52022IP0032

EUR-Lex

Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

EUROPA
EUR-Lex home
EUR-Lex - 52022IP0032 - EN

Help

Search tips

Need more search options? Use the Advanced search

Document 52022IP0032

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 lutego 2022 r. w sprawie europejskiej strategii na rzecz energii z morskich źródeł odnawialnych (2021/2012(INI))

Dz.U. C 342 z 6.9.2022, p. 66–77 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
Dz.U. C 342 z 6.9.2022, p. 55–66 (GA)

HTML

PDF

Official Journal

6.9.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 342/66

P9_TA(2022)0032

Europejska strategia na rzecz energii z morskich źródeł odnawialnych

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 lutego 2022 r. w sprawie europejskiej strategii na rzecz energii z morskich źródeł odnawialnych (2021/2012(INI))

(2022/C 342/08)

Parlament Europejski,

—	uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 194,

—	uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE (1),

—	uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/89/UE z 23 lipca 2014 r. ustanawiającą ramy planowania przestrzennego obszarów morskich (2),

—	uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (3) (dyrektywa w sprawie odnawialnych źródeł energii),

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 347/2013 z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie wytycznych dotyczących transeuropejskiej infrastruktury energetycznej, uchylające decyzję nr 1364/2006/WE oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 713/2009, (WE) nr 714/2009 i (WE) nr 715/2009 (4) (rozporządzenie TEN-E),

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające instrument „Łącząc Europę”, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (5), obecnie poddawane przeglądowi,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 663/2009 i (WE) nr 715/2009, dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 94/22/WE, 98/70/WE, 2009/31/WE, 2009/73/WE, 2010/31/UE, 2012/27/UE i 2013/30/UE, dyrektyw Rady 2009/119/WE i (UE) 2015/652 oraz uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (6),

—	uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 lutego 2018 r. w sprawie przyspieszenia innowacji w dziedzinie czystej energii (7),

—	uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 marca 2019 r. w sprawie zmiany klimatu – europejska, długofalowa i zgodna z porozumieniem paryskim wizja strategiczna na rzecz dobrze prosperującej, nowoczesnej, konkurencyjnej i neutralnej dla klimatu gospodarki (8),

—	uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 stycznia 2020 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu (9),

—	uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 lipca 2020 r. w sprawie kompleksowego europejskiego podejścia do magazynowania energii (10),

—	uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 listopada 2020 r. w sprawie nowej strategii przemysłowej dla Europy (11),

—	uwzględniając swoją rezolucję z dnia 19 maja 2021 r. w sprawie europejskiej strategii w zakresie wodoru (12),

—	uwzględniając swoją rezolucję z dnia 19 maja 2021 r. w sprawie strategii europejskiej na rzecz integracji systemów energetycznych (13),

—	uwzględniając swoją rezolucję z dnia 7 lipca 2021 r. w sprawie wpływu morskich farm wiatrowych i innych systemów energii ze źródeł odnawialnych na sektor rybołówstwa (14),

—	uwzględniając komunikat Komisji z dnia 11 grudnia 2019 r. zatytułowany „Europejski Zielony Ład” (COM(2019)0640),

—	uwzględniając komunikat Komisji z dnia 10 marca 2020 r. zatytułowany „Nowa strategia przemysłowa dla Europy” (COM(2020)0102),

—	uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 maja 2020 r. zatytułowany „Unijna strategia na rzecz bioróżnorodności 2030: Przywracanie przyrody do naszego życia” (COM(2020)0380) oraz powiązaną z nim rezolucję z dnia 9 czerwca 2021 r. pod tym samym tytułem (15),

—	uwzględniając komunikat Komisji z dnia 8 lipca 2020 r. zatytułowany „Strategia w zakresie wodoru na rzecz Europy neutralnej dla klimatu” (COM(2020)0301),

—	uwzględniając komunikat Komisji z dnia 8 lipca 2020 r. zatytułowany „Impuls dla gospodarki neutralnej dla klimatu: strategia UE dotycząca integracji systemu energetycznego” (COM(2020)0299),

—	uwzględniając komunikat Komisji z dnia 17 września 2020 r. zatytułowany „Ambitniejszy cel klimatyczny Europy do 2030 r. – Inwestowanie w przyszłość neutralną dla klimatu z korzyścią dla obywateli” (COM(2020)0562),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z dnia 14 października 2020 r. zatytułowane „Sprawozdanie na temat stanu unii energetycznej na 2020 r. na podstawie rozporządzenia (UE) 2018/1999 w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu” (COM(2020)0950),

—	uwzględniając komunikat Komisji z dnia 19 listopada 2020 r. zatytułowany „Strategia UE mająca na celu wykorzystanie potencjału energii z morskich źródeł odnawialnych na rzecz neutralnej dla klimatu przyszłości” (COM(2020)0741),

—	uwzględniając wniosek Komisji z dnia 15 grudnia 2020 r. dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wytycznych dotyczących transeuropejskiej infrastruktury energetycznej i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 347/2013 (COM(2020)0824),

—

uwzględniając sprawozdanie Europejskiej Agencji Środowiska nr 3/2015 z dnia 1 października 2015 r. pt. „Marine protected areas in Europe’s seas – an overview and perspectives for the future” [Chronione obszary morskie na morzach Europy: przegląd i perspektywy na przyszłość] oraz briefing agencji z dnia 6 października 2020 r. pt. „Management effectiveness in the EU’s Natura 2000 network of protected areas” [Skuteczność zarządzania siecią obszarów chronionych Natura 2000 w UE],

—	uwzględniając porozumienie przyjęte podczas 21. Konferencji Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (COP21) w Paryżu w dniu 12 grudnia 2015 r. (porozumienie paryskie),

—	uwzględniając art. 54 Regulaminu,

—	uwzględniając opinie przedstawione przez Komisję Transportu i Turystyki oraz Komisję Rybołówstwa,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (A9-0339/2021),

mając na uwadze, że UE ratyfikowała porozumienie klimatyczne z Paryża oraz Europejski Zielony Ład, a ostatnio przyjęła Europejskie prawo o klimacie, w którym ustanowiono unijny cel ograniczenia emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55 % do 2030 r., cel osiągnięcia neutralności klimatycznej najpóźniej do 2050 r. oraz cele uzupełniające, aby przeciwdziałać skutkom globalnej zmiany klimatu;

mając na uwadze, że przejście na gospodarkę o zerowej emisji gazów cieplarnianych netto i wysokiej efektywności energetycznej, opartą w dużej mierze na energii ze źródeł odnawialnych wymaga szybkiej transformacji w kierunku czystej energii zapewniającej zrównoważoność, bezpieczeństwo dostaw i przystępność cenową energii, a także niezbędnej infrastruktury energetycznej;

mając na uwadze, że istotny spadek cen energii elektrycznej z morskich źródeł odnawialnych spowodował, że jest to jedno z najbardziej konkurencyjnych źródeł energii, przy globalnym średnim ważonym koszcie morskiej energii wiatrowej, który w latach 2010–2020 zmalał o 48 %, z 0,14 EUR do 0,071 EUR/kWh, a w rezultacie – kluczowy element transformacji ekologicznej, umożliwiający przejście ku nowoczesnej, zasobooszczędnej i konkurencyjnej gospodarce; ponadto zauważa, że to źródło energii stało się jednym z najważniejszych filarów ambicji klimatycznych UE; mając na uwadze, że energia z morskich źródeł odnawialnych może zapewnić ogromne źródła energii, aby chronić gospodarstwa domowe przed ubóstwem energetycznym;

