KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 16.4.2021
COM(2021) 179 final
2018/0194(COD)
KOMUNIKAT KOMISJI
DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
na podstawie art. 294 ust. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
dotyczący
stanowiska Rady w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego program wymiany, pomocy i szkoleń w dziedzinie ochrony euro przed fałszowaniem na lata 2021–2027 (program „Perykles IV”)
2018/0194 (COD)
KOMUNIKAT KOMISJI
DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
na podstawie art. 294 ust. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
dotyczący
stanowiska Rady w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego program wymiany, pomocy i szkoleń w dziedzinie ochrony euro przed fałszowaniem na lata 2021–2027 (program „Perykles IV”)
1.Kontekst
Data przekazania wniosku Parlamentowi Europejskiemu i Radzie
(COM(2018) 0369 / 2018/0194 (COD)):
|
31 maja 2018 r.
|
Data wydania opinii przez Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny:
|
19 września 2018 r.
|
Data wydania opinii przez Europejski Bank Centralny:
|
16 sierpnia 2018 r.
|
Data uchwalenia stanowiska Parlamentu Europejskiego w pierwszym czytaniu:
|
13 lutego 2019 r.
|
Data przyjęcia stanowiska Rady:
|
13 kwietnia 2020 r.
|
2.Przedmiot wniosku Komisji
Euro, jako wspólna waluta Unii, ma kluczowe znaczenie dla Europy, a jego integralność musi być chroniona we wszystkich obszarach. Fałszowanie euro stanowi prawdziwy problem dla Unii i jej instytucji. Zagrożenia są wciąż poważne, o czym świadczy coraz większa dostępność fałszywych euro o wysokiej jakości oraz zabezpieczeń euro, takich jak znaki hologramowe, w internecie i ukrytej sieci, a także działalność ośrodków fałszowania, m.in. w Kolumbii, Peru i Chinach. W przypadku fałszowania pieniędzy obywatele i podmioty gospodarcze ponoszą szkodę, ponieważ nie otrzymują zwrotu za fałszywe pieniądze, nawet jeśli przyjęli je w dobrej wierze. W szerszym kontekście fałszowanie euro obniża status legalnego środka płatniczego oraz zmniejsza zaufanie obywateli i przedsiębiorstw do autentycznych banknotów i monet euro. Program ma następujący cel ogólny: zapobieganie fałszowaniu i powiązanym nadużyciom finansowym oraz zwalczanie tych zjawisk, a tym samym zwiększanie konkurencyjności unijnej gospodarki oraz gwarantowanie stabilności finansów publicznych.
Program ma następujący cel szczegółowy: ochrona banknotów i monet euro przed fałszowaniem i powiązanymi nadużyciami finansowymi poprzez wspieranie i uzupełnianie środków podejmowanych przez państwa członkowskie oraz udzielanie pomocy właściwym organom krajowym i unijnym w ich staraniach na rzecz rozwijania ścisłej i regularnej współpracy pomiędzy nimi i z Komisją, a także wymiany najlepszych praktyk, obejmującej w stosownych przypadkach państwa trzecie i organizacje międzynarodowe. Podstawę prawną wniosku Komisji stanowi art. 133 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).
3.Uwagi dotyczące stanowiska Rady
Stanowisko Rady przyjęte w pierwszym czytaniu w pełni odzwierciedla porozumienie osiągnięte w ramach posiedzenia trójstronnego między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją, zawarte w dniu 29 stycznia 2021 r. Główne punkty tego porozumienia to m.in.:
–Ogólnym celem programu, określonym w art. 2, jest: zapobieganie fałszowaniu i związanym z tym oszustwom oraz zwalczanie tych zjawisk, zachowanie integralności banknotów i monet euro, a tym samym zwiększenie zaufania obywateli i przedsiębiorstw do autentyczności tych banknotów i monet, i w związku z tym zwiększenie zaufania do gospodarki Unii, przy jednoczesnym zapewnieniu stabilności finansów publicznych.
–Pula środków finansowych na realizację programu, zgodnie z art. 3, wyniesie 6 193 284 EUR.
–Przygotowując programy prac zgodnie z art. 10, Komisja uwzględnia istniejące i planowane działania EBC i Europolu służące zwalczaniu fałszowania euro i nadużyć finansowych.
–Do wsparcia finansowego kwalifikuje się również wymiana informacji ukierunkowana na najlepsze praktyki w zakresie zapobiegania fałszowaniu i nadużyciom związanym z euro.
–Europejski Bank Centralny zostaje dodany do wykazu instytucji, które mają otrzymywać roczne wyniki programu.
–Słowo „niezależne”, zawarte w obecnym rozporządzeniu „Perykles 2020”, zostało wprowadzone do art. 13, który przewiduje przeprowadzenie niezależnej oceny śródokresowej.
–W załączniku współprawodawcy uzgodnili następujące wskaźniki wykonania na potrzeby oceny programu:
·a)
liczba wykrytych fałszywych euro;
·b)
liczba zlikwidowanych nielegalnych wytwórni;
·c)
liczba właściwych organów ubiegających się o udział w programie;
·d)
wskaźnik zadowolenia uczestników działań finansowanych w ramach programu; oraz
·e)
informacje zwrotne od uczestników, którzy uczestniczyli już w poprzednich działaniach w ramach programu Perykles, dotyczące wpływu programu na ich działania w zakresie ochrony euro przed fałszowaniem.
W załączniku odniesiono się również do faktu, że gromadzenie danych na temat tych kluczowych wskaźników efektywności będzie prowadzone przez Komisję lub beneficjentów programu.
–Motyw 6 wniosku dodatkowo odnosi się do wyników oceny śródokresowej z 2017 r., która została poparta niezależnym sprawozdaniem.
–W motywach 3, 4, 4a, 7, 7a i 8 dodano dodatkowe sformułowania dotyczące: wspólnych wyzwań w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej, powiązania z celem UE, którym jest poprawa skuteczności funkcjonowania unii gospodarczej i walutowej, udziału jak największej liczby właściwych organów, międzynarodowego wymiaru walki z fałszowaniem euro oraz bazowania na doświadczeniach Europejskiego Banku Centralnego.
–Motywy o charakterze horyzontalnym dotyczące zasad finansowych, systemu warunkowości (motyw 9) oraz roli OLAF-u i EPPO (motyw 14) zostały zaktualizowane zgodnie z porozumieniem międzyinstytucjonalnym w sprawie wieloletnich ram finansowych.
Komisja popiera porozumienie osiągnięte podczas rozmów trójstronnych, które otwiera drogę do szybkiego przyjęcia programu i zwiększa pod wieloma względami skuteczność osiągania celów programu „Perykles IV”. W związku z tym realizuje ono cele wniosku Komisji.
4.Wniosek
Komisja akceptuje stanowisko Rady, które w pełni odzwierciedla porozumienie osiągnięte przez współprawodawców w dniu 29 stycznia 2021 r.