Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52023PC0594

    Wniosek DECYZJA RADY w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej we Wspólnym Komitecie EOG w odniesieniu do zmiany załączników V (Swobodny przepływ pracowników) i VI (Zabezpieczenie społeczne) oraz protokołu 31 (w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami) do Porozumienia EOG (Rozporządzenie w sprawie Europejskiego Urzędu ds. Pracy)

    COM/2023/594 final

    Bruksela, dnia 18.10.2023

    COM(2023) 594 final

    2023/0364(NLE)

    Wniosek

    DECYZJA RADY

    w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej we Wspólnym Komitecie EOG w odniesieniu do zmiany załączników V (Swobodny przepływ pracowników) i VI (Zabezpieczenie społeczne) oraz protokołu 31 (w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami) do Porozumienia EOG

    (Rozporządzenie w sprawie Europejskiego Urzędu ds. Pracy)

    (Tekst mający znaczenie dla EOG)


    UZASADNIENIE

    1.Przedmiot wniosku

    Niniejszy wniosek dotyczy decyzji ustalającej stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii we Wspólnym Komitecie EOG w związku z planowanym przyjęciem decyzji Wspólnego Komitetu dotyczącej zmiany załączników V (Swobodny przepływ pracowników) i VI (Zabezpieczenie społeczne) oraz protokołu 31 (w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami) do Porozumienia EOG

    2.Kontekst wniosku

    2.1.Porozumienie EOG

    Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym („Porozumienie EOG”) gwarantuje obywatelom i podmiotom gospodarczym EOG równe prawa i obowiązki w ramach rynku wewnętrznego. Porozumienie przewiduje objęcie prawodawstwem UE dotyczącym czterech swobód wszystkich 30 państw EOG, a mianowicie państw członkowskich UE, Norwegii, Islandii i Liechtensteinu. Ponadto Porozumienie EOG obejmuje współpracę w innych ważnych dziedzinach, takich jak badania i rozwój, kształcenie, polityka społeczna, środowisko, ochrona konsumentów, turystyka i kultura, zwanych wspólnie „działaniami wspierającymi i politykami horyzontalnymi”. Porozumienie EOG weszło w życie z dniem 1 stycznia 1994 r. Unia wraz ze swoimi państwami członkowskimi jest stroną Porozumienia EOG.

    2.2.Wspólny Komitet EOG

    Za zarządzanie Porozumieniem EOG odpowiada Wspólny Komitet EOG. Jest to forum wymiany poglądów dotyczących funkcjonowania Porozumienia EOG. Jego decyzje podejmowane są w drodze konsensusu i są wiążące dla Stron. Odpowiedzialność za koordynację spraw dotyczących EOG po stronie UE spoczywa na Sekretariacie Generalnym Komisji Europejskiej. 

    2.3.Planowany akt Wspólnego Komitetu EOG

    Oczekuje się, że Wspólny Komitet EOG przyjmie decyzję Wspólnego Komitetu EOG („planowany akt”) dotyczącą zmiany załączników V (Swobodny przepływ pracowników) i VI (Zabezpieczenie społeczne) oraz protokołu 31 (w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami) do Porozumienia EOG.

    Celem planowanego aktu jest włączenie do Porozumienia EOG rozporządzenia ustanawiającego Europejski Urząd ds. Pracy, zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 883/2004, (UE) nr 492/2011 i (UE) 2016/589 oraz uchylającego decyzję (UE) 2016/344 1 .

    Ponieważ decyzja (UE) 2016/344 jest już uwzględniona w Porozumieniu EOG, należy ją zatem uchylić w ramach Porozumienia EOG.

    Planowany akt będzie wiążący dla stron zgodnie z art. 103 i 104 Porozumienia EOG.

    3.Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii

    Komisja przedkłada załączony projekt decyzji Wspólnego Komitetu EOG do przyjęcia przez Radę jako stanowisko Unii. Po przyjęciu stanowiska należy je przedstawić Wspólnemu Komitetowi EOG w najbliższym możliwym terminie.

    Załączony projekt decyzji Wspólnego Komitetu EOG wprowadza prawo udziału państw EOG-EFTA w pracach Europejskiego Urzędu ds. Pracy, które wykraczają poza to, co można uznać za zwykłe dostosowania techniczne w rozumieniu rozporządzenia Rady nr 2894/94. Rada ustala zatem stanowisko Unii.

    4.Podstawa prawna

    4.1.Proceduralna podstawa prawna

    4.1.1.Zasady

    Art. 218 ust. 9 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) określa tryb przyjmowania decyzji ustalających „stanowiska, które mają być zajęte w imieniu Unii w ramach organu utworzonego przez umowę, gdy organ ten ma przyjąć akty mające skutki prawne, z wyjątkiem aktów uzupełniających lub zmieniających ramy instytucjonalne umowy”.

