KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 30.6.2023

COM(2023) 362 final

2023/0206(COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

ustanawiające środki ochrony, zarządzania i kontroli obowiązujące na obszarze objętym Konwencją o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku, zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 i rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1899/85 i rozporządzenie (UE) nr 1236/2010

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

Komisja ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC) jest regionalną organizacją ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO), która odpowiada za zarządzanie zasobami rybnymi objętymi Konwencją o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku (konwencja NEAFC) 1 . Konwencja NEAFC została zatwierdzona przez Radę decyzją 81/608/EWG 2 i weszła w życie w dniu 17 marca 1982 r. 3  

Komisja NEAFC przyjmuje środki ochrony, zarządzania i kontroli, aby zapewnić długotrwałą ochronę zasobów rybnych objętych zakresem jej kompetencji i wspierać ich optymalne użytkowanie. Środki te są przyjmowane w ramach zaleceń, które są wiążące dla umawiających się stron z chwilą ich wejścia w życie, chyba że zgodnie z art. 12 ust. 2 konwencji NEAFC zostanie zgłoszone zastrzeżenie. Każda umawiająca się strona może zgłosić zastrzeżenie do środków przyjętych przez Komisję NEAFC w ciągu 50 dni od daty otrzymania powiadomienia o środku od Sekretariatu NEAFC. W razie zgłoszenia zastrzeżenia do zalecenia przez co najmniej trzy umawiające się strony, zalecenie to nie staje się wiążące dla żadnej z umawiających się stron NEAFC.

Wszystkie umawiające się strony NEAFC są członkami Komisji NEAFC. Komisja NEAFC przyjmuje środki w drodze konsensusu lub większością kwalifikowaną głosów zgodnie z konwencją NEAFC.Przed każdym posiedzeniem Komisji NEAFC Komisja opracowuje w imieniu Unii wytyczne negocjacyjne na podstawie pięcioletniego stanowiska określonego w decyzji Rady i na podstawie opinii naukowych dostarczonych przez Międzynarodową Radę Badań Morza (ICES) oraz zgodnie ze wspólną polityką rybołówstwa. Wytyczne te są przedstawiane, omawiane i zatwierdzane w ramach grupy roboczej Rady, a następnie dostosowane tak, aby uwzględniały sytuację w czasie rzeczywistym, podczas spotkań koordynacyjnych z państwami członkowskimi organizowanych w ramach dorocznych posiedzeń NEAFC.

Podczas swoich dorocznych posiedzeń Komisja NEAFC w drodze decyzji przyjmuje nowe środki, o których Sekretariat NEAFC informuje następnie umawiające się strony. Po otrzymaniu informacji Komisja Europejska informuje Radę o przyjęciu nowych środków oraz o planowanej dacie ich wejścia w życie. Na Unii spoczywa obowiązek zapewnienia zgodności z tymi środkami, stanowiącymi międzynarodowe zobowiązania, gdy tylko wejdą one w życie.

W 2022 r. Unia posiadała 301 statków rybackich upoważnionych do prowadzenia działalności na obszarze podlegającym regulacji NEAFC.

Ostatniego wdrożenia środków ochrony, zarządzania i kontroli przyjętych przez Komisję NEAFC dokonano rozporządzeniem (UE) nr 1236/2010 4 , które kilkakrotnie zmieniano. Od tego czasu Komisja NEAFC zmieniła niektóre środki, które już obowiązują, i przyjęła nowe środki, które nie zostały jeszcze wdrożone do prawa Unii. Mowa o środkach dotyczących systemu kontroli i egzekwowania przepisów NEAFC oraz środkach przyjętych przez Komisję NEAFC w ramach:

–zalecenia 19:2014 dotyczącego środków zarządzania obszarowego mających na celu ochronę wrażliwych ekosystemów morskich na obszarze podlegającym regulacji NEAFC 5 , zmienionego zaleceniem 06:2023 6 ;

–zaleceń 08:2023 7 i 09:2023 8 zmieniających wykaz regulowanych zasobów NEAFC objętych systemem kontroli i egzekwowania przepisów NEAFC;

–zalecenia 10:2023 dotyczącego zakazu odrzutów na obszarze podlegającym regulacji NEAFC 9 ;

–zalecenia 11:2023 dotyczącego kontroli czynności przeładunkowych na morzu 10 ; oraz

–zalecenia 12:2023 dotyczącego środków kontroli mających zastosowanie do komercyjnych statków badawczych 11 .

Głównym celem niniejszego wniosku jest zatem wdrożenie do prawa Unii środków ochrony, zarządzania i kontroli przyjętych przez Komisję NEAFC. Aby zapobiec naruszeniu międzynarodowych zobowiązań Unii jako umawiającej się strony, a także aby ułatwić korzystanie z tekstu przez urzędników zajmujących się kontrolą, jak również przez operatorów, wniosek jest zbliżony w strukturze i brzmieniu do najnowszej wersji środków NEAFC.

Ponadto celem wniosku jest ujęcie wszystkich środków NEAFC w jednym rozporządzeniu. Obecnie rozporządzenie (UE) nr 1236/2010 i w pewnym stopniu rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 12 zawierają przepisy wdrażające środki kontroli NEAFC, natomiast przepisy wdrażające środki ochrony i zarządzania NEAFC, które mają zastosowanie do obszaru podlegającego regulacji NEAFC, określono w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1899/85 13 i rozporządzeniu (UE) 2019/1241. W związku z powyższym należy zastąpić odpowiednie przepisy wspomnianych rozporządzeń jednym aktem ustawodawczym.

Celem niniejszego wniosku jest również wdrożenie niektórych środków wynikających z międzynarodowych zobowiązań Unii dotyczących kontroli połowów czterech gatunków pelagicznych na północno-wschodnim Atlantyku: makreli, ostroboka, błękitka i śledzia atlantyckiego. Środki zatwierdzone w ramach porozumień w sprawie połowów między Unią, Wyspami Owczymi i Norwegią w odniesieniu do zarządzania połowami pelagicznymi w wodach północno-wschodniego Atlantyku w latach 2014–2020 zostały wdrożone do prawa Unii rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/1962 14 . Rozporządzeniem tym zmieniono art. 78–91 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 404/2011 15 . Ponadto art. 54b i 54c rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 zawierają przepisy odnoszące się do ograniczeń dotyczących przetwarzania połowu i wyładunku w odniesieniu do statków pelagicznych, a także ograniczeń dotyczących stosowania automatycznych urządzeń sortujących.

W 2022 r. Unia, Wyspy Owcze, Grenlandia, Islandia, Norwegia i Zjednoczone Królestwo przeprowadziły konsultacje w sprawie środków kontroli w odniesieniu do połowów pelagicznych na północno-wschodnim Atlantyku. Konsultacje te zakończyły się w listopadzie 2022 r., a ich wynik został udokumentowany w uzgodnionym protokole 16 . Wnioski z tych konsultacji znajdują odzwierciedlenie w porozumieniu w sprawie zmiany środków kontroli połowów pelagicznych uzgodnionych w latach 2014–2022, w tym w zobowiązaniu do wdrożenia dodatkowych środków do dnia 1 stycznia 2026 r. Zmienione środki odnoszą się do monitorowania odrzutów, procedur inspekcji wyładunków oraz wymogów dotyczących urządzeń ważących.

Na Unii spoczywa obowiązek zapewnienia terminowego wdrożenia tych środków do prawa Unii. Chociaż szereg z tych środków można wdrożyć w drodze zmiany art. 78–91 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011, niniejszy wniosek dotyczy zmiany środków przewidzianych obecnie w art. 54b i 54c rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 w sprawie ograniczeń dotyczących stosowania automatycznych urządzeń sortujących na statku oraz odrzutów. Niniejszy wniosek umożliwia niezbędne dostosowanie narzędzi monitorowania jako alternatywnego sposobu plombowania punktów zrzutu statku rybackiego oraz stosowania automatycznych urządzeń sortujących na statku rybackim, jeżeli jest on wyposażony w elektroniczne systemy zdalnego monitorowania. Ponadto celem niniejszego wniosku jest wprowadzenie do prawa Unii wymogu elektronicznego monitorowania operacji ważenia w zakładach wyładunku i przetwórstwa za pomocą monitoringu wizyjnego i technologii czujników, jeżeli rocznie ważonych jest ponad 3 000 ton stad pelagicznych.

Niniejszym wnioskiem przekazuje się Komisji uprawnienia na mocy art. 290 TFUE do zmiany środków NEAFC o bardziej technicznym charakterze, a także środków uzgodnionych podczas konsultacji w sprawie środków dotyczących niektórych połowów pelagicznych na północno-wschodnim Atlantyku. Należy je szybko wdrożyć do prawa Unii, tak aby Unia wypełniła swoje międzynarodowe zobowiązania. Przyszłe zmiany do wniosku należy wprowadzać albo w drodze rozporządzeń delegowanych Komisji – jeśli zmiany mają charakter techniczny – albo w drodze zmian do rozporządzenia w innych przypadkach.

Na dorocznym posiedzeniu w 2018 r. Komisja NEAFC przyjęła zalecenie 19:2019 dotyczące wprowadzenia elektronicznego systemu raportowania (ERS) w ramach NEAFC na podstawie nowej normy FLUX UN/CEFACT dotyczącej zrównoważonego zarządzania rybołówstwem. W zaleceniu tym ustanowiono procedurę, zgodnie z którą Unia będzie pierwszą umawiającą się stroną NEAFC, która wdroży system, a następnie w ciągu dwuletniego okresu przejściowego uczynią to pozostałe umawiające się strony NEAFC. Przyjęcie nowej normy wiąże się z wejściem w życie nowego systemu kontroli i egzekwowania przepisów NEAFC. Celem niniejszego wniosku jest wdrożenie do prawa Unii tego nowego systemu.

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

•Spójność z innymi politykami Unii

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

•Proporcjonalność

•Wybór instrumentu

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Oceny ex post/oceny adekwatności obowiązującego prawodawstwa

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

•Ocena skutków

•Sprawność regulacyjna i uproszczenie

•Prawa podstawowe

4.WPŁYW NA BUDŻET

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

•Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

•Dokumenty wyjaśniające (w przypadku dyrektyw)

•Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

W tytule I omówiono przedmiot wniosku, jakim jest ustanowienie przepisów przyjętych przez NEAFC oraz ustanowienie środków dotyczących niektórych połowów pelagicznych na północno-wschodnim Atlantyku. Aby uniknąć powielania, środki już wdrożone do prawa Unii w dziedzinie rybołówstwa nie zostały uwzględnione we wniosku, ponieważ nadal mają zastosowanie, w szczególności przepisy rozporządzeń Rady (WE) nr 1005/2008 i (WE) nr 1224/2009 oraz rozporządzenia (UE) 2017/2403.

W ramach tytułu II wdraża się środki NEAFC i określa zakres (rozdział I) tych środków oraz ustala się definicje mające zastosowanie do tytułu II wniosku. Wdrażane środki obejmują: (i) środki ochrony i zarządzania (rozdział II) oraz (ii) środki kontroli i egzekwowania (rozdział III). Przepisy dotyczące kontroli obejmują: zobowiązania państw członkowskich UE w zakresie wyznaczenia punktów kontaktowych i przypisania środków inspekcyjnych do systemu kontroli NEAFC, zobowiązania unijnych statków rybackich upoważnionych do prowadzenia działalności na obszarze podlegającym regulacji NEAFC oraz wdrożenie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu NEAFC mającej zastosowanie do statków rybackich innej umawiającej się strony NEAFC, na których pokładzie znajdują się zasoby rybne z obszaru objętego konwencją i które zamierzają zawinąć do portów UE, oraz do kapitanów unijnych statków rybackich zawijających do portu innej umawiającej się strony. System NEAFC obejmuje również wykaz poważnych naruszeń i środków mających na celu zapewnienie przestrzegania przepisów przez statki rybackie krajów niebędących umawiającymi się stronami.

W tytule III określono środki mające zastosowanie do niektórych połowów pelagicznych. W rozdziale I przedstawiono zakres tych środków, które obejmują połowy śledzia atlantyckiego, błękitka, makreli i ostroboka na obszarze objętym konwencją NEAFC i wodach UE tego obszaru pod auspicjami Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowo-Wschodnim Atlantyku. W rozdziale II przedstawiono środki kontroli odrzutów i selekcji jakościowej na statkach. W rozdziale III ustanowiono wymogi dotyczące monitorowania zakładów wyładunku i przetwórstwa, w których rocznie waży się ponad 3 000 ton wyładowanych połowów pelagicznych.

W tytule IV zawarto przepisy końcowe, w tym przepisy dotyczące ochrony danych, przekazania uprawnień i procedur wykonywania przekazanych uprawnień. W tytule tym uwzględniono również zmiany innych rozporządzeń, uchylenia oraz wejście w życie rozporządzenia i datę rozpoczęcia stosowania niektórych przepisów.

2023/0206 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

ustanawiające środki ochrony, zarządzania i kontroli obowiązujące na obszarze objętym Konwencją o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku, zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 i rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1899/85 i rozporządzenie (UE) nr 1236/2010

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 20 ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 21 jednym z celów wspólnej polityki rybołówstwa jest zapewnienie takiej eksploatacji żywych zasobów morza, która zapewni zrównoważone warunki ekonomiczne, środowiskowe i społeczne.

(2)Decyzją Rady 98/392/WE 22 Unia zatwierdziła Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawie morza. Decyzją Rady 98/414/WE 23 Unia zatwierdziła porozumienie w sprawie wykonania tej konwencji w odniesieniu do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi, które zawiera zasady i przepisy dotyczące ochrony żywych zasobów morza i zarządzania nimi. W ramach swoich szerszych zobowiązań międzynarodowych Unia uczestniczy w działaniach, które zmierzają do ochrony stad ryb na morzu pełnym.

