This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52020XR4952
Resolution of the European Committee of the Regions on the 2021 Work Programme of the European Commission
Rezolucja Europejskiego Komitetu Regionów w sprawie programu prac Komisji Europejskiej na 2021 r.
Rezolucja Europejskiego Komitetu Regionów w sprawie programu prac Komisji Europejskiej na 2021 r.
COR 2020/04952
Dz.U. C 37 z 2.2.2021, p. 1–7
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
2.2.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 37/1 |
Rezolucja Europejskiego Komitetu Regionów w sprawie programu prac Komisji Europejskiej na 2021 r.
(2021/C 37/01)
EUROPEJSKI KOMITET REGIONÓW (KR)
Uwzględniając:
— |
program prac Komisji Europejskiej na rok 2021 (1), |
— |
protokół o współpracy z Komisją Europejską z lutego 2012 r., |
— |
priorytety Europejskiego Komitetu Regionów na lata 2020–2025 (2), |
— |
rezolucję w sprawie propozycji Europejskiego Komitetu Regionów w związku z programem prac Komisji Europejskiej na 2021 r. (3), |
1. |
Podkreśla absolutnie pilną potrzebę złagodzenia skutków pandemii, ponieważ kryzys związany z koronawirusem pogłębia istniejące różnice społeczne, gospodarcze i terytorialne, co zostało odzwierciedlone w pierwszym dorocznym barometrze regionalnym i lokalnym KR-u. |
2. |
Zaznacza, że władze lokalne i regionalne muszą być centralnym elementem opracowywania i wdrażania programu ożywienia społeczno-gospodarczego po pandemii COVID-19. Popiera cel UE, jakim jest objęcie przewodnictwa w transformacji ekologicznej i cyfrowej. KR zobowiązuje się do ścisłej współpracy z odpowiednimi zainteresowanymi stronami w celu podsumowania dotychczasowych doświadczeń z zarządzania kryzysem związanym z pandemią COVID-19 oraz z myślą o przygotowaniu się na przyszłość. |
3. |
Wzywa Komisję Europejską do przeprowadzenia szybkiej procedury, aby znaleźć zadowalające i trwałe rozwiązanie problemu kryzysu humanitarnego w regionie Morza Śródziemnego, koncentrujące się przede wszystkim na ochronie życia migrantów, ale także na zapewnieniu poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności. KR i władze lokalne i regionalne oferują jak najściślejszą współpracę. |
4. |
Popiera zatem podejście Komisji do określania priorytetów politycznych UE poprzez roczne sprawozdanie dotyczące prognozy strategicznej, do którego KR będzie wnosić wkład w postaci danych pochodzących od władz lokalnych i regionalnych z całej UE. |
5. |
Podziela pogląd, że należy jak najszybciej rozpocząć konferencję w sprawie przyszłości Europy. Pełne zaangażowanie KR-u, jako przedstawiciela władz lokalnych i regionalnych, we wszystkich organach konferencji pozwoliłoby na zbliżenie projektu do obywateli Europy i pogłębienie refleksji nad niezbędnymi zmianami w polityce, procesach i ramach instytucjonalnych UE. KR nalega, by we wszystkich konsultacjach społecznych związanych z konferencją zapewnić maksymalny pluralizm. |
6. |
Wzywa pozostałe instytucje europejskie do współpracy z Komitetem Regionów przy opracowywaniu pilotażowego modelu stałego i zorganizowanego dialogu z obywatelami za pośrednictwem władz lokalnych i regionalnych, który mógłby również przyczynić się do usprawnienia procesu decyzyjnego UE. |
7. |
Ponownie podkreśla potrzebę zaangażowania władz samorządowych w opracowywanie i wdrażanie polityk unijnych, zwłaszcza w tych obszarach, w których odgrywają one największą rolę, szczególnie poprzez właściwe stosowanie aktywnej pomocniczości i uwzględnianie zasad wielopoziomowego sprawowania rządów. KR z zadowoleniem przyjmuje decyzję Komisji o zwiększeniu udziału Komitetu w platformie ds. dostosowania się do wymogów przyszłości oraz zobowiązuje się do wniesienia wkładu w realizację celów platformy za pośrednictwem grupy rządowej i specjalnej podgrupy RegHub. Podkreśla potrzebę większego uwypuklenia perspektywy lokalnej i regionalnej w przeglądzie REFIT. |
8. |
Ponownie wzywa Komisję, by ściśle monitorowała stosowanie kodeksu postępowania w zakresie partnerstwa podczas przygotowywania i wdrażania umów o partnerstwie i programów na lata 2021–2027 oraz by zagwarantowała, że zaangażowanie władz lokalnych i regionalnych będzie oznaczać pełne partnerstwo. Zasady partnerstwa i wielopoziomowego sprawowania rządów powinny w większym stopniu inspirować zarządzanie europejskim semestrem, zwłaszcza że semestr zawiera wytyczne dotyczące programów polityki spójności na lata 2021–2027 oraz Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności. |
9. |
Dokona starannej oceny wniosków ustawodawczych dotyczących nowych zasobów własnych, w szczególności pod kątem ich potencjalnego wpływu na finanse lokalne i regionalne oraz na obywateli. |
10. |
Podkreśla potrzebę wyjaśnienia interakcji między Instrumentem na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (Instrument) a finansowaniem w ramach polityki spójności na szczeblu lokalnym i regionalnym. Wzywa – w szczególności w odniesieniu do Instrumentu i państw członkowskich – do opracowania krajowych planów reform i inwestycji zarówno w kontekście horyzontalnym, jak i oddolnym, a także zachęca szeroki krąg unijnych podmiotów instytucjonalnych i zainteresowanych stron do udziału w forum poświęconemu Instrumentowi w październiku 2021 r. |
11. |
Z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Komisji do wykorzystania Agendy ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i jej celów zrównoważonego rozwoju, a także porozumienia paryskiego z 2015 r. jako podstawy tworzenia ram politycznych na rzecz trwałej odbudowy w UE. |
12. |
Z zadowoleniem przyjmuje pakiet Komisji „Gotowi na osiągnięcie celu 55 proc.”, ale uważa, że konieczny i wykonalny jest ambitniejszy cel w zakresie emisji na 2030 r. zgodnie ze stanowiskiem Parlamentu Europejskiego. W tym kontekście wzywa Komisję do przedstawienia w ramach pakietu środków „Gotowi na osiągnięcie celu 55 proc.” ambitnej strategii UE w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu, z wyraźnym naciskiem na główną rolę samorządów w tym zakresie. |
13. |
Jest gotowy przygotować wspólny plan działania COP26 przed Ramową konwencją Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) w Glasgow, mający na celu pokazanie zaangażowania UE na wszystkich szczeblach oraz promowanie roli i wkładu władz szczebla niższego niż krajowy w porozumienie paryskie i UNFCCC. Za pomocą przykładów KR podkreśli rolę miast i regionów we wdrażaniu i przyspieszaniu działań w dziedzinie klimatu poprzez praktyczną współpracę z przemysłem, uniwersytetami, obywatelami i różnymi społecznościami. |
14. |
Podkreśla, że zapowiedziany wniosek w sprawie mechanizmu dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 jest ściśle powiązany z przeglądem systemu handlu uprawnieniami do emisji. W celu zapobiegania dyskryminacji między przedsiębiorstwami unijnymi a tymi z krajów trzecich wzywa do starannej oceny tego, jak stopniowe wycofywanie bezpłatnych uprawnień wpływa na sektory energochłonne w UE. |
15. |
Będzie uważnie monitorować wdrażanie mechanizmu sprawiedliwej transformacji i proponuje zorganizowanie w drugiej połowie 2021 r. forum na rzecz sprawiedliwej transformacji w celu wyciągnięcia wstępnych wniosków politycznych z wdrażania mechanizmu. |
16. |
Uważa, że wielopoziomowe dialogi w dziedzinie klimatu i energii powinny być dalej promowane i rozszerzone na wszystkie obszary Zielonego Ładu. Wzywa do pełnego uznania roli miast i regionów we wdrażaniu polityki łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej oraz apeluje o ustanowienie skutecznych ram wielopoziomowego sprawowania rządów za pośrednictwem Europejskiego Paktu na rzecz Klimatu. W tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Komisji do przedstawienia wspólnego planu działania na rzecz wdrożenia Zielonego Ładu, który mógłby obejmować europejską regionalną tablicę wyników w celu śledzenia postępów we wdrażaniu Zielonego Ładu na szczeblu niższym niż krajowy. |