D.	mając na uwadze, że strategia UE na rzecz energii z morskich źródeł odnawialnych powinna uwzględniać różne cechy geograficzne basenów morskich UE, utrudniające opracowanie uniwersalnego podejścia;

E.	mając na uwadze, że unijny sektor produkcji energii z morskich źródeł odnawialnych jest liderem technologicznym, który może znacząco wzmocnić gospodarkę UE dzięki wsparciu produkcji czystej energii w Europie i na świecie;

mając na uwadze, że całkowita kwota dostępna w ciągu ostatnich dziesięciu lat na unijne programy badawczo-rozwojowe w dziedzinie morskiej energii wiatrowej wyniosła 496 mln EUR; mając na uwadze, że publiczne inwestycje w badania nad łańcuchem wartości energii wiatrowej i jego rozwój odegrały już zasadniczą rolę, umożliwiając rozwój tego sektora; mając na uwadze, że według szacunków inwestycje niezbędne do wprowadzenia energii z morskich źródeł odnawialnych na dużą skalę do 2050 r. wyniosą prawie 800 mld EUR, przy czym około dwie trzecie tej kwoty pochłonie finansowanie powiązanej infrastruktury sieciowej, a jedną trzecią – produkcja energii elektrycznej z morskich źródeł odnawialnych; mając na uwadze, że plan odbudowy NextGenerationEU stwarza wyjątkową możliwość, by zmobilizować znaczne środki publiczne jako uzupełnienie inwestycji prywatnych;

G.	mając na uwadze, że umiejętności i kwalifikacje pracowników mają zasadnicze znaczenie dla powodzenia strategii na rzecz energii z morskich źródeł odnawialnych;

H.	mając na uwadze, że porty UE odgrywają kluczową rolę w zapewnianiu opłacalności morskiej energii wiatrowej oraz pełnią funkcję katalizatorów lokalnego rozwoju społeczności nadbrzeżnych;

mając na uwadze, że Morze Północne jest obecnie wiodącym regionem na świecie pod względem wykorzystania potencjału morskiej energii wiatrowej; mając na uwadze, że inne europejskie baseny morskie, np. Ocean Atlantycki, Morze Śródziemne, Morze Bałtyckie i Morze Czarne, są obiecującymi lokalizacjami, które mogą zwiększyć skalę produkcji i wykorzystania energii wiatrowej na obszarach morskich UE; mając na uwadze, że zachodnie państwa członkowskie UE położone nad Oceanem Atlantyckim mają duży naturalny potencjał wytwarzania morskiej energii wiatrowej zarówno z wykorzystaniem instalacji stałych, jak i pływających; mając na uwadze, że południowe państwa członkowskie UE położone nad Morzem Śródziemnym mają duże możliwości w zakresie wytwarzania morskiej energii wiatrowej głównie z wykorzystaniem instalacji pływających; mając na uwadze, że państwa członkowskie UE położone nad Morzem Bałtyckim mają duży naturalny potencjał wytwarzania morskiej energii wiatrowej z wykorzystaniem instalacji stałych; mając na uwadze, że wschodnie państwa członkowskie UE położone nad Morzem Czarnym mają duże możliwości w zakresie wytwarzania morskiej energii wiatrowej zarówno z wykorzystaniem instalacji stałych, jak i pływających;

J.	mając na uwadze, że potrzebne są dodatkowe badania dotyczące wpływu różnych technologii wytwarzania energii z morskich źródeł odnawialnych i odnośnej infrastruktury na ekosystemy morskie, bioróżnorodność morską i chronione obszary morskie;

mając na uwadze, że transformacji w kierunku gospodarki neutralnej dla klimatu powinno towarzyszyć odtwarzanie przyrody, bez uszczerbku dla istniejących celów ochrony przyrody określonych w unijnej strategii na rzecz bioróżnorodności 2030 i bez pomijania kogokolwiek, jak określono w Europejskim Zielonym Ładzie; mając na uwadze, że transformacja energetyczna powinna być sprawiedliwa i sprzyjać włączeniu społecznemu;

mając na uwadze, że projekty dotyczące energii z morskich źródeł odnawialnych oraz towarzyszące im oceny oddziaływania na środowisko muszą być zgodne z hierarchią łagodzenia skutków: mając na uwadze, że jeżeli unikanie jest niemożliwe lub bardzo utrudnione, środki ograniczania należy przyjmować i skutecznie wdrażać na wszystkich etapach – od wyboru lokalizacji przez eksploatację po wycofanie z eksploatacji; mając na uwadze, że te środki łagodzące obejmują środki przeciwdziałania hałasowi podwodnemu określone w ocenach oddziaływania na środowisko;

M.	mając na uwadze, że Komisja powinna ocenić wykonalność ważnego projektu stanowiącego przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania, dotyczącego wielkoskalowej pływającej farmy wiatrowej i połączenia elektrolizerów;

mając na uwadze, że można wykorzystać kompatybilność wymogów dotyczących przestrzeni morskiej, aby zapewnić zgodność energii z morskich źródeł odnawialnych z unijną strategią na rzecz bioróżnorodności 2030; mając na uwadze, że morskie farmy wiatrowe mogą być korzystne dla różnorodności biologicznej mórz, jeżeli są projektowane i budowane w sposób zgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju; mając na uwadze, że znaczne zwiększenie produkcji energii wiatrowej na obszarach morskich wymaga inteligentnego podejścia, aby zapewnić jej zgodność z działaniami już prowadzonymi na danych obszarach, a także aby maksymalnie ograniczyć szkody dla środowiska; mając na uwadze, że zanieczyszczenie hałasem związane z budową i eksploatacją farm wiatrowych, a zwłaszcza z transportem morskim, oddziałuje na ekosystem morski, w związku z czym należy je włączyć do przepisów środowiskowych; mając na uwadze, że angażowanie deweloperów odnawialnych źródeł energii na wczesnym etapie procesu umożliwi skuteczne przydzielanie obszarów morskich; mając na uwadze, że przydzielanie to powinno być wynikiem wspólnego planowania przestrzennego obszarów morskich i zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną, wykraczającego poza granice państwowe; mając na uwadze, że morskie turbiny wiatrowe wytwarzają energię elektryczną wydajniej niż turbiny lądowe i mają większe szanse zyskać akceptację okolicznych mieszkańców;

O.	mając na uwadze, że żadna działalność człowieka, włącznie z produkcją energii ze źródeł odnawialnych, nie powinna być dozwolona na ściśle chronionych obszarach UE wyznaczonych zgodnie z unijną strategią na rzecz bioróżnorodności 2030;