(3)Decyzją Rady 81/608/EWG 24 Europejska Wspólnota Gospodarcza zawarła Konwencję o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku („konwencja NEAFC”), na mocy której ustanowiono Komisję Rybołówstwa północno-wschodniego Atlantyku (NEAFC). Zmiany do konwencji NEAFC z 2004 i 2006 r. przyjęto decyzją Rady 2009/550/WE 25 . Zmiany formalnie weszły w życie w dniu 29 października 2013 r., jednak zgodnie z Deklaracją z 2005 r. w sprawie interpretacji i wdrażania Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku (deklaracja londyńska), uzgodniono ich tymczasowe wdrożenie od momentu ich przyjęcia, w oczekiwaniu na ich wejście w życie.

(4)Celem konwencji NEAFC jest zapewnienie długoterminowej ochrony i optymalnego użytkowania zasobów rybnych na obszarze objętym konwencją, zapewniając zrównoważone warunki ekonomiczne, środowiskowe i społeczne. W tym celu Komisja NEAFC jest uprawniona do przyjmowania prawnie wiążących decyzji („zaleceń”) dotyczących ochrony, zarządzania i kontroli zasobów rybnych objętych zakresem jej kompetencji. Zalecenia te są skierowane zasadniczo do umawiających się stron konwencji NEAFC, ale nakładają również obowiązki na operatorów (np. kapitanów statków rybackich). Środki te mogą stać się wiążące dla Unii, przy czym w przypadku Unii mają zostać wdrożone do prawa Unii w zakresie, w jakim nie są jeszcze objęte jej prawem.

(5)W zaleceniu NEAFC 19:2014 26 ustanowiono środki mające na celu ochronę wrażliwych ekosystemów morskich poprzez określenie obszarów zamkniętych dla połowów dennych, istniejących obszarów połowów dennych oraz wymogów dotyczących połowów badawczych. Niektóre części tego zalecenia zostały wdrożone do prawa Unii rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 27 . W związku z tym niniejsze rozporządzenie powinno zapewniać pełne wdrożenie tego zalecenia do prawa Unii.

(6)NEAFC przyjął również zalecenia 01:2023 28 i 04:2023 29 określające obszary zamknięte dla karmazyna w Basenie Irmingera i plamiaka w obszarze Rockall. Zalecenia te należy wdrożyć do prawa Unii.

(7)W odniesieniu do niektórych połowów NEAFC nie była w stanie przyjąć odpowiednich zaleceń, takich jak środki dotyczące połowów karmazyna na podobszarach ICES 1 i 2. Środki ochronne powinny jednak zostać przyjęte zgodnie ze stanowiskiem Unii wyrażonym na forum NEAFC, aby zapewnić korzyści w kontekście ochrony tych stad.

(8)Ostatniego wdrożenia do prawa Unii środków kontroli przyjętych przez NEAFC dokonano rozporządzeniem (UE) nr 1236/2010 30 . Od tego czasu NEAFC zmieniła niektóre środki, które już obowiązują, i przyjęła nowe środki, które nie zostały jeszcze wdrożone do prawa Unii. Odnosi się to w szczególności do środków kontroli w ramach systemu kontroli i egzekwowania przepisów NEAFC („system”).

(9)System ten tworzą zalecenie ustanawiające środki kontroli i egzekwowania mające zastosowanie do statków pływających pod banderą umawiających się stron, które działają na obszarze podlegającym regulacji, ustalenia w zakresie procedur inspekcji i nadzoru na morzu na obszarze podlegającym regulacji NEAFC oraz procedury w przypadku naruszenia przepisów, które muszą zostać wdrożone przez umawiające się strony. W ramach tego systemu przewidziano określone środki kontroli, takie jak wymogi dotyczące etykietowania mrożonych ryb, mające zastosowanie do obszaru objętego konwencją, który obejmuje wody podlegające jurysdykcji umawiających się stron NEAFC. Ponadto w ramach przedmiotowego systemu przewidziano system kontroli przeprowadzanej przez państwo portu, który ma zastosowanie do statków rybackich umawiających się stron NEAFC mających na pokładzie zasoby rybne z obszaru objętego konwencją i zamierzających zawinąć do portu innej umawiającej się strony. Zanim państwo portu udzieli takim statkom zezwolenia na wyładunek, przeładunek lub skorzystanie z innych usług portowych, wymagane jest wcześniejsze powiadomienie od operatora, które zostanie zweryfikowane przez umawiającą się stronę będącą państwem bandery.

(10)Na podstawie zalecenia NEAFC 19:2019 31 wprowadzono system elektroniczny raportowania (ERS) służący do przekazywania danych między umawiającymi się stronami NEAFC a Sekretariatem NEAFC zgodnie z normą FLUX UN/CEFACT w zakresie zrównoważonego zarządzania zasobami rybnymi. Wprowadzenie tej normy wiąże się z wejściem w życie nowego systemu kontroli i egzekwowania przepisów NEAFC. Należy wprowadzić te zalecenia do prawa Unii.

(11)W 2022 r. Unia, Wyspy Owcze, Grenlandia, Islandia, Norwegia i Zjednoczone Królestwo przeprowadziły konsultacje w sprawie środków kontroli w odniesieniu do niektórych połowów pelagicznych na północno-wschodnim Atlantyku. Konsultacje te zakończyły się w listopadzie 2022 r. na podstawie stanowiska Unii zatwierdzonego przez Radę w dniu 14 października 2022 r. Środki uzgodnione w ramach tych konsultacji 32 należy wdrożyć do prawa Unii. Zgodnie z porozumieniem Stron osiągniętym w ramach konsultacji w sprawie połowów stosowanie niektórych środków należy odroczyć w celu zapewnienia wystarczającego czasu na ich wdrożenie.

(12)Z danymi osobowymi przetwarzanymi w ramach niniejszego rozporządzenia należy postępować zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 33 oraz rozporządzenia (UE) 2018/1725 34 . W celu zapewnienia wykonania obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia dane osobowe powinny być przechowywane przez okres nie dłuższy niż pięć lat od otrzymania odpowiednich danych. W przypadku gdy dane osobowe, o których mowa, są potrzebne do celów podjęcia działań następczych w związku ze skargami, naruszeniami, postępowaniami sądowymi lub administracyjnymi, państwa członkowskie i Komisja powinny mieć możliwość zatrzymania niektórych danych do czasu zakończenia danego postępowania administracyjnego lub sądowego lub do czasu potrzebnego na nałożenie sankcji. Ponadto należy ustanowić zabezpieczenia, w szczególności przed niewłaściwym wykorzystaniem, w tym przypadkowym lub niezgodnym z prawem zniszczeniem, utraceniem, zmodyfikowaniem, nieuprawnionym ujawnieniem lub nieuprawnionym dostępem, zgodnie z wymogami określonymi w rozporządzeniach (UE) 2016/679 i 2018/1725 oraz w niniejszym rozporządzeniu.

(13)Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał swoją opinię w dniu [...] r. 35  

(14)Aby umożliwić szybkie wdrażanie do prawa Unii przyszłych zaleceń NEAFC zmieniających lub uzupełniających zalecenia, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w odniesieniu do zmian przepisów dotyczących następujących kwestii: procedur powiadamiania punktów kontaktowych, przekazywania powiadomień i upoważnień dotyczących statków rybackich, przekazywania informacji o przeładunkach, przekazywania informacji do Sekretariatu NEAFC, składania całościowych sprawozdań dotyczących połowów i nakładu połowowego, powiadamiania o rozmieszczeniu statków i samolotów inspekcyjnych, powiadamiania o naruszeniach, procedur nadzoru oraz powiadamiania o naruszeniach; wymogów w zakresie planów rozmieszczenia i mocowania, wykazu regulowanych zasobów, gatunków wskaźnikowych wrażliwych ekosystemów morskich, współrzędnych istniejących obszarów połowów dennych, środków technicznych mających zastosowanie na obszarze podlegającym regulacji; danych zawartych w komunikatach, dziennika produkcyjnego, elektronicznego dziennika połowowego i meldunków o porcie wyładunku; formatów przesyłania danych, procedur ręcznego potwierdzania komunikatów przez ośrodki monitorowania rybołówstwa; danych na potrzeby powiadamiania inspektorów i platform inspekcyjnych, działań nadzorczych oraz sprawozdań z nadzoru i obserwacji; szablonów sprawozdań z inspekcji, zasad budowy i użytkowania drabinek wejściowych, danych na potrzeby powiadamiania o wyznaczeniu portów oraz szablonów formularzy kontroli przeprowadzanej przez państwo portu. Aby umożliwić szybkie wdrażanie do prawa Unii przyszłych środków zatwierdzonych przez Unię i inne państwa nadbrzeżne północno-wschodniego Atlantyku w ramach konsultacji dotyczących kontroli niektórych połowów pelagicznych, należy również przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do zmian przepisów dotyczących ograniczeń dla statków pelagicznych w zakresie przetwarzania połowu i wyładunku, odstępstw od zakazu stosowania automatycznych urządzeń sortujących oraz przepisów dotyczących oddalania się od wrażliwych ekosystemów morskich. 

(15)Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. 36 . W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(16)Środki ochrony i zarządzania NEAFC mające zastosowanie na obszarze podlegającym regulacji zostały niedawno wdrożone do prawa Unii rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1899/85 37 i załącznikiem XII do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 38 . W celu zapewnienia jasności, uproszczenia i pewności prawa uchyla się art. 5 lit. h) i rozdział VI rozporządzenia (UE) 2019/1241 oraz załącznik XII do tego rozporządzenia i zastępuje się je przepisami niniejszego rozporządzenia oraz rozporządzenia Rady (EWG) nr 1899/85. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1899/85 traci moc i zastępuje się je niniejszym rozporządzeniem.

(17)Z tych samych powodów uchyla się art. 54b i 54c rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 39 , w których zawarto określone środki kontroli w odniesieniu do połowów pelagicznych, i zastępuje się je przepisami niniejszego rozporządzenia.

(18)Środki kontroli NEAFC zostały niedawno wdrożone do prawa Unii rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1236/2010 40 . Rozporządzenie (UE) nr 1236/2010 traci zatem moc i zastępuje się je niniejszym rozporządzeniem,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I
PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1 
Przedmiot

1.Niniejsze rozporządzenie:

a)ustanawia środki ochrony i zarządzania oraz wdraża zmiany do systemu kontroli i egzekwowania przyjętego przez Komisję Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (system NEAFC);

b)ustanawia środki dotyczące niektórych połowów pelagicznych na obszarze objętym konwencją i wodach Unii tego obszaru pod auspicjami Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku (CECAF), jak określono w załączniku II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 41 ; oraz

c)zmienia niektóre przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009.

2.Stosowanie niniejszego rozporządzenia pozostaje bez uszczerbku dla obowiązków określonych w istniejących rozporządzeniach dotyczących sektora gospodarki rybnej, w szczególności w przepisach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 42 oraz rozporządzeniach Rady (WE) nr 1005/2008 43 i (WE) nr 1224/2009.

TYTUŁ II 
ŚRODKI NEAFC

ROZDZIAŁ I 
Zakres i definicje

Artykuł 2
Zakres

Tytuł II niniejszego rozporządzenia ma zastosowanie do:

a)unijnych statków rybackich prowadzących działalność na obszarze podlegającym regulacji pod auspicjami NEAFC;

b)unijnych statków rybackich, na których pokładzie znajdują się połowy z obszaru objętego konwencją, jeżeli jest to wyraźnie określone; oraz

c)statków państw trzecich, na których pokładzie znajdują się połowy z obszaru objętego konwencją na wodach lub portów Unii, jeżeli jest to wyraźnie określone.

Artykuł 3 
Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1.„NEAFC” oznacza Komisję ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku;

2.„obszar objęty konwencją” oznacza obszary:

a)tych części Oceanów Atlantyckiego i Arktycznego oraz ich wód zależnych, które leżą na północ od 36° szerokości geograficznej północnej oraz między 42° długości geograficznej zachodniej a 51° długości geograficznej wschodniej, z wyłączeniem:

I.części Morza Bałtyckiego i Bełtów znajdujących się na południe i na wschód od linii przeprowadzonych od Hasenore Head do Gniben Point, od Korshage do Spodsbjerg i od Gilbierg Head do Kullen, oraz

II.części Morza Śródziemnego wraz z ich wodami zależnymi do punktu przecięcia się równoleżnika 36° szerokości geograficznej północnej i południka 5°36′ długości geograficznej zachodniej;

b)tej części Oceanu Atlantyckiego znajdującej się na północ od 59° szerokości geograficznej północnej i między 44° długości geograficznej zachodniej a 42° długości geograficznej zachodniej.

