Sprawa C‑514/04

Uroplasty BV

przeciwko

Inspecteur van de Belastingdienst - Douanedistrict Rotterdam

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Gerechtshof te Amsterdam)

Klasyfikacja taryfowa – Sterylne płatki polidimetylosiloksanu – Elastomer silikonowy – Pojęcie „podstawowej formy” – Produkt leczniczy – Opakowanie – Pojęcie „urządzenia wszczepianego do organizmu”

Streszczenie wyroku

Wspólna Taryfa Celna – Pozycje taryfowe – Sterylne płatki polidimetylosiloksanu

Załącznik I do rozporządzenia nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, zmienionego rozporządzeniem nr 2388/2000, należy interpretować w ten sposób, że produkt taki jak polidimetylosiloksan, składający się ze sterylnych płatków, opracowany specjalnie i używany wyłącznie do wszczepiania do organizmu w celu leczenia schorzenia, który w chwili przedstawienia organom celnym pakowany jest w jednokilogramowych torebkach, należy uznać za urządzenie wszczepiane do organizmu, które powinno zostać zaklasyfikowane do pozycji 9021 Nomenklatury Scalonej. Taki produkt, który nie ma na celu zastąpienia organu, ale który ma umożliwić wytworzenie się w wadliwym mięśniu tkanki łącznej, powinien zostać zaklasyfikowany do podpozycji 9021 90 90 Nomenklatury Scalonej.

(por. pkt 57 i sentencja)

WYROK TRYBUNAŁU (druga izba)

z dnia 13 lipca 2006 (*)

Klasyfikacja taryfowa – Sterylne płatki polidimetylosiloksanu – Elastomer silikonowy – Pojęcie „podstawowej formy” – Produkt leczniczy – Opakowanie – Pojęcie „urządzenia wszczepianego do organizmu”

W sprawie C‑514/04

mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Gerechtshof te Amsterdam (Niderlandy) postanowieniem z dnia 30 listopada 2004 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 15 grudnia 2004 r., w postępowaniu:

Uroplasty BV

przeciwko

Inspecteur van de Belastingdienst-Douanedistrict Rotterdam,

TRYBUNAŁ (druga izba),

w składzie: C. W. A. Timmermans, prezes izby, J. Makarczyk, R. Schintgen, P. Kūris (sprawozdawca) i J. Klučka, sędziowie,

rzecznik generalny: J. Kokott,

sekretarz: R. Grass,

uwzględniając procedurę pisemną,

rozważywszy uwagi przedstawione:

–        w imieniu Uroplasty BV przez J. Bakkera, Adviseur douanezaken,

–        w imieniu rządu niderlandzkiego przez H. G. Sevenster i D. J. M. De Grave’a, działających w charakterze pełnomocników,

–        w imieniu Komisji Wspólnot Europejskich przez J. Hottiaux, działającą w charakterze pełnomocnika, wspieraną przez F. Tuytschaevera, adwokata,

po zapoznaniu się z opinią rzecznika generalnego na posiedzeniu w dniu 19 stycznia 2006 r.,

wydaje następujący

Wyrok

1        Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni pozycji 9021 i 3926 Nomenklatury Scalonej (zwanej dalej „CN”) zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256, str. 1) zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2388/2000 z dnia 13 października 2000 r. (Dz.U. L 264, str. 1 oraz sprostowanie Dz.U. 2000, L 276, str. 92).

2        Pytania te zostały przedstawione w ramach sporu pomiędzy spółką Uroplasty BV (zwaną dalej „Uroplasty”) oraz Inspecteur van de Belastingdienst‑Douanedistrict Rotterdam (inspektorem okręgu celnego w Rotterdamie, zwanym dalej „inspektorem”) w przedmiocie klasyfikacji taryfowej silikonu w postaci płatków elastomeru, opracowanego i przeznaczonego do wprowadzenia i osadzenia w organizmie ludzkim w celu leczenia problemów związanych z inkontynencją.