P.	mając na uwadze, że strategia ta ma zapewnić długoterminowe ramy, które wspierają prawidłowe współistnienie infrastruktury morskiej i innych rodzajów wykorzystania przestrzeni morskiej, przyczyniają się do ochrony środowiska i umożliwiają prosperowanie społeczności rybackich;

mając na uwadze, że należy wspierać sprawiedliwe przechodzenie pracowników z sektora wydobycia ropy naftowej i gazu ze złóż podmorskich do sektora energii z morskich źródeł odnawialnych dzięki poprawie uznawania ich umiejętności i kwalifikacji; mając na uwadze, że należy utrzymać najwyższe standardy społeczne i środowiskowe;

mając na uwadze, że wykorzystanie energii z morskich źródeł odnawialnych zależy od wysiłków sektora publicznego i prywatnego; mając na uwadze, że przedsiębiorstwa publiczne, podobnie jak przedsiębiorstwa prywatne, mogą odgrywać rolę w sektorze energii z morskich źródeł odnawialnych; mając na uwadze, że przegląd zasad pomocy państwa i przepisów dotyczących zamówień publicznych powinien zapewnić większą elastyczność realizacji transformacji ekologicznej, w tym projektów dotyczących energii z morskich źródeł odnawialnych;

uważa, że przeciwdziałanie zmianie klimatu dzięki wykorzystaniu energii z morskich źródeł odnawialnych ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia celów porozumienia paryskiego i podtrzymania zobowiązania UE do realizacji celu zerowych emisji gazów cieplarnianych netto najpóźniej do 2050 r., zgodnie z najnowszymi dowodami naukowymi, co potwierdzono w Europejskim Zielonym Ładzie i planie odbudowy NextGenerationEU; podkreśla, że gospodarka neutralna dla klimatu wymaga wprowadzenia energii ze źródeł odnawialnych na niespotykaną dotąd skalę; podkreśla, że wiele państw członkowskich pozostaje w tyle pod względem rozwoju niezbędnych technologii i infrastruktury energii ze źródeł odnawialnych; ponadto podkreśla, że wszystkie państwa członkowskie muszą podjąć znaczne wysiłki, aby wykorzystać pełny potencjał w dziedzinie energii ze źródeł odnawialnych; podkreśla, że UE nie zdoła wywiązać się ze swoich zobowiązań klimatycznych bez dalszych działań, które przyspieszą wykorzystanie energii z morskich źródeł odnawialnych;

apeluje do Komisji, aby uczyniła energię z morskich źródeł odnawialnych i inne odpowiednie technologie energetyczne zasadniczymi elementami unijnego systemu energetycznego do 2050 r.;

podkreśla, że oszczędność energii, efektywność energetyczna i energia ze źródeł odnawialnych należą do kluczowych czynników przechodzenia do gospodarki neutralnej dla klimatu; przypomina o zobowiązaniu Unii do przestrzegania zasady „efektywność energetyczna przede wszystkim” i podkreśla, że należy uwzględniać tę zasadę we wszystkich odpowiednich przepisach i inicjatywach;

podkreśla, że cele związane z wytwarzaniem energii z morskich źródeł odnawialnych we wszystkich basenach morskich UE, określone w komunikacie Komisji COM(2020)0741, to co najmniej 60 GW do 2030 r. i 340 GW do 2050 r.; przypomina, że zgodnie z oceną skutków załączoną do komunikatu Komisji COM(2020)0562 (16) moc zainstalowana morskiej energii wiatrowej powinna wynosić 70–79 GW, aby w 2030 r. w sposób konkurencyjny pod względem kosztów osiągnąć redukcję o 55 %; wzywa państwa członkowskie oraz sektory publiczny i prywatny do wyjścia poza cel redukcji emisji o 55 % do 2030 r.; wzywa Komisję do przeglądu przepisów dotyczących zamówień publicznych i zasad pomocy państwa, aby zagwarantować konkurencyjną pod względem kosztów transformację, którą będzie wspierał dobrze funkcjonujący rynek sprzyjający wykorzystaniu morskiej energii wiatrowej; zwraca uwagę na w dużym stopniu niewykorzystany potencjał wytwarzania energii z morskich źródeł odnawialnych niektórych obszarów, np. Oceanu Atlantyckiego, Morza Śródziemnego, Morza Bałtyckiego i Morza Czarnego; podkreśla, że decyzja dotycząca znalezienia miejsca na te dodatkowe zdolności w zakresie energii z morskich źródeł odnawialnych do 2030 r. ma zasadnicze znaczenie, powinna być traktowana priorytetowo i podjęta przez UE przed 2023–2024 r., aby umożliwić budowę do 2030 r.; podkreśla, że konkurencyjność morskiej energii wiatrowej i energii oceanicznej jako źródła energii będzie nadal rosnąć, a ceny będą nadal spadać w miarę ich rozwoju i wprowadzania; podkreśla, że energia z morskich źródeł odnawialnych jest opłacalnym źródłem energii oraz że zrównoważony i niezawodny system energetyczny musi ją łączyć z innymi technologiami energetycznymi, możliwościami magazynowania i elastycznym zużyciem energii;

uważa, że energia z morskich źródeł odnawialnych musi być zrównoważona w całym łańcuchu wartości i mieć ograniczony negatywny wpływ na środowisko oraz na spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną; przypomina obietnicę Europejskiego Zielonego Ładu, zgodnie z którą nikt nie zostanie pozostawiony samemu sobie; podkreśla, że dobrostan ludzi powinien być zasadniczym elementem transformacji ekologicznej;

zauważa przewagę konkurencyjną przedsiębiorstw i technologii UE w sektorze energii z morskich źródeł odnawialnych; wzywa Komisję do dopilnowania, aby UE utrzymała czołową pozycję w dziedzinie technologii, zatrzymywała najzdolniejszych pracowników oraz zapewniała bezpieczną i zrównoważoną energię po przystępnej cenie, a jednocześnie uwzględniała potencjalny wpływ, w tym związany ze zmianą klimatu oraz oddziaływaniem na środowisko morskie; podkreśla, że należy utrzymać tę przewagę konkurencyjną; podkreśla potencjał znacznego wzrostu w tym sektorze i jego znaczenie dla gospodarki UE, w tym eksportu technologii i systemów; podkreśla, że należy wspierać inwestycje w badania naukowe i rozwój oraz bazować na innowacyjnym systemie przemysłowym technologii energii z morskich źródeł odnawialnych w drodze współpracy transgranicznej i partnerstwa w ramach programu „Horyzont Europa”, aby ułatwić i wspierać odporne europejskie łańcuchy wartości o zasadniczym znaczeniu dla dwojakiej transformacji; jednocześnie należy zapewnić szybkie wprowadzanie innowacji w tej dziedzinie; podkreśla znaczenie wysokiej jakości miejsc pracy w przemyśle dla ułatwienia sprawiedliwej transformacji;

zauważa, że należy utrzymać czysty, konkurencyjny i zrównoważony łańcuch dostaw energii z morskich źródeł odnawialnych w Unii Europejskiej; podkreśla w związku z tym, że dostawcy powinni stosować najwyższe standardy jakości, zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony środowiska, zgodnie z europejską certyfikacją i normami wypracowanymi z udziałem wszystkich zainteresowanych stron; ponadto podkreśla potrzebę minimalizacji kosztów transportu w łańcuchu dostaw; uważa, że elementy te należy brać pod uwagę w zamówieniach publicznych;