3.„obszar podlegający regulacji” oznacza wody obszaru objętego konwencją, które w zakresie rybołówstwa nie podlegają jurysdykcji umawiających się stron konwencji;

4.„wrażliwe ekosystemy morskie” oznaczają ekosystemy morskie określone zgodnie z kryteriami zawartymi w pkt 42 i 43 międzynarodowych wytycznych Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) dotyczących zarządzania dalekomorskimi połowami głębinowymi;

5.„regulowane zasoby” oznaczają zasoby rybne, które podlegają zaleceniom na mocy konwencji i które są wymienione w załączniku I;

6.„gatunki wskaźnikowe wrażliwych ekosystemów morskich” oznaczają gatunki, które sygnalizują występowanie wrażliwych ekosystemów morskich, jak określono w załączniku II;

7.„połowy denne” oznaczają działalność, przy której narzędzie połowowe dotyka lub może dotknąć dna morskiego w zwykłym trybie wykonywania operacji połowowych;

8.„istniejące obszary połowów dennych” oznaczają część obszaru podlegającego regulacji, na której w latach 1987–2007 prowadzono połowy denne i która jest wyznaczona współrzędnymi wskazanymi w załączniku III;

9.„denne zwiady rybackie” oznaczają wszelkie komercyjne połowy denne prowadzone na ograniczonych obszarach połowów dennych lub, w przypadku istotnych zmian w prowadzeniu i technologii połowów dennych, na istniejących obszarach połowów dennych;

10.„działalność połowowa” oznacza połowy, w tym wspólne czynności połowowe, przetwórstwo ryb, przeładunek lub wyładunek zasobów rybnych lub uzyskanych z nich produktów oraz każdą inną działalność handlową związaną z połowami lub przygotowaniami do nich, w tym pakowanie, transportowanie, pobieranie paliwa lub uzupełnianie zapasów;

11.„statek rybacki” oznacza każdy statek wykorzystywany lub przeznaczony do eksploatacji zasobów rybnych w celach handlowych, w tym statki przetwórnie i statki uczestniczące w przeładunku;

12.„napotkanie” oznacza połów gatunków wskaźnikowych wrażliwych ekosystemów morskich powyżej następujących wartości progowych:

a)w przypadku zaciągu włoka, a także narzędzi połowowych innych niż takle: obecność żywego korala w ilości większej niż 30 kg lub żywej gąbki w ilości większej niż 400 kg; oraz

b)w przypadku wystawienia takli: obecność wskaźników wrażliwych ekosystemów morskich na 10 hakach na segment składający się z 1 000 haków lub na odcinek takli o długości 1 200 m, przy czym uwzględnia się krótszy z nich;

13.„VMS” oznacza satelitarny system monitorowania statków rybackich regularnie przekazujący właściwym organom dane o pozycji, kursie i prędkości statków rybackich;

14.„raport” oznacza znormalizowane informacje dotyczące działalności połowowej zapisywane w formacie elektronicznym;

15.„Sekretariat NEAFC” oznacza Sekretarza NEAFC i innych członków personelu wyznaczonych przez NEAFC zgodnie z art. 3 ust. 7 konwencji;

16.„znaczące niekorzystne oddziaływanie” oznacza oddziaływanie, o którym mowa w pkt 17–20 międzynarodowych wytycznych FAO dotyczących zarządzania dalekomorskimi połowami głębinowymi;

17.„zasoby rybne” oznaczają zasoby ryb, mięczaków, skorupiaków, w tym gatunków osiadłych, z wyłączeniem (w zakresie, w którym są one przedmiotem innych umów międzynarodowych) gatunków daleko migrujących wymienionych w załączniku I do Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. oraz zasoby anadromiczne;

18.„komunikat” oznacza znormalizowany format przekazywania raportów między umawiającymi się stronami a Sekretariatem NEAFC lub między państwami członkowskimi a Komisją;

19.„konwencja” oznacza Konwencję o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku 44 ;

20.„numer IMO” oznacza siedmiocyfrowy numer przyznawany przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) lub inną agencję, której nadano takie uprawnienie w momencie budowy statku lub w momencie pierwszej rejestracji statku w rejestrze IMO;

21.„elektroniczny dziennik połowowy” oznacza komputerowy zapis informacji dotyczących działalności połowowej, prowadzony przez kapitana statku rybackiego i przekazywany państwu bandery od momentu wcześniejszego powiadomienia o wejściu na obszar podlegający regulacji do jego opuszczenia.

22.„CMR” oznacza lądowy ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery;

23.„wcześniejsze powiadomienie” oznacza zgłoszenie zamiaru przeprowadzenia działań w przyszłości;

24.„rejs połowowy” oznacza, w odniesieniu do działalności połowowej na obszarze podlegającym regulacji, każdy rejs statku rybackiego, podczas którego prowadzona jest działalność połowowa od momentu wpłynięcia na obszar podlegający regulacji do momentu jego opuszczenia;

25.„deklaracja” oznacza raport z działalności połowowej, która ma lub miała miejsce w czasie jej dokumentowania i nadawania komunikatu;

26.„czynności przeładunkowe” oznaczają bezpośrednie przeładowanie dowolnej ilości zasobów rybnych zatrzymanych na pokładzie z jednego statku rybackiego na drugi;

27.„umawiające się strony” oznaczają umawiające się strony konwencji;

28.„EFCA” oznacza Europejską Agencję Kontroli Rybołówstwa ustanowioną rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/473 45 ;

29.„port” oznacza każde miejsce na brzegu wykorzystywane do wyładunku lub do celów świadczenia usług związanych z działalnością połowową lub usług pomocniczych w odniesieniu do działalności połowowej bądź miejsce na brzegu lub w jego pobliżu wyznaczone przez umawiającą się stronę do przeładunku zasobów rybnych.

30.„wspólne czynności połowowe” oznaczają wszelkie czynności prowadzone wspólnie przez dwa statki lub większą ich liczbę, podczas których połów jest przenoszony z narzędzi połowowych jednego statku rybackiego do drugiego;

31.„dane elektroniczne” oznaczają wszelkie dokumenty, raporty, komunikaty i formularze przekazywane i otrzymywane drogą elektroniczną zgodnie z przepisami systemu NEAFC;

32.„zamknięte obszary połowów dennych” oznaczają obszary zamknięte dla połowów dennych w celu ochrony wrażliwych ekosystemów morskich na obszarze podlegającym regulacji, jak określono w pkt 8 załącznika IV;

33.„statek kraju niebędącego umawiającą się stroną” oznacza każdy statek zaangażowany w działalność połowową, który nie pływa pod banderą jednej z umawiających się stron ani aktywnie współpracującego kraju niebędącego umawiającą się stroną konwencji NEAFC, lub statki rybackie, w stosunku do których istnieją uzasadnione podejrzenia, że nie mają przynależności państwowej;

34.„połowy NNN” oznaczają wszelką nielegalną, nieraportowaną i nieuregulowaną działalność połowową określoną w art. 2 pkt 1–4 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008; oraz

35.„numer CFR” oznacza niepowtarzalny numer identyfikacyjny statku w unijnej flocie rybackiej, niezależnie od wszelkich numerów w krajowej flocie rybackiej, o którym mowa w art. 8 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/218 46 .

ROZDZIAŁ II 
ŚRODKI OCHRONNE

Artykuł 4
Środki mające na celu ochronę wrażliwych ekosystemów morskich

1.Zabrania się połowów włokiem dennym oraz połowów z wykorzystaniem narzędzi połowowych biernych, w tym sieci skrzelowych dennych oraz takli dennych, poza granicami istniejących obszarów połowów dennych wymienionych w załączniku III, wyznaczonych przez połączenie loksodromami wskazanych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84: Niniejszy ustęp nie ma zastosowania do dennych zwiadów rybackich, o których mowa w art. 5.

2.Zabrania się połowów włokiem dennym oraz połowów z wykorzystaniem narzędzi połowowych biernych, w tym sieci skrzelowych dennych oraz takli dennych, w granicach obszarów wymienionych w pkt 8 załącznika IV, wyznaczonych przez połączenie loksodromami wskazanych punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

3.Kapitan unijnego statku rybackiego prowadzącego połowy denne określa ilościowo połowy gatunków wskaźnikowych wrażliwych ekosystemów morskich. W przypadku gdy ilość gatunków wskaźnikowych wrażliwych ekosystemów morskich stanowi napotkanie w ramach operacji połowowej, kapitan:

a)jeśli wykryto napotkanie w związku z zaciągiem narzędzia ciągnionego, przerywa połowy i oddala się od obszaru określonego jako pas (wielobok) o szerokości 2 mil morskich, licząc od obu stron szlaku zaciągu włoka, na którym doszło do napotkania. Szlak definiuje się jako linię łączącą kolejne położenia VMS, uzupełnioną o najdokładniejsze dostępne informacje o położeniu, między początkiem a końcem zaciągu, przedłużoną o 2 mile morskie na obu końcach;

b)jeśli wykryto napotkanie w związku z innymi dennymi narzędziami połowowymi, przerywa połowy i oddala się o co najmniej 2 mile morskie od pozycji, która według dostępnych danych jest najbliższa dokładnej lokalizacji, w której doszło do napotkania.

4.Kapitan wykorzystuje wszystkie dostępne źródła informacji i niezwłocznie składa państwu członkowskiemu bandery sprawozdanie zawierające szczegółowe informacje na temat incydentu, w tym informacje na temat szlaku lub położenia określone zgodnie z ust. 3 lit. a) i b).

5.Państwo członkowskie bandery niezwłocznie przesyła szczegółowe informacje na temat incydentu Komisji, która przekazuje te informacje Sekretariatowi NEAFC.

6.Po otrzymaniu informacji o napotkaniu potencjalnych wrażliwych ekosystemów morskich kapitanowie unijnych statków rybackich zamykają tymczasowo obszary określone przez NEAFC, do czasu gdy Sekretariat NEAFC powiadomi o ponownym ich otwarciu.

Artykuł 5 
Denne zwiady rybackie

1.Denne zwiady rybackie podlegają uprzedniej ocenie Stałego Komitetu NEAFC ds. Zarządzania i Nauki (PECMAS) oraz Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES).

2.Państwa członkowskie, których statki zamierzają prowadzić denne zwiady rybackie, gromadzą dane niezbędne do przeprowadzenia uprzedniej oceny przez PECMAS i ICES oraz przekazują Komisji drogą elektroniczną następujące informacje do celów oceny wniosków o prowadzenie zwiadów rybackich:

a)plan odłowu określający gatunki docelowe, proponowane daty i obszary oraz rodzaj stosowanych narzędzi do połowów dennych. Należy rozważyć możliwość ograniczenia obszaru i nakładu połowowego celem zapewnienia, aby połowy przebiegały w sposób stopniowy na ograniczonym obszarze geograficznym;

b)plan ograniczania ryzyka, w tym środki mające uniemożliwiać znaczące niekorzystne oddziaływanie na wrażliwe ekosystemy morskie, które można napotkać w trakcie działalności połowowej;

c)plan monitorowania połowu obejmujący zapisy i sprawozdania dotyczące wszystkich złowionych gatunków;

d)system rejestracji połowów i sprawozdawczości umożliwiający przeprowadzenie wystarczająco szczegółowej oceny działalności;

e)szczegółowy plan gromadzenia danych dotyczących rozmieszczenia planowanych trałów i stawiania sieci, w miarę możliwości w podziale na zaciąg i stawianie;

f)plan gromadzenia danych pozwalający rozpoznawać wrażliwe ekosystemy morskie na obszarze prowadzenia działalności połowowej;

g)plany monitorowania połowów dennych z wykorzystaniem technologii monitorowania narzędzi połowowych, w tym kamer, o ile jest to wykonalne;

h)dane z programów mapowania dna morskiego, echosondy i, o ile jest to wykonalne, echosondy wielowiązkowej oraz inne dane mające znaczenie dla oceny wstępnej ryzyka znaczącego niekorzystnego oddziaływania na wrażliwe ekosystemy morskie oraz

i)ocenę wstępną znanych i przewidywanych skutków proponowanych połowów dennych, obejmującą między innymi:

(i) plan odłowu uwzględniający rodzaj połowów przeprowadzonych lub rozważanych, w tym rodzaje statków i narzędzi połowowych, obszary połowowe, gatunki docelowe i potencjalne gatunki stanowiące przyłów, poziomy nakładów połowowych oraz czas trwania połowu;

(ii) najlepsze dostępne informacje naukowe i techniczne na temat obecnego stanu zasobów rybnych oraz podstawowe informacje na temat ekosystemów, siedlisk i społeczności na obszarze połowowym, z którymi należy porównać przyszłe zmiany;

(iii) określenie, opis i mapowanie (położenie geograficzne i zasięg) wrażliwych ekosystemów morskich – znanych lub tych, które mogą występować na obszarze połowowym;

(iv) określenie, opis i ocenę występowania, charakteru, skali i czasu trwania możliwych skutków, w tym łącznych oddziaływań proponowanych połowów na wrażliwe ekosystemy morskie na obszarze połowowym;

(v) dane i metody stosowane do określenia, opisu i oceny oddziaływań wynikających z działalności, określenie braków w wiedzy oraz ewaluacja obszarów niepewności dotyczących informacji przedstawionych w ocenie;

(vi) ocenę ryzyka dotyczącą oddziaływań, które mogą wyniknąć z operacji połowowych w celu określenia, które oddziaływania na wrażliwe ekosystemy morskie mogą stanowić znaczące niekorzystne oddziaływanie; oraz

(vii) informacje zawarte w planie ograniczania ryzyka dotyczącym środków łagodzenia i zarządzania, które mają być stosowane w celu zapobiegania znaczącemu niekorzystnemu oddziaływaniu na wrażliwe ekosystemy morskie oraz środków, które mają być stosowane w celu monitorowania skutków operacji połowowych.

3.Państwo członkowskie bandery:

a)co najmniej siedem miesięcy przed proponowanym rozpoczęciem połowów przedkłada Komisji wniosek o przeprowadzenie oceny wstępnej dennych zwiadów rybackich oraz towarzyszące mu informacje;

b)zapewnia, aby na jego statkach rybackich uczestniczących w dennych zwiadach rybackich znajdował się obserwator, który:

(i) monitoruje wszystkie zaciągi pod kątem dowodów na obecność wrażliwych ekosystemów morskich i przeprowadza identyfikację koralowców, gąbek i innych organizmów do najniższej możliwej rangi taksonomicznej;

(ii) odnotowuje w arkuszach danych następujące informacje w celu identyfikacji wrażliwych ekosystemów morskich: nazwę statku, rodzaj narzędzi połowowych, datę, pozycję (szerokość/długość geograficzną), głębokość, kod gatunku, numer rejsu, numer wystawienia oraz imię i nazwisko obserwatora; oraz

(iii) w razie potrzeby pobiera reprezentatywne próbki z całego połowu i dostarcza takie próbki właściwemu organowi ds. naukowych państwa członkowskiego bandery;

c)zezwala na rozpoczęcie dennych zwiadów rybackich dopiero po zatwierdzeniu takich działań przez Komisję NEAFC; oraz

d)przekazuje sprawozdanie z wyników dennych zwiadów rybackich
ICES i Komisji, która przekazuje je Sekretariatowi NEAFC.

