1.

w rezolucji Rady w sprawie ram europejskiej współpracy na rzecz młodzieży: strategia Unii Europejskiej na rzecz młodzieży na lata 2019–2027 zwrócono się do Komisji, by co trzy lata składała sprawozdanie z realizacji strategii UE na rzecz młodzieży;

2.

pierwsze sprawozdanie Komisji z realizacji strategii UE na rzecz młodzieży (2019–2021) („sprawozdanie”) wraz z towarzyszącymi mu dokumentami roboczymi służb Komisji obejmuje pierwszy trzyletni plan prac UE na rzecz młodzieży w ramach obecnej strategii UE na rzecz młodzieży, co z kolei obejmuje dwa okresy trzech prezydencji w Radzie (RO-FI-HR oraz DE-PT-SI);

3.

sprawozdanie opiera się m.in. na informacjach przekazanych przez państwa członkowskie, Komisję Europejską i platformę internetową Youth Wiki, co daje kompleksowy przegląd krajowych polityk w dziedzinie młodzieży w 32 państwach europejskich;

4.

w celu przedstawienia ogólnej sytuacji młodych ludzi w UE zastosowano wskaźniki młodzieżowe UE obejmujące zmieniony zestaw wskaźników oraz nowe ilościowe i jakościowe wskaźniki dotyczące polityki;

5.

instrumenty planowania przyszłych działań na szczeblu krajowym stanowiły dodatkowe źródło informacji na temat krajowych polityk na rzecz młodzieży, w tym na temat realizacji europejskich celów młodzieżowych i potrzeb w zakresie współpracy zgodnie ze strategią UE na rzecz młodzieży;

6.

sprawozdanie, które – wraz z towarzyszącymi mu dokumentami roboczymi służb Komisji – ocenia postępy na drodze do realizacji celów i priorytetów strategii UE na rzecz młodzieży w odniesieniu do okresu 2019–2021 i obejmuje pierwszy trzyletni plan prac UE na rzecz młodzieży w ramach obecnej strategii UE na rzecz młodzieży, a także prezentuje m.in. bardzo kompleksowy obraz sytuacji młodych ludzi w UE;

7.

lata 2020 i 2021 były nietypowe z uwagi na to, że pandemia miała poważny wpływ na realizację polityk w dziedzinie młodzieży, w szczególności projekty związane z mobilnością młodzieży. Niwelowanie wpływu pandemii na dzieci i ludzi młodych stanowi zatem jeden z priorytetów dla Komisji Europejskiej i państw członkowskich od czasu jej wybuchu. W ciągu ostatniego roku programy takie jak Erasmus+ i Europejski Korpus Solidarności zostały dostosowane w celu zareagowania na te zakłócenia, proponując alternatywne – w szczególności cyfrowe – rozwiązania na potrzeby działań związanych z tymi programami;

8.

w latach 2020–2021 pandemia wywarła silny wpływ na realizację strategii UE na rzecz młodzieży. Konieczne były modyfikacje, zmiany terminów, a nawet anulowanie niektórych działań ujętych w planie prac UE na rzecz młodzieży na lata 2019–2021. Mimo tego, że sektor młodzieżowy mógłby korzystać z instrumentów opracowanych w ostatnich latach, skutki pandemii uwypukliły potrzebę dostosowania się do nieprzewidzianych okoliczności, wzmocnienia takich narzędzi i zacieśnienia istniejącej współpracy. Pandemia silnie zakłóciła projekty związane z mobilnością młodzieży;

9.

wydaje się, że, jeśli chodzi o kształtowanie polityk, programów i inicjatyw na rzecz osób młodych, UE jest źródłem inspiracji dla innych regionów świata, zwłaszcza w naszym własnym sąsiedztwie;

10.

zapewnienie wszystkim młodym Europejczykom równego dostępu do możliwości oraz udzielenie im niezbędnego wsparcia, aby mogli żyć, pracować, uczyć się i rozwijać, pozostaje centralnym elementem unijnej współpracy i polityki na rzecz młodzieży. Strategia UE na rzecz młodzieży na lata 2019–2027 i jej europejski cel młodzieżowy stanowią solidny i skuteczny plan działania promujący współpracę między państwami członkowskimi UE i wspierający polityki w dziedzinie młodzieży zarówno na szczeblu UE, jak i na szczeblu krajowym, w związku z czym mają zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia tych celów.

11.

Ustanowienie tych solidnych ram polityki, umożliwienie wymiany wiedzy i wzajemne uczenie się między państwami członkowskimi, a także skierowanie środków z programu Erasmus+, Europejskiego Korpusu Solidarności i innych programów UE na trzy strategiczne filary „Angażowanie. Łączenie. Wzmacnianie pozycji” umożliwi wielu młodym ludziom w Europie wykorzystanie ich pełnego potencjału na potrzeby ich własnego rozwoju osobistego i zyskania autonomii, zbuduje ich odporność i wyposaży ich w umiejętności niezbędne, by poradzić sobie w zmieniającym się świecie, by przygotować się na zieloną transformację i transformację cyfrową oraz by kształtować lepszą i sprawiedliwszą przyszłość.

12.

dalsze włączanie kwestii związanych z młodzieżą w główny nurt działań, zapewnianie, by w procesie kształtowania polityki na szczeblu unijnym i krajowym lepiej wsłuchiwano się w obawy młodych ludzi i by je uwzględniano, a także dążenie do lepszej synergii i wymiany wiedzy pomiędzy różnymi obszarami polityki na wszystkich szczeblach, mającymi wpływ na młodzież;

13.

dalsze udoskonalanie działań informacyjnych kierowanych do młodych ludzi z różnych środowisk, w szczególności młodych ludzi o mniejszych szansach, młodych ludzi z niepełnosprawnościami oraz młodych ludzi z obszarów wiejskich i oddalonych, oraz zwiększenie uczestnictwa młodych ludzi spoza tradycyjnych modeli młodzieżowej reprezentacji;

14.

dalsze wzmacnianie procesów uczestnictwa młodzieży oraz wdrażanie europejskiego programu pracy z młodzieżą i planu prac służących realizacji strategii UE na rzecz młodzieży w latach 2022–2024, w tym unijnego dialogu młodzieżowego;

15.

dalsze wspieranie inspirowanych unijnym dialogiem młodzieżowym procesów i inicjatyw poza Unią Europejską, np. w ramach Partnerstwa Wschodniego czy Bałkanów Zachodnich, z myślą o angażowaniu i łączeniu młodych ludzi oraz wzmacnianiu ich pozycji;

16.

umożliwianie skutecznego wykorzystywania programów i funduszy UE, takich jak Erasmus+, Europejski Korpus Solidarności, program „Horyzont Europa”, Europejski Fundusz Społeczny Plus, Inicjatywa na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności, Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji itp., po to by wspierać wiele obszarów polityki mających wpływ na młodych ludzi, z naciskiem na zwiększenie odporności młodzieży i sektora młodzieżowego oraz poprawie ich sytuacji w okresie po pandemii COVID-19;

17.

realizację – w sposób skuteczny i pozostawiający trwałą spuściznę – Europejskiego Roku Młodzieży 2022 w celu dalszego zachęcania młodych ludzi do zgłaszania uwag i spostrzeżeń, które mogą nadać kształt rozwojowi Unii i całemu społeczeństwu;

18.

zwiększanie wysiłków na rzecz zaangażowania młodzieży w kluczowe europejskie inicjatywy, takie jak Konferencja w sprawie przyszłości Europy oraz inicjatywa nowy europejski Bauhaus, które dotykają kwestii istotnych dla młodych ludzi i ich przyszłości.