podkreśla, że wprowadzenie energii z morskich źródeł odnawialnych to dla regionów najbardziej oddalonych i wysp idealna okazja, by obniżyć emisyjność ich koszyka energetycznego oraz radykalnie zmniejszyć zależność od przywozu paliw kopalnych; wzywa, by przyspieszyć inicjatywę „Czysta energia dla wysp UE” i położyć przy tym wyraźny nacisk na energię z morskich źródeł odnawialnych; przypomina, że wyspy są szczególnie narażone na skutki podnoszenia się poziomu mórz;

apeluje do Komisji o jak najszybszą ocenę skutków, aby określić wpływ gospodarczy i społeczno-ekonomiczny energii z morskich źródeł odnawialnych, ze szczególnym uwzględnieniem istniejących miejsc pracy i miejsc pracy utworzonych dzięki wykorzystaniu 300–450 GW mocy do 2050 r.;

10.

wzywa właściwe organy lokalne, aby uwzględniały inicjatywy, które pobudzają gospodarki lokalne, lokalne zrównoważone miejsca pracy i lokalną działalność gospodarczą dzięki wykorzystaniu energii z morskich źródeł odnawialnych; apeluje, by określić synergie między sektorami, które mogą najlepiej wesprzeć dwojaką transformację ekologiczną i cyfrową oraz pomóc w odbudowie gospodarki dostosowanej do przyszłych wyzwań, a jednocześnie rozwijać synergie z działaniami umożliwiającymi zrównoważoną niebieską gospodarkę;

Infrastruktura i sieci

Inwestycje w infrastrukturę

11.

podkreśla, że należy pilnie poprawić i rozbudować istniejącą infrastrukturę, bez uszczerbku dla unijnej strategii na rzecz bioróżnorodności 2030 oraz przepisów UE dotyczących ochrony przyrody, aby umożliwić większe wykorzystanie energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnych źródeł energii; ubolewa, że kilka państw członkowskich nie osiągnęło jeszcze celu dotyczącego elektroenergetycznych połączeń międzysystemowych na poziomie 10 % do 2020 r., oraz wzywa Komisję i państwa członkowskie do zapewnienia odpowiedniej infrastruktury, np. linii przesyłowych, aby integrować i przesyłać energię elektryczną z morskich źródeł odnawialnych; przypomina o celu UE na 2030 r. dotyczącym elektroenergetycznych połączeń międzysystemowych na poziomie 15 %, określonym w art. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1999; apeluje do Komisji, by przedstawiła wniosek, który umożliwi szybszą realizację celu dotyczącego połączeń międzysystemowych; uważa, że Unia i jej państwa członkowskie powinny opracować porozumienia dotyczące infrastruktury energii morskiej z sąsiednimi regionami geograficznymi;

12.

wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby zapewniły odpowiednią infrastrukturę w UE z myślą o racjonalnym pod względem kosztów wprowadzaniu energii z morskich źródeł odnawialnych;

13.

podkreśla, jak ważny jest zrównoważony i odpowiedzialny rozwój sektora energii z morskich źródeł odnawialnych, z uwzględnieniem kluczowej roli transportu i portów morskich; podkreśla, że rozwój energii z morskich źródeł odnawialnych powinien uwzględniać potrzebę zapewnienia bezpiecznych morskich szlaków i korytarzy dostępowych, obszarów kotwiczenia statków oraz przyszły rozwój morskich szlaków dostępowych do portów; podkreśla, że w nowoczesnych, zrównoważonych i innowacyjnych portach morskich powinien być możliwy montaż, produkcja i serwisowanie sprzętu do wytwarzania energii z morskich źródeł odnawialnych, co wymaga znacznych inwestycji w modernizację infrastruktury portowej, w tym terminali transportowych i statków, by można było świadczyć takie usługi; zwraca uwagę, że porty morskie – jako lądowe punkty docelowe dostaw energii z morskich źródeł odnawialnych oraz związanej z nią logistyki i jako centra produkcji energii ze źródeł odnawialnych – są ważne z punktu widzenia morskiego systemu przyłączenia do sieci elektrycznej oraz transgranicznych połączeń wzajemnych;

14.

podkreśla, że dostęp do energii z morskich źródeł odnawialnych przyspieszy także ekologizację portów, w tym pod względem dostaw energii elektrycznej z lądu do zacumowanych statków, oraz rozwój portów jako klastrów przemysłowych o obiegu zamkniętym; podkreśla, że plany państw członkowskich dotyczące zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich powinny uwzględniać przyszłe trendy, w tym nowe strumienie ruchu i szlaki żeglugowe oraz potrzeby większych statków, a także powinny gwarantować współistnienie morskiej infrastruktury energetycznej ze szlakami transportu morskiego, rybołówstwem, systemami rozgraniczenia ruchu, obszarami kotwiczenia, oraz nie zakłócać dostępu do portów i ich rozwoju ani działalności morskiej; wyraża zdecydowane przekonanie, że należy zagwarantować najwyższy poziom bezpieczeństwa statków przepływających w pobliżu infrastruktury wytwarzania energii z morskich źródeł odnawialnych, z wystarczającym uwzględnieniem systemu kontroli ruchu statków oraz przy zapewnieniu na danym obszarze statków wsparcia w sytuacjach awaryjnych;

15.

z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji o przegląd rozporządzenia TEN-E z myślą o założeniach Europejskiego Zielonego Ładu i dostosowaniu przepisów do celu ograniczenia wzrostu temperatury do 1,5 oC oraz uwagę poświęconą potrzebom i priorytetom sektora morskich odnawialnych źródeł energii; podkreśla, że rozwój zrównoważonych i wydajnych hybrydowych i radialnych obiektów produkcji morskiej energii wiatrowej na potrzeby wytwarzania, wzajemnych połączeń i przesyłu wymaga dalekosiężnych planów i inwestycji publicznych i prywatnych; zdecydowanie uważa, że ramy regulacyjne powinny ułatwiać inwestycje wybiegające w przyszłość; kładzie nacisk na koordynację i wzajemne dostosowanie planów rozwoju sieci lądowych i morskich, w tym na wybór punktów przyłączenia instalacji morskich do sieci i poboru energii do sieci lądowej; zachęca państwa członkowskie, aby przyspieszyły budowę niezbędnej infrastruktury sieciowej, co ułatwi transformację ekologiczną, dla której elektryfikacja ma podstawowe znaczenie; dostrzega, że wielkie inwestycje, często realizowane jednocześnie, będą wymagać starannego i precyzyjnego planowania;

16.

podkreśla, jak ważna jest współpraca i wspólne określanie ilości energii wytwarzanej z morskich źródeł odnawialnych, którą państwa członkowskie mają produkować w każdym z basenów morskich w 2030, 2040 i 2050 r., z punktu widzenia bezpieczeństwa inwestycji oraz celów klimatycznych i energetycznych;