4.Komisja niezwłocznie przekazuje wniosek i dołączone do niego informacje Sekretariatowi NEAFC. 

5.Kapitanowie unijnych statków rybackich:

a)zezwalają na rozpoczęcie dennych zwiadów rybackich dopiero po zatwierdzeniu takich działań przez Komisję NEAFC oraz po otrzymaniu upoważnienia od państwa członkowskiego bandery; oraz

b)podczas dennych zwiadów rybackich mają na swoim statku obserwatora naukowego.

Artykuł 6
Inne środki techniczne i środki ochrony w obszarze podlegającym regulacji

Środki techniczne i inne środki ochrony mające zastosowanie w obszarze podlegającym regulacji określono w pkt 1–7 w załączniku IV.

ROZDZIAŁ III 
ŚRODKI KONTROLI I EGZEKWOWANIA

Sekcja 1 
Przepisy ogólne

Artykuł 7 
Wyznaczanie punktów kontaktowych

1.Państwa członkowskie wyznaczają punkty kontaktowe do celów przyjmowania sprawozdań z działalności w zakresie nadzoru i inspekcji zgodnie z art. 17, 22, 23, art. 33 ust. 4 i art. 35 ust. 1 oraz punkt kontaktowy do celów przyjmowania powiadomień i wydawania zezwoleń zgodnie z art. 28 i 29.

2.Wyznaczenie punktów kontaktowych obejmuje, w stosownych przypadkach, określenie numeru telefonu, adresu e-mail, numer faksu oraz, w przypadku gdy system NEAFC przewiduje korzystanie z aplikacji online na stronie internetowej NEAFC, imienia i nazwiska wyznaczonej osoby, nazwy organizacji, stanowiska, roli takiej osoby w organizacji oraz jej indywidualnego adresu e-mail.

3.Państwa członkowskie informują Komisję o swoich wyznaczonych punktach kontaktowych, o których mowa w ust. 1, oraz o wszelkich późniejszych zmianach informacji, o których mowa w ust. 2, nie później niż piętnaście dni przed zastosowaniem tych zmian. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje Sekretariatowi NEAFC.

4.Państwa członkowskie zapewniają, aby wyznaczone punkty kontaktowe do celów przyjmowania powiadomień i wydawania zezwoleń zgodnie z art. 28 i 29 były dostępne 24 godziny na dobę, siedem dni w tygodniu.

Sekcja 2 
Środki kontroli

Artykuł 8 
Kontrola zgłoszonych i upoważnionych unijnych statków rybackich

1.Państwa członkowskie przesyłają Komisji drogą elektroniczną informacje o wszystkich statkach rybackich pływających pod ich banderą i zarejestrowanych w Unii, które państwa te zamierzają upoważnić do prowadzenia działalności połowowej na obszarze podlegającym regulacji. Informacje te przesyła się do dnia 15 grudnia każdego roku w przypadku informacji dotyczących następnego roku lub w każdym przypadku przed wpłynięciem statku na obszar podlegający regulacji.

2.Informacje, o których mowa w ust. 1, oraz wszelkie ich zmiany zawierają odpowiednie dane dotyczące powiadomień, upoważnień, komunikatów o wycofaniu, ograniczeniu lub zawieszeniu, jak określono w załączniku V. 

3.Komisja niezwłocznie przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1, Sekretariatowi NEAFC.

4.Unijne statki rybackie nie prowadzą działalności połowowej na obszarze podlegającym regulacji na mocy konwencji, chyba że znajdują się one w wykazie statków zgłoszonych NEAFC oraz, w przypadku działalności połowowej prowadzonej w odniesieniu do regulowanych zasobów, w wykazie statków upoważnionych do połowów tych regulowanych zasobów.

5.Państwo członkowskie bandery:

a)zezwala statkom rybackim pływającym pod jego banderą na prowadzenie działalności połowowej wyłącznie w przypadku, gdy jest w stanie skutecznie wykonywać swoje obowiązki państwa bandery w odniesieniu do takich statków; 

b)zapewnia, aby wyłącznie uprawnione statki rybackie pływające pod jego banderą prowadziły działalność połowową regulowanych zasobów;

c)zapewnia, aby statki rybackie pływające pod jego banderą przestrzegały obowiązujących zaleceń przyjętych przez NEAFC; oraz

d)zobowiązuje się do zarządzania liczbą uprawnionych statków rybackich oraz ich nakładami połowowymi proporcjonalnie do uprawnień do połowów dostępnych dla tego państwa członkowskiego.

6.Na stronie internetowej NEAFC można podać do wiadomości publicznej następujące informacje dotyczące wykazów statków rybackich zgłoszonych i uprawnionych do połowów na obszarze podlegającym regulacji:

a)nazwa statku;

b)numer IMO (jeżeli jest dostępny);

c)państwo bandery;

d)zewnętrzny numer rejestracyjny (jeżeli jest dostępny);

e)międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy;

f)rodzaj statku (jeżeli jest dostępny);

g)pojemność statku;

h)długość statku;

i)moc silnika statku; oraz

j)informacje dotyczące regulowanych zasobów, których dotyczy uprawnienie, oraz data rozpoczęcia i data zakończenia obowiązywania uprawnienia.

7.O ile nie postanowiono inaczej, unijne statki badawcze prowadzące badania naukowe nad zasobami rybnymi na obszarze podlegającym regulacji nie są związane środkami ochrony i kontroli dotyczącymi połowów na obszarze podlegającym regulacji, z wyjątkiem statków badawczych wprowadzających do obrotu całość lub część połowu uzyskanego podczas działalności badawczej na takim obszarze. Takie statki badawcze wprowadzające do obrotu całość lub część połowu są zgłaszane zgodnie z ust. 1 i spełniają wymogi dotyczące rejestrowania i zgłaszania połowów mające zastosowanie do unijnych statków rybackich.

Artykuł 9 
Wymogi dotyczące statków

1.Unijne statki rybackie są oznakowane w sposób umożliwiający ich łatwą identyfikację zgodnie z art. 6 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 404/2011 47 .

2.Oprócz wymogów określonych w art. 7 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/201 na unijnych statkach rybackich znajdują się dokumenty wydane przez właściwą instytucję certyfikującą państwa członkowskiego bandery, w którym jest ona zarejestrowana, zawierające co najmniej następujące dane:

a)nazwę statku;

b)literę(-y) portu lub okręgu, w którym statek jest zarejestrowany i numer(-y) rejestracyjny(-e);

c)międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy;

d)numer IMO, jeśli statek podlega rezolucji IMO A.1078(28);

e)imiona i nazwiska oraz adresy właścicieli oraz, w stosownych przypadkach, czarterującego;

f)długość statku; oraz

g)moc silnika w kW/koniach mechanicznych.

3.Dokumenty, o których mowa w art. 7 ust. 2 i 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011, dotyczące unijnych statków rybackich o długości całkowitej wynoszącej co najmniej 17 metrów i posiadających ładownie przeznaczone do przechowywania produktów rybołówstwa oraz statków unijnych wyposażonych w zbiorniki ze schłodzoną wodą morską, są sprawdzane w regularnych odstępach czasu przez właściwy organ państwa członkowskiego bandery.

Artykuł 10 
Oznakowanie narzędzi połowowych

1.Unijne statki rybackie na obszarze podlegającym regulacji są oznakowane zgodnie z art. 8–17 rozporządzenia (UE) nr 404/2011 i ogólnie przyjętymi normami międzynarodowymi, w szczególności z Konwencją o prowadzeniu operacji połowowych na Północnym Atlantyku z 1967 r.

2.Zabrania się rozmieszczania nieoznakowanych narzędzi połowowych, jeżeli takie oznakowanie jest wymagane, lub oznakowanych narzędzi połowowych, których oznakowanie narusza wymogi, o których mowa w ust. 1. Inspektorzy ds. rybołówstwa NEAFC mogą usunąć i zutylizować narzędzia połowowe posiadające niezgodne oznakowanie, jak również ryby znalezione w takich narzędziach.

Artykuł 11 
Odpady w morzu i odzyskiwanie utraconych narzędzi

1.Kapitanom unijnych statków rybackich zabrania się celowego porzucania lub wyrzucania narzędzi połowowych oraz zrzucania do morza odpadów ze statków zgodnie z definicją zawartą w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/883 48 , zgodnie z załącznikiem V do konwencji MARPOL dotyczącym przepisów w zakresie zapobiegania zanieczyszczaniu odpadami ze statków.

2.Oprócz informacji, o których mowa w art. 48 rozporządzenia Rady (WE) 1224/2009, wymaganych w przypadkach, w których nie można odzyskać utraconych narzędzi, załoga unijnych statków rybackich przekazuje w terminie 24 godzin właściwemu organowi państwa członkowskiego swojej bandery następujące informacje:

a)sygnał wywoławczy statku;

b)liczbę utraconych narzędzi; oraz

c)informację, czy statek próbował odzyskać narzędzia, czy też nie.

3.Państwo członkowskie niezwłocznie przekazuje Komisji informacje, o których mowa w ust. 2 i art. 48 rozporządzenia 1224/2009, a Komisja przekazuje je Sekretariatowi NEAFC.

4.Państwa członkowskie regularnie podejmują próby odzyskania utraconych narzędzi kotwiczonych, które należą do statków pływających pod ich banderą.

Artykuł 12 
Etykietowanie mrożonych ryb

Po zamrożeniu wszystkie ryby złowione na obszarze objętym konwencją są wyraźnie oznaczane czytelną etykietą lub pieczęcią. Na każdej skrzyni lub bloku mrożonych ryb umieszcza się podczas sztauowania etykietę lub pieczęć oraz podaje się kod FAO alfa-3 gatunku, datę produkcji określoną cyframi, podobszar Międzynarodowej Rady Badania Morza (ICES) i rejon, na którym dokonano połowu, oraz nazwę statku, który dokonał połowu.

Sekcja 3 
Monitorowanie rybołówstwa

Artykuł 13
Dokumentowanie połowów i nakładu połowowego

1.Kapitanowie unijnych statków rybackich prowadzących działalność połowową na obszarze podlegającym regulacji prowadzą elektroniczny dziennik połowowy.

2.Dane z elektronicznego dziennika połowowego przekazane przez kapitana i przechowywane w CMR uznaje się za dane urzędowe. Dane te i wszelkie ich zmiany CMR niezwłocznie zgłasza Sekretariatowi NEAFC.

3.Ponadto kapitanowie unijnych statków rybackich prowadzących działalność połowową, których połowy są zamrażane:

a)zapisują całkowitą produkcję w podziale na gatunki i na rodzaje produktów w dzienniku produkcyjnym zgodnie z załącznikiem VI; oraz

b)przechowują w ładowni cały przetworzony połów w sposób umożliwiający lokalizację każdego gatunku na podstawie planu rozmieszczenia i mocowania stosowanego na statku rybackim zgodnie z poniższymi wymogami:

(i) przetworzone połowy są sztauowane oraz oznaczane w taki sposób, aby te same gatunki, kategorie produktów oraz ich ilości można było zweryfikować mimo sztauowania w różnych częściach ładowni;

(ii) na planie rozmieszczenia i mocowania wskazane jest położenie produktów w ładowniach wraz z określeniem ilości tych produktów znajdującej się na statku w kilogramach, a także dokonywana jest codzienna aktualizacja tych informacji w odniesieniu do poprzedniego dnia liczonego od godziny 00:00 do godziny 24:00 (czasu UTC); oraz

(iii) wykaz kodów postaci produktów, rodzajów opakowań i rodzajów pojemników jest zgodny z głównym rejestrem danych referencyjnych NEAFC dostępnym na stronie internetowej NEAFC.

4.Unijne statki rybackie przewożące zamrożone zasoby rybne złowione przez więcej niż jeden statek rybacki na obszarze objętym konwencją mogą sztauować ryby pochodzące z każdego z tych statków w różnych częściach ładowni pod warunkiem, że ryby pochodzące z każdego ze statków przekazujących są wyraźnie oddzielone (na przykład przy użyciu tworzywa sztucznego, sklejki, tkaniny sieciowej itp.) od ryb złowionych przez inne statki. Wszystkie połowy dokonane na obszarze objętym konwencją są oddzielane przy sztauowaniu od wszystkich połowów dokonanych poza tym obszarem.

5.Zapiski zawarte w elektronicznym dzienniku połowowym są dostępne dla inspektorów na statku rybackim przez okres co najmniej 12 miesięcy.

6.Wszystkie zapisane elementy daty i godziny podaje się w czasie UTC. Współrzędne podaje się w stopniach dziesiętnych z dokładnością do trzech miejsc po przecinku, stosując referencyjny układ współrzędnych WGS84.

7.Kapitan statku rybackiego jest odpowiedzialny za zapewnienie, aby ilości zarejestrowane zgodnie z niniejszym artykułem dokładnie odpowiadały ilościom przechowywanym na statku.