 Ramy prawne

3        Decyzja Rady 87/369/EWG z dnia 7 kwietnia 1987 r. dotycząca zawarcia Międzynarodowej konwencji w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów oraz Protokołu zmian do tej konwencji (Dz.U. L 198, str. 1) zatwierdziła w imieniu Wspólnoty wskazaną konwencję sporządzoną w Brukseli w dniu 14 czerwca 1983 r., w brzmieniu zmienionym protokołem zmian do tej konwencji z dnia 24 czerwca 1986 r.

4        Nomenklatura Scalona opiera się na zharmonizowanym systemie oznaczania i kodowania towarów (zwanym dalej „HS”) wprowadzonym przez wspomnianą konwencję z dnia 14 czerwca 1983 r. Każda podpozycja CN posiada kod cyfrowy, w którym pierwsze sześć cyfr odpowiada kodom przypisanym pozycjom i podpozycjom nomenklatury HS, a dwie kolejne cyfry wprowadzają dalszy podział właściwy dla CN.

5        Wersja Nomenklatury Scalonej obowiązująca w chwili wystąpienia zdarzeń leżących u podstaw postępowania przez sądem krajowym jest zawarta w rozporządzeniu nr 2388/2000.

6        W części drugiej, sekcji VI dział 30 CN zatytułowany jest „Produkty farmaceutyczne”.

7        Pozycja 3004 CN ma następujące brzmienie:

„Leki (z wyłączeniem produktów objętych pozycją 3002, 3005 lub 3006) złożone z produktów zmieszanych lub niezmieszanych do celów terapeutycznych lub profilaktycznych, pakowane w odmierzone dawki lub w opakowania do sprzedaży detalicznej:

[...]

3004 90  – pozostałe:

[...]

3004 90 99   – – – pozostałe”.

8        W części drugiej, sekcji VII dział 39 CN zatytułowany jest „Tworzywa sztuczne i artykuły z nich”.

9        Podpozycja 3910 00 00 CN obejmuje „Silikony w formach podstawowych”.

10      Pozycja 3926 CN ma następujące brzmienie:

„Pozostałe artykuły z tworzyw sztucznych oraz artykuły z pozostałych tworzyw objętych pozycją 3901 do 3914:

[…]

3926 90  – pozostałe

[…]

3926 90 99  – – – – pozostałe”

11      Uwaga 2 do działu 39 CN stanowi:

„Niniejszy dział nie obejmuje:

[…]

r) artykułów objętych działem 90 (na przykład elementów optycznych, oprawek do okularów, przyrządów do rysowania);

[…]”

12      Uwaga 3 do działu 39 CN przewiduje:

„Pozycje od 3901 do 3911 dotyczą jedynie towarów produkowanych w wyniku syntezy chemicznej, mieszczących się w następujących kategoriach:

[…]

d) silikonów (nr 3910);

[…]”

13      Uwaga 6 do działu 39 CN stanowi:

„W pozycjach od 3901 do 3914 wyrażenie »formy podstawowe« odnosi się do następujących form:

a) cieczy i past włącznie z ośrodkiem dyspersyjnym (emulsje i suspensje) oraz roztworów;

b) bloków o nieregularnych kształtach, bryłek, proszków (włącznie z tłoczywami), granulek, płatków i podobnych form masowych”.

14      W części drugiej, sekcji XVIII dział 90 CN zatytułowany jest „Przyrządy i aparatura, optyczne, fotograficzne, kinematograficzne, pomiarowe, kontrolne, precyzyjne, medyczne lub chirurgiczne; ich części i akcesoria”.

15      Pozycja 9021 CN ma następujące brzmienie:

„Urządzenia ortopedyczne, włącznie z kulami, pasami chirurgicznymi i przepuklinowymi; szyny (łubki) i pozostałe urządzenia stosowane przy złamaniach; protezy; aparaty słuchowe oraz pozostałe urządzenia zakładane, noszone lub wszczepiane, mające na celu skorygowanie wady lub kalectwa:

[…]

9021 30  – pozostałe protezy:

[…]

9021 30 90  – – pozostałe

[…]

9021 90   – pozostałe:

9021 90 90  – – pozostałe”.