17.

dostrzega potencjał energii z morskich źródeł odnawialnych we wszystkich basenach morskich Europy oraz apeluje do Komisji i państw członkowskich o dalsze prace nad kluczowymi technologiami, które umożliwią jej wykorzystanie;

18.

ze szczególnym zadowoleniem przyjmuje zawarte w strategii zobowiązanie Komisji do ułatwiania dialogu na temat zrównoważenia środowiskowego, gospodarczego i społecznego energii z morskich źródeł odnawialnych oraz do promowania wspólnoty praktyk, w której wszystkie zainteresowane strony – włącznie z przemysłem, organizacjami pozarządowymi, rybakami i naukowcami – mogą wymieniać poglądy i doświadczenia oraz pracować nad wspólnymi projektami na wczesnym etapie;

19.

zauważa potencjalne korzyści płynące z połączenia instalacji morskich służących do wytwarzania energii i obiektów przesyłowych w procesie udzielania zamówień publicznych; zachęca Komisję i państwa członkowskie do analizy potencjału i ewentualnych wyzwań takiego kompleksowego podejścia do zamówień publicznych oraz do oceny możliwości jego zastosowania w różnych kontekstach; podkreśla, że analiza musi uwzględniać możliwe wyzwania związane z zachętami i optymalnym planowaniem morskich i lądowych sieci przesyłowych;

20.

przypomina, że produkcja prądu z morskich źródeł odnawialnych stwarza również możliwość produkcji wodoru odnawialnego, jak określono w komunikatach Komisji COM(2020)0741, COM(2020)0299 i COM(2020)0301;

21.

odnotowuje nieodłączną komplementarność poszczególnych technologii produkcji energii ze źródeł odnawialnych pod względem współdzielonej infrastruktury, synergii w łańcuchu dostaw oraz bardziej niezawodnej łącznej produkcji energii;

22.

podkreśla konieczność inwestowania w infrastrukturę w celu wsparcia rozwoju sektora energii z morskich źródeł odnawialnych, zwłaszcza inwestowania w porty z myślą o większych turbinach i komponentach, eksploatacji i obsłudze (w tym ośrodkach szkoleniowych) oraz budowie ośrodków zajmujących się montażem i demontażem przytwierdzonych do dna i pływających platform produkcji energii z morskich źródeł odnawialnych; podkreśla, że energia z morskich źródeł odnawialnych stanie się czynnikiem o zasadniczym znaczeniu z punktu widzenia bezpieczeństwa dostaw energii i należy podjąć niezbędne kroki, aby zabezpieczyć infrastrukturę przed cyberatakami;

Współpraca państw członkowskich

23.

podkreśla, że współpraca państw członkowskich ma kluczowe znaczenie, aby maksymalnie zwiększyć skuteczność wykorzystania morskich źródeł energii, z uwzględnieniem specyfiki każdego obszaru; podkreśla znaczenie współpracy w dziedzinie energetyki na Morzu Północnym oraz potrzebę ponownego włączenia Zjednoczonego Królestwa; zauważa, że obecne ramy prawne należy ulepszyć, aby ułatwiały taką współpracę w wystarczającym stopniu; zdecydowanie uważa, że brak większej współpracy między państwami członkowskimi i z państwami spoza UE, z którymi istnieją połączenia międzysystemowe, zahamuje wykorzystanie energii morskiej; wzywa Komisję i państwa członkowskie do podjęcia koniecznych działań bez dalszej zwłoki; apeluje do państw członkowskich o natychmiastową koordynację i opracowanie planów na potrzeby rozwoju infrastruktury morskiej;

24.

podkreśla, że współpraca regionalna między państwami członkowskimi i państwami dzielącymi basen morski powinna polegać na wspólnym planowaniu i usuwaniu barier regulacyjnych, a także tworzeniu regionalnych planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich dostępnych wszystkim zainteresowanym stronom i regularnie poddawanych rewizji w ramach wspólnego monitorowania;

25.

z zadowoleniem odnotowuje zamiar Komisji dotyczący koordynacji z państwami członkowskimi wsparcia na rzecz wytwarzania co najmniej 100 MW energii fal i pływów do 2025 r. oraz 1 GW do 2030 r.;

26.

z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia w sprawie wytycznych dotyczących transeuropejskiej infrastruktury energetycznej i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 347/2013, i popiera tworzenie punktu kompleksowej obsługi dla każdego priorytetowego korytarza sieci przesyłowej energii morskiej, który ułatwi koordynację między państwami członkowskimi i wydawanie pozwoleń na projekty z zakresu energii z morskich źródeł odnawialnych będących przedmiotem wspólnego zainteresowania;

Systemy ciepłownicze i chłodnicze

27.

zauważa, że energia elektryczna oraz bezpośrednie ogrzewanie i chłodzenie z morskich źródeł odnawialnych może przyspieszyć ekologizację zastosowań końcowych prądu, takich jak pompy ciepła, prowadząc do zmniejszenia, a ostatecznie wyeliminowania emisji gazów cieplarnianych; podkreśla potencjał wykorzystania energii z morskich źródeł odnawialnych w systemach ciepłowniczych poprzez czystą energię elektryczną i pompy ciepła;

28.

apeluje do Komisji, aby przeanalizowała najlepsze praktyki z dojrzałych rynków systemów ciepłowniczych i chłodniczych na potrzeby rynków wschodzących; podkreśla, że państwa członkowskie są w stanie rozwijać zdolności magazynowania energii cieplnej i chłodniczej, a tym samym zachęcać do wykorzystywania energii z morskich źródeł odnawialnych o dużej zmienności; podkreśla, że brak danych i powiązania ze strategiami renowacji budynków na szczeblu gmin powstrzymuje dalszą integrację odnawialnych źródeł energii na rynkach systemów ciepłowniczych i chłodniczych;

29.

zwraca uwagę na rolę władz krajowych i lokalnych w planowaniu strategicznym dotyczącym systemów ciepłowniczych i chłodniczych, a także we wspieraniu operatorów lokalnych systemów energetycznych przez redukcję ryzyka inwestycji oraz ułatwianie dostępu do bezpośredniego finansowania z sektora publicznego;

Badania i rozwój

30.

zdecydowanie uważa, że UE i państwa członkowskie powinny wspierać działania badawcze i rozwojowe dotyczące wielozadaniowych połączeń wzajemnych; podkreśla konieczność stworzenia długoterminowych ram dla wielozadaniowych połączeń wzajemnych, które mogą wydajnie integrować rynki energii morskiej i lądowej; apeluje do Komisji o wsparcie producentów różnych urządzeń w opracowaniu wspólnej normy, która może zagwarantować kompatybilność i interoperacyjność połączeń wzajemnych; podkreśla, że nowe technologie, takie jak wielozadaniowe połączenia wzajemne, muszą być projektowane, badane, demonstrowane i uwalniane od ryzyka, aby przyspieszyć ich wejście na rynek; apeluje o zrównoważone warunki ramowe, aby zapewnić szybki rozwój tych technologii;

31.