Artykuł 14 
Przekazywanie informacji o działalności połowowej

1.Kapitanowie unijnych statków rybackich:

a)przekazują drogą elektroniczną dane z elektronicznego dziennika połowowego do swojego CMR, w tym co najmniej dane określone w załączniku VII, a także informacje na temat wszystkich połowów, w przypadku gdy statek prowadził działalność połowową w odniesieniu do zasobów rybnych;

b)przesyłają wcześniejsze powiadomienie o wejściu przed wejściem na obszar podlegający regulacji nie wcześniej niż 12 godzin i nie później niż 2 godziny przed każdym wejściem na obszar podlegający regulacji, wskazując w nim początek rejsu połowowego i zawierając informacje o połowach zatrzymanych na pokładzie przed wejściem na obszar podlegający regulacji;

c)przesyłają raport korygujący wcześniejsze powiadomienie o wejściu przed wejściem na obszar podlegający regulacji w celu zaktualizowania informacji na temat połowu zatrzymanego na pokładzie, daty i godziny oraz pozycji w momencie przesyłania takiego raportu, jeżeli statek rybacki prowadził działalność połowową po wysłaniu wcześniejszego powiadomienia o wejściu, a przed wejściem na obszar podlegający regulacji;

d)codziennie zapisują wszystkie dane dotyczące wszystkich operacji połowowych w elektronicznym dzienniku połowowym i przekazują CMR deklarację dotyczącą operacji połowowych co najmniej raz dziennie i nie później niż do godziny 23:59 czasu UTC. W dniach, w których nie przeprowadzono żadnych operacji połowowych lub nie dokonano żadnych połowów, przesyłane jest oświadczenie o braku obowiązku sprawozdawczego. Dane dotyczące operacji połowowych mogą być podawane w podziale na zaciąg lub w formie informacji przekazywanych codziennie. Każdy przesłany pakiet danych z elektronicznego dziennika połowowego zawiera informacje na temat połowów dokonanych na obszarze podlegającym regulacji od czasu ostatniego zgłoszenia połowów;

e)rejestrują i przekazują oddzielny raport dotyczący każdego narzędzia, jeżeli statek rybacki używał więcej niż jednego rodzaju narzędzia tego samego dnia;

f)rejestrują wszystkie operacje połowowe na obszarze podlegającym regulacji w elektronicznym dzienniku połowowym i przekazują te dane CMR przed opuszczeniem obszaru podlegającego regulacji lub po otrzymaniu powiadomienia o inspekcji na obszarze podlegającym regulacji;

g)przekazują CMR wcześniejsze powiadomienie o wyjściu przed opuszczeniem obszaru podlegającego regulacji nie wcześniej niż 8 godzin i nie później niż 2 godziny przed każdym wyjściem, podając całkowitą ilość złowionych gatunków znajdujących się na statku w podziale na gatunki; oraz

h)przesyłają raport korygujący wcześniejsze powiadomienie o wyjściu przed opuszczeniem obszaru podlegającego regulacji w celu zaktualizowania informacji na temat połowu zatrzymanego na statku, daty i godziny oraz pozycji wyjściowej, jeżeli statek rybacki prowadził działalność połowową po wysłaniu raportu z wcześniejszym powiadomieniem o wyjściu i przed opuszczeniem obszaru podlegającego regulacji. Ponadto kapitan rejestruje tę działalność połowową w elektronicznym dzienniku połowowym i przekazuje informacje CMR przed złożeniem korekty wcześniejszego powiadomienia o wyjściu.

2.Kapitanom unijnych statków rybackich zabrania się:

a)anulowania raportu z wcześniejszym powiadomieniem o wejściu po wejściu na obszar podlegający regulacji;

b)anulowania raportu z wcześniejszym powiadomieniem o wyjściu po wyjściu z obszaru podlegającego regulacji;

c)anulowania wcześniejszego powiadomienia więcej niż raz;

d)wysłania nowego wcześniejszego powiadomienia poza zakresami czasowymi podanymi w ust. 1 lit. b) i g); oraz

e)korygowania danych zapisanych w elektronicznym dzienniku połowowym po godzinie 12:00 czasu UTC dnia następującego po zakończeniu operacji połowowych, których dotyczy raport, lub po opuszczeniu obszaru podlegającego regulacji.

3.CMR może zaakceptować korekty dokonane poza wyznaczonymi terminami, zgodnie z art. 17 ust. 7.

4.CMR zapewnia, aby:

a)dane zapisane w elektronicznym dzienniku połowowym były korygowane wyłącznie w przypadkach dozwolonych w niniejszym rozporządzeniu; oraz

b)wszystkie korekty i anulowania były rejestrowane i widoczne do celów inspekcji.

5.Informacje dotyczące połowów, o których mowa w niniejszym artykule, podaje się w kilogramach masy w relacji pełnej.

Artykuł 15 
Przekazywanie informacji o przeładunkach na morzu i regulacje dotyczące takich przeładunków

1.Kapitanowie unijnych statków rybackich uczestniczący na morzu w czynnościach przeładunkowych zasobów rybnych złowionych w obszarze podlegającym regulacji spełniają następujące warunki, niezależnie od obszaru, w którym odbywa się przeładunek na morzu:

a)przekazują CMR drogą elektroniczną raporty dotyczące przeładunków zgodnie ze specyfikacją określoną w załączniku VII oraz w formacie tam określonym. W raportach tych określa się ilości załadowane i wyładowane w przypadku każdego przeładunku. Kapitan unijnego przekazującego statku rybackiego przekazuje raporty dotyczące przeładunku statku przekazującego co najmniej 24 godziny przed przeładunkiem. Kapitan unijnego przyjmującego statku rybackiego przekazuje deklarację przeładunkową statku przyjmującego nie później niż godzinę po przeładunku. W raportach tych podaje się datę, godzinę, pozycję geograficzną zaplanowanego przeładunku, całkowitą masę (w zaokrągleniu) poszczególnych gatunków w kilogramach przeznaczoną do rozładowania lub załadowaną, a także identyfikatory statków, na które lub z których dokonuje się przeładunku;

b)czynności przeładunkowe mogą rozpocząć się dopiero po wydaniu zezwolenia przez państwo bandery statku przyjmującego będące umawiającą się stroną. W przypadku unijnych statków przyjmujących państwo członkowskie bandery niezwłocznie przekazuje zezwolenie na przeładunek Sekretariatowi NEAFC wraz z kopią dla Komisji i EFCA; oraz

c)bez uszczerbku dla przepisów sekcji 5, po udziale w czynnościach przeładunkowych na morzu dotyczących zasobów rybnych złowionych w obszarze podlegającym regulacji, co najmniej 24 godziny przed każdym wyładunkiem kapitan unijnego przyjmującego statku rybackiego przesyła raport z powiadomieniem dotyczącym portu wyładunku w formacie określonym w załączniku VII, wskazując całkowity połów znajdujący się na statku, całkowitą masę przeznaczoną do wyładunku, nazwę portu oraz przewidywaną datę i godzinę wyładunku, niezależnie od tego, czy ma się on odbyć w porcie położonym w obszarze objętym konwencją, czy poza tym obszarem.

2.Zabronione jest wprowadzanie poprawek w raporcie z powiadomieniem dotyczącym przeładunku statku przekazującego, ale raport taki może zostać anulowany przed rozpoczęciem czynności przeładunkowych. W przypadku anulowania raportu z powiadomieniem dotyczącym przeładunku statku przekazującego i wysłania nowego raportu zastosowanie mają terminy określone w ust. 1 lit. a).

3.Zabronione jest wprowadzanie poprawek w raporcie z powiadomieniem dotyczącym portu wyładunku, ale raport taki można anulować. W przypadku anulowania raportu z powiadomieniem dotyczącym portu wyładunku i wysłania nowego raportu zastosowanie mają terminy określone w ust. 1.

4.Informacje zawarte w raportach, o których mowa w ust. 1, podawane są w kilogramach masy w relacji pełnej.

5.Kapitanowie unijnych statków rybackich nie wykonują czynności przeładunkowych ani nie uczestniczą we wspólnych czynnościach połowowych ze statkami krajów niebędących umawiającą się stroną, którym nie przyznano statusu czynnych krajów współpracujących niebędących umawiającą się stroną.

6.Kapitanowie unijnych statków rybackich wykonujący czynności przeładunkowe polegające na załadunku na statek, nie prowadzą podczas tego samego rejsu innej działalności połowowej, w tym wspólnych czynności połowowych.

Artykuł 16 
System monitorowania statków

1.Państwa członkowskie:

a)ustanawiają i obsługują CMR mający na celu monitorowanie działalności połowowej statków pływających pod ich banderą, wyposażony w sprzęt komputerowy i oprogramowanie umożliwiające automatyczne przetwarzanie danych i elektroniczną transmisję danych oraz zapewniający procedury tworzenia kopii zapasowych i odzyskiwania danych w przypadku awarii systemu;

b)wdrażają satelitarny system monitorowania statków w odniesieniu do swoich statków rybackich prowadzących działalność połowową lub planujących prowadzić działalność połowową na obszarze podlegającym regulacji;

c)wymagają, aby ich statki rybackie prowadzące działalność połowową na obszarze podlegającym regulacji były wyposażone w autonomiczny system umożliwiający automatyczne przesyłanie CMR komunikatów, co pozwala na stałe śledzenie pozycji statku rybackiego;

d)zapewniają, aby wspomniany autonomiczny system umożliwiał statkowi rybackiemu przekazywanie CMR drogą satelitarną raportów zawierających następujące informacje:

(i) numer identyfikacyjny statku;

(ii) ostatnią pozycję geograficzną statku (długość i szerokość geograficzną) z marginesem błędu pozycji poniżej 500 metrów i przedziałem ufności wynoszącym 99 %;

(iii) datę i godzinę zajęcia wspomnianej pozycji statku; oraz

(iv) prędkość i kurs w momencie zajęcia wspomnianej pozycji statku;

e)przekazują Sekretariatowi NEAFC meldunek o położeniu statku w czasie rzeczywistym w odniesieniu do statków pływających pod ich banderą po wejściu do lub wyjściu z obszaru podlegającego regulacji oraz co najmniej raz na godzinę, gdy statki wykonują czynności na obszarze podlegającym regulacji;

f)współpracują z Komisją, EFCA i Sekretariatem NEAFC w celu prowadzenia bazy danych wyznaczającej obszar podlegający regulacji i umożliwiającej importowanie współrzędnych bezpośrednio do systemu informacji geograficznej. Zmiany tych współrzędnych są niezwłocznie zgłaszane Sekretariatowi NEAFC w formie do odczytu komputerowego zgodnie z procedurami określonymi w załączniku VIII, a kopie przesyłane są Komisji i EFCA. Współrzędne te pozostają bez uszczerbku dla stanowiska każdego państwa członkowskiego dotyczącego wytyczenia obszarów morskich podlegających jego suwerenności i jurysdykcji;

g)zapewniają, aby dane otrzymane z ich statków rybackich, do których mają zastosowanie wymogi satelitarnego systemu monitorowania statków, zapisywane były w formie do odczytu komputerowego i przechowywane przez co najmniej trzy lata; oraz

h)w odniesieniu do połowów dennych na obszarze podlegającym regulacji:

(i) wdrażają automatyczny system pozwalający na monitorowanie i wykrywanie ewentualnych połowów dennych na obszarach leżących poza istniejącymi obszarami połowów dennych oraz ewentualnych połowów na zamkniętych obszarach połowów dennych; oraz

(ii) zapewniają, aby delimitacje zamkniętych obszarów połowów dennych zostały zainstalowane w ich satelitarnych systemach monitorowania statków.

2.Kapitanowie unijnych statków rybackich zapewniają, aby satelitarne urządzenia lokacyjne były w pełni sprawne przez cały czas oraz aby informacje, o których mowa w ust. 1, były przekazywane CMR. W przypadku gdy satelitarne urządzenie lokacyjne zainstalowane na statku rybackim ulegnie awarii technicznej lub przestanie działać, urządzenie takie zostaje naprawione lub wymienione w ciągu jednego miesiąca od wystąpienia awarii technicznej lub stwierdzenia braku działania. Po upływie tego okresu zabronione jest rozpoczęcie rejsu połowowego z uszkodzonym satelitarnym urządzeniem lokacyjnym. W przypadku gdy urządzenie przestaje działać, a rejs połowowy trwa dłużej niż jeden miesiąc, naprawa lub wymiana musi nastąpić niezwłocznie po wejściu statku do portu, a taki statek rybacki nie może kontynuować ani rozpocząć rejsu połowowego bez naprawy lub wymiany satelitarnego urządzenia lokacyjnego.

3.Kapitan statku rybackiego z uszkodzonym urządzeniem lokacyjnym VMS co najmniej co 4 godziny przekazuje CMR meldunki zawierające informacje, o których mowa w ust. 1 lit. d), zgodnie z formatem określonym w załączniku IX.

Artykuł 17 
Przekazywanie informacji Sekretariatowi NEAFC

1.Państwa członkowskie wykorzystują system elektronicznej rejestracji i elektronicznego raportowania w celu niezwłocznego przekazania raportów i informacji Sekretariatowi NEAFC wraz z kopią dla Komisji i EFCA, stosując:

a)format działalności połowowej w standardzie XSD (Fishing Activity Domain XML Schema Definition) zgodny z normą UN/FLUX P1000-3, zgodny z przyjętym przez NEAFC i zgłoszonym przez Komisję dokumentem FLUX dotyczącym wdrażania działalności rybackiej, w celu wymiany danych z dziennika połowowego, danych dotyczących wcześniejszego powiadomienia, danych pochodzących z deklaracji przeładunkowej oraz danych z deklaracji wyładunkowej, o których mowa w art. 14 i 15;

b)format pozycji statku w standardzie XSD (Vessel Position Domain XML Schema Definition) zgodny z normą UN/FLUX P1000-7, zgodny z przyjętym przez NEAFC i zgłoszonym przez Komisję dokumentem FLUX dotyczącym pozycji statku w celu zgłaszania danych z VMS, o których mowa w art. 16; oraz

c)formaty wymiany danych i systemy przekazywania danych zgodne z zasadami określonymi w załączniku X.

2.W przypadku awarii technicznej raporty przekazuje się Sekretariatowi NEAFC w ciągu 24 godzin od ich otrzymania lub w inny sposób uzgodniony z Sekretariatem NEAFC, zgodnie ze specyfikacjami technicznymi zawartymi w wytycznych dotyczących ciągłości działania w systemie zarządzania bezpieczeństwem informacji NEAFC.

3.Kapitanowie unijnych statków rybackich spełniają wymogi dotyczące sprawozdawczości określone w art. 14, art. 15 i art. 16 ust. 2 i 3. Raporty z działalności połowowej, o których mowa w art. 14 i 15, można uznać za przyjęte wyłącznie po otrzymaniu potwierdzenia przyjęcia takich raportów z Sekretariatu NEAFC. CMR państwa członkowskiego bandery niezwłocznie informuje kapitana statku rybackiego o statusie raportu otrzymanego przez Sekretariat NEAFC.