16      Uwaga 1 do działu 90 CN stanowi:

„Niniejszy dział nie obejmuje:

[…]

f) części ogólnego użytku określonych w uwadze 2 do sekcji XV, z metali nieszlachetnych (sekcja XV) lub podobnych towarów z tworzyw sztucznych (dział 39);

[…]”

17      Uwaga 2 do działu 90 CN stanowi:

„Z zastrzeżeniem postanowień uwagi 1 do niniejszego działu, części lub akcesoria do maszyn, aparatury, przyrządów lub artykułów, objętych niniejszym działem klasyfikuje się zgodnie z następującymi zasadami:

[...]

b) [...] części i akcesoria, jeżeli można je wykorzystać wyłącznie lub głównie z konkretnym typem maszyny, przyrządu lub aparatury, lub z pewną liczbą maszyn, przyrządów lub aparatury objętych tą samą pozycją (włącznie z maszyną, przyrządem lub aparaturą, objętym pozycją 9010, 9013 lub 9031) należy klasyfikować do maszyn, przyrządów lub aparatury właściwego rodzaju;

[…]”

18      Ogólne reguły interpretacji CN znajdujące się w części pierwszej, sekcja I, część A stanowią w szczególności:

„Klasyfikacja towarów w [CN] podlega następującym regułom.

1. Tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne; dla celów prawnych klasyfikację towarów należy ustalać zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz, o ile nie są one sprzeczne z treścią powyższych pozycji i uwag, zgodnie z następującymi regułami:

[…]

6.      Klasyfikacja towarów do podpozycji tej samej pozycji powinna być przeprowadzona zgodnie z ich treścią i uwagami do nich oraz, odpowiednio, zgodnie z powyższymi regułami, stosując zasadę, że tylko podpozycje na tym samym poziomie mogą być porównywane. Odpowiednie uwagi do sekcji i działów mają zastosowanie również do tej reguły, jeżeli treść tych uwag nie stanowi inaczej”.

 Postępowanie przed sądem krajowym i pytania prejudycjalne

19      Uroplasty jest spółką z siedzibą w Niderlandach, która opracowuje, wytwarza i sprzedaje produkty z zakresu urologii i urologii-ginekologii. Jej produkt o nazwie handlowej „Macroplastique-implantaat” stosowany jest w leczeniu inkontynencji stresowej lub refluksu dróg moczowych. Produkt ten dostarczany jest w gotowej postaci lekarzom i szpitalom. W tym celu Uroplasty przywozi wytwarzane w Stanach Zjednoczonych płatki polidimetylosiloksanu.

20      Polidimetylosiloksan jest silikonem w postaci elastomeru, a płatki z których się składa różnią się co do struktury i rozmiaru i wynoszą od około 0,01 mm do 5,0 mm. Płatki te pakowane są w wysterylizowanym otoczeniu i zostają „opieczętowane” w torbach o wadze około 1 kg. Po przywiezieniu, opakowanie otwierane jest przy użyciu sterylnego skalpela w wysterylizowanej części lokalu należącego do Uroplasty.

21      Płatki są następnie umieszczane w jednorazowych strzykawkach, po czym łączy się je ze sterylnym hydrożelem składającym się z mieszanki w postaci żelu poliwinylopyrolidonu i wody.

22      W wyniku działania żelu płatki są regularnie rozmieszczane w płynie i łatwo przenikają przez igłę służącą do dokonania implantu. Hydrożel jest usuwany z organizmu poprzez nerki, podczas gdy płatki pozostają w nim, podtrzymywane na miejscu dzięki wytwarzającej się w tym celu tkance łącznej.

23      W dniu 22 lutego 2001 r. Uroplasty zwróciła się do inspektora o dostarczenie jej wiążącej informacji taryfowej w odniesieniu do „polidimetylosiloksanu w postaci białych płatków”, który w takiej formie został poddany analizie w laboratorium urzędu skarbowego. Spółka zwróciła się o zaklasyfikowanie go do podpozycji 9021 90 00 CN.

24      W dniu 26 kwietnia 2001 r. inspektor dostarczył wiążącą informację taryfową o nr NL‑RTD‑2001‑000743, klasyfikującą produkt do podpozycji 3910 00 00 CN. Uroplasty zaskarżyła tę klasyfikację.