wzywa Komisję, państwa członkowskie i sektor prywatny do większych inwestycji w badania i rozwój w dziedzinie zgodnego z zasadą obiegu zamkniętego i uwzględniającego zasoby natury projektowania rozwiązań z zakresu energii z morskich źródeł odnawialnych, a także technologii recyklingu i demontażu instalacji produkcji energii z morskich źródeł odnawialnych;

32.

podkreśla, że unijny sektor energii z morskich źródeł odnawialnych zależny jest od przywozu surowców i komponentów do produkcji oraz że łańcuch dostaw tych materiałów wymaga ochrony; ponownie podkreśla, że dostawcy muszą stosować najwyższe normy jakości, zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony środowiska, zgodnie z europejską certyfikacją i normami;

33.

zdecydowanie uważa, że UE i państwa członkowskie powinny wspierać działania badawcze i rozwojowe dotyczące pływających instalacji morskich wykorzystujących energię wiatru, pływów, fal i prądów, które to instalacje można dostosować do warunków dna morskiego w Europie; w związku z tym podkreśla również potrzebę wsparcia badań, rozwoju, zwiększania skali i komercjalizacji w zakresie dekarbonizacji całego łańcucha wartości energii z morskich źródeł odnawialnych oraz technologii wykorzystujących odnawialne źródła energii, takich jak morska energia wiatrowa, w celu dekarbonizacji innych sektorów oraz łączenia sektorów;

34.

podkreśla potrzebę eksploatacji energii z morskich źródeł odnawialnych na głębokich wodach; podkreśla, że technologia pływających elektrowni umożliwia dostęp do większych i bardziej stałych prędkości wiatru, co może także minimalizować oddziaływanie środowiskowe turbiny oraz zmniejszyć presję na planowanie strefy przybrzeżnej; wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania wysiłków w zakresie badań, rozwoju, monitorowania i innowacji w odniesieniu do technologii takich jak pływające platformy; podkreśla, że jest to dla UE szansa uzyskania pozycji światowego lidera w dziedzinie technologii produkcji energii z morskich źródeł odnawialnych, która będzie mieć podstawowe znaczenie dla obniżenia emisyjności;

35.

uważa, że lokalizacja kluczowych elementów łańcuchów wartości energii odnawialnej w Europie ma zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia celów klimatycznych UE i przyniesie znaczne korzyści gospodarcze jej mieszkańcom; wzywa do podjęcia odpowiednich kroków w celu wsparcia roli lokalnego europejskiego wkładu w strategię i przepisy dotyczące łańcucha dostaw energii odnawialnej;

36.

z zadowoleniem stwierdza, że Komisja i Europejski Bank Inwestycyjny zobowiązały się do współpracy z innymi instytucjami finansowymi, aby wspierać strategiczne inwestycje wysokiego ryzyka w energię morską za pośrednictwem InvestEU, przy jednoczesnym zapewnieniu UE roli lidera technologicznego;

37.

wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby, w kontekście Europejskiego Zielonego Ładu, w większym stopniu wykorzystywały środki unijne na wsparcie rozwoju energii z morskich źródeł odnawialnych na terytoriach najbardziej oddalonych i na wyspach, w celu efektywnego ograniczenia ich zależności od paliw kopalnych;

38.

podkreśla, że rozwój energii z morskich źródeł odnawialnych będzie wymagać dużej liczby wysoce wyspecjalizowanego i wykwalifikowanego personelu, i wzywa Komisję i państwa członkowskie do podjęcia niezbędnych kroków, aby uniknąć niedoboru wykwalifikowanego personelu dzięki atrakcyjnym warunkom zatrudnienia, z uwzględnieniem bezpieczeństwa i higieny pracy; popiera ambicję Komisji dotyczącą wsparcia organów krajowych i regionalnych w opracowaniu i wdrożeniu programów edukacyjnych i szkoleniowych w zakresie energii z morskich źródeł odnawialnych oraz dostrzega potrzebę stworzenia puli umiejętności w tej dziedzinie; apeluje do Komisji o włączenie energii z morskich źródeł odnawialnych do kolejnego europejskiego programu na rzecz umiejętności, aby pomóc osobom fizycznym, przedsiębiorstwom wielonarodowym oraz małym i średnim przedsiębiorstwom w rozwoju umiejętności niezbędnych w tym sektorze; podkreśla, że ważne jest, aby w wysoce technicznym sektorze energetyki morskiej zatrudniano kobiety;

39.

uważa, że w całym cyklu projektowym zasadnicze znaczenie ma projektowanie, rozwijanie i wprowadzanie instalacji produkcji energii z morskich źródeł odnawialnych w sposób zapewniający obieg zamknięty i odnawialność; podkreśla w szczególności, że znaczne ilości metali i minerałów potrzebne do wsparcia rozwoju technologii odnawialnych muszą być pozyskiwane w sposób odpowiedzialny i z zachowaniem obiegu zamkniętego;

40.

podkreśla, że stoi przed nami szansa rozwoju produkcji wodoru odnawialnego ze źródeł morskich, który może doprowadzić do szerszego rozwoju rynku wodoru odnawialnego; zachęca Komisję, aby oceniła, w jaki sposób morskie odnawialne źródła energii mogą utorować drogę dla produkcji wodoru odnawialnego;

41.

zwraca uwagę na to, jak ważne są prywatne i publiczne inwestycje w sektor energii z morskich źródeł odnawialnych dla wprowadzenia tych technologii na dużą skalę; ponownie wzywa Komisję, aby dostosowała program „Horyzont Europa” do rozwoju, zwiększania skali i komercjalizacji przełomowych technologii i innowacji w Unii w celu wyeliminowania luki między innowacjami a wprowadzeniem na rynek, przez finansowanie ryzyka na wczesnych etapach rozwoju technologii i projektów demonstracyjnych oraz budowę wczesnych łańcuchów wartości w celu wsparcia rozwoju infrastruktury badawczej, także z myślą o zmniejszeniu różnic między państwami członkowskimi;

42.

podkreśla, że udoskonalone umiejętności w zakresie energii z morskich źródeł odnawialnych oraz wiedza sektorowa to atuty, które możemy eksportować do państw spoza UE, co z kolei wspiera eksport usług z UE i łagodzi zmiany klimatu na szczeblu globalnym;

Pozwolenia i plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich

Uproszczenie wydawania pozwoleń

43.

podkreśla, że osiągnięcie celów na 2030 i 2050 r. wymaga szybszego wprowadzania energii z morskich źródeł odnawialnych; podkreśla potrzebę bardziej zrównoważonego zarządzania przestrzenią morską i przybrzeżną, aby wykorzystać potencjał energii z morskich źródeł odnawialnych; jest głęboko przekonany, że odpowiedniemu procesowi planowania przestrzennego obszarów morskich powinno towarzyszyć zaufanie do udziału społeczeństwa, tak aby uwzględnić opinie wszystkich zainteresowanych stron i społeczności przybrzeżnych; zauważa, że olbrzymie zainteresowanie energią z morskich źródeł odnawialnych będzie się wiązać z rosnącą liczbą wniosków o pozwolenia; wzywa państwa członkowskie do pilnego uproszczenia odpowiednich procedur i koordynacji wysiłków; zachęca państwa członkowskie do tworzenia pojedynczych punktów kontaktowych;