4.Kapitan unijnego statku rybackiego, który nie otrzymał potwierdzenia przyjęcia raportu z działalności połowowej z Sekretariatu NEAFC, niezwłocznie wprowadza odpowiednie zmiany i ponownie składa raport z działalności połowowej do CMR bandery. Jeżeli kapitan nadal nie otrzyma potwierdzenia przyjęcia takiego raportu lub jeżeli zmiana lub ponowne złożenie raportów z działalności połowowej nie są już możliwe ze względu na ograniczenia czasowe, kapitan kontaktuje się z CMR państwa członkowskiego bandery w celu otrzymania niezbędnych wskazówek dotyczących dalszego postępowania w celu zapewnienia przekazania danych, o których mowa w art. 14 i 15.

5.W przypadku awarii sprzętu lub awarii transmisji uniemożliwiających prawidłowe przekazywanie raportów z działalności połowowej kapitan unijnego statku rybackiego niezwłocznie powiadamia CMR państwa członkowskiego bandery o problemach wpływających na wymianę danych oraz, w stosownych przypadkach, informuje CMR państwa członkowskiego bandery o wszelkich działaniach podjętych w celu usunięcia awarii. CMR informuje kapitana o niezbędnym dalszym postępowaniu w celu zapewnienia przekazywania danych, o których mowa w art. 14 i 15, w stosownych przypadkach przy użyciu alternatywnych środków.

6.Unijne statki rybackie wyposażone są w zawsze w pełni sprawny system elektronicznej rejestracji i elektronicznego raportowania. W przypadku awarii technicznej systemu elektronicznej rejestracji i elektronicznego raportowania na unijnym statku rybackim:

a)system jest naprawiany lub wymieniany w ciągu jednego miesiąca lub niezwłocznie po wejściu statku rybackiego do portu, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej; oraz

b)statek rybacki nie jest upoważniony do opuszczenia portu w celu rozpoczęcia połowów bez naprawy lub wymiany systemu.

7.W ramach procedury awaryjnej i po indywidualnej ocenie i zatwierdzeniu, CMR może przyjmować raporty przekazywane poza wyznaczonymi zakresami czasowymi, wprowadzać w nich poprawki lub tworzyć takie raporty ręcznie. We wszystkich takich przypadkach przy przekazywaniu raportów i informacji Sekretariatowi NEAFC CMR stosuje oznaczenie CMR określone w załączniku XI. Oznaczenie CMR stanowi część uzgodnionych procedur awaryjnych i jest stosowane w sytuacjach, w których kapitan statku nie jest w stanie spełnić wymogów dotyczących sprawozdawczości z powodu problemów technicznych na statku lub problemów z komunikacją między statkiem a jego CMR. Oznaczenie CMR może być również stosowane w sytuacjach, gdy problemy komunikacyjne między CMR a Sekretariatem NEAFC powodują opóźnienie wymiany danych. Oznaczenie CMR będzie wskazywać, że CMR udzieliło pomocy statkowi rybackiemu w przekazaniu raportu w imieniu kapitana, po indywidualnej ocenie i zatwierdzeniu raportu.

8.Państwa członkowskie, EFCA i Komisja mogą zwrócić się do Sekretariatu NEAFC o przesłanie komunikatu zwrotnego każdorazowo po przesłaniu, w drodze transmisji elektronicznej, raportu lub komunikatu w formacie określonym w załączniku X.

9.Wszystkie raporty i komunikaty przekazywane zgodnie z art. 14, 15 i 16 są traktowane w sposób poufny.

Artykuł 18 
Składanie całościowych sprawozdań dotyczących połowów i nakładu połowowego

1.Zgodnie z art. 33 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 przed piętnastym dniem każdego miesiąca poszczególne państwa członkowskie informują Komisję drogą elektroniczną o ilościach zasobów rybnych złowionych przez statki pływające pod ich banderą podczas poprzedniego miesiąca na obszarach podlegających regulacji w zakresie rybołówstwa jurysdykcji krajowej państw trzecich oraz na wodach Unii obszarów objętych konwencją.

2.Komisja zbiera dane, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do wszystkich państw członkowskich i przekazuje Sekretariatowi NEAFC unijne tymczasowe miesięczne dane statystyczne dotyczące połowów zgodnie z wymogami zatwierdzonymi przez NEAFC.

Sekcja 4 
Wspólne inspekcje i nadzór

Artykuł 19 
Przepisy ogólne dotyczące inspekcji i nadzoru

1.EFCA koordynuje działania Unii w zakresie inspekcji i nadzoru w ramach systemu NEAFC, w tym działania wchodzące w zakres środków kontroli przeprowadzanej przez państwo portu, o których mowa w sekcji 5. Może ona sporządzić, w porozumieniu z zainteresowanymi państwami członkowskimi i Komisją, wspólny plan rozmieszczenia, o którym mowa w art. 2 rozporządzenia (UE) 2019/473, dotyczący udziału Unii w systemie NEAFC na następny rok.

2.Państwa członkowskie, których statki rybackie prowadzą działalność połowową na obszarze podlegającym regulacji, przyjmują konieczne środki, by ułatwić wdrożenie systemu NEAFC, szczególnie pod względem wymaganych zasobów ludzkich i materialnych oraz okresów i stref, w których zasoby te mają zostać wykorzystane.

3.Jeżeli w jakimkolwiek momencie więcej niż dziesięć unijnych statków rybackich prowadzi działalność połowową w odniesieniu do regulowanych zasobów na obszarze podlegającym regulacji, EFCA i zainteresowane państwa członkowskie zapewniają, aby na obszarze objętym regulacją obecny był w tym czasie statek inspekcyjny lub aby zawarte zostało porozumienie z inną umawiającą się stroną w celu współpracy i wspólnego eksploatowania statku inspekcyjnego.

4.Państwa członkowskie zapewniają, aby inspekcje były przeprowadzane w sposób niedyskryminacyjny i zgodny z systemem NEAFC. Liczbę inspekcji określa się w oparciu o wielkość floty przy uwzględnieniu czasu spędzonego na obszarze podlegającym regulacji. W ramach inspekcji zapewnia się równe traktowanie wszystkich umawiających się stron, których statki rybackie prowadzą działalność na obszarze podlegającym regulacji.

Artykuł 20 
Inspektorzy NEAFC

1.Państwa członkowskie, których statki rybackie posiadają zezwolenie na dokonywanie połowów na obszarze podlegającym regulacji, wyznaczają inspektorów działających w ramach systemu NEAFC, którzy przeprowadzają inspekcje i działania nadzorcze („inspektorzy NEAFC”).

2.Państwo członkowskie wydaje każdemu inspektorowi NEAFC specjalny dokument tożsamości zgodny z formatem określonym w załączniku XII.

3.Każdy inspektor NEAFC nosi przy sobie specjalny dokument tożsamości i przedstawia go przy wchodzeniu na pokład statku rybackiego.

4.Inspektorzy NEAFC unikają stosowania siły, z wyjątkiem sytuacji obrony koniecznej. Podczas dokonywania inspekcji na statkach rybackich inspektorzy NEAFC nie mogą mieć przy sobie broni palnej.

5.Inspektorzy NEAFC unikają powodowania jakichkolwiek zakłóceń lub utrudnień dla statku rybackiego, jego działalności oraz połowu zachowanego na statku, chyba że jest to konieczne w zakresie niezbędnym do wykonania ich obowiązków.

6.Państwa członkowskie zapewniają inspektorom NEAFC z kraju będącego inną umawiającą się stroną możliwość przeprowadzania inspekcji na statkach rybackich pływających pod ich banderą.

Artykuł 21 
Środki kontroli i inspekcji

1.Państwa członkowskie udostępniają swoim inspektorom NEAFC odpowiednie środki w celu umożliwienia im wypełniania zadań w zakresie nadzoru i inspekcji oraz wyznaczają statki i samoloty inspekcyjne na potrzeby systemu.

2.Do 1 grudnia każdego roku państwa członkowskie przesyłają EFCA następujące informacje:

a)imiona i nazwiska oraz niepowtarzalne numery inspektorów NEAFC, w tym ich adresy e-mail; oraz

b)statki inspekcyjne, a także rodzaje samolotów wraz z ich danymi identyfikacyjnymi (numer rejestracyjny, nazwa, radiowy sygnał wywoławczy), które przeznaczono w danym roku na potrzeby systemu NEAFC.

3.Do 1 stycznia każdego roku EFCA zestawia i przekazuje informacje, o których mowa w ust. 2, Sekretariatowi NEAFC, z kopią dla Komisji.

4.Państwa członkowskie powiadamiają EFCA o wszelkich zmianach w zakresie informacji, o których mowa w ust. 2; agencja ta z kolei powiadamia Sekretariat NEAFC, z kopią dla Komisji.

5.Informacje, o których mowa w ust. 2 i 4, przekazuje się drogą elektroniczną zgodnie z formatami określonymi w załączniku XIII.

6.Statki inspekcyjne przeznaczone na potrzeby systemu NEAFC i przewożące inspektorów NEAFC, a także używane przez nie łodzie służące do wchodzenia na pokład, nadają specjalny sygnał inspekcji NEAFC, jak przedstawiono w załączniku XIV. Samolot wyznaczony na potrzeby systemu NEAFC posiada wyraźnie określony międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy. 

7.Państwa członkowskie i EFCA powiadamiają Sekretariat NEAFC o rozmieszczeniu swoich statków i samolotów inspekcyjnych przeznaczonych na potrzeby systemu NEAFC za pośrednictwem bezpiecznej części strony internetowej NEAFC lub w sposób określony w załączniku XV.

8.Państwa członkowskie przekazują również informacje, o których mowa w ust. 7, do EFCA, która koordynuje rozmieszczenie wszystkich unijnych statków i samolotów oraz prowadzi rejestr dat i godzin rozpoczęcia i zakończenia zadań wykonanych przez statki i samoloty inspekcyjne przeznaczone na potrzeby systemu.

Artykuł 22 
Procedury nadzoru

1.Nadzór polega na obserwacjach przeprowadzanych przez inspektorów NEAFC wzrokowo lub za pośrednictwem innych środków nadzoru ze statku lub samolotu przeznaczonego na potrzeby systemu.

2.Inspektorzy NEAFC uzupełniają sprawozdanie z nadzoru zgodnie z częścią 1 załącznika XVI i przekazują kopię do EFCA.

3.Państwo członkowskie przeprowadzające inspekcję i EFCA niezwłocznie przekazują dane z każdego sprawozdania z nadzoru drogą elektroniczną w sprawozdaniu z obserwacji w formacie zgodnym z częścią 2 załącznika XVI umawiającej się stronie, której podlega dany statek rybacki, oraz Sekretariatowi NEAFC, z kopią dla EFCA. Wszelkie obrazy zarejestrowane podczas nadzoru przekazuje się – na wniosek – umawiającej się stronie, której podlega dany statek rybacki.

Artykuł 23 
Procedury inspekcji na morzu

1.Inspektorzy NEAFC nie wchodzą na pokład jakiegokolwiek statku rybackiego bez wcześniejszego powiadomienia tego statku przesłanego drogą radiową lub bez wysłania temu statkowi odpowiedniego sygnału przy użyciu międzynarodowego kodu sygnałowego, zawierającego dane identyfikacyjne platformy inspekcyjnej. Nie jest jednak konieczne potwierdzenie odbioru takiego powiadomienia.

2.Inspektorzy NEAFC są upoważnieni do kontroli wszystkich odpowiednich obszarów, pokładów i pomieszczeń statków rybackich, połowów (przetworzonych lub nie), sieci i innych narzędzi, sprzętu oraz wszelkich istotnych dokumentów, które uważają za niezbędne do zweryfikowania zgodności działań ze środkami ochrony i zarządzania przyjętymi przez NEAFC; są także upoważnieni do zadawania pytań kapitanowi statku lub wyznaczonej przez niego osobie.

3.Od statku rybackiego, na który mają wejść inspektorzy, nie wymaga się zatrzymywania ani wykonywania manewrów, jeśli jest w trakcie łowienia, zarzucania narzędzi połowowych lub ich wybierania. Inspektorzy NEAFC mogą zażądać przerwania lub opóźnienia wybierania narzędzi połowowych do momentu wejścia przez nich na pokład statku rybackiego, pod warunkiem że żądanie takie zostanie przekazane w ciągu 30 minut od otrzymania przez statek rybacki wcześniejszego powiadomienia, o którym mowa w ust. 1.

4.Inspektorzy NEAFC mogą nakazać statkowi rybackiemu opóźnienie wejścia na obszar podlegający regulacji lub opuszczenia go przez okres wynoszący maksymalnie sześć godzin od chwili przekazania przez statek rybacki raportów, o których mowa w art. 14 ust. 1 lit. b) i g).

5.Czas trwania inspekcji nie przekracza czterech godzin lub czasu, jaki zajmuje wciągnięcie sieci i przeprowadzenie inspekcji sieci i połowu, w zależności od tego, który z tych okresów jest dłuższy. W przypadku zgłoszenia naruszenia przepisów inspektorzy NEAFC mogą jednak pozostać na statku przez okres niezbędny do zakończenia stosowania środków przewidzianych w art. 34 ust. 1 lit. b).

6.W szczególnych okolicznościach związanych z wielkością statku rybackiego i ilością ryb przechowywanych na statku, czas trwania inspekcji może przekroczyć okresy określone w ust. 5. W takiej sytuacji inspektorzy NEAFC w żadnym wypadku nie pozostają na statku rybackim dłużej niż jest to konieczne do zakończenia inspekcji. Powody przekroczenia maksymalnego czasu trwania inspekcji określonego w ust. 5 odnotowuje się w sprawozdaniu z inspekcji.

7.Na pokład statku rybackiego innej umawiającej się strony nie wchodzi więcej niż dwóch inspektorów NEAFC.

