Streszczenie oceny skutków

Ocena skutków potencjalnego zinstytucjonalizowanego Partnerstwa europejskiego na rzecz kluczowych technologii cyfrowych

A. Zasadność działań

Na czym polega problem i dlaczego jest to problem na szczeblu UE?

„Kluczowe technologie cyfrowe” są to podzespoły i układy elektroniczne, na których opierają się wszystkie produkty i usługi cyfrowe. Są one postrzegane jako kluczowe, ponieważ stanowią one podstawowy budulec systemów cyfrowych.

Jeżeli UE nie utrzyma wiodącej pozycji w dziedzinie podzespołów i układów elektronicznych, grozi jej utrata silnej pozycji rynkowej w sektorach takich jak motoryzacja, opieka zdrowotna, produkcja przemysłowa, przemysł lotniczy i kosmiczny oraz bezpieczeństwo.

Istnieje również ryzyko, że stanie się naśladowcą w odniesieniu do nowych modeli i technologii, takich jak sztuczna inteligencja (AI) i przetwarzanie brzegowe, oraz na powiązanych rynkach, które tworzą popyt na podzespoły i układy elektroniczne, które będą musiały wykazywać się poziomem wydajności różniącym się od obecnie dostępnych.

Poważnym problemem, z jakim zmierzy się UE, jest bezpieczeństwo dostaw zaufanych, bezpiecznych i pewnych technologii podzespołów na potrzeby infrastruktury krytycznej i sektorów przemysłu o kluczowym znaczeniu dla gospodarki.

Brak dostosowania tych kluczowych technologii cyfrowych do priorytetów politycznych UE pozbawiłby ją ważnego instrumentu umożliwiającego wykorzystanie transformacji cyfrowej do realizacji jej celów społecznych i środowiskowych.‑

Jakie cele należy osiągnąć?

Działalność w zakresie badań naukowych i innowacji o wystarczającej skali i stopniu koordynacji, umożliwiająca zgromadzenie masy krytycznej zasobów, zorganizowanie wielu kompetencji i interesów oraz ukierunkowanie ich na wspólny program obejmujący następujące cele, które mają zostać osiągnięte do 2030 r.:

1.Wzmocnienie suwerenności technologicznej UE w dziedzinie podzespołów i układów elektronicznych w celu wsparcia przyszłych potrzeb branż „pionowych” i całej gospodarki

Utrzymanie UE w czołówce technologicznej w dziedzinie zaawansowanych podzespołów i układów elektronicznych przyczyniających się do odporności strategicznych łańcuchów wartości. Będzie to nabierało coraz większego znaczenia, ponieważ transformacja cyfrowa postępuje i upowszechnia się wykorzystanie technologii cyfrowych we wszystkich sektorach.

Większa suwerenność powinna przełożyć się na podwojenie wartości projektowania i produkcji podzespołów i układów elektronicznych w UE do 2030 r. zgodnie z jej ogólnym znaczeniem w produktach i usługach;

2.Zapewnienie doskonałości naukowej i wiodącej roli UE w zakresie innowacji w powstających technologiach podzespołów i układów

Dalsza miniaturyzacja, coraz bliższa granicy możliwości fizycznych, szybkie upowszechnianie się sztucznej inteligencji oraz pojawienie się przetwarzania brzegowego i alternatywnych modeli obliczeniowych otwierają nowe możliwości dla podzespołów i układów elektronicznych oraz ich zastosowań. Solidna baza naukowa w nowo powstających dziedzinach może umożliwić UE wykorzystanie tych możliwości. MŚP i przedsiębiorstwa typu start-up prowadzące działalność w dziedzinie nowych technologii mogą czerpać korzyści z nowych ekosystemów i pomagać w ich kształtowaniu.

MŚP powinny stanowić co najmniej jedną trzecią całkowitej liczby uczestników inicjatywy dotyczącej kluczowych technologii cyfrowych i otrzymywać co najmniej 20 % środków z funduszy publicznych;

3.Zagwarantowanie, że technologie podzespołów i układów sprostają wyzwaniom społecznym i środowiskowym UE

Unijne i krajowe organy publiczne odegrałyby zasadniczą rolę w skoordynowanej inicjatywie, zapewniając jej zgodność z priorytetami politycznymi. Technologie podzespołów i układów elektronicznych powinny zapewniać odpowiedni poziom zaufania i prywatności oraz przyczyniać się do realizacji celów środowiskowych UE.