25      Ponadto inna wiążąca informacja taryfowa o nr NL‑RTD‑2001‑000909, która została doręczona Uroplasty w dniu 7 maja 2001 r., dotyczyła strzykawek wypełnionych zawiesiną omawianego produktu w hydrożelu. Zostały one zaklasyfikowane przez inspektora do podpozycji 9021 90 90 CN.

26      W dniu 2 października 2001 r. inspektor oddalił odwołanie Uroplasty dotyczące wiążącej informacji taryfowej nr NL‑RTD‑2001‑000743.

27      W dniu 13 listopada 2001 r. do Tariefcommissie, działającej w charakterze wydziału celnego Gerechtshof te Amsterdam, wpłynęła skarga Uroplasty na decyzję inspektora oddalającą odwołanie.

28      Uroplasty twierdzi, że polidimetylosiloksan można odróżnić dzięki jego szczególnej formie oraz czystości. Jest to produkt medyczny, którego wysoka cena wynika z procesu produkcji i z faktu objęcia go patentem. Polidimetylosiloksan odpowiada opisowi „silikony w formach podstawowych” zawartemu w uwadze 6 lit. b) do działu 39 CN. Zważywszy jednak, że uwaga 2 lit. r) do działu 39 stanowi, że dział ten nie obejmuje artykułów objętych działem 90 (obejmujących w szczególności przyrządy i aparaturę medyczną lub chirurgiczną), nie może on zostać zaklasyfikowany do działu 39.

29      Polidimetylosiloksan, będący składnikiem czynnym, używany jest wyłącznie do wstrzykiwania. Powinien zatem, w zastosowaniu uwagi 2 lit. b) do działu 90 CN, zostać zaklasyfikowany do podpozycji 9021 90 90 CN jako „część” produktu gotowego do użycia.

30      Inspektor uważa natomiast, że polidimetylosiloksan nie może stanowić części produktu, ponieważ występuje on w postaci płatków, która w świetle uwagi 6 lit. b) do działu 39 CN stanowi formę ogólną. Płatki te nie występują jako takie w produkcie końcowym. Stanowią one półprodukt podlegający pod pozycję 3910 CN jako silikony w formach podstawowych. Jedynie połączenie ich z hydrożelem pozwala na uzyskanie implantu, który stanowi nowy produkt.

31      Ponadto skład i prezentacja polidimetylosiloksanu odpowiada opisowi zawartemu w uwagach do działu 39 CN. Cena tego produktu nie wpływa na jego klasyfikację, podobnie jak jego czystość czy sterylny charakter. Jego docelowe użycie jest również bez znaczenia dla zaklasyfikowania go jako silikonu.

32      Inspektor dodał, że ponieważ polidimetylosiloksan jest przywożony i obrabiany w sterylnych warunkach, może być używany wyłącznie do celów medycznych. Zważywszy wreszcie, że produkt ten pozostaje w organizmie, nie można zaklasyfikować go do działu 30 CN jako produkt farmaceutyczny.

33      Z opisu podanego przez sąd krajowy wynika, że mieszanka polidimetylosiloksanu z hydrożelem jest czasowa i ma wyłącznie na celu umożliwienie wprowadzenia go do organizmu ludzkiego bez jakiejkolwiek zmiany jego cech i właściwości. Polidimetylosiloksan należy uznać za produkt końcowy, ponieważ został on opracowany i jest używany jako implant medyczny lub chirurgiczny.

34      W świetle powyższych uwag sąd krajowy uznaje, że polidimetylosiloksan podlega pod pozycję 9021 CN, wyrażając jednak wątpliwości co do ogólnych reguł klasyfikacji, jakie powinny znaleźć zastosowanie, jak też co do podpozycji jaką należy przyjąć, dokonując klasyfikacji.

35      Na podstawie wskazanych ogólnych reguł klasyfikacji sąd krajowy uznaje, że polidimetylosiloksan powinien zostać zaklasyfikowany do podpozycji 9021 30 CN, a precyzyjnie, na podstawie ogólnej reguły interpretacji CN nr 6, do podpozycji 9021 30 90.