17. |
Podkreśla pilną potrzebę wdrożenia strategii dotyczącej inicjatywy „Fala renowacji” oraz wprowadzenia mechanizmów umożliwiających dostosowanie tego aspektu transformacji do lokalnej specyfiki i uwarunkowań, a także wypełnienia istniejących luk w zakresie zasobów finansowych i zdolności technicznych. W odniesieniu do „Fali renowacji” oraz innych środków apeluje o otworzenie szerokich możliwości bezpośredniego dostępu do funduszy europejskich dla regionów, miast i gmin. |
18. |
Z zadowoleniem przyjmuje ambicję Komisji, by zainicjować Plan działania na rzecz eliminacji zanieczyszczeń wody, powietrza i gleby jako istotny element planu zielonej odbudowy. Plan, jak również późniejsze akty ustawodawcze muszą opierać się na kluczowych zasadach ostrożnego zarządzania zasobami. Zanieczyszczenia należy zwalczać u źródła i powinien za nie płacić zanieczyszczający. Plan działania należy opracować i wdrożyć we współpracy z władzami lokalnymi i regionalnymi za pośrednictwem inicjatyw takich jak Porozumienie w sprawie zielonego miasta. Jego celem powinno być ustanowienie ambitnych ram przy jednoczesnym uwzględnieniu różnic i zróżnicowanych warunków w państwach członkowskich UE oraz umożliwienie dostosowań krajowych i lokalnych. U podstaw planu musi leżeć podejście oparte na analizie ryzyka, tak aby zapewnić podejmowanie działań tam, gdzie są one najbardziej uzasadnione. |
19. |
Wzywa do wyznaczenia konkretnych celów we wdrażaniu nowego planu działania dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym (NCEAP) z uwzględnieniem różnic regionalnych, zwłaszcza w zakresie zapobiegania powstawaniu odpadów i w odniesieniu do zamówień publicznych i partnerstw publiczno-prywatnych, ponieważ cele takie pobudziłyby innowacyjne technologie i przyspieszyły ich wprowadzenie na rynek. Apeluje także o uznanie ważnej roli władz lokalnych i regionalnych w społeczeństwie w większym stopniu bazującym na obiegu zamkniętym. |
20. |
Zobowiązuje się do wspierania wdrażania unijnej strategii na rzecz bioróżnorodności 2030, badając jednocześnie wkład władz lokalnych i regionalnych w rozwiązanie problemu spadku liczebności owadów zapylających oraz niebezpiecznej presji na nasze środowisko morskie. KR podkreśla rolę praktyk rolniczych i związanych z gospodarowaniem gruntami oraz zrównoważonej gospodarki leśnej w odtwarzaniu siedlisk oraz zwiększaniu odporności i solidności wszystkich europejskich ekosystemów i obszarów naturalnych. KR popiera apel Parlamentu Europejskiego do Komisji o zaproponowanie ram prawnych dotyczących obowiązkowej należytej staranności w łańcuchach dostaw wprowadzanych na rynek UE produktów leśnych i rolnych oraz produktów stwarzających zagrożenie dla ekosystemów, bez zbytecznych obciążeń administracyjnych dla dostawców bioproduktów w porównaniu do produktów syntetycznych i opartych na paliwach kopalnych. |
21. |
Wzywa do pełnego zaangażowania regionów europejskich we wdrażanie i monitorowanie strategii UE „od pola do stołu”. Wzywa Komisję do skutecznego wprowadzenia celów Zielonego Ładu, w szczególności strategii na rzecz bioróżnorodności i strategii „od pola do stołu”, do przyszłej wspólnej polityki rolnej (WPR) i do jej wdrażania. |
22. |
Wzywa instytucje UE do przełożenia nowej długoterminowej wizji obszarów wiejskich na unijny program na rzecz obszarów wiejskich, który powinien zagwarantować zapisanie zasady równowagi między miastem a wsią we wszystkich unijnych strategiach politycznych zgodnie z celami spójności terytorialnej, a także zwiększyć rolę szczebla lokalnego i regionalnego w zarządzaniu polityką obszarów wiejskich. |
23. |
Ubolewa nad brakiem ambicji w programie prac, jeśli chodzi o politykę morską, i podkreśla strategiczne znaczenie geopolityczne najnowocześniejszych sektorów gospodarki morskiej oraz silnych regionów przybrzeżnych i morskich. W związku z tym wzywa Komisję do opracowania kompleksowego programu wsparcia dla niebieskiej gospodarki i regionów morskich. |
24. |
Zobowiązuje się do wniesienia wkładu w inicjatywę ustawodawczą poświęconą unijnej normie dotyczącej zielonych obligacji, ponieważ byłaby ona niezwykle istotna dla ukierunkowania zrównoważonych inwestycji prywatnych i publicznych na szczeblu lokalnym i regionalnym. |
25. |
Podkreśla potrzebę zajęcia się problemem brakujących połączeń w transgranicznej infrastrukturze transportowej w ramach przeglądu rozporządzenia w sprawie transeuropejskiej sieci transportowej (TEN-T) oraz wzmocnieniem łączności z regionami peryferyjnymi i ultraperyferyjnymi/najbardziej oddalonymi. |
26. |
Z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Komisji do przedstawienia wniosku ustawodawczego mającego na celu poprawę warunków pracy osób pracujących za pośrednictwem platform internetowych. Oczekuje również, że akt prawny o usługach cyfrowych będzie dotyczył minimalnych norm w zakresie uczciwej telepracy i praw cyfrowych w miejscu pracy. |
27. |
Ubolewa, że w 2021 r. nie planuje się przedstawienia wniosku w sprawie uregulowania kwestii sztucznej inteligencji w następstwie niedawno przyjętej białej księgi. |
28. |
Opracuje wskaźniki transformacji cyfrowej na szczeblu lokalnym i regionalnym z myślą o określeniu celów, przyspieszeniu ustanowienia platform cyfrowych i mechanizmu monitorowania cyfrowej dekady 2030, a zarazem o niwelowaniu nierówności i zapobieganiu przepaści cyfrowej. |
29. |
Apeluje o kompleksowe podejście UE do bezpieczeństwa i odporności sieci 5G, ponieważ zapewnienie łączności szerokopasmowej i wdrażania sieci 5G na szczeblu lokalnym i regionalnym staje się kluczowe zarówno na obszarach miejskich, jak i wiejskich oraz w regionach mniej rozwiniętych, a także górskich i oddalonych. |
30. |
Wzywa Komisję do wzmocnienia ukierunkowanego na konkretny obszar wymiaru strategii przemysłowej UE, przy poszerzeniu jej zakresu sektorowego i wzmocnieniu jej koordynacji politycznej na szczeblu UE, zwłaszcza poprzez zaangażowanie KR-u i władz regionalnych w Forum Przemysłowe i europejski sojusz na rzecz surowców, tak aby regiony i miasta mogły przejąć odpowiedzialność za podwójną transformację ekologiczną i cyfrową swego przemysłu i wykorzystać potencjał dywersyfikacji gospodarczej tkwiący w tej strategii, z uwzględnieniem zaangażowania przemysłu w systemy kształcenia i szkolenia zawodowego mającego na celu rozwijanie odpowiednich zestawów umiejętności z myślą o zapewnieniu nowych zawodów. |
31. |
Wraz z chętnymi miastami i regionami zaprezentuje, w jaki sposób centra EPB mogą pomóc w rozwoju regionalnych ekosystemów innowacji ukierunkowanych na konkretny obszar, a dzięki ich ogólnoeuropejskiej współpracy pomogą przyspieszyć inteligentny i zrównoważony wzrost gospodarczy i zlikwidować przepaść innowacyjną w Europie. |
32. |
Biorąc pod uwagę, że skutki gospodarcze pandemii COVID-19 poważnie dotknęły MŚP w różnych regionach UE i nasilają długotrwałe problemy, takie jak niezadowalający dostęp do finansowania i opóźnienia w płatnościach, a także z uwagi na zróżnicowane struktury i potrzeby MŚP oraz różnorodne warunki gospodarcze i instytucjonalne w całej Europie, sugeruje, by Komisja wzmocniła lokalne i regionalne zarządzanie strategią na rzecz MŚP. Ze swej strony KR zobowiązuje się do współpracy z Komisją i środowiskiem biznesowym w zakresie dalszego opracowywania i stosowania testu MŚP, który jest odpowiedni do zakładanych celów, zwłaszcza za pośrednictwem sieci Europejskiego Regionu Przedsiębiorczości (ERP). |
33. |
Wzywa Komisję do uwzględnienia trudności napotykanych przez podmioty lokalne i regionalne i uniemożliwiających im pełne czerpanie korzyści z jednolitego rynku, a także oczekuje zaktualizowanego sprawozdania dotyczącego barier na jednolitym rynku oraz środków, które Komisja zamierza podjąć w celu zapewnienia pełnego wdrożenia dyrektywy usługowej. KR zwraca się również do Komisji o przedstawienie nowego ulepszonego wniosku w sprawie paszportu dotyczącego świadczenia usług. |
34. |
Z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja kładzie nacisk na pakiet na rzecz sprawiedliwej gospodarki, i oczekuje planu działania na rzecz Europejskiego filaru praw socjalnych, który powinien opierać się na większym wykorzystaniu empirycznym i politycznym narzędzia tablicy wskaźników społecznych. KR będzie wspierać lokalny i regionalny wymiar filaru, odgrywając aktywną rolę w konferencji przed Szczytem Społecznym w Porto w 2021 r. Ponadto będzie współpracować z Komisją nad rozwojem inicjatywy „Lokalne targi pracy”. |
35. |
Oczekuje nowych ram strategii bezpieczeństwa i higieny pracy. W związku z tym wzywa Komisję do przyspieszenia działań w 2021 r., aby ostatecznie osiągnąć cel, jakim jest ustanowienie 50 dopuszczalnych wartości narażenia zawodowego (OELV), pierwotnie wyznaczonych na 2020 r. |
36. |
Podkreśla potrzebę zaangażowania władz lokalnych i regionalnych w opracowywanie planu działania na rzecz gospodarki społecznej o silnym wymiarze regionalnym i lokalnym. |
37. |
Z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja przychyliła się do apelu KR-u o gwarancję dla dzieci, która zwiększyłaby włączenie społeczne i dobrostan dzieci oraz sprzyjała propagowaniu praw dziecka. |
38. |
Liczy na to, że strategia na rzecz osób z niepełnosprawnościami będzie zawierała ambitne i wymierne cele oraz obejmie wszystkie dziedziny polityki. Opowiada się za celami Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych i oczekuje, że Komisja Europejska wesprze jej wdrażanie na szczeblu lokalnym i regionalnym. |
39. |
Zauważa, że program prac na 2021 r. przewiduje przegląd przepisów dotyczących pomocy państwa w dziewięciu różnych dziedzinach, które mają bardzo duże znaczenie dla władz lokalnych i regionalnych. Zobowiązuje się zatem do aktywnego udziału w przeglądzie. W tym celu wykorzysta konsultacje sieci regionalnych centrów ds. oceny wdrożenia polityki, która już analizuje ramy w dziedzinie usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym i pomocy regionalnej. |
40. |
Z zadowoleniem przyjmuje elastyczność, jaką zapewnia uruchomienie ogólnej klauzuli korekcyjnej w ramach paktu stabilności i wzrostu, co umożliwia szybkie i zdecydowane zastosowanie środków koordynacji polityki. Podkreśla, że zawieszenie to jest ważne w momencie, gdy organy publiczne ponoszą nadzwyczajne koszty w związku z pandemią i dopóki nie będzie można wyciągnąć wniosków z obecnego kryzysu związanego z COVID-19 i nie będziemy dobrze przygotowani na przyszłe kryzysy. |
41. |
Ubolewa nad brakiem w programie prac środków mających na celu wsparcie trwałej odbudowy przemysłu turystycznego, który jest ważnym sektorem gospodarki dla regionów i źródłem utrzymania na obszarach lokalnych w całej Europie i który poważnie ucierpiał w wyniku kryzysu. Przypomina, jak ważne jest przeznaczenie wystarczających środków finansowych i określenie skoordynowanego regionalnego podejścia w celu ratowania tego sektora i opracowanie długoterminowej europejskiej polityki turystycznej. |
42. |
Apeluje o jasne cele pośrednie i odpowiednie środki na rzecz urzeczywistnienia europejskiego obszaru edukacji do 2025 r. Popiera wysiłki Komisji na rzecz budowania kultury uczenia się przez całe życie i ułatwiania zmiany pracy w UE oraz zwraca się o tzw. gwarancję minimalnych kwalifikacji i umiejętności dla młodych ludzi, czyli zaświadczenie uznawane i zatwierdzane we wszystkich państwach członkowskich w ramach przyszłych indywidualnych rachunków szkoleniowych i europejskiego podejścia do mikroreferencji. Należy jednak zastrzec, że zasada kierunku studiów pozostaje pierwszym i głównym kryterium przyporządkowania na poziomie wykształcenia wyższego. |
43. |
Oczekuje pełnego wykorzystania możliwości oferowanych przez platformę wymiany wiedzy organizowaną z Komisją w celu promowania inteligentnej i zrównoważonej specjalizacji oraz wspierania innowacji społecznej i włączenia społecznego, ekosystemów innowacji na szczeblu lokalnym i regionalnym. Zaleca pilotowanie działań w ramach platformy wymiany wiedzy i inicjatywy „Spotkania świata nauki z regionami” z Komisją, również na poziomie makroregionów, jak i w celu promowania polityki innowacji i inteligentnej specjalizacji. |
44. |
Podkreśla potrzebę wspierania władz lokalnych i regionalnych w krajach kandydujących do członkostwa w UE oraz w krajach partnerskich w sąsiedztwie UE, aby pomóc im w realizacji strategicznych priorytetów UE i uniknąć pogłębiania się przepaści. Ostatecznym celem jest lepsza odbudowa po pandemii COVID-19 i wzmocnienie odporności na szczeblu wspólnotowym. |
45. |
Z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji dotyczący opublikowania komunikatu w sprawie odnowionego partnerstwa z południowymi sąsiadami oraz, w świetle 25. rocznicy procesu barcelońskiego, podkreśla potrzebę wzmocnienia sojuszy między północnym i południowym wybrzeżem Morza Śródziemnego. W tym kontekście przypomina o znaczeniu europejskiej polityki sąsiedztwa jako kluczowego narzędzia radzenia sobie ze wspólnymi wyzwaniami i podkreśla, że jej powodzenie będzie zależało od odpowiedniego zaangażowania podmiotów regionalnych i lokalnych. |
46. |
Zdecydowanie popiera zobowiązanie Komisji do utrzymania jej wiodącej roli we wzmacnianiu multilateralizmu opartego na zasadach oraz do umieszczenia celów zrównoważonego rozwoju w centrum reformy WTO. Jest zdania, że inicjatywa ta, w połączeniu z lepszym egzekwowaniem rozdziałów dotyczących handlu i zrównoważonego rozwoju, powinna przyczynić się do poprawy standardów społecznych i norm środowiskowych oraz klimatycznych w państwach trzecich. |
47. |
Rozumie niepewność związaną z trwającymi negocjacjami ze Zjednoczonym Królestwem, ale jest głęboko rozczarowany całkowitym brakiem odniesienia w programie prac na 2021 r. do przyszłych stosunków między UE a Zjednoczonym Królestwem, zważywszy na bezpośredni i dramatyczny wpływ brexitu na wiele samorządów w UE. W związku z tym oczekuje na wniosek Komisji w sprawie pobrexitowej rezerwy dostosowawczej i nalega, aby rezerwa ta została przygotowana w taki sposób, aby nie tylko uwzględniała problemy gospodarcze na szczeblu państw członkowskich, lecz także terytorialny wymiar brexitu. |
48. |
Z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja kładzie nacisk na potrzebę ochrony unijnych przedsiębiorstw i jednolitego rynku przed nieuczciwymi praktykami handlowymi i konkurencyjnymi, zwłaszcza poprzez zapowiedziane inicjatywy ustawodawcze dotyczące wyrównania szans, zamówień publicznych i zrównoważonego ładu korporacyjnego. Wzywa PE i Radę do poczynienia postępów w negocjacjach w sprawie rozporządzenia dotyczącego egzekwowania, wniosku w sprawie wywozu produktów podwójnego zastosowania oraz instrumentu dotyczącego międzynarodowych zamówień publicznych w związku z wielostronnym porozumieniem WTO w sprawie zamówień publicznych (GPA). |
49. |
Sugeruje, że Komisja z punktu widzenia kryteriów prawnych powinna poprawić i wzmocnić związek między polityką spójności a obszarem pomocy państwa w ramach polityki konkurencji, tak aby uniknąć przeszkód technicznych i wąskich gardeł utrudniających właściwe wdrożenie ich odpowiednich elementów, w szczególności tych działań współfinansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Funduszu Spójności, na które mają wpływ przepisy dotyczące pomocy państwa. |
50. |
Ponownie podkreśla potrzebę zaangażowania władz lokalnych i regionalnych w kształtowanie unii zdrowotnej, ponieważ w większości państw członkowskich to na nich spoczywają istotne zobowiązania w dziedzinie zdrowia publicznego. W tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje wyrażony przez Komisję zamiar wzmocnienia unijnych ram wykrywania poważnych transgranicznych zagrożeń zdrowia i reagowania na nie, w tym wzmocnienia roli istniejących agencji i ustanowienia europejskiej agencji ds. zaawansowanych badań i rozwoju w dziedzinie biomedycyny. W związku z tym z zadowoleniem przyjmuje pakiet Komisji dotyczący unii zdrowotnej, którego celem jest wzmocnienie koordynacji krajowej w UE i istniejących struktur i mechanizmów na szczeblu UE na rzecz lepszej ochrony, prewencji, przygotowania na zagrożenia dla ludzkiego życia i reakcji na nie. KR przypomina o konieczności włączenia do tych nowych mechanizmów regionalnych i lokalnych świadczeniodawców opieki zdrowotnej, dostaw leków i zaopatrzenia medycznego i szpitalnego. KR zdecydowanie popiera również wniosek odpowiadający propozycji utworzenia europejskiego mechanizmu nadzwyczajnego w dziedzinie zdrowia. Mechanizm ten pozwoliłby Unii ogłaszać sytuację nadzwyczajną w UE, co umożliwiałoby intensywniejszą koordynację oraz opracowanie list, gromadzenie i zamawianie produktów strategicznych w sytuacji kryzysowej. |
51. |
Wzywa Komisję do kontrolowania nieuczciwych praktyk w zakresie pomocy państwa, stosowanych przez kilka podmiotów. Podmioty te korzystają z europejskich tymczasowych ram pomocy państwa, mimo iż ich praktyki faktycznie mogą zaszkodzić prawidłowemu funkcjonowaniu jednolitego rynku.Komisja powinna podjąć działania naprawcze w tym zakresie. |
52. |
Z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji w sprawie europejskiej przestrzeni danych dotyczących zdrowia, wzywa jednak do przeprowadzenia dogłębnej oceny skutków wniosku na szczeblu lokalnym i regionalnym w celu zapewnienia interoperacyjności systemów przy jednoczesnym zminimalizowaniu obciążeń administracyjnych i finansowych. |
53. |
Zachęca Komisję do podjęcia dialogu z KR-em i regionami zainteresowanymi zbliżającą się oceną dyrektywy w sprawie stosowania praw pacjenta w transgranicznej opiece zdrowotnej. |
54. |
Ponownie podkreśla potrzebę zadbania o to, by przyszłe wnioski w ramach nowego paktu o migracji i azylu były zgodne z zasadą pomocniczości i opierały się na solidarności, zwłaszcza w odniesieniu do regionów borykających się z największą presją migracyjną. W pakcie należy również uznać zasadniczą rolę władz lokalnych i regionalnych w przyjmowaniu i integracji migrantów oraz udostępnić bezpośrednie wsparcie europejskie dla tych zadań. Utrzymuje również, że kluczowe znaczenie ma zajęcie się podstawowymi przyczynami migracji i zwalczaniem handlu ludźmi we współpracy z krajami pochodzenia i tranzytu. Wyraża gotowość do współpracy poprzez dostarczanie danych pochodzących od władz lokalnych i regionalnych oraz ustanowienie stałych kanałów wymiany politycznej między nimi a Komisją. |
55. |
Ponawia swój zamiar współpracy z Komisją nad wspólnym projektem promującym zaangażowanie Europy na rzecz ochrony wartości, tożsamości i obywatelstwa UE poprzez edukację i kulturę na szczeblu regionalnym i lokalnym. Przypomina apel do Komisji Europejskiej, w oparciu o priorytety KR-u na lata 2020–2025, o wdrożenie propozycji udanej europejskiej inicjatywy obywatelskiej na rzecz większej ochrony mniejszości w UE. |
56. |
Wzywa do zagwarantowania swobodnego przemieszczania się w strefie Schengen poprzez wzmocnienie koordynacji między wszystkimi państwami członkowskimi i regionami zaangażowanymi w zarządzanie granicami. Obywatelki i obywatele UE wysoko cenią swobodę przemieszczania się, zwłaszcza w świetle ograniczeń, jakich doświadczyli ostatnio w związku z kryzysem wywołanym pandemią COVID-19, oraz z uwagi na fakt, że jest ona zarówno integralną częścią obywatelstwa europejskiego, jak i kluczowym elementem budowania tożsamości europejskiej. |
57. |
Zdecydowanie wspiera sektor kultury i branżę kreatywną, które zostały poważnie dotknięte kryzysem związanym z pandemią COVID-19, oraz wzywa do stworzenia kultury solidarności w fazie wychodzenia z kryzysu. Domaga się solidnego wymiaru dziedzictwa kulturowego w nowym europejskim Bauhausie ogłoszonym przez przewodniczącą Ursulę von der Leyen i włączonym do inicjatywy „Fala innowacji”, który łączy osiągnięcia z wynalazczością. |
58. |
Nadal oczekuje, że Komisja przedstawi wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie wzmocnienia zasady równości wynagrodzeń dla kobiet i mężczyzn dzięki przejrzystości wynagrodzeń i ponownie wzywa Komisję, by zaproponowała przyjęcie decyzji Rady, która w ramach działań następczych w związku ze strategią na rzecz równouprawnienia płci na lata 2020–2025 przyporządkuje wszystkie formy przemocy ze względu na płeć do szczególnie poważnych przestępstw, o których mowa w art. 83 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Apeluje również do Komisję o wezwanie do przystąpienia UE do Konwencja Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (konwencji stambulskiej z 2011 r.) i z zadowoleniem przyjmuje oświadczenia Komisji w tym zakresie zawarte w jej programie prac na 2021 r. |
59. |
Z zadowoleniem przyjmuje również zamiar przedstawienia przez Komisję inicjatywy mającej na celu rozszerzenie wykazu przestępstw unijnych i uwzględnienie wśród nich przestępstw z nienawiści oraz nawoływania do nienawiści wobec słabszych grup społecznych, co ma zwłaszcza zapobiegać rasizmowi, antysemityzmowi i dyskryminowaniu osób LGTBI+ i zwalczać te zjawiska. |
60. |
Wzywa instytucje europejskie do zakończenia negocjacji i przyjęcia proponowanego rozporządzenia w sprawie mechanizmu eliminowania barier prawnych i administracyjnych w kontekście transgranicznym, co będzie miało długotrwały, istotny i pozytywny wpływ na przyszłość współpracy transgranicznej. Podkreśla ponadto potrzebę stworzenia odpowiednich ram prawnych UE umożliwiających skuteczne ustanawianie transgranicznych usług publicznych i zarządzanie nimi, co dodatkowo uwydatnił trwający kryzys. Obecne ramy często wiążą się z ogromnymi obciążeniami i kosztami administracyjnymi, które zmuszają wiele władz lokalnych i regionalnych do rezygnacji z planów takich usług, przez co obywatele europejscy mieszkający w tych regionach znajdują się w niekorzystnej sytuacji. |
61. |
Ponieważ UE uznała już na płaszczyźnie politycznej i prawnej wyjątkową sytuację regionów najbardziej oddalonych, wzywa Komisję Europejską do wprowadzenia jako dobrej praktyki w przyszłych rocznych programach prac załącznika zawierającego konkretne propozycje, które zamierza przedstawić w tym roku regionom ultraperyferyjnym. Chodzi tu o wskazanie wniosków ustawodawczych obejmujących szczególne środki na rzecz regionów najbardziej oddalonych. Niezależnie od tego, czy podstawą tych wniosków ustawodawczych jest: art. 349 TFUE, czy podwójna podstawa prawna Traktatu, czy też jedynie ogólna sektorowa podstawa prawna traktatu, ale w której wniosek ustawodawczy zawiera jednak de facto zróżnicowanie w odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych, załącznik ten zawierałby również wzmiankę o innych aktach prawnych (komunikatach, sprawozdaniach), które Komisja Europejska zamierza skierować do regionów ultraperyferyjnych w tym roku. |
62. |
Ze względu na silną niestabilność wywołaną przez pandemię COVID-19 w odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych UE powtarza, że na początku 2021 r. Komisja Europejska aktualizuje swoją strategię z 2017 r. pt. „Wzmocnione i odnowione partnerstwo strategiczne