    Pojęcie „aktów mających skutki prawne” obejmuje akty, które mają skutki prawne na mocy przepisów prawa międzynarodowego dotyczących danego organu. Obejmuje ono ponadto instrumenty, które nie są wiążące na mocy prawa międzynarodowego, ale „mogą w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść przepisów przyjętych przez prawodawcę Unii” 2 .

    4.1.2.Zastosowanie w niniejszej sprawie

    Wspólny Komitet EOG jest organem utworzonym na mocy umowy, a mianowicie Porozumienia EOG. Akt, który ma zostać przyjęty przez Wspólny Komitet EOG, stanowi akt mający skutki prawne. Planowany akt będzie wiążący na mocy prawa międzynarodowego zgodnie z art. 103 i 104 Porozumienia EOG.

    Planowany akt nie uzupełnia ani nie zmienia ram instytucjonalnych umowy. W związku z tym proceduralną podstawą prawną proponowanej decyzji jest art. 218 ust. 9 TFUE w związku z art. 1 ust. 3 rozporządzenia Rady nr 2894/94 w sprawie uzgodnień dotyczących stosowania Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

    4.2.Materialna podstawa prawna

    4.2.1.Zasady

    Materialna podstawa prawna decyzji przyjętej na podstawie art. 218 ust. 9 TFUE w związku z art. 1 ust. 3 rozporządzenia Rady nr 2894/94 jest uzależniona głównie od materialnej podstawy prawnej aktu prawnego Unii, który ma zostać uwzględniony w Porozumieniu EOG.

    Jeżeli planowany akt ma dwojaki cel lub dwa elementy składowe, a jeden z tych celów lub elementów da się określić jako główny, zaś drugi ma jedynie pomocniczy charakter, decyzja przyjęta na mocy art. 218 ust. 9 TFUE musi mieć jedną materialną podstawę prawną, tj. podstawę, której wymaga główny lub dominujący cel lub element składowy.

    4.2.2.Zastosowanie w niniejszej sprawie

    Ponieważ decyzja Wspólnego Komitetu włącza do Porozumienia EOG rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1149 ustanawiające Europejski Urząd ds. Pracy, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 883/2004, (UE) nr 492/2011 i (UE) 2016/589 oraz uchylające decyzję (UE) 2016/344 (Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 21), niniejszą decyzję Rady należy oprzeć na tej samej materialnej podstawie prawnej co uwzględniony akt. Materialną podstawą prawną proponowanej decyzji są zatem art. 46 i 48 TFUE.

    4.3.Podsumowanie

    Proceduralną podstawą prawną proponowanej decyzji powinny być art. 46 i 48 TFUE w związku z art. 218 ust. 9 TFUE oraz art. 1 ust. 3 rozporządzenia Rady nr 2894/94 w sprawie uzgodnień dotyczących stosowania Porozumienia EOG.

    5.Publikacja planowanego aktu

    Ponieważ akt Wspólnego Komitetu EOG zmieni załączniki V (Swobodny przepływ pracowników) i VI (Zabezpieczenie społeczne) oraz protokół 31 (w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami) do Porozumienia EOG, po przyjęciu należy go opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

    2023/0364 (NLE)

    Wniosek

    DECYZJA RADY

    w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej we Wspólnym Komitecie EOG w odniesieniu do zmiany załączników V (Swobodny przepływ pracowników) i VI (Zabezpieczenie społeczne) oraz protokołu 31 (w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami) do Porozumienia EOG

    (Rozporządzenie w sprawie Europejskiego Urzędu ds. Pracy)

    (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

    uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 46 i 48 w związku z art. 218 ust. 9,

    uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2894/94 z dnia 28 listopada 1994 r. w sprawie uzgodnień dotyczących stosowania Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym 3 , w szczególności jego art. 1 ust. 3,

    uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym 4 („Porozumienie EOG”) weszło w życie z dniem 1 stycznia 1994 r.

    (2)Na podstawie art. 98 Porozumienia EOG Wspólny Komitet EOG może podjąć decyzję o zmianie, między innymi, załączników V (Swobodny przepływ pracowników) i VI (Zabezpieczenie społeczne) oraz protokołu 31 (w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami) do Porozumienia EOG.

    (3)W Porozumieniu EOG należy uwzględnić rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1149 ustanawiające Europejski Urząd ds. Pracy, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 883/2004, (UE) nr 492/2011 i (UE) 2016/589 oraz uchylające decyzję (UE) 2016/344 5 .

    (4)Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki V (Swoboda przepływu pracowników) i VI (Zabezpieczenie społeczne) oraz protokół 31 (w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami) do Porozumienia EOG.