36      Gdyby jednak należało wykluczyć zaklasyfikowanie do działu 90, nie można by uznać polidimetylosiloksanu za silikon w formie podstawowej w rozumieniu pozycji 3910, lecz należałoby go zaklasyfikować, z uwagi na sposób jego wytwarzania, do produktów objętych pozycją 3926 jako „pozostałe artykuły” z tworzyw określonych w pozycji 3910.

37      W tych okolicznościach Gerechtshof te Amsterdam postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującymi pytaniami prejudycjalnymi:

„1)      a)     Czy pozycję 9021 [...] [CN] należy interpretować w ten sposób, że produkt zawierający sterylne płatki polidimetylosiloksanu, opracowany specjalnie i używany wyłącznie jako implant medyczny lub chirurgiczny może zostać zaklasyfikowany do tej pozycji?

         b)      Jeżeli tak, to do której podpozycji w ramach pozycji 9021 [...] [CN] należy zaklasyfikować ten produkt?

2)      Jeżeli klasyfikacja [do] pozycji 9021 nie jest w tej sprawie możliwa, to czy produkt ten może zostać zaklasyfikowany [do] pozycji 3926 [...] [CN]?

3)      Jeżeli nie, to do jakiej pozycji należy go zaklasyfikować zgodnie z wykładnią [...] [CN]?”

 W przedmiocie pytań prejudycjalnych

38      W pierwszym pytaniu sąd krajowy dąży w istocie do ustalenia, czy produkt będący przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, który z uwagi na swój charakter, właściwość i formę jest specjalnie opracowany i używany wyłącznie do celów medycznych, może zostać zaklasyfikowany do pozycji 9021 CN, a w przypadku odpowiedzi twierdzącej, do której podpozycji należy ten produkt zaklasyfikować.

39      Rząd niderlandzki uważa, że polidimetylosiloksan powinien być zaklasyfikowany do pozycji 3910 CN obejmującej silikony w formie podstawowej, podczas gdy Komisja Wspólnot Europejskich proponuje zaklasyfikowanie do pozycji 3004 CN obejmującej produkty lecznicze. Uroplasty proponuje zaklasyfikowanie do podpozycji 9021 90 90 CN obejmującej pozostałe artykuły ortopedyczne wszczepiane do organizmu.

40      Należy przypomnieć, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem w interesie pewności prawa i łatwości kontroli leży, aby decydujące dla klasyfikacji taryfowej towarów kryteria ustalać w oparciu o obiektywne cechy i właściwości towarów wskazane w brzmieniu pozycji CN i w uwagach dotyczących sekcji i działów (zob. w szczególności wyroki z dnia 26 września 2000 r w sprawie C‑42/99 Eru Portuguesa, Rec. str. I‑7691, pkt 13; z dnia 15 września 2005 r. w sprawie C‑495/03 Intermodal Transports, Rec. str. I‑8151, pkt 47; z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C‑445/04 Possehl Erzkontor, Zb.Orz. str. I‑10721, pkt 19 oraz z dnia 16 lutego 2006 r. w sprawie C‑500/04 Proxxon, Zb.Orz. str. I‑1545, pkt 21).

41      Noty wyjaśniające do CN oraz noty wyjaśniające do HS przyczyniają się w istotny sposób do wykładni zakresu różnych pozycji taryfowych, nie mając jednakże wiążącej mocy prawnej. Noty te powinny być w związku z tym zgodne z postanowieniami CN i nie mogą modyfikować ich zakresu (zob. w szczególności wyroki z dnia 4 marca 2004 r. w sprawie C‑130/02 Krings, Rec. str. I‑2121, pkt 28; z dnia 17 marca 2005 r. w sprawie C‑476/03 Ikegami, Rec. str. I‑2389, pkt 17 oraz ww. w sprawie Proxxon, pkt 22).

42      Należy wreszcie przypomnieć, że w celu dokonania klasyfikacji do odpowiedniej pozycji, przeznaczenie towaru może stanowić obiektywne kryterium klasyfikacji taryfowej, jeżeli jest ono nierozerwalnie związane z tym towarem, co należy ocenić według obiektywnych cech i właściwości tego towaru (zob. ww. wyroki w sprawie Krings, pkt 30; w sprawie Ikegami, pkt 23 oraz w sprawie Proxxon, pkt 31).