44.

zwraca uwagę na długi obecnie proces rozpoczynania przedsięwzięć w dziedzinie energii z morskich źródeł odnawialnych i pilną konieczność skrócenia go, aby osiągnąć cele na 2030 i 2050 r.; stwierdza, że uproszczenie procedur państw członkowskich i norm technicznych ułatwi szybsze wprowadzanie; apeluje do państw członkowskich, by ustanowiły przejrzysty proces wydawania pozwoleń – oraz rozważyły wprowadzenie terminów rozpatrywania wniosków – obejmujący niezbędne oceny środowiskowe i analizy, a także konsultacje z zainteresowanymi stronami, oraz aby wprowadziły terminy udzielania pozwoleń w przypadku przedstawienia kompletnej dokumentacji; podkreśla, że w razie potrzeby należy skrócić procedury i podjąć działania gwarantujące przestrzeganie terminów;

45.

podkreśla znaczenie i potencjał wstępnie zatwierdzonych pozwoleń na budowę obiektów eksploatacji energii morskiej, a także rozmieszczenie linii łączących i przesyłowych, aby wyeliminować niepewność związaną z takimi projektami i skrócić czas realizacji;

46.

uważa, że zasadnicze znaczenie ma budowa szerokiego konsensusu publicznego wokół projektów z zakresu energii z morskich źródeł odnawialnych dzięki angażowaniu podmiotów lokalnych w celu zwiększania społecznej akceptacji morskiej energii wiatrowej i związanej z nią dużej infrastruktury; apeluje o przejrzyste i znaczące zaangażowanie w projekty społeczności nadbrzeżnych, w tym zamieszkujących regiony najbardziej oddalone i wyspy, a także innych zainteresowanych podmiotów; podkreśla, że ważne jest, aby obywatele mieli zaufanie, że energia ze źródeł odnawialnych służy zapewnieniu niezależności energetycznej i bezpieczeństwa dostaw energii; zachęca Komisję i państwa członkowskie do ustanowienia punktów kompleksowej obsługi zapewniających sprawną wymianę informacji o możliwościach finansowania projektów demonstracyjnych na rzecz przełomowych technologii do pozyskiwania energii z morskich źródeł odnawialnych;

Zestrojenie planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i krajowych planów w dziedzinie energii i klimatu

47.

zauważa, że zgodnie z oczekiwaniami łączna przestrzeń wymagana do zapewnienia mocy morskich elektrowni wiatrowych umożliwiającej realizację celów na 2050 r. na morzach północnych powinna wynosić 2,8 %; zdecydowanie uważa, że włączenie deweloperów energii z morskich źródeł odnawialnych na wczesnym etapie procedury ułatwi przydział obszarów morskich; zaznacza, że wybór lokalizacji powinien odbywać się w ramach wspólnego planowania przestrzennego obszarów morskich i zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną, wykraczającego poza granice państw; apeluje o przejrzysty proces oraz o dostęp do regionalnych planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich, aby umożliwić przyjęcie na wczesnym etapie inkluzywnego podejścia obejmującego wszystkie zainteresowane strony;

48.

zwraca uwagę na zalecenia zawarte w projekcie finansowanym z programu „Horyzont 2020” dotyczącym wielofunkcyjności europejskich obszarów morskich, w którym zbadano te możliwości w pięciu akwenach morskich UE; przypomina o swoich wytycznych, zgodnie z którymi zrównoważony rozwój oceanów to nie tylko zarządzanie pojedynczym sektorem, lecz bardziej całościowe, zintegrowane podejście, a wielofunkcyjność nie ogranicza się do dzielenia się tą samą przestrzenią morską, lecz obejmuje wspólne korzystanie z infrastruktury i innych aktywów oraz wspólną działalność;

49.

podkreśla pilną potrzebę zagwarantowania wystarczającego obszaru dla rozwoju energii z morskich źródeł odnawialnych i uważa, że publiczne organy regulacyjne powinny proaktywnie zabiegać o ich wielofunkcyjność i zachęcać do niej, w tym przez odpowiednie programy wsparcia, wykraczające daleko poza tradycyjne rozwiązania w zakresie planowania przestrzennego; odnotowuje, że w związku z opracowaniem planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich zwrócono się do państw członkowskich, aby dążyły nie tylko do zapewnienia najlepszych dostępnych danych i szerokiego zaangażowania społecznego, lecz także możliwości współistnienia z innymi działaniami prowadzonymi na obszarach morskich;

50.

stwierdza, że zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1999 państwa członkowskie miały obowiązek przedstawić krajowe plany w dziedzinie energii i klimatu do 31 grudnia 2019 r. i są zobowiązane składać sprawozdanie z postępów co dwa lata; stwierdza, że zgodnie z dyrektywą 2014/89/UE państwa członkowskie miały obowiązek sporządzić plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich do 31 marca 2021 r.; ubolewa, że nie wszystkie państwa członkowskie złożyły jeszcze plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich, i wzywa Komisję do reakcji; zauważa ryzyko braku kompatybilności krajowych planów w dziedzinie energii i klimatu oraz planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich pod względem przydziału przestrzeni; podkreśla pilną konieczność dostosowania dyrektywy dotyczącej planowania przestrzennego obszarów morskich oraz rozporządzenia dotyczącego krajowych planów w dziedzinie energii i klimatu, jak również innych istotnych przepisów UE; apeluje do państw członkowskich o natychmiastową koordynację i opracowanie planów na potrzeby rozwoju infrastruktury morskiej do 2030 r. i na okres po 2030 r.;

51.

z zadowoleniem przyjmuje w związku z tym cel strategii, jakim jest zapewnienie długoterminowych ram, które wspierają prawidłowe współistnienie infrastruktury morskiej i innych sposobów wykorzystania przestrzeni morskiej oraz przyczyniają się do ochrony środowiska;

52.

apeluje do Komisji i państw członkowskich, aby w związku z planowaniem i osiągnięciem celu wytwarzania 300 do 450 GW mocy z morskich źródeł odnawialnych do 2050 r. przyjęła całościowe podejście oparte na pełnym cyklu eksploatacji;

53.

wzywa Komisję do analizy skutków demontażu instalacji morskich, oraz do przyjęcia, w razie konieczności, strategii unijnej na rzecz zrównoważonego wycofywania infrastruktury morskiej z eksploatacji w celu minimalizacji wpływu na środowisko, bezpieczeństwo i gospodarkę; podkreśla, że taka strategia powinna uwzględniać demontaż istniejącej infrastruktury oraz przyszłe likwidacje instalacji; podkreśla, że nowe ogólnounijne ramy prawne będą konieczne tylko w przypadku, gdy analiza wykaże istotne braki w obowiązujących przepisach i instrumentach prawnych państw członkowskich UE; apeluje do Komisji o ustanowienie prostych ram monitorowania, ułatwiających przejrzystą i efektywną sprawozdawczość dotyczącą postępów w wykorzystywaniu energii z morskich źródeł odnawialnych, która wykaże, czy państwa członkowskie znajdują się na drodze prowadzącej do osiągnięcia wyrażonych w GW celów na 2030 i 2050 r.; uważa, że zgodnie z wymogami sprawozdawczości określonymi w dyrektywie w sprawie odnawialnych źródeł energii Komisja powinna przedstawić Parlamentowi sprawozdanie, czy wdrażanie energii z morskich źródeł odnawialnych przebiega zgodnie z planem;