Celem inicjatywy byłoby zmniejszenie zużycia energii o 32,5 % do 2030 r. 1

Na czym polega wartość dodana działań na szczeblu UE (pomocniczość)? 

Podzespoły i układy elektroniczne stanowią podstawę przemysłowych łańcuchów wartości, które mają znaczący wpływ społeczny i gospodarczy w całej Europie.

Szybkie tempo postępu technologicznego w tym sektorze, w połączeniu z faktem, że Stany Zjednoczone i państwa azjatyckie dokonują ogromnych inwestycji, aby uzyskać przewagę i zminimalizować swoją zależność od innych regionów, wymaga skoordynowanej reakcji na szczeblu UE.

Żadne państwo ani żadna organizacja nie będą w stanie w pojedynkę zrealizować powyższych celów. Jedynie mobilizacja na szczeblu UE, obejmująca państwa członkowskie i przemysł, zapewni niezbędne podejście strategiczne i masę krytyczną zasobów, kompetencji i interesów.

B. Rozwiązania

Jakie są różne warianty działań służących osiągnięciu celów? Czy wskazano preferowany wariant? Jeśli nie, to dlaczego?

Jako środki wspierania badań naukowych i innowacji rozważono następujące warianty:

·tradycyjne zaproszenia do składania wniosków w ramach programu ramowego (wariant podstawowy);

·partnerstwo europejskie objęte wspólnym programowaniem (wariant 1) oraz

·zinstytucjonalizowane partnerstwo europejskie na podstawie art. 187 TFUE (wariant 3).

Preferowanym wariantem jest zinstytucjonalizowane partnerstwo europejskie, ponieważ zapewniłoby ono aktywną rolę szeroko pojętej branży podzespołów i układów elektronicznych w ustalaniu programu badań naukowych i innowacji, wraz z organami publicznymi (na szczeblu unijnym i krajowym), w celu osiągnięcia wyżej wymienionych celów. Umożliwiłoby to trwałe zaangażowanie członków partnerstwa w ramach uzgodnionego siedmioletniego programu i zapewniłoby stabilną strukturę dla skutecznej realizacji i koordynacji z powiązanymi inicjatywami. Dążono by do interakcji w szczególności z partnerstwami skoncentrowanymi na technologiach cyfrowych (np. fotonika, Wspólne Przedsięwzięcie EuroHPC, sieć społecznościowa, sztuczna inteligencja, dane i robotyka) i obszarach zastosowań (zdrowie, motoryzacja, produkcja, przestrzeń kosmiczna).

W ocenie stwierdzono, że wariant ten daje największą „kierunkowość” (zapewniając zgodność z programem badań naukowych i innowacji) oraz „dodatkowość” (zapewniając efekt mnożnikowy).

Jakie są opinie różnych zainteresowanych stron? Jak kształtuje się poparcie dla poszczególnych wariantów?

W trakcie konsultacji z państwami członkowskimi w sprawie partnerstw w ramach programu „Horyzont Europa” 96 % uznało partnerstwo w dziedzinie kluczowych technologii cyfrowych za istotne dla ich krajowych polityk i priorytetów, a także dla ich przemysłu, organizacji badawczych i uniwersytetów.

W ramach konsultacji publicznych 82 % respondentów wskazało, że inicjatywa w dziedzinie kluczowych technologii cyfrowych byłaby istotna lub bardzo istotna dla zabezpieczenia dostępu do zaufanych podzespołów i układów. Pogląd ten poparły w szczególności stowarzyszenia branżowe, uniwersytety, organizacje badawczo-technologiczne, państwa członkowskie i duże przedsiębiorstwa.

Wielu respondentów (ponad 40 %) uznało zinstytucjonalizowane partnerstwo za najbardziej odpowiedni wariant. Odpowiada on zrównoważonemu udziałowi przemysłu (duże przedsiębiorstwa i MŚP), organizacji badawczych i państw członkowskich.‑ Zainteresowane strony, z którymi przeprowadzono rozmowy na potrzeby badania wspierającego ocenę skutków, również zdecydowanie poparły ten wariant.