43      W niniejszym przypadku, jak podkreśliła rzecznik generalny w pkt 48 przedstawionej opinii, możliwe jest zaklasyfikowanie polidimetylosiloksanu na podstawie jego cech fizycznych lub zgodnie z obiektywnym zastosowaniem rzeczonego produktu do pozycji 3910, 3926, 3004 lub 9021 CN.

44      Polidimetylosiloksan, jako silikon w postaci płatkowatego elastomeru, występuje w formie określonej w uwadze 3 i 6 lit. b) do działu 39 CN. W przeciwieństwie jednak do tego, co twierdzi rząd niderlandzki, silikon w postaci płatków elastomeru nie może zostać zaklasyfikowany do pozycji 3910 jako „forma podstawowa”.

45      Jak wskazała bowiem rzecznik generalny w pkt 50 przedstawionej opinii, uwzględniając strukturę działu 39 CN i uwagi 1 lit. f) do działu 90 CN, pojęcie „formy podstawowej” obejmuje wyłącznie silikon przeznaczony do przetworzenia. Formy podstawowe stanowią formy nieobrobione, które w szczególny sposób nadają się do przetworzenia i które są do tego przeznaczone.

46      Tymczasem polidimetylosiloksan posiada obiektywne cechy i właściwości produktu, który jest po pierwsze, sterylny i który po drugie, po wprowadzeniu do organizmu zachowuje swoje szczególne wymiary wynoszące od około 0,01 mm do 5,0 mm. Produkt ten jest specjalnie opracowany i używany wyłącznie do wszczepienia do organizmu w celu leczenia wady mięśnia zwieracza. Wynika z tego, że polidimetylosiloksan jest produktem końcowym, który jako taki nie może zostać zaklasyfikowany do pozycji 3910 CN.

47      W przeciwieństwie zresztą do tego co twierdzi Uroplasty, należy stwierdzić, że polidimetylosiloksan nie stanowi części lub akcesorium do maszyn, aparatury, przyrządów lub artykułów w rozumieniu uwagi 2 lit. b) do działu 90 CN.

48      W świetle powyższego polidimetylosiloksan posiada terapeutyczny charakter. Jednakże w rozumieniu ogólnej reguły interpretacji CN nr 1 i w przeciwieństwie do tego co twierdzi Komisja, polidimetylosiloksan nie może zostać zaklasyfikowany do pozycji 3004 CN jako „leki”.

49      Z treści pozycji 3004 CN wynika bowiem, że klasyfikacja produktu uwarunkowana jest występowaniem w postaci odmierzonych dawek lub w opakowaniach do sprzedaży detalicznej. Tymczasem należy zauważyć, że polidimetylosiloksan jest sprowadzany w workach o całkowitej masie 1 kg. Sposób opakowania produktu w postaci pojedynczych strzykawek wynika z działania dokonanego po jego przywozie. Wynika z tego, że polidimetylosiloksan, tak jak przedstawiono go w urzędzie celnym, nie odpowiada definicji określonej w pozycji 3004 CN.

50      Ponieważ produkt ten nie może zostać zaklasyfikowany do wyżej wymienionych pozycji, należy określić, czy – jak wskazuje sąd krajowy – produkt końcowy, który jest opracowany i używany jako implant medyczny lub chirurgiczny, może zostać zaklasyfikowany do pozycji 9021 CN.

51      Należy zauważyć, że w pozycji 9021 CN wymienione zostały urządzenia wszczepiane do organizmu.

52      Jak zauważyła rzecznik generalny w pkt 61 przedstawionej opinii, pojęcie „urządzenia” nie ogranicza się wyłącznie do technicznej struktury produktu. Należy zatem uznać, że pojęcie to obejmuje produkty, których wprowadzenie do organizmu ma na celu skorygowanie wady w rozumieniu pozycji 9021 CN.

