zatrudnienia członków personelu pomocniczego, którzy mają wkrótce zostać zastąpieni przez pracowników kontraktowych, jak wynika z motywu 36 rozporządzenia nr 723/2004, po dniu 31 grudnia 2007 r., a po dniu 31 grudnia 2006 r. nie można zatrudniać nowych członków personelu pomocniczego. Przepis ten potwierdza więc natychmiastowe stosowanie tytułu IV, ponieważ brak w nim jest odniesienia do wcześniejszego obowiązywania art. 80 ust. 3 warunków zatrudnienia innych pracowników.

(zob. pkt 60)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑415/06 P De Smedt przeciwko Komisji, 9 lipca 2007 r., Zb.Orz.SP str. I-B-1-0000, II-B-1-0000, pkt 40

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑59/05 De Smedt przeciwko Komisji, 19 października 2006 r., Zb.Orz.SP str. I-A-1-109, II-A-1-409, pkt 52

2.      Prawodawca wspólnotowy może w każdej chwili wprowadzić do przepisów regulaminu pracowniczego zmiany, które uzna za zgodne z interesem służby, a także przyjąć na przyszłość przepisy mniej korzystne dla danych urzędników lub pracowników, pod warunkiem jednak, że zapewniona zostanie ochrona praw nabytych prawidłowo przez urzędników lub pracowników oraz że osoby, których dotyczyć ma nowa regulacja, będą traktowane w taki sam sposób. Stworzenie nowej kategorii pracowników, to znaczy pracowników kontraktowych, podlegających odmiennym zasadom finansowym niż członkowie personelu pomocniczego, którzy mają wkrótce zastąpić członków personelu pomocniczego i urzędników kategorii D, nie może stanowić zarzutu wobec prawodawcy wspólnotowego, jeśli prawa nabyte prawidłowo przez urzędników lub pracowników zatrudnionych w ramach starego regulaminu pracowniczego nie zostały w sposób sprzeczny z prawem podważone, a właściwi pracownicy należący do nowej kategorii pracowników potraktowani zostali w sposób identyczny.

(zob. pkt 79)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 28/74 Gillet przeciwko Komisji, 19 marca 1975 r., Rec. str. 463, pkt 5, 6

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑121/97 Ryan przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 30 września 1998 r., Rec. str. II‑3885, pkt 98, 104; sprawa T‑135/05 Campoli przeciwko Komisji, 29 listopada 2006 r., Zb.Orz.SP str. I‑A‑2‑297, II‑A‑2‑1527, pkt 85

Sąd do spraw Służby Publicznej: ww. sprawa De Smedt przeciwko Komisji, pkt 71

3.      Nie można kwestionować różnic w regulaminie pracowniczym w odniesieniu do różnych kategorii osób zatrudnionych przez Wspólnoty, czy to w charakterze urzędników, czy różnych kategorii pracowników podlegających warunkom zatrudnienia innych pracowników. Definicja każdej kategorii pracowników odpowiada bowiem uzasadnionym potrzebom administracji wspólnotowej i charakterowi obowiązków, stałych lub czasowych, jakie mają być wykonane. Nie można tym samym traktować jako przejawu dyskryminacji faktu, że z punktu widzenia gwarancji regulaminu pracowniczego i korzyści związanych z zabezpieczeniem społecznym niektóre kategorie osób zatrudnionych przez Wspólnoty mogą korzystać z gwarancji lub cieszyć się korzyściami, które nie przysługują innym kategoriom. W szczególności sytuację pracowników podlegających warunkom zatrudnienia innych pracowników cechuje co do zasady umowny charakter stosunku pracy, podczas gdy więź prawna między urzędnikiem i administracją wynika z powołania.

(zob. pkt 83)

Odesłanie:

Trybunał: sprawy połączone od 118/82 do 123/82 Celant i in. przeciwko Komisji, 6 października 1983 r., Rec. str. 2995, pkt 22

Sąd Pierwszej Instancji: ww. sprawa De Smedt przeciwko Komisji, pkt 54, 55

Sąd do spraw Służby Publicznej: ww. sprawa De Smedt przeciwko Komisji, pkt 76