54.

apeluje o wprowadzenie w całej Unii do 2025 r. zakazu umieszczania na składowiskach wycofanych z eksploatacji łopat turbin wiatrowych, aby zapewnić obieg zamknięty, zminimalizować negatywny wpływ na glebę i oceany oraz podnieść poziom ochrony gleb w UE;

Struktura rynku

55.

podkreśla, że wykorzystanie energii z morskich źródeł odnawialnych zależy od odpowiedniego wdrożenia dobrze zaplanowanych zasad rynkowych oraz od stabilnych ram regulacyjnych, ze względu na długi czas trwania takich inwestycji; podkreśla, że w ciągu ostatnich dwóch dziesięcioleci koszt morskiej energii wiatrowej radykalnie zmalał, i w związku z tym apeluje do Komisji i państw członkowskich o zapewnienie najlepszych możliwych warunków ramowych dla zgodnego z potrzebami rynku rozwoju morskiej energii wiatrowej; podkreśla, że bez jak najszybszego wycofania paliw kopalnych i dotacji na paliwa kopalne oraz znacznego wzrostu produkcji energii wiatrowej na obszarach morskich niemożliwe będzie osiągnięcie celów związanych z energią ze źródeł odnawialnych oraz ograniczenie globalnego ocieplenia do poziomu poniżej 1,5 oC do końca stulecia;

56.

wzywa do oceny zrównoważonego i praktycznego pod względem społeczno-ekonomicznym podziału kosztów i korzyści między wytwarzaniem i przesyłem energii z morskich źródeł odnawialnych, zapewniającego właściwe zachęty oraz stabilne ramy regulacyjne dla deweloperów; podkreśla, że niepewność co do podziału kosztów i korzyści zniechęca przedsiębiorstwa do przedsięwzięć w dziedzinie energii z morskich źródeł odnawialnych; zachęca Komisję, aby przyspieszyła publikację unijnych wytycznych dotyczących podziału kosztów i korzyści w przedsięwzięciach hybrydowych w dziedzinie energetyki morskiej;

57.

podkreśla, że z istniejących już instrumentów finansowania UE, takich jak instrument „Łącząc Europę”, można wesprzeć uruchomienie niezbędnych funduszy, aby promować transgraniczne rozwiązania i wspólne projekty w dziedzinie odnawialnych źródeł energii w UE; zauważa, że instrument „Łącząc Europę” można wykorzystać do określenia potencjalnych lokalizacji projektów infrastruktury morskiej oraz sfinansowania niezbędnych badań i prac budowlanych w przypadku projektów realizowanych przez dwa lub więcej państw członkowskich UE;

58.

wzywa Komisję, aby w stosownych przypadkach zachęcała państwa członkowskie do uwzględniania projektów w dziedzinie energii z morskich źródeł odnawialnych w krajowych planach odbudowy i zwiększania odporności oraz w innych krajowych programach finansowanych z funduszy unijnych;

59.

apeluje o przegląd obowiązujących ram regulujących rynki energii elektrycznej w UE, aby ułatwić korzystanie z energii z morskich źródeł odnawialnych oraz eliminować sztuczne przeszkody w handlu, ceny stałe, dotacje oraz inne mechanizmy zakłócające rynek, które uniemożliwiają dalszą pomyślną integrację morskich odnawialnych źródeł energii; apeluje do Komisji i państw członkowskich o ostrożną analizę możliwości utworzenia specjalnych morskich obszarów rynkowych i analizę istniejących obszarów rynkowych oraz ich zdolności do absorpcji rosnącej mocy morskich odnawialnych źródeł energii; zachęca Komisję do ustalenia, jakie istniejące mechanizmy regulacyjne przyczyniają się do pomyślnego promowania integracji morskich odnawialnych źródeł energii na dobrze funkcjonującym rynku energii w ramach modelu, który wytrzyma próbę czasu, obejmującego ułatwienie przedsięwzięć hybrydowych i nowych form współpracy; apeluje do Komisji, aby rozważyła poprawę warunków rozwoju projektów hybrydowych w celu lepszego wdrażania projektów hybrydowych wykorzystujących energię z morskich źródeł odnawialnych oraz bardziej elastyczne warunki, które pobudzą innowacyjność, w tym nowe kategorie aktywów, w szczególności w odniesieniu do morskich farm wiatrowych włączonych do połączeń międzysystemowych na co najmniej dwóch rynkach; zauważa, że taryfy powinny odzwierciedlać ryzyko, które ponoszą pionierzy branży, inwestujący w rozwój nowej technologii;

60.

podkreśla, że potrzebujemy modelu rynku dostosowanego do wymogów energii z morskich źródeł odnawialnych, przy czym należy m.in. zadbać o optymalną konfigurację obszaru rynkowego energii z morskich źródeł odnawialnych; uważa, że infrastruktura przesyłowa energii z morskich źródeł odnawialnych powinna podlegać regulacji zgodnie z zasadami rozdziału, z wyraźnie oddzielonymi rolami i odpowiedzialnością za systemy, dostępem stron trzecich, a także przejrzystością taryf i warunków, co umocni jednolity rynek i zacieśni unię energetyczną;

61.

dostrzega, że eksploatacja energii z morskich źródeł odnawialnych i inne technologie produkcji energii wymagają uwzględnienia zrównoważoności i śladu węglowego w całym łańcuchu wartości; podkreśla, że procedury udzielania zamówień publicznych na instalacje morskie powinny zawierać kryteria zrównoważonego rozwoju;

62.

dostrzega, że wodór odnawialny będzie odgrywać kluczową rolę w dążeniu do osiągnięcia unijnego celu, jakim jest neutralność emisyjna do 2050 r.; podkreśla, że energia z morskich źródeł odnawialnych, ze względu na samą skalę projektu i wysoką wydajność, odegra zasadniczą rolę w przyspieszeniu produkcji wodoru odnawialnego; uważa, że wymagane jest wsparcie badań i rozwoju, aby zachęcić przemysł do pozyskiwania odnawialnego wodoru na rynku w ramach dużych projektów komercyjnych, przez co powstanie prawdziwy zrównoważony popyt w sektorach, z których emisje trudno zredukować;

o o

63.

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania rezolucji Radzie i Komisji.

(1) Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32.

(2) Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 135.

(3) Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 82.

(4) Dz.U. L 115 z 25.4.2013, s. 39.

(5) Dz.U. L 348 z 20.12.2013, s. 129.

(6) Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 1.

(7) Dz.U. C 463 z 21.12.2018, s. 10.

(8) Dz.U. C 23 z 21.1.2021, s. 116.

(9) Dz.U. C 270 z 7.7.2021, s. 2.