Z opinii mniejszości (np. organizacji badawczych) wynikało, że wariant ten niesie ze sobą ryzyko większej złożoności. W ramach proponowanej inicjatywy zajęto się jednak kwestią harmonizacji i uproszczenia procedur i praktyk.

C. Skutki wdrożenia preferowanego wariantu

Jakie korzyści przyniesie wdrożenie preferowanego wariantu lub – jeśli go nie wskazano – głównych wariantów? 

Partnerstwo oparte na art. 187 TFUE mogłoby:

·wspierać unijny strategiczny program badań naukowych i innowacji w dziedzinie technologii podzespołów i układów elektronicznych, dostosowując priorytety UE, państw uczestniczących i przemysłu w celu osiągnięcia masy krytycznej;

·liczyć na zobowiązania do wniesienia wkładu z góry ze strony publicznych (unijnych i krajowych) i prywatnych członków partnerstwa;

·zapewnić centralnie zarządzaną strukturę, która wspiera długoterminowe zaangażowanie członków prywatnych w realizację ambitnego programu oraz

·zapewnić wysoki efekt mnożnikowy w stosunku 1:3, łącząc finansowanie unijne z wkładami państw członkowskich i przemysłu (1 EUR od UE, 1 EUR od państw uczestniczących, 2 EUR od członków prywatnych), w celu zmobilizowania masy krytycznej środków na badania naukowe i innowacje.

Jakie są koszty wdrożenia preferowanego wariantu lub – jeśli go nie wskazano – głównych wariantów? 

W związku z tym, że w ramach przyszłej inicjatywy na rzecz kluczowych technologii cyfrowych przyjęta zostałaby obecna struktura ECSEL, koszt wdrożenia preferowanego wariantu to koszt bieżący biura wspólnego przedsięwzięcia w okresie trwania inicjatywy. Koszt ten jest w dużej mierze równoważony przez korzyści wspomniane powyżej, w szczególności efekt mnożnikowy wynikający ze współfinansowania w celu osiągnięcia skali zasobów niezbędnych do realizacji ambitnych celów. Wspólne Przedsięwzięcie ECSEL zostałoby dostosowane do partnerstwa w dziedzinie kluczowych technologii cyfrowych, a ogólne koszty realizacji pozostałyby takie same.

Jakie są skutki dla MŚP i konkurencyjności?

Jednym z zaleceń zawartych w ocenie okresowej ECSEL jest stymulowanie bardziej aktywnego zaangażowania MŚP. Skupienie się na nowych technologiach i celu budowania zdolności projektowych (obszary, w których MŚP są szczególnie aktywne) prawdopodobnie przyciągnie do inicjatywy większą liczbę małych przedsiębiorstw odgrywających bardziej istotne role. Przewiduje się konkretne działania (np. dostęp do technologii i eksperymenty) w celu włączenia w ekosystem małych dostawców i użytkowników.

Czy przewiduje się znaczące skutki dla budżetów i administracji krajowych? 

Partnerstwo w dziedzinie kluczowych technologii cyfrowych opiera się na modelu trójstronnym (Komisja, państwa członkowskie i przemysł) z wkładami finansowymi i zaangażowaniem administracyjnym ze strony państw uczestniczących (państwa członkowskie i państwa stowarzyszone). Model ten jest obecnie stosowany z powodzeniem w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL.

Czy wystąpią inne znaczące skutki? 

Przy opracowywaniu i przyjmowaniu technologii podzespołów i układów elektronicznych będą brane pod uwagę prawa podstawowe, w szczególności bezpieczeństwo, ochrona i prywatność obywateli.

Proporcjonalność 

Preferowany wariant zawiera wszystkie elementy umożliwiające osiągnięcie celów i nie wykracza poza to, co jest konieczne.

D. Działania następcze‑

Kiedy nastąpi przegląd przyjętej polityki?

Partnerstwo będzie regularnie poddawane przeglądowi na poziomie projektu, technologii/sektora i programu. Po trzech latach funkcjonowania planuje się przeprowadzenie oceny śródokresowej przez niezależny zespół ekspertów.‑ W ramach regularnych ocen oceniane będą postępy w realizacji celów inicjatywy, jej oczekiwane skutki i wkład w realizację priorytetów polityki UE.

Streszczenie oceny skutków (maks. 2 strony)

Ocena skutków potencjalnego zinstytucjonalizowanego Partnerstwa europejskiego na rzecz inteligentnych sieci i usług 1

A. Zasadność działań

Na czym polega problem i dlaczego jest to problem na szczeblu UE?

Europejska branża sieci i usług stoi w obliczu wyzwań związanych z konkurencyjnością przemysłową i suwerennością technologiczną w związku z wdrażaniem infrastruktur sieci 5G jako podstawy cyfrowych rynków pionierskich oraz badań naukowych i innowacji w zakresie systemów 6G. Są to m.in. następujące problemy:

·niezdolność Europy do wykorzystania pełnego potencjału transformacji cyfrowej gospodarki;

·ograniczona suwerenność technologiczna w odniesieniu do technologii krytycznych o decydującym znaczeniu dla łańcuchów wartości inteligentnych sieci i usług, w szczególności ze względu na coraz większą globalną konkurencję wobec europejskich dostawców;‑

·powolne wdrażanie platform infrastruktury na potrzeby cyfrowych rynków pionierskich oraz

·ograniczone zainteresowanie rozwiązywaniem problemów społecznych, takich jak zmiana klimatu, za pomocą rozwiązań cyfrowych.

Główne czynniki powodujące problemy to:

ûniewystarczające możliwości sieci 5G, aby sprostać zaawansowanym wymaganiom w zakresie komunikacji i obliczeń;

ûniewystarczająca obecność podmiotów z UE w globalnych cyfrowych łańcuchach wartości;

ûbrak integracji łańcuchów wartości UE;

ûpowolny rozwój sieci 5G;

ûkonieczność zapewnienia cyberbezpieczeństwa, etyki i prywatności oraz

ûbrak efektywności energetycznej.

Przewiduje się, że powyższe problemy doprowadzą do ograniczenia suwerenności technologicznej w odniesieniu do technologii o decydującym znaczeniu dla łańcuchów wartości inteligentnych sieci i usług, braku platform infrastruktury dla innowacji oraz ryzyka pozostawania w tyle pod względem badań nad sieciami i usługami opartymi na technologii 6G.

Jakie cele należy osiągnąć?

Celem jest zapewnienie suwerenności technologicznej w odniesieniu do łańcuchów wartości inteligentnych sieci i usług. W tym kontekście celem jest umożliwienie podmiotom europejskim zwiększenia możliwości pod względem badań naukowych i innowacji w dziedzinie technologii 6G jako podstawy dla przyszłych usług cyfrowych w okresie do 2030 r. Inicjatywa ta ma również na celu wspieranie rozwoju rynków pionierskich infrastruktury i usług sieci 5G w Europie. Obie grupy działań (dotyczące wdrażania infrastruktury sieci 5G oraz badań naukowych i innowacji w zakresie technologii 6G) będą sprzyjać dostosowaniu przyszłych inteligentnych sieci i usług do polityki UE i potrzeb społecznych, w tym w zakresie efektywności energetycznej, prywatności, etyki i cyberbezpieczeństwa.

Na czym polega wartość dodana działań na szczeblu UE (pomocniczość)? 

W ramach partnerstwa poruszone zostaną kwestie wyzwań transgranicznych/transnarodowych, łączenia zasobów, strategicznych planów działania, potrzeby osiągnięcia masy krytycznej w celu realizacji celów politycznych oraz potrzeby koordynacji różnych podmiotów w różnych sektorach gospodarki cyfrowej, których to problemów państwa członkowskie nie są w stanie samodzielnie rozwiązać w równie skuteczny sposób, w szczególności w odniesieniu do badań naukowych i innowacji w zakresie systemów 6G.

B. Rozwiązania

Jakie są różne warianty działań służących osiągnięciu celów? Czy wskazano preferowany wariant? Jeśli nie, to dlaczego?

Warianty są następujące:

·wariant podstawowy – tradycyjne zaproszenia w ramach programu ramowego;

·wariant 1 – partnerstwo europejskie objęte wspólnym programowaniem;

·wariant 2 – zinstytucjonalizowane partnerstwo europejskie.

Preferowanym wariantem jest wariant 2, który prawdopodobnie będzie miał największy wpływ pod względem naukowym, gospodarczym i społecznym oraz większą spójność, chociaż jest najbardziej kosztowny i złożony.

Jakie są opinie różnych zainteresowanych stron? Jak kształtuje się poparcie dla poszczególnych wariantów?

Zainteresowane strony uznały znaczenie podejścia opartego na partnerstwie dla przyszłego europejskiego ekosystemu sieci i usług w ramach cyfrowych łańcuchów wartości. W konsultacjach wskazano, że preferowane jest partnerstwo objęte wspólnym programowaniem lub zinstytucjonalizowane, ale wielu respondentów, w tym najważniejsze podmioty, podkreśliło również, że są otwarci na oba modele, w zależności od szeregu czynników administracyjnych i prawnych.‑

C. Skutki wdrożenia preferowanego wariantu

Jakie korzyści przyniesie wdrożenie preferowanego wariantu lub – jeśli go nie wskazano – głównych wariantów?

Korzyści są wyraźnie większe w przypadku wariantu zinstytucjonalizowanego partnerstwa (wariant 2), które:

1.    byłoby bardziej skuteczne, zwłaszcza pod względem skutków gospodarczych, technologicznych i społecznych, dzięki zapewnieniu silniejszego zaangażowania zainteresowanych stron i wkładowi w działania regulacyjne i standaryzacyjne oraz realizację polityki publicznej, w tym suwerenności technologicznej i celów Zielonego Ładu;

2.    zwiększyłoby spójność zewnętrzną dzięki skutecznej działań komunikacyjnych w odniesieniu do innych inicjatyw oraz wyraźnemu mandatowi do tworzenia synergii z programami unijnymi, krajowymi i regionalnymi, zwłaszcza w zakresie wdrażania oraz

3.    oferuje bardzo dobrą ogólną efektywność pomimo dodatkowych kosztów.

Jakie są koszty wdrożenia preferowanego wariantu lub – jeśli go nie wskazano – głównych wariantów?

Koszty mają związek z ustanowieniem wspólnego przedsięwzięcia i jego funkcjonowaniem.

Jakie są skutki dla MŚP i konkurencyjności?

Największe korzyści odniosą przedsiębiorstwa z UE działające w dziedzinie tworzenia sieci kontaktów, przetwarzania w chmurze i internetu rzeczy, a także przedsiębiorstwa z branż pionowych. Inicjatywa powinna również pomóc im zmaksymalizować skuteczność inwestycji w badania i rozwój oraz przyspieszyć proces rozwoju, co poprawiłoby ich konkurencyjność. Unijne MŚP i mikroprzedsiębiorstwa w tej dziedzinie odniosą bezpośrednie i pośrednie korzyści gospodarcze. Partnerstwo nie nałoży na nie obowiązków regulacyjnych; otworzy raczej możliwości pod względem redukcji kosztów projektowania nowych produktów i pomoże im uzyskać łatwiejszy dostęp do inwestycji w celu wprowadzania na rynek rozwiązań na skalę UE.

Czy przewiduje się znaczące skutki dla budżetów i administracji krajowych? 

Wpływ na budżety krajowe i administrację będzie ograniczony do udziału w zarządzaniu.

Czy wystąpią inne znaczące skutki? 

Wystąpi pozytywny wpływ na konkurencyjność, globalną standaryzację oraz powiązany handel i inwestycje.

Proporcjonalność 

Preferowany wariant nie wykracza poza to, co jest konieczne do rozwiązania pierwotnego problemu.

D. Działania następcze

Kiedy nastąpi przegląd przyjętej polityki?

Partnerstwo zostanie poddane przeglądowi zgodnie ze standardową polityką programu „Horyzont Europa” dotyczącą przeglądu partnerstw, prawdopodobnie z uwzględnieniem rocznych przeglądów kluczowych wskaźników skuteczności działania oraz szczegółowego przeglądu w połowie i pod koniec programu „Horyzont Europa”.‑

Streszczenie oceny skutków (maks. 2 strony)

Ocena skutków Partnerstwa europejskiego na rzecz transformacji europejskiego systemu kolejowego

A. Zasadność działań

Na czym polega problem i dlaczego jest to problem na szczeblu UE?

Problemem, który należy rozwiązać, jest brak wypracowanej przez przemysł kolejowy wspólnej wizji zmian. Aby zaradzić tej sytuacji należy umożliwić szybkie wykorzystanie nowoczesnych technologii (zwłaszcza transformacji cyfrowej i automatyzacji) w celu stworzenia w pełni interoperacyjnego, elastycznego i opłacalnego systemu kolejowego.

Główne czynniki to:

·fragmentacja branży – skuteczne wykorzystanie większości innowacji w bardzo złożonym systemie wymaga koordynacji między państwami członkowskimi, między infrastrukturą a taborem oraz między twórcami różnych podsystemów;

·potrzeba spójności między badaniami naukowymi i innowacjami a normalizacją/regulacją;

·ograniczony i nieskoordynowany udział w badaniach naukowych i innowacjach;

·wysokie koszty badań naukowych i innowacji, związane z nimi ryzyko i czas realizacji; oraz

·niewystarczające dostosowanie.

Konsekwencje, które ponoszą wszystkie zainteresowane strony w całym łańcuchu wartości, są takie, że sektor kolejowy:

ûwnosi niewielki wkład w bardziej zrównoważony system transportu;

ûjest zależny od zindywidualizowanych produktów, które są drogie i nieelastyczne w eksploatacji; oraz

ûjest mniej konkurencyjny w stosunku do innych rodzajów transportu.

Jakie cele należy osiągnąć?

Główne cele to:

Ømodernizacja kolei w Europie, tak aby mogła ona zwiększyć swój udział w rynku;

Øwspieranie kolejowych przewozów towarowych w celu ograniczenia emisji gazów cieplarnianych pochodzących z transportu; oraz

Øprzyspieszenie realizacji jednolitego europejskiego obszaru kolejowego dzięki stworzeniu zintegrowanego i zrównoważonego systemu kolejowego, w pełni wykorzystującego zalety transformacji cyfrowej i automatyzacji.

To z kolei zwiększyłoby wkład przemysłu kolejowego w rozwój społeczny w UE, podnosząc możliwości i zdolność przewozową kolejowych przewozów towarowych, oraz zapewniłoby przyjęcie w badaniach naukowych i innowacjach związanych z koleją podejścia zorientowanego na użytkownika, lepiej dostosowanego do potrzeb rynku.

Na czym polega wartość dodana działań na szczeblu UE (pomocniczość)? 

Wspólna europejska strategia na rzecz badań naukowych i innowacji związanych z koleją pomogłaby zapewnić bardziej skoordynowane, skoncentrowane na rynku podejście, zdolne do połączenia zainteresowanych stron w celu realizacji wspólnej ogólnej wizji. Umożliwiłoby to przemysłowi kolejowemu realizację europejskich celów w zakresie transportu i szerszych celów politycznych, zwiększając atrakcyjność transportu kolejowego w porównaniu z innymi środkami transportu.

B. Rozwiązania

Jakie są różne warianty działań służących osiągnięciu celów? Czy wskazano preferowany wariant? Jeśli nie, to dlaczego?

Możliwe warianty mają na celu wspieranie badań naukowych i innowacji w dziedzinie kolei poprzez:

·tradycyjne zaproszenia do składania wniosków w ramach programu „Horyzont Europa”;

·partnerstwo objęte wspólnym programowaniem; lub

·zinstytucjonalizowane partnerstwo na podstawie art. 187 TFUE.

Preferowanym wariantem jest zinstytucjonalizowane partnerstwo, ponieważ jest to jedyny wariant, który zapewnia platformę dla wspólnego rozwoju badań naukowych i innowacji służącą spójnej wizji ogólnej. Wariant ten jest również najlepszy, jeżeli chodzi o realizację długoterminowej strategii i zaangażowanie ze strony przemysłu i UE. Dowiódł on swojej wartości w ramach obecnego Wspólnego Przedsięwzięcia S2R. Stabilność tego wariantu oraz prawnie wiążące zobowiązania ze strony UE i partnerów przemysłowych miałyby kluczowe znaczenie dla zaangażowania zainteresowanych stron w następstwie wybuchu pandemii COVID-19 i jej spodziewanych skutków gospodarczych, które mogłyby obejmować cięcia w inwestycjach w badania naukowe i innowacje w sektorze.

Jakie są opinie różnych zainteresowanych stron? Jak kształtuje się poparcie dla poszczególnych wariantów?

Ponad 65 % respondentów stwierdziło, że zinstytucjonalizowane partnerstwa są najwłaściwszym sposobem rozwiązywania problemów kolei i transformacji europejskiego systemu kolejowego. W szczególności wymieniali oni cały cykl rozwoju produktu, długoterminowe zaangażowanie i wykorzystanie na rynku.‑

C. Skutki wdrożenia preferowanego wariantu

Jakie korzyści przyniesie wdrożenie preferowanego wariantu lub – jeśli go nie wskazano – głównych wariantów?

Zinstytucjonalizowane partnerstwo jest najlepszym sposobem zagwarantowania, że sektor prywatny i publiczny pozostaną w pełni zaangażowane w opracowywanie i realizację długoterminowej strategii na rzecz badań naukowych i innowacji w sektorze kolejowym, a jednocześnie zachęca kluczowe zainteresowane strony do powszechnego uczestnictwa. Wariant ten zapewnia znaczące skutki naukowe, gospodarcze, technologiczne i społeczne, np. wprowadzenie na rynek innowacyjnych rozwiązań i redukcję emisji. W ramach tego wariantu będzie możliwe uzyskanie dostępu do finansowych i rzeczowych zasobów przemysłu, aby zmaksymalizować wpływ finansowania Komisji.

Jakie są koszty wdrożenia preferowanego wariantu lub – jeśli go nie wskazano – głównych wariantów?

Koszty Wspólnego Przedsięwzięcia S2R wynoszą 3,5 mln EUR (1,6 mln EUR kosztów administracyjnych + 1,9 mln EUR kosztów personelu) na rok działalności. Jego całkowite koszty bieżące nie mogą przekroczyć 27 mln EUR (50 % z UE; 50 % od innych członków). Te koszty bazowe należy dostosować na podstawie ambicji, programu i budżetu kandydującego partnerstwa na rzecz transformacji europejskiego systemu kolejowego.

Jakie są skutki dla MŚP i konkurencyjności?

Szeroki udział zainteresowanych stron oraz utworzenie sieci łączących uniwersytety i organizacje badawcze, koordynowanych w ramach przyszłego partnerstwa, sprzyjałoby większemu zaangażowaniu MŚP, które dysponują elastycznością pozwalającą na stosunkowo szybkie opracowywanie innowacji i wprowadzanie ich na rynek.

Zinstytucjonalizowane partnerstwo miałoby znaczący wpływ na konkurencyjność zarówno sektora transportu kolejowego, jak i sektora dostaw kolejowych. Zapewniłoby ono wykorzystanie dużej części wyników badań naukowych i innowacji na rynku.

Czy przewiduje się znaczące skutki dla budżetów i administracji krajowych? 

Zinstytucjonalizowane partnerstwo mogłoby uprościć administrację związaną z uczestnictwem członków w działaniach w zakresie badań naukowych i innowacji. Mogłoby ono zapewnić dopasowanie opracowywanych krajowych programów badań naukowych i innowacji w dziedzinie kolei, a tym samym lepsze ogólne wykorzystanie zasobów publicznych.

Czy wystąpią inne znaczące skutki? 

Inicjatywa ta:

üznacznie wzmocniłaby prawa obywateli Unii dzięki większemu naciskowi na połączenie krajowych, regionalnych i lokalnych systemów kolejowych z innymi rodzajami transportu oraz

üumożliwiłaby skuteczny dialog między podmiotami zaangażowanymi w działalność związaną z badaniami naukowymi i innowacjami a podmiotami odpowiedzialnymi za politykę i przepisy w sektorze kolejowym na szczeblu międzynarodowym i krajowym (w tym międzynarodowymi jednostkami normalizacyjnymi).

Proporcjonalność 

Zinstytucjonalizowane partnerstwo zapewniłoby pełne zaangażowanie sektora prywatnego i publicznego w opracowanie i realizację długoterminowej strategii na rzecz badań naukowych i innowacji w sektorze kolejowym, a także pozwoliłoby uzyskać dostęp do finansowych i rzeczowych zasobów przemysłu w celu maksymalnego zwiększenia wpływu finansowania Komisji i realizacji priorytetów „Zielonego Ładu”. Wariant preferowany nie wykracza zatem poza to, co jest konieczne do rozwiązania pierwotnego problemu i osiągnięcia celów inicjatywy.

D. Działania następcze

Kiedy nastąpi przegląd przyjętej polityki?

Ocenę śródokresową proponowanego zinstytucjonalizowanego partnerstwa przeprowadzono by po trzech latach jego funkcjonowania.