8.Podczas przeprowadzania inspekcji inspektorzy NEAFC mogą zwrócić się do kapitana o wszelką niezbędną pomoc.

9.Inspektorzy NEAFC nie utrudniają kapitanowi kontaktu z organami państwa bandery podczas wchodzenia na pokład i podczas inspekcji.

10.Platformy inspekcyjne manewrują w bezpiecznej odległości od statków rybackich zgodnie z zasadami dobrej praktyki morskiej.

11.Inspektorzy NEAFC dokumentują każdą inspekcję, uzupełniając sprawozdanie z inspekcji w formacie określonym w załączniku XVII. Kapitan może wnieść uwagi do sprawozdania z inspekcji, a po zakończeniu inspekcji sprawozdanie musi być podpisane przez inspektorów NEAFC. Inspektorzy NEAFC przekazują kapitanowi statku rybackiego kopię sprawozdania z inspekcji.

12.Inspektorzy NEAFC niezwłocznie przekazują kopię każdego sprawozdania z inspekcji do EFCA i niezwłocznie umieszczają informacje zawarte w sprawozdaniu z inspekcji w bezpiecznej części strony internetowej NEAFC. Oryginał lub potwierdzoną kopię każdego sprawozdania z inspekcji przekazuje się – na wniosek – umawiającej się stronie, której podlega statek poddany inspekcji.

Artykuł 24 
Obowiązki kapitana unijnego statku rybackiego podczas inspekcji na morzu

Kapitan unijnego statku rybackiego:

a)zezwala na inspekcje przeprowadzane przez należycie zgłoszonych inspektorów NEAFC niezależnie od umawiającej się strony, która zgłosiła inspektorów;

b)ułatwia szybkie i bezpieczne wejście na pokład i zejście z niego inspektorom NEAFC poprzez zapewnienie drabinki wejściowej zbudowanej i użytkowanej zgodnie z opisem w załączniku XVIII;

c)jeżeli stosuje się wciągnik mechaniczny, gwarantuje, że jego urządzenia pomocnicze są takiego rodzaju, jaki został zatwierdzony przez właściwe organy. Jego projekt i budowa muszą zapewniać bezpieczne wejście inspektorów na pokład i zejście z niego, w tym bezpieczny dostęp z wciągnika na pokład i odwrotnie. Drabinka wejściowa zgodna z przepisami załącznika XVIII powinna znajdować się na pokładzie obok wciągnika i być dostępna do natychmiastowego użycia;

d)współpracuje i pomaga w inspekcji statku rybackiego przeprowadzanej zgodnie z procedurami przewidzianymi w niniejszym rozporządzeniu oraz nie utrudnia inspektorom NEAFC wykonywania zadań, nie zastrasza ich ani nie ingeruje w ich działalność, zapewniając im przy tym bezpieczeństwo;

e)zezwala inspektorom NEAFC na kontakt z organami państwa bandery i umawiającej się strony dokonującej inspekcji;

f)zapewnia dostęp do wszystkich obszarów, pokładów i pomieszczeń na statku rybackim, połowów (przetworzonych lub nie), sieci lub innych narzędzi, sprzętu oraz do wszelkich informacji lub dokumentów, które inspektor uzna za niezbędne zgodnie z art. 23 ust. 2;

g)dostarcza kopie dokumentów na wniosek inspektora NEAFC; oraz

h)zapewnia inspektorom NEAFC odpowiednie udogodnienia, w tym, w stosownych przypadkach, żywność i zakwaterowanie w sytuacji gdy pozostają oni na statku zgodnie z art. 37 ust. 3.

Sekcja 5 
Przeprowadzane przez państwo portu kontrole statków rybackich państwa trzeciego będącego umawiającą się stroną

Artykuł 25 
Zakres

Przepisy ustanowione w niniejszej sekcji stosuje się do korzystania z portów państw członkowskich przez statki rybackie mające na pokładzie zasoby rybne złowione na obszarze objętym konwencją przez statki rybackie pływające pod banderą innej umawiającej się strony, które nie zostały uprzednio wyładowane ani przeładowane w porcie. Przepisy niniejszej sekcji mają również zastosowanie do kapitanów lub przedstawicieli kapitanów unijnych statków rybackich zamierzających zawinąć do portu innej umawiającej się strony przewożących na pokładzie zasoby rybne złowione na obszarze objętym konwencją, które nie zostały uprzednio wyładowane ani przeładowane w porcie.

Artykuł 26 
Stosowanie umowy FAO o środkach stosowanych przez państwo portu

1.Postanowienia Umowy FAO o środkach stosowanych przez państwo portu w celu zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania z 2009 r. 49 stosuje się odpowiednio jako minimalną normę kontroli statków rybackich przez państwo portu, o której mowa w art. 25, bez uszczerbku dla dodatkowych przepisów zawartych w niniejszej sekcji.

2.Państwa członkowskie współpracują w zakresie skutecznego wdrażania umowy FAO o środkach stosowanych przez państwo portu oraz wymiany informacji istotnych dla wdrażania systemu, o którym mowa w niniejszej sekcji.

Artykuł 27 
Wyznaczone porty

1.Państwa członkowskie sporządzają i zgłaszają Komisji wykaz portów państw członkowskich, w których statki mające na pokładzie zasoby rybne złowione na obszarze objętym konwencją przez statki rybackie pływające pod banderą innej umawiającej się strony, które nie zostały uprzednio wyładowane ani przeładowane w porcie, mogą przeprowadzać wyładunek, przeładunek lub korzystać z innych usług portowych. Wykaz ten zawiera informacje określone w załączniku XIX i jest przesyłany Komisji co najmniej 15 dni przed jego wejściem w życie.

2.Wszelkie zmiany w wykazie państwa członkowskie przesyłają Komisji na 15 dni przed ich wejściem w życie.

3.Komisja niezwłocznie powiadamia Sekretariat NEAFC o tych portach i o wszelkich zmianach w wykazie.

4.Dopuszcza się wyładunek, przeładunek i korzystanie z usług portowych przez statki rybackie, o których mowa w art. 25, wyłącznie w wyznaczonych portach.

Artykuł 28 
Wcześniejsze powiadomienie o wejściu do portu 

1.Kapitanowie lub przedstawiciele kapitanów statków rybackich mających na pokładzie ryby, o których mowa w art. 25, zamierzający zawinąć do portu unijnego oraz kapitanowie lub przedstawiciele kapitanów unijnych statków rybackich mających na pokładzie zasoby rybne złowione na obszarze objętym konwencją zamierzający zawinąć do portu innej umawiającej się strony powiadamiają właściwe organy państwa portu nie później niż trzy dni robocze przed przewidywanym czasem przybycia do portu. Państwa członkowskie portu mogą ustanowić inny termin powiadomienia, uwzględniając w szczególności sposób przetwarzania złowionych ryb lub odległość między łowiskami a jego portami. W takim przypadku państwo członkowskie portu niezwłocznie powiadamia Komisję, która niezwłocznie powiadamia Sekretariat NEAFC. 

2.Wcześniejsze powiadomienie o wejściu do portu, o którym mowa w ust. 1, sporządza się za pośrednictwem strony internetowej NEAFC na formularzu sprawozdania z kontroli przeprowadzanej przez państwo portu (PSC) zamieszczonym w załączniku XX, odpowiednio wypełniając część A zgodnie z następującymi zasadami:

a)jeżeli statek przewozi własny połów, stosuje się formularz PSC 1;

b)jeżeli statek uczestniczył w czynnościach przeładunkowych, stosuje się formularz PSC 2, podając informacje oddzielnie dla połowów z każdego statku przekazującego.

3.Jeśli strona internetowa NEAFC jest niedostępna, wcześniejsze powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, jest wysyłane pocztą elektroniczną lub faksem.

4.Wcześniejsze powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, może zostać anulowane przez nadawcę poprzez powiadomienie właściwych organów portu, z którego kapitan zamierzał skorzystać, nie później niż 24 godziny przed zgłoszonym przewidywanym czasem przybycia do tego portu. Państwo członkowskie portu może ustanowić inny okres wcześniejszego powiadomienia o anulowaniu. W takim przypadku państwo członkowskie niezwłocznie powiadamia Komisję, która niezwłocznie powiadamia Sekretariat NEAFC. 

5.W przypadku gdy statek wykonywał czynności przeładunkowe, właściwe organy państwa członkowskiego portu niezwłocznie przekazują kopię powiadomienia, o którym mowa w ust. 1 i 3, Sekretariatowi NEAFC, państwu bandery statku rybackiego oraz państwu (państwom) bandery statków przekazujących.

Artykuł 29 
Zezwolenie na wyładunek, przeładunek i inne wykorzystanie portów

1.W odpowiedzi na powiadomienie przekazane zgodnie z art. 28 państwo członkowskie portu zapewnia, aby państwo bandery statku rybackiego zamierzającego dokonać wyładunku lub przeładunku lub, w przypadku gdy statek rybacki wykonywał czynności przeładunkowe poza portem, państwo lub państwa bandery statków przekazujących wypełniły część B formularza PSC w celu potwierdzenia, że:

a)statki rybackie, które zadeklarowały połów ryb, posiadały wystarczającą kwotę w odniesieniu do zadeklarowanych gatunków;

b)ilości ryb na statku zostały odpowiednio zgłoszone i uwzględnione przy obliczeniu wszelkich ograniczeń połowowych lub ograniczeń nakładu, które mogą mieć zastosowanie;

c)statki rybackie, które zadeklarowały połów ryb, posiadały zezwolenie na połowy w zadeklarowanych obszarach;

d)obecność statku w zadeklarowanym obszarze połowów zweryfikowano zgodnie z danymi VMS.

2.Kapitan statku rybackiego nie rozpoczyna czynności wyładunkowych lub przeładunkowych lub nie korzysta z usług portowych przed wydaniem przez właściwe organy państwa członkowskiego portu zezwolenia poprzez odpowiednie wypełnienie części C formularza PSC za pośrednictwem strony internetowej NEAFC oraz przed upływem przewidywanego czasu przybycia zgłoszonego we wcześniejszym powiadomieniu (PSC1 lub PSC2). Zezwolenie takie wydaje się wyłącznie po otrzymaniu od państwa bandery potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1. Czynności wyładunkowe i przeładunkowe oraz korzystanie z innych usług portowych można jednak rozpocząć przed przewidywanym czasem przybycia po uzyskaniu zgody właściwych organów państwa portu.

3.Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 państwo członkowskie portu może udzielić zezwolenia na cały lub częściowy wyładunek w przypadku braku potwierdzenia od państwa bandery, o którym mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem następujących warunków:

a)przedmiotowe ryby są przechowywane pod kontrolą właściwych organów; oraz

b)przedmiotowe ryby zostają zwrócone w celu sprzedaży, przekazania lub transportu wyłącznie po otrzymaniu potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1; oraz

c)jeżeli w ciągu 14 dni od wyładunku nie otrzymano potwierdzenia, właściwe organy państwa członkowskiego portu mogą skonfiskować i zbyć ryby zgodnie z przepisami krajowymi.

4.Zezwolenia na wyładunek, przeładunek oraz inne wykorzystanie usług portowych nie udziela się, jeżeli państwo członkowskie portu otrzyma wyraźne dowody, że połów znajdujący się na statku trafił tam z naruszeniem mających zastosowanie wymogów danej umawiającej się strony w odniesieniu do obszarów podlegających jurysdykcji krajowej.

5.Właściwe organy państwa członkowskiego portu niezwłocznie powiadamiają kapitana statku lub jego przedstawiciela, państwo bandery statku i Sekretariat NEAFC o swojej decyzji dotyczącej wydania lub niewydania zezwolenia na wyładunek, przeładunek oraz inne usługi portowe, wypełniając, w stosownych przypadkach, część C formularza PSC.

Artykuł 30 
Inspektorzy portowi i urzędnicy NEAFC

1.Inspekcje przeprowadzają upoważnieni urzędnicy państw członkowskich znający zalecenia ustanowione w ramach konwencji.

2.Komisja może, za zgodą państwa członkowskiego portu, zaprosić inspektorów innych umawiających się stron NEAFC, aby wraz z inspektorami państwa członkowskiego portu wzięli udział w inspekcji w charakterze obserwatorów.

3.Do 1 grudnia każdego roku państwa członkowskie portu przekazują EFCA następujące informacje:

a)imiona i nazwiska oraz dane inspektorów portowych NEAFC upoważnionych do przeprowadzania inspekcji w ramach systemu kontroli przeprowadzanej przez państwo portu NEAFC zgodnie z formatem określonym w załączniku XIII;

b)imiona i nazwiska oraz dane urzędników wydających zezwolenia na wyładunek, przeładunek i korzystanie z innych usług portowych.

4.Do 1 stycznia każdego roku EFCA opracowuje i przesyła informacje, o których mowa w ust. 3, do Sekretariatu NEAFC, z kopią dla Komisji.

5.Państwa członkowskie powiadamiają EFCA o wszelkich zmianach w wykazach, o których mowa w ust. 3, a agencja ta z kolei niezwłocznie przekazuje je Sekretariatowi NEAFC, z kopią dla Komisji.

Artykuł 31 
Inspekcje w portach

1.W kontekście wspólnego systemu inspekcji i nadzoru, o którym mowa w art. 19 ust. 1, państwa członkowskie zapewniają, aby inspekcje portowe statków rybackich objęte zakresem art. 25 opierały się na zharmonizowanej metodyce oceny ryzyka ustanowionej we współpracy z EFCA i przez nią koordynowanej, z uwzględnieniem ogólnych wytycznych określonych w załączniku XXI.

2.Do celów oceny ryzyka i, w stosownych przypadkach, inspekcji, po wcześniejszym powiadomieniu, o którym mowa w art. 28, państwa członkowskie zapewniają, aby inspektorzy portowi NEAFC oceniali dane z elektronicznego dziennika połowowego i dane VMS dotyczące całej działalności połowowej na obszarze podlegającym regulacji przesyłane przez ten statek do Sekretariatu NEAFC przez okres jednego roku przed planowanym wyładunkiem. W przypadku przeładunku ocenie podlegają również dane statków przekazujących.

3.W każdym roku każde państwo członkowskie przeprowadza inspekcje co najmniej 5 % wyładunków lub przeładunków świeżych ryb oraz co najmniej 7,5 % mrożonych ryb w swoich portach, z zastrzeżeniem art. 25. Inspekcja statku rybackiego wyładowującego lub przeładowującego zarówno połowy świeże, jak i zamrożone jest wliczana do poziomów odniesienia dla ryb świeżych i mrożonych.

4.Państwo członkowskie zapewnia, aby inspekcje były przeprowadzane w sposób uczciwy, przejrzysty i niedyskryminacyjny i nie mogą one stanowić prześladowania operatorów jakiegokolwiek statku rybackiego.

5.Państwa członkowskie zapewniają w ramach procedur inspekcji, aby inspektorzy:

a)badali wszystkie odpowiednie obszary statku w celu sprawdzenia przestrzegania właściwych środków ochrony i zarządzania;

b)podejmowali wszelkie możliwe starania w celu uniknięcia niepotrzebnego opóźnienia statku, zapewnienia minimalnego stopnia ingerencji i utrudnień, a także uniknięcia pogorszenia jakości ryb.

c)nie utrudniali kapitanowi kontaktu z organami państwa bandery;

d)sprawdzali, czy dokumentacja dotycząca identyfikacji statku znajdująca się na statku oraz informacje dotyczące jego właściciela są prawdziwe, kompletne i poprawne, w tym, w razie potrzeby, kontaktując się w odpowiedni sposób z państwem bandery lub międzynarodowymi rejestrami statków;

e)sprawdzali, czy bandera i oznaczenia statku (np. nazwa, zewnętrzny numer rejestracyjny, numer IMO, międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy i inne oznaczenia, główne wymiary) są zgodne z informacjami zawartymi w dokumentacji;

f)sprawdzali, czy upoważnienia do połowów i działań związanych z połowami są prawdziwe, kompletne, poprawne i zgodne z informacjami przedstawionymi zgodnie z art. 28;

g)dokonywali przeglądu wszelkiej odnośnej dokumentacji i rejestrów znajdujących się na statku, w tym dokumentacji i rejestrów w formie elektronicznej oraz danych z satelitarnego systemu monitorowania statków od państwa bandery lub właściwych regionalnych organizacji ds. rybołówstwa. Do odnośnej dokumentacji zaliczyć można dzienniki pokładowe, dokumenty dotyczące połowów i przeładunku oraz dokumenty handlowe, listy załogi, plany rozmieszczenia i mocowania, opisy ładowni ryb oraz dokumenty wymagane na mocy Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem 50 ;

h)kontrolowali wszelkie odnośne narzędzia połowowe na statku, w tym wszelkie narzędzia przechowywane poza zasięgiem wzroku, a także powiązane z nimi urządzenia, oraz sprawdzali, czy narzędzia te są zgodne z warunkami określonymi w upoważnieniach. Narzędzia połowowe są również sprawdzane pod kątem zgodności cech, takich jak wielkość oczek i grubość sznurka, urządzenia i dodatkowe uzbrojenie, wymiary i konfiguracja sieci, więcierze, dragi, rozmiary i liczba haków, z mającymi zastosowanie przepisami oraz pod kątem zgodności oznaczeń z oznaczeniami, do których statek jest upoważniony;

i)określali, czy ryby znajdujące się na statku zostały złowione zgodnie z mającymi zastosowanie upoważnieniami;

j)monitorowali cały przebieg rozładunku lub przeładunku oraz dokonywali kontroli krzyżowej ilości podanych we wcześniejszym powiadomieniu o wyładunku w podziale na gatunki oraz ilości wyładowanych lub przeładowanych ryb w podziale na gatunki;

k)sprawdzali ryby, w tym poprzez pobieranie próbek, w celu ustalenia ich ilości i składu połowu. W tym celu inspektorzy mogą otwierać pojemniki, w które ryby zostały wstępnie zapakowane, oraz przemieszczać ryby lub pojemniki, aby upewnić się co do całości zawartości ładowni ryb. Sprawdzenie to może obejmować inspekcję rodzaju produktu oraz ustalenie masy nominalnej;

l)po zakończeniu wyładunku lub przeładunku dokonywali weryfikacji i odnotowywali – w podziale na gatunki – ilości ryb pozostałych na statku;

m)oceniali, czy istnieją wyraźne dowody pozwalające sądzić, że dany statek uczestniczył w nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowach lub działaniach związanych z połowami wspierających tego rodzaju połowy;

n)przedstawiali kapitanowi statku sprawozdanie zawierające wyniki inspekcji, w tym ewentualne środki, które mogłyby zostać podjęte, w celu jego podpisania przez inspektora i kapitana statku. Podpis kapitana na sprawozdaniu służy jedynie jako potwierdzenie odbioru kopii sprawozdania. Kapitanowi umożliwia się dodanie w sprawozdaniu wszelkich swoich uwag lub zastrzeżeń oraz, w stosownych przypadkach, skontaktowanie się z właściwymi organami państwa bandery, w szczególności gdy ma on poważne trudności ze zrozumieniem treści sprawozdania; oraz

o)gdy jest to konieczne i możliwe – organizowali tłumaczenie odpowiednich dokumentów.

6.Każde państwo członkowskie ułatwia komunikację z kapitanem statku lub jego dowództwem, w tym, stosownie do potrzeb i możliwości, poprzez zapewnienie inspektorowi obecności tłumacza ustnego.

7.Niniejszy artykuł ma zastosowanie w uzupełnieniu zasad dotyczących procedur inspekcji określonych w art. 10 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008.

Artykuł 32 
Obowiązki operatorów podczas inspekcji w portach 

1.Niniejszy artykuł ma zastosowanie jako uzupełnienie ogólnych obowiązków ustanowionych w art. 113 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011.

2.Kapitan statku rybackiego, który jest poddawany inspekcji, lub, w stosownych przypadkach, przedstawiciel kapitana, wypełnia obowiązki ustanowione w art. 114 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011 oraz, w stosownych przypadkach, obowiązki ustanowione w art. 24 niniejszego rozporządzenia. 

Artykuł 33 
Sprawozdania z inspekcji

1.Każdą inspekcję w porcie przeprowadzaną przez NEAFC dokumentuje się poprzez uzupełnienie sprawozdania z inspekcji przeprowadzanej przez państwo portu (formularz PSC 3), jak określono w załączniku XXII.

2.Kapitan statku rybackiego może wnieść uwagi do sprawozdania z inspekcji, które inspektor i kapitan podpisują po zakończeniu inspekcji. Kapitan statku rybackiego lub jego przedstawiciel otrzymuje kopię sprawozdania z inspekcji.

3.Organy państwa członkowskiego portu zapewniają, aby kopia każdego sprawozdania z inspekcji była niezwłocznie przekazywana państwu bandery statku rybackiego objętego inspekcją, państwu lub państwom bandery statków przekazujących, jeśli statek wykonywał czynności przeładunkowe, oraz Sekretariatowi NEAFC, z kopią dla Komisji i EFCA. Na wniosek państwa bandery statku poddanego inspekcji zostaje mu przekazany oryginał lub potwierdzona kopia każdego sprawozdania z inspekcji.

4.Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy odpowiedzialne za odbiór sprawozdań z inspekcji zgodnie z niniejszym artykułem.

Sekcja 6 
Naruszenia

Artykuł 34 
Postępowanie w przypadku naruszenia przepisów

1.W przypadku gdy inspektorzy zgłoszą naruszenie przepisów przez statek rybacki związane z jakąkolwiek działalnością połowową sprzeczną ze środkami ochrony i zarządzania przyjętymi przez NEAFC, podejmują oni następujące działania:

a)odnotowują naruszenie w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 22 ust. 3, art. 23 ust. 11 lub art. 33 ust. 1;

b)rejestrują dowody dotyczące naruszenia, które uznano za niezbędne;

c)podejmują wszystkie konieczne środki w celu zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości dowodów na potrzeby kolejnych inspekcji na nabrzeżach. Jeśli inspektor uważa, że narzędzie połowowe jest lub zostało użyte z naruszeniem mających zastosowanie środków, może on mocno przytwierdzić do jego dowolnej części znak identyfikacyjny; oraz

d)niezwłocznie podejmują próbę skontaktowania się z organami państwa członkowskiego przeprowadzającego inspekcję i EFCA.

2.Państwo członkowskie lub EFCA, jeżeli to ona prowadzi inspekcję lub nadzór, przekazuje na piśmie i drogą elektroniczną szczegółowe informacje na temat naruszenia wyznaczonemu organowi państwa bandery statku poddanego inspekcji oraz Komisji i EFCA, jeżeli tylko jest to możliwe – w pierwszym dniu roboczym następującym po rozpoczęciu inspekcji. W stosownych przypadkach państwo członkowskie przeprowadzające inspekcję lub EFCA przekazuje również wnioski umawiającej się stronie, na której wodach doszło do naruszenia, a także państwu, którego obywatelem jest kapitan statku.

3.Państwo członkowskie przeprowadzające inspekcję lub EFCA niezwłocznie przesyła oryginał sprawozdania z działalności nadzorczej lub sprawozdania z inspekcji wraz z wszelkimi dokumentami uzupełniającymi właściwym organom państwa bandery statku rybackiego poddanego inspekcji, z kopią dla Sekretariatu NEAFC, Komisji i EFCA.

Artykuł 35 
Działania następcze w przypadku domniemanego naruszenia przepisów 

1.Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy odpowiedzialne za odbiór dowodów naruszenia. Wyznaczony właściwy organ powiadomiony o naruszeniu popełnionym przez statek rybacki tego państwa członkowskiego podejmuje niezwłocznie działania w celu odbioru i zbadania dowodów naruszenia oraz przeprowadza dodatkowe dochodzenie konieczne do podjęcia działań następczych związanych z naruszeniem, oraz, kiedy jest to możliwe, dokonuje kontroli statku rybackiego, którego to dotyczy.

2.Państwa członkowskie rozpatrują sprawozdania sporządzone przez inspektorów NEAFC pochodzących z innych umawiających się stron w ramach systemu i podejmują w związku z nimi działania na tych samych zasadach co sprawozdania od swoich własnych inspektorów. Państwa członkowskie współpracują między sobą oraz z umawiającymi się stronami w celu ułatwienia postępowań sądowych lub innych postępowań wynikających ze sprawozdania przedłożonego przez inspektora w ramach systemu.

Artykuł 36 
Poważne naruszenia 

Do celów niniejszego rozporządzenia za poważne uznaje się następujące naruszenia dotyczące zasobów rybnych:

a)prowadzenie połowów bez ważnego zezwolenia wydanego przez państwo bandery;

b)prowadzenie połowów bez kwoty lub po jej wykorzystaniu;

c)wykorzystywanie niedozwolonych narzędzi połowowych;

d)poważne błędy przy rejestracji połowów regulowanych zasobów;

e)powtarzające się naruszenia art. 14 i 16 lub, w odniesieniu do regulowanych zasobów, art. 15;

f)wyładunek lub przeładunek w porcie, który nie został wyznaczony zgodnie z art. 27;

g)niespełnienie wymogów określonych w art. 28 ust. 1–4;

h)wyładunek lub przeładunek bez zezwolenia od państwa portu lub przed zgłoszonym wcześniej przewidywanym czasem przybycia bez zgody państwa portu, zgodnie z art. 29;

i)utrudnianie inspektorom wykonywania ich obowiązków;

j)ukierunkowane połowy stada, które podlega moratorium lub którego poławianie jest zakazane;

k)fałszowanie lub ukrywanie oznaczeń, nazwy lub rejestracji statku rybackiego;

l)ukrywanie dowodów dotyczących dochodzenia, manipulowanie nimi lub usuwanie ich;

m)wielokrotne naruszenia, które stanowią poważne zlekceważenie środków ochrony i zarządzania

n)wykonywanie czynności przeładunkowych lub uczestniczenie we wspólnych czynnościach połowowych ze statkami kraju niebędącego umawiającą się stroną, któremu NEAFC nie przyznała statusu czynnego współpracującego kraju niebędącego umawiającą się stroną;

o)dostarczanie zapasów, paliwa lub innych usług statkom figurującym w wykazie statków prowadzących połowy NNN, o których mowa w art. 47 ust. 1.

Artykuł 37 
Działania następcze w przypadku poważnych naruszeń 

1.Jeżeli inspektor uzna, że istnieją wyraźne powody, aby stwierdzić, że kapitan lub operator statku rybackiego popełnił poważne naruszenie, niezwłocznie powiadamia on o tym naruszeniu właściwe organy państwa członkowskiego przeprowadzającego inspekcję, Komisję i EFCA. Państwo członkowskie przeprowadzające inspekcję lub EFCA, w przypadku gdy inspekcja została przeprowadzona przez tę agencję, niezwłocznie przekazuje informacje Sekretariatowi NEAFC, właściwym organom państwa bandery statku oraz, w stosownych przypadkach, państwu lub państwom bandery statków przekazujących, jeżeli statek poddany inspekcji uczestniczył w czynnościach przeładunkowych.

2.W celu ochrony dowodów inspektor podejmuje wszystkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa i trwałości, ograniczając przy tym do minimum ingerencję w działania statku i związane z nią niedogodności.

3.W przypadku inspekcji na morzu na obszarze podlegającym regulacji inspektor jest upoważniony do pozostania na statku rybackim przez okres niezbędny do udzielenia informacji inspektorowi należycie upoważnionemu przez umawiającą się stronę bandery lub do momentu, gdy zgodnie z odpowiedzią umawiającej się strony bandery wymagane jest opuszczenie statku rybackiego przez inspektora.

Artykuł 38 
Działania następcze w przypadku poważnych naruszeń popełnionych przez unijny statek rybacki