    (5)Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG powinno zatem być oparte na dołączonym projekcie decyzji,

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

    Artykuł 1

    Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii we Wspólnym Komitecie EOG w sprawie proponowanej zmiany załączników V (Swobodny przepływ pracowników) i VI (Zabezpieczenie społeczne) oraz protokołu 31 (w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami) do Porozumienia EOG, opiera się na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu EOG dołączonym do niniejszej decyzji.

    Artykuł 2

    Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

    Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

       W imieniu Rady

       Przewodniczący

    (1)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1149 z dnia 20 czerwca 2019 r. ustanawiające Europejski Urząd ds. Pracy, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 883/2004, (UE) nr 492/2011 i (UE) 2016/589 oraz uchylające decyzję (UE) 2016/344, Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 21.
    (2)    Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 7 października 2014 r., Niemcy/Rada, C-399/12, ECLI:EU:C:2014: 2258, pkt 61–64.
    (3)    Dz.U. L 305 z 30.11.1994, s. 6.
    (4)    Dz.U. L 1 z 3.1.1994, s. 3.
    (5)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1149 z dnia 20 czerwca 2019 r. ustanawiające Europejski Urząd ds. Pracy, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 883/2004, (UE) nr 492/2011 i (UE) 2016/589 oraz uchylające decyzję (UE) 2016/344, Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 21.
    Top

    Bruksela, dnia 18.10.2023

    COM(2023) 594 final

    ZAŁĄCZNIK

    do

    wniosku dotyczącego

    DECYZJI RADY

    w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej we Wspólnym Komitecie EOG w odniesieniu do zmiany załączników V (Swobodny przepływ pracowników) i VI (Zabezpieczenie społeczne) oraz protokołu 31 (w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami) do Porozumienia EOG





    (Rozporządzenie w sprawie Europejskiego Urzędu ds. Pracy)


    ZAŁĄCZNIK

    PROJEKT DECYZJI WSPÓLNEGO KOMITETU EOG

    nr [...]

    z dnia [...] r.

    zmieniającej załączniki V (Swoboda przepływu pracowników) i VI (Zabezpieczenie społeczne) oraz protokół 31 (w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami) do Porozumienia EOG

    WSPÓLNY KOMITET EOG,

    uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym („Porozumienie EOG”), w szczególności jego art. 86 i 98,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)W Porozumieniu EOG należy uwzględnić rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1149 z dnia 20 czerwca 2019 r. ustanawiające Europejski Urząd ds. Pracy, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 883/2004, (UE) nr 492/2011 i (UE) 2016/589 oraz uchylające decyzję (UE) 2016/344 1 .

    (2)Rozporządzenie (UE) 2019/1149 uchyla, ze skutkiem od dnia 1 sierpnia 2021 r., decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/344 2 , która jest uwzględniona w Porozumieniu EOG i którą w związku z powyższym należy uchylić w ramach Porozumienia EOG.

    (3)Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki V i VI oraz protokół 31 do Porozumienia EOG,

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

    Artykuł 1

    W załączniku V do Porozumienia EOG wprowadza się następujące zmiany:

    1.w pkt 2 (rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011) dodaje się tiret w brzmieniu:

    „-32019 R 1149: rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1149 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 21).”;

    2.w pkt 9 (rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/589) dodaje się, co następuje:

    „, zmienione:

    -32019 R 1149: rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1149 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 21).”;

    3.po pkt 10n (decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2021/1482) dodaje się, co następuje:

    „11.32019 R 1149: rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1149 z dnia 20 czerwca 2019 r. ustanawiające Europejski Urząd ds. Pracy, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 883/2004, (UE) nr 492/2011 i (UE) 2016/589 oraz uchylające decyzję (UE) 2016/344 (Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 21).

    Do celów Porozumienia przepisy tego rozporządzenia odczytuje się z uwzględnieniem następujących dostosowań:

    a)    w odniesieniu do państw EFTA odniesienia do prawa Unii należy rozumieć jako odniesienia do Porozumienia EOG;

    b)    niezależnie od postanowień protokołu 1 do niniejszego Porozumienia i o ile niniejsze Porozumienie nie stanowi inaczej, pojęcia »państwo członkowskie (państwa członkowskie)« i »organy krajowe« należy rozumieć jako obejmujące, poza znaczeniem nadanym im w rozporządzeniu, odpowiednio państwa EFTA oraz ich właściwe organy;

    c)    w art. 1 ust. 2 i art. 2 po słowach »Komisji« oraz »Komisję« dodaje się słowa odpowiednio »oraz Urzędowi Nadzoru EFTA« i »oraz Urząd Nadzoru EFTA«;

    d)    w art. 7 ust. 1 lit. e) i art. 13 ust. 13 po słowach »Komisji« dodaje się słowa »lub, w odniesieniu do państw EFTA, Urzędowi Nadzoru EFTA«;

    e)    w art. 9 ust. 9 i art. 10 ust. 3 art. akapit pierwszy po słowach »Komisji« dodaje się słowa »lub, w odniesieniu do państw EFTA, Urzędowi Nadzoru EFTA«;

    f)    w art. 12 po ust. 3 dodaje się ustęp w brzmieniu:

    »3a. Państwa EFTA uczestniczą w pełni w działaniach Platformy i mają w jej ramach takie same prawa i obowiązki jak państwa członkowskie UE, z wyjątkiem prawa głosu.«;

    g)    w art. 13:

    (i)    w ust. 1 po słowach »Trybunału Sprawiedliwości« dodaje się słowa »i Trybunału EFTA«;

    (ii)    w ust. 3, 5 i 6 po słowach »Komisji« dodaje się słowa », Urzędu Nadzoru EFTA, gdy zaangażowane jest co najmniej jedno państwo EFTA,«;

    h)w art. 16 ust. 2 po pierwszym zdaniu akapitu pierwszego dodaje się zdanie »Urząd może zapraszać przedstawicieli Urzędu Nadzoru EFTA do grup roboczych i zespołów ekspertów jako obserwatorów.«;

    (i)w art. 17 po ust. 1 dodaje się ustęp w brzmieniu:

    »1a.    Państwa EFTA i Urząd Nadzoru EFTA uczestniczą w pełni w pracach Zarządu i mają w jego ramach takie same prawa i obowiązki jak państwa członkowskie UE i Komisja odpowiednio, z wyjątkiem prawa głosu.«;

    j)    w art. 26 dodaje się następujący ustęp:

    »5.    Państwa EFTA uczestniczą we wkładzie Unii, o którym mowa w ust. 3 lit. a). W tym celu stosuje się odpowiednio procedury ustanowione w art. 82 ust. 1 lit. a) i protokole 32 do Porozumienia EOG.«;

    k)    w art. 30 dodaje się akapity w brzmieniu:

    »Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 12 ust. 2 lit. a) oraz art. 82 ust. 3 lit. a) warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, obywatele państw EFTA posiadający pełnię praw obywatelskich mogą być zatrudniani na podstawie umowy przez Urząd wykonujący uprawnienia organu powołującego.

    Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 12 ust. 2 lit. e), art. 82 ust. 3 lit. e) i art. 85 ust. 3 warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej języki, o których mowa w art. 129 ust. 1 Porozumienia EOG, są uznawane przez Urząd, w odniesieniu do jego personelu, za języki Unii, o których mowa w art. 55 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej.«;

    l)     w art. 32 po ust. 1 dodaje się ustęp w brzmieniu:

    »1a.    Państwo EFTA może wyznaczyć krajowego urzędnika łącznikowego innego państwa EFTA lub państwa członkowskiego UE na swojego krajowego urzędnika łącznikowego.«;

    m)    w art. 34 dodaje się tekst w brzmieniu:

    »Państwa EFTA przyznają Urzędowi i jego pracownikom przywileje i immunitety równoważne przywilejom i immunitetom zawartym w Protokole nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej.«”.

    Artykuł 2

    W pkt 1 (rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004) załącznika VI do Porozumienia EOG dodaje się tiret w brzmieniu:

    „-32019 R 1149: rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1149 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 21).”.

    Artykuł 3

    Skreśla się tekst art. 15 ust. 9 tiret drugie protokołu 31 do Porozumienia EOG (decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/344).

    Artykuł 4

    Tekst rozporządzenia (UE) 2019/1149 w językach islandzkim i norweskim, który zostanie opublikowany w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, jest autentyczny.

    Artykuł 5

    Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem […] r. pod warunkiem dokonania wszystkich notyfikacji przewidzianych w art. 103 ust. 1 Porozumienia EOG 3*.

    Artykuł 6

    Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

    Sporządzono w Brukseli dnia [...] r.

       W imieniu Wspólnego Komitetu EOG

       Przewodniczący

       […]

       Sekretarze

       Wspólnego Komitetu EOG

       […]



    Wspólna deklaracja Umawiających się Stron

    do decyzji nr .../... włączającej do Porozumienia rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1149

    Strony potwierdzają, że uwzględnienie w Porozumieniu przedmiotowego aktu pozostaje bez uszczerbku dla bezpośredniego stosowania Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej do obywateli państw EFTA na terytorium każdego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na podstawie art. 11 tego protokołu.

    (1)    Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 21.
    (2)    Dz.U. L 65 z 11.3.2016, s. 12.
    (3)    *    [Nie wskazano wymogów konstytucyjnych.] [Wskazano wymogi konstytucyjne.]
    Top