53      Z pkt 46 niniejszego wyroku wynika, że polidimetylosiloksan posiada obiektywne cechy i właściwości produktu skończonego opracowanego specjalnie i używanego wyłącznie do wszczepiania do organizmu. Polidimetylosiloksan, osadzając się w uszkodzonym mięśniu, umożliwia wytworzenie tkanki łącznej, która koryguje wadę mięśnia zwieracza. Wynika z tego, że produkt ten powinien zostać uznany za urządzenie wszczepiane do organizmu w rozumieniu pozycji 9021 CN.

54      Jeśli chodzi następnie o podpozycję w ramach pozycji 9021 CN, do jakiej powinien zostać zaklasyfikowany polidimetylosiloksan, należy przypomnieć, że na podstawie ogólnej reguły interpretacyjnej CN nr 6, klasyfikacja towarów do podpozycji tej samej pozycji powinna być przeprowadzona zgodnie z ich treścią i uwagami do nich.

55      W pkt 46 niniejszego wyroku stwierdzone zostało, że w wyniku wprowadzenia polidimetylosiloksanu do organizmu, rozwój tkanki łącznej prowadzi do wzmocnienia mięśnia zwieracza, który nie spełnia właściwych mu funkcji. Polidimetylosiloksan, jak zauważono w pkt 53 niniejszego wyroku, nie ma na celu zastąpienia wadliwego mięśnia ludzkiego organizmu, jak czyni to proteza, ale umożliwienie rozwoju nowych tkanek, które łagodzą problemy związane z inkontynencją. Wynika z tego, jak słusznie przyjmuje sąd krajowy, że funkcja płatków nie odpowiada treści podpozycji 9021 30 90 CN.

56      Z pkt 52 i 53 niniejszego wyroku wynika również, że produkt ten jest urządzeniem wszczepianym do organizmu, które nie odpowiada żadnej z pozostałych podpozycji pozycji 9021 CN i powinien w związku z tym zostać zaklasyfikowany do podpozycji 9021 90 90 CN jako „pozostałe urządzenia”.

57      W świetle całości powyższych rozważań na pierwsze przedstawione pytanie należy odpowiedzieć, że załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2388/2000 z dnia 13 października 2000 r. należy interpretować w ten sposób, że produkt taki jak polidimetylosiloksan, składający się ze sterylnych płatków, opracowany specjalnie i używany wyłącznie do wszczepiania do organizmu w celu leczenia schorzenia, który w chwili przedstawienia organom celnym pakowany jest w jednokilogramowych torebkach, należy uznać za urządzenie wszczepiane do organizmu, które powinno zostać zaklasyfikowane do pozycji 9021 CN. Taki produkt, który nie ma na celu zastąpienia organu, ale który ma umożliwić wytworzenie się w wadliwym mięśniu tkanki łącznej, powinien zostać zaklasyfikowany do podpozycji 9021 90 90 CN.

58      Uwzględniając odpowiedź udzieloną na pytanie pierwsze, udzielenie odpowiedzi na pozostałe pytania nie jest konieczne.

 W przedmiocie kosztów

59      Dla stron postępowania przed sądem krajowym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed tym sądem; zatem do niego należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż poniesione przez strony postępowania przed sądem krajowym, nie podlegają zwrotowi.

Z powyższych względów Trybunał (druga izba) orzeka, co następuje:

Załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2388/2000 z dnia 13 października 2000 r. należy interpretować w ten sposób, że produkt taki jak polidimetylosiloksan, składający się ze sterylnych płatków, opracowany specjalnie i używany wyłącznie do wszczepiania do organizmu w celu leczenia schorzenia, który w chwili przedstawienia organom celnym pakowany jest w jednokilogramowych torebkach, należy uznać za urządzenie wszczepiane do organizmu, które powinno zostać zaklasyfikowane do pozycji 9021 Nomenklatury Scalonej. Taki produkt, który nie ma na celu zastąpienia organu, ale który ma umożliwić wytworzenie się w wadliwym mięśniu tkanki łącznej, powinien zostać zaklasyfikowany do podpozycji 9021 90 90 Nomenklatury Scalonej.

Podpisy

---

* Język postępowania: niederlandzki.