EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52022PC0136
Proposal for a COUNCIL IMPLEMENTING DECISION authorising the Republic of Poland to apply a special measure derogating from Articles 218 and 232 of Directive 2006/112/EC on the common system of value added tax
Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 218 i 232 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 218 i 232 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
COM/2022/136 final
KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 30.3.2022
COM(2022) 136 final
2022/0091(NLE)
Wniosek
DECYZJA WYKONAWCZA RADY
upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 218 i 232 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 395 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 1 (zwanej dalej „dyrektywą VAT”) Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde państwo członkowskie do wprowadzenia szczególnych środków stanowiących odstępstwo od przepisów wspomnianej dyrektywy w celu upraszczania poboru VAT lub zapobiegania niektórym formom uchylania się od opodatkowania lub unikania opodatkowania.
W piśmie, które wpłynęło do Komisji w dniu 5 sierpnia 2021 r., Rzeczpospolita Polska wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do stosowania odstępstwa od art. 218, 226 i 232 dyrektywy VAT, tak by miała możliwość wprowadzenia obowiązkowego fakturowania elektronicznego.
Następnie pismem zarejestrowanym przez Komisję w dniu 9 lutego 2022 r. Polska zmieniła swój wniosek. Zgodnie z nim Polska zwraca się o upoważnienie do stosowania odstępstwa wyłącznie od art. 218 i 232 dyrektywy VAT i precyzuje, że obowiązkowe fakturowanie elektroniczne miałoby zastosowanie wyłącznie do podatników mających siedzibę na terytorium Polski.
Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy VAT pismem z dnia 21 października 2021 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Polskę. Pismem z dnia 22 października 2021 r. Komisja powiadomiła Polskę, że posiada wszystkie informacje konieczne do rozpatrzenia wniosku.
1.KONTEKST WNIOSKU
•Przyczyny i cele wniosku
Polska złożyła wniosek o odstępstwo na podstawie art. 395 dyrektywy VAT w celu upoważnienia jej do wdrożenia obowiązku wystawiania faktur elektronicznych przetwarzanych za pośrednictwem Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) w odniesieniu do wszystkich transakcji, które wymagają wystawienia faktury zgodnie z polskimi przepisami dotyczącymi VAT. Pismem z dnia 8 lutego 2022 r. zakres szczególnego środka ograniczono do podatników mających siedzibę na terytorium Polski.
Ponadto podatnicy będą musieli przekazywać do KSeF konkretne informacje dotyczące pewnych transakcji, które nie muszą być udokumentowane fakturami wystawionymi zgodnie z polskimi przepisami dotyczącymi podatku VAT, takich jak wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i transgraniczne świadczenie usług. Ponieważ transakcje te nie wymagają wystawienia faktury zgodnie z polskimi przepisami dotyczącymi VAT, ten ostatni obowiązek nie pociąga za sobą odstępstwa od dyrektywy VAT.
Polska uważa, że wprowadzenie ogólnego obowiązku wystawiania faktur elektronicznych przyniesie znaczne korzyści w zakresie zwalczania oszustw związanych z VAT i uchylania się od płacenia podatku VAT przy jednoczesnym uproszczeniu poboru podatków. Wdrożenie środka przyspieszy cyfryzację sektora publicznego. Przyczyni się to również do zwiększenia automatyzacji procesów dla podatników, upraszczając tym samym przestrzeganie obowiązków podatkowych. Na przykład informacje uzyskane za pośrednictwem fakturowania elektronicznego umożliwią wstępne wypełnianie deklaracji VAT i informacji podsumowujących oraz przyspieszenie zwrotu podatku VAT.
Art. 218 dyrektywy VAT nakłada na państwa członkowskie obowiązek uznawania za faktury wszystkich dokumentów lub not, zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. Polska chciałaby zatem uzyskać odstępstwo od wyżej wspomnianego artykułu dyrektywy VAT, tak aby polskie organy podatkowe mogły uznawać za faktury wyłącznie dokumenty w formie elektronicznej .
Jak stanowi art. 232 dyrektywy VAT, stosowanie faktury elektronicznej podlega akceptacji odbiorcy. W związku z tym wprowadzenie obowiązku fakturowania elektronicznego w Polsce wymaga zastosowania odstępstwa od tego artykułu, tak aby wystawca nie musiał już uzyskiwać zgody odbiorcy na przesłanie faktury z pominięciem formy papierowej.
Polska twierdzi, że obowiązkowe fakturowanie elektroniczne w połączeniu z przekazywaniem dodatkowych danych dotyczących transakcji znacznie poprawi zdolności analityczne administracji podatkowej. Doprowadzi to do skuteczniejszego zapobiegania nieprawidłowościom i ich wykrywania, co pomoże w zwalczaniu oszustw związanych z VAT i uchylania się od płacenia podatku VAT. W szczególności umożliwi to polskiej administracji podatkowej automatyczną weryfikację spójności między zadeklarowanym a zapłaconym podatkiem VAT. Umożliwi to również sprawniejsze i dokładniejsze weryfikowanie wniosków o zwrot podatku VAT składanych przez podatników. Ponadto będzie stanowić uzupełnienie innych środków wprowadzonych przez Polskę w celu zwalczania oszustw związanych z VAT i uchylania się od płacenia podatku VAT oraz modernizacji systemu VAT, takich jak Jednolity Plik Kontrolny do celów VAT, mechanizm podzielonej płatności, elektroniczny system analizowania przepływów środków pieniężnych (STIR) lub internetowy system kas fiskalnych służący do monitorowania sektora detalicznego.
Obowiązek fakturowania elektronicznego obejmie wszystkie transakcje dokonywane przez podatników mających siedzibę na terytorium Polski, które to transakcje wymagają obecnie wystawienia faktury zgodnie z polską ustawą o VAT 2 . Ponadto do KSeF przekazywane będą szczegółowe informacje na temat pewnych transakcji, które nie wymagają wystawienia faktury. Ma to miejsce w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i transgranicznego świadczenia usług, w którym to nabywca lub usługobiorca są zobowiązani do rozliczenia podatku VAT w Polsce. Ponieważ transakcje te nie wymagają wystawienia faktury zgodnie z polskimi przepisami dotyczącymi VAT, ten ostatni obowiązek nie pociąga za sobą odstępstwa od dyrektywy VAT. Przekazanie tych informacji umożliwi przygotowanie wstępnie wypełnionych deklaracji VAT i informacji podsumowujących.
Obowiązek wystawiania faktur elektronicznych za pośrednictwem KSeF będzie miał zastosowanie do wszystkich podatników mających siedzibę na terytorium Polski, prowadzących działalność wymagającą wystawienia faktury na tym terytorium zgodnie z polskimi przepisami dotyczącymi podatku VAT. Obejmuje to podatników korzystających ze zwolnienia dla małych przedsiębiorstw, o którym mowa w art. 282 dyrektywy VAT. Wdrożenie obowiązkowego modelu fakturowania elektronicznego nie będzie jednak miało wpływu ani na podatników zagranicznych, którzy nie są zobowiązani do zarejestrowania się do celów VAT w Polsce w związku ze swoimi transakcjami wewnątrzwspólnotowymi lub transgranicznymi dostawami usług, ani na podatników zarejestrowanych do celów VAT w Polsce, ale nie mających siedziby na jej terytorium. Nie wpłynie ono również w takich przypadkach na prawo klientów do otrzymywania faktur papierowych.
Podatnicy będą mogli wystawiać i udostępniać ustrukturyzowane faktury elektroniczne za pośrednictwem KSeF. W tym celu polskie Ministerstwo Finansów bezpłatnie udostępni kilka narzędzi, takich jak aplikacja internetowa „e-mikrofirma”, dostępna za pośrednictwem smartfona i formularza internetowego dla każdego podatnika zalogowanego do e-Urzędu (e-Office) 3 . Przedsiębiorstwa będą również mogły sporządzać ustrukturyzowane faktury elektroniczne w swoim oprogramowaniu finansowym i księgowym oraz przesyłać je do KSeF za pomocą interfejsu programowania aplikacji, po uzyskaniu odpowiedniego zezwolenia. W tym celu podatnicy lub osoby przez nich upoważnione będą musieli uwierzytelniać się za pomocą jednego z publicznie dostępnych środków.
Faktury elektroniczne będą musiały być zatwierdzane przez KSeF. Po zatwierdzeniu faktura elektroniczna zostanie uznana za otrzymaną i będzie automatycznie dostępna dla odbiorcy do odczytu lub pobrania. W przypadku awarii systemu KSeF na stronie internetowej pojawi się komunikat o niedostępności systemu. Aby zaradzić takim sytuacjom i zapewnić sprawne przetwarzanie faktur przez podatników, przewidziano procedurę nadzwyczajną. W tym celu przedsiębiorstwa będą mogły wystawiać faktury we własnym oprogramowaniu księgowym.
Polska twierdzi, że środek ten przyniesie następujące korzyści podatnikom: świadczenie usługi przechowywania i archiwizacji faktur przez administrację, zniesienie konieczności drukowania faktur i ręcznego wprowadzania ich do systemów księgowych, brak możliwości utraty faktur, automatyzacja procesów księgowych oraz uproszczenie obowiązków podatkowych i sprawozdawczych.
Aby zminimalizować wpływ środka na podatnika i umożliwić mu sprawne dostosowanie się do obowiązkowego systemu, Polska wdrożyła dobrowolny model fakturowania elektronicznego, który wszedł w życie w dniu 1 stycznia 2022 r. i w którym nadal konieczna jest akceptacja stosowania faktury elektronicznej przez odbiorcę. Wcześniej, od października 2021 r., w ramach programu pilotażowego dotyczącego fakturowania elektronicznego można było przeprowadzać testy systemu u przedsiębiorców.
Biorąc pod uwagę szeroki zakres odstępstwa, ważne jest zapewnienie niezbędnych działań następczych w ramach tego odstępstwa. W szczególności jeśli chodzi o wpływ środka na zwalczanie oszustw związanych z VAT i uchylanie się od płacenia podatku VAT oraz na podatników. Gdyby Polska chciała przedłużyć okres stosowania środka stanowiącego odstępstwo, będzie zobowiązana do przedstawienia sprawozdania dotyczącego funkcjonowania środka wraz z wnioskiem o przedłużenie okresu jego obowiązywania. Sprawozdanie to powinno umożliwiać ocenę środka w zakresie skuteczności jego stosowania w obszarze zwalczania oszustw związanych z VAT i uchylania się od płacenia podatku VAT oraz uproszczenia poboru podatków. Sprawozdanie powinno również zawierać ocenę wpływu środka na podatników, w szczególności w zakresie zwiększenia obciążenia administracyjnego i kosztów przestrzegania przepisów.
Proponuje się zezwolić na odstępstwo od dnia 1 kwietnia 2023 r. do dnia 31 marca 2026 r.
•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki
Art. 218 dyrektywy VAT zrównuje znaczenie faktur papierowych i elektronicznych, określając, że państwa członkowskie akceptują jako faktury dokumenty lub noty w formie papierowej lub w formie elektronicznej. Zgodnie z art. 232 dyrektywy VAT stosowanie faktury elektronicznej podlega akceptacji odbiorcy. Obowiązek fakturowania elektronicznego w formie przewidzianej przez Polskę w istocie stanowiłby odstępstwo od tych dwóch przepisów.
Na odstępstwo na podstawie art. 395 dyrektywy VAT można zezwolić w celu uproszczenia procedury poboru VAT lub zapobiegania niektórym formom uchylania się od opodatkowania lub unikania opodatkowania. Polska zwróciła się o umożliwienie stosowania odstępstwa, aby zwalczać oszustwa podatkowe i uchylanie się od opodatkowania, a także by uprościć pobór podatków. Z informacji dostarczonych przez Polskę wynika, że odstępstwo jest zgodne z przepisami obowiązującymi w tym obszarze polityki.
Decyzją wykonawczą Rady (UE) 2018/593 4 i decyzją wykonawczą Rady (UE) 2022/133 5 udzielono podobnych upoważnień, które pozwalają Włochom i Francji na stosowanie odstępstwa od art. 218 i 232 dyrektywy VAT w celu wdrożenia obowiązkowego fakturowania elektronicznego.
Ponadto w 2020 r. Komisja przyjęła komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady: Plan działania na rzecz sprawiedliwego i prostego opodatkowania wspierającego odbudowę gospodarczą 6 . Jednym z działań przewidzianych w tym planie działania jest przyjęcie przez Komisję wniosku ustawodawczego mającego na celu modernizację obowiązków sprawozdawczych w zakresie VAT. Jak wskazano w planie działania, wspomniany wyżej wniosek powinien między innymi przyczynić się do usprawnienia mechanizmów sprawozdawczych, które mogą być stosowane w odniesieniu do transakcji krajowych. W tym kontekście przeanalizowana zostanie również potrzeba dalszego rozszerzenia zakresu fakturowania elektronicznego. W związku z tym odstępstwo, o które wystąpiła Polska, jest zgodne z celami realizowanymi przez Komisję i określonymi w planie działania.
2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ
•Podstawa prawna
Art. 395 dyrektywy VAT.
•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)
Biorąc pod uwagę przepisy dyrektywy VAT, na których opiera się przedmiotowy wniosek, zasada pomocniczości nie ma zastosowania.
•Proporcjonalność
Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności z następujących względów.
Decyzja dotyczy upoważnienia udzielonego państwu członkowskiemu w odpowiedzi na jego własny wniosek i nie stanowi żadnego zobowiązania.
Obowiązkowe fakturowanie elektroniczne będzie wiązać się z szeregiem zmian dla podatników. Aby pomóc im w radzeniu sobie z tą sytuacją, Polska wprowadziła od 1 stycznia 2022 r. dobrowolny model fakturowania elektronicznego, poprzedzony pilotażowym programem dotyczącym fakturowania elektronicznego umożliwiającym testowanie systemu u przedsiębiorców. Ponadto Polska udostępni bezpłatne narzędzia do wypełniania obowiązku fakturowania elektronicznego, a Ministerstwo Finansów i Krajowa Administracja Skarbowa (KAS) przeprowadzą szeroko zakrojoną kampanię informacyjną mającą na celu zapoznanie podatników z nowymi przepisami dotyczącymi wystawiania faktur VAT.
Zakres tego środka obejmuje podatników korzystających ze zwolnienia dla małych przedsiębiorstw, o którym mowa w art. 282 dyrektywy VAT. Polska uważa, że włączenie to jest uzasadnione w celu zapobiegania uchylaniu się od płacenia podatku VAT lub unikaniu takiego opodatkowania. Władze polskie wykryły nieprawidłowości w stosowaniu zwolnienia z VAT w odniesieniu do małych przedsiębiorstw polegające na niezgłaszaniu wszystkich przeprowadzonych transakcji oraz sztucznym rozdzielaniu działalności gospodarczej w celu utrzymania się poniżej progu.
Ponadto z analiz przeprowadzonych przez KAS wynika, że większość oszustw typu „znikający podmiot gospodarczy” 7 i oszustw popełnianych za pośrednictwem fałszywych faktur jest dokonywana przez przedsiębiorstwa należące do grupy mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw. Wprowadzenie obowiązku fakturowania elektronicznego dla wspomnianych przedsiębiorstw umożliwi skuteczniejsze monitorowanie i identyfikację takich nieprawidłowości.
Polska twierdzi, że prace przygotowawcze prowadzone w oparciu o dobrowolny model fakturowania elektronicznego oraz narzędzia, które zostaną udostępnione w celu wypełnienia tego obowiązku, w połączeniu z możliwościami i korzyściami wynikającymi z wdrożenia fakturowania elektronicznego, w dużej mierze zrównoważą inwestycje, które małe przedsiębiorstwa będą musiały ponieść w celu dostosowania swoich systemów. Zgodnie z szacunkami władz polskich inwestycje te nie będą w żadnym razie znaczące.
Odstępstwo jest ponadto ograniczone w czasie, a jeżeli Polska będzie chciała przedłużyć jego obowiązywanie, konieczne będzie przygotowanie sprawozdania dotyczącego funkcjonowania i skuteczności środka stanowiącego odstępstwo.
Przedmiotowy szczególny środek jest zatem proporcjonalny do zamierzonego celu, tj. zwalczania uchylania się od opodatkowania i uproszczenia poboru podatków.
•Wybór instrumentu
Proponowane instrumenty: decyzja wykonawcza Rady.
Zgodnie z art. 395 dyrektywy VAT odstępstwo od wspólnych przepisów dotyczących podatku VAT jest możliwe jedynie na podstawie upoważnienia Rady, stanowiącej jednomyślnie na wniosek Komisji. Decyzja wykonawcza Rady jest najwłaściwszym instrumentem, ponieważ może być skierowana do poszczególnych państw członkowskich.
3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW
•Ocena skutków
Obowiązkowe fakturowanie elektroniczne będzie miało wpływ zarówno na administrację podatkową, jak i na podatników.
Polska spodziewa się, że obowiązkowe fakturowanie elektroniczne przyczyni się do uszczelnienia i modernizacji polskiego systemu VAT, tak aby był on bardziej odporny na oszustwa i inne nieprawidłowości. Przyczyni się również do automatyzacji i szybszego dostępu do szerszego zakresu danych, usprawniając działania analityczne administracji podatkowej. Polska szacuje, że przyniesie to wzrost dochodów budżetowych o około 1,8 mld PLN rocznie. Te dodatkowe dochody zostaną uzyskane z ograniczenia oszustw typu „znikający podmiot gospodarczy” związanych z VAT, a także z ograniczenia nieuzasadnionych zwrotów VAT. Polska twierdzi, że są to ostrożne szacunki, które nie uwzględniają potencjalnych przychodów wynikających z wkładu KSeF w wykrywanie innych nieprawidłowości związanych z VAT, takich jak zaniżanie wartości sprzedaży detalicznej, oraz wzrostu poboru podatków dochodowych.
Wdrożenie powszechnego obowiązkowego fakturowania elektronicznego pociągnie za sobą koszty dla budżetu państwa związane z utworzeniem i utrzymaniem systemu, jak również z infrastrukturą niezbędną do przechowywania faktur i stopniowym zwiększaniem zdolności analitycznych w związku z sukcesywnie rosnącą bazą danych. Polska szacuje, że wydatki związane z wprowadzeniem i utrzymaniem KSeF w latach 2021–2026 wyniosą około 161,2 mln PLN.
Podatnicy poniosą koszty wynikające z wprowadzenia obowiązkowego fakturowania elektronicznego, głównie w związku z koniecznością dostosowania swoich systemów rachunkowości. Koszty wystawienia faktury przy użyciu KSeF będą jednak bardzo niskie, znacznie niższe niż w formie papierowej. Aby zmniejszyć te koszty, polskie Ministerstwo Finansów zapewni bezpłatne narzędzia do wystawiania i przetwarzania ustrukturyzowanych faktur elektronicznych.
W związku z tym Polska nie spodziewa się, by koszty ponoszone przez podatników były znaczne, zwłaszcza w porównaniu z korzyściami, jakie uzyskają oni dzięki wprowadzeniu modelu fakturowania elektronicznego. Polska twierdzi, że podatnicy odniosą znaczne korzyści w wyniku wdrożenia obowiązkowego fakturowania elektronicznego, takie jak: świadczenie usługi przechowywania i archiwizacji faktur przez administrację, brak konieczności drukowania faktur i ręcznego wprowadzania ich do systemów księgowych, ograniczenie ilości błędów w wyniku automatyzacji procesów księgowych oraz przyspieszenie wymiany danych między partnerami biznesowymi. Innymi korzyściami będzie uproszczenie obowiązków podatkowych i sprawozdawczych, takie jak wstępnie wypełnione deklaracje i informacje podsumowujące, zmniejszenie liczby weryfikacji i inspekcji przeprowadzanych przez administrację podatkową oraz szybsze zwroty podatku VAT.
4.WPŁYW NA BUDŻET
Środek nie będzie miał negatywnego wpływu na zasoby własne Unii z tytułu VAT.
2022/0091 (NLE)
Wniosek
DECYZJA WYKONAWCZA RADY
upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 218 i 232 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 8 , w szczególności jej art. 395 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)W piśmie, które wpłynęło do Komisji w dniu 5 sierpnia 2021 r., Polska wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 218, 226 i 232 dyrektywy 2006/112/WE w celu wprowadzenia obowiązkowego fakturowania elektronicznego w odniesieniu do wszystkich transakcji dokonywanych przez podatników, które wymagają wystawienia faktury. Wniosek o upoważnienie obejmuje okres od dnia 1 kwietnia 2023 r. do dnia 31 marca 2026 r.
(2)Pismami z dnia 21 października 2021 r. Komisja przekazała wniosek złożony przez Polskę pozostałym państwom członkowskim. Pismem z dnia 22 października 2021 r. Komisja powiadomiła Polskę, że posiada wszystkie informacje konieczne do rozpatrzenia wniosku.
(3)Pismem z dnia 8 lutego 2022 r. Polska poinformowała Komisję, że odstępstwo od art. 226 dyrektywy 2006/112/WE nie jest konieczne i że zakres środka, którego dotyczy wniosek, będzie ograniczony do podatników mających siedzibę na terytorium Polski.
(4)Polska utrzymuje, że wprowadzenie ogólnego wymogu polegającego na obowiązkowym fakturowaniu elektronicznym przyczyni się do lepszego zwalczania oszustw związanych z podatkiem od wartości dodanej (VAT) i uchylania się od płacenia podatku VAT. Wymóg ten, w połączeniu z przekazywaniem dodatkowych danych dotyczących transakcji, znacznie poprawi zdolności analityczne polskiej administracji podatkowej, umożliwiając jej automatyczną weryfikację spójności między zadeklarowanym a zapłaconym podatkiem VAT oraz dokładniejszą weryfikację wniosków o zwrot podatku VAT składanych przez podatników. Ponadto będzie on stanowił uzupełnienie innych środków mających na celu zwalczanie oszustw związanych z VAT i uchylania się od płacenia podatku VAT oraz modernizację systemu VAT, takich jak Jednolity Plik Kontrolny do celów VAT, mechanizm podzielonej płatności 9 , elektroniczny system analizowania przepływów środków pieniężnych lub internetowy system kas fiskalnych służący do monitorowania sektora detalicznego.
(5)Polska uważa, że obowiązkowe fakturowanie elektroniczne zapewni podatnikom szereg ułatwień w wypełnianiu ich obowiązków, takich jak wstępne wypełnianie deklaracji VAT i informacji podsumowujących lub przyspieszone zwroty podatku VAT. Fakturowanie elektroniczne przyniesie podatnikom korzyści, takie jak świadczenie usługi przechowywania i archiwizacji faktur przez administrację lub automatyzacja procesów księgowych. Zdaniem Polski nie oczekuje się, by koszty, jakie podatnicy musieliby ponieść w celu dostosowania swoich systemów do fakturowania elektronicznego, były znaczne, zwłaszcza w porównaniu z korzyściami, jakie podatnicy uzyskaliby dzięki wprowadzeniu modelu fakturowania elektronicznego. Aby pomóc w tym dostosowaniu, Polska wprowadziła dobrowolne fakturowanie elektroniczne przed wejściem w życie fakturowania obowiązkowego. Ponadto zapewnione będą bezpłatne narzędzia służące spełnieniu wymogu obowiązkowego fakturowania elektronicznego oraz przeprowadzona zostanie szeroko zakrojona kampania informacyjna mająca na celu zapoznanie podatników z nowymi przepisami dotyczącymi VAT w zakresie obowiązkowego fakturowania elektronicznego.
(6)Z uwagi na szeroki zakres i nowość szczególnego środka ważne jest, by ocenić jego wpływ na walkę z oszustwami związanymi z VAT i uchylaniem się od płacenia podatku VAT oraz na podatników. W związku z tym, jeżeli Polska uzna, że przedłużenie okresu obowiązywania szczególnego środka jest konieczne, powinna przedłożyć Komisji, wraz z wnioskiem o przedłużenie, sprawozdanie zawierające ocenę szczególnego środka pod kątem skuteczności jego stosowania w zakresie zwalczania oszustw związanych z VAT i uchylania się od płacenia podatku VAT oraz uproszczenia poboru VAT.
(7)Niniejszy szczególny środek nie powinien naruszać prawa klienta do otrzymywania faktur w formie papierowej w przypadku transakcji wewnątrzwspólnotowych.
(8)Szczególny środek jest proporcjonalny do zamierzonych celów. Ponadto szczególny środek nie stwarza niebezpieczeństwa, że oszustwa przeniosą się do innych sektorów lub do innych państw członkowskich.
(9)Szczególny środek nie wpłynie negatywnie na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na etapie ostatecznej konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z VAT,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W drodze odstępstwa od art. 218 dyrektywy 2006/112/WE upoważnia się Polskę do akceptowania faktur wystawianych przez podatników mających siedzibę na terytorium Polski w formie dokumentów lub not tylko wtedy, gdy te dokumenty lub noty są przekazywane w formie elektronicznej.
Artykuł 2
W drodze odstępstwa od art. 232 dyrektywy 2006/112/WE upoważnia się Polskę do wprowadzenia uregulowań przewidujących, że stosowanie faktur elektronicznych wystawianych na terytorium Polski nie jest uzależnione od akceptacji faktury przez odbiorcę.
Artykuł 3
Polska powiadamia Komisję o środkach krajowych wdrażających odstępstwa, o których mowa w art. 1 i 2.
Artykuł 4
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 kwietnia 2023 r. do dnia 31 marca 2026 r.
W przypadku gdy Polska uzna, że przedłużenie okresu obowiązywania odstępstw, o których mowa w art. 1 i 2, jest konieczne, przedkłada Komisji wniosek o przedłużenie, wraz ze sprawozdaniem oceniającym skuteczność środków krajowych, o których mowa w art. 3, w zakresie zwalczania oszustw związanych z VAT i uchylania się od płacenia podatku VAT oraz uproszczenia poboru VAT. Sprawozdanie zawiera również ocenę wpływu środka na podatników, w szczególności tego, czy środek zwiększa ich obciążenie administracyjne i koszty.
Artykuł 5
Niniejsza decyzja jest skierowana do Rzeczypospolitej Polskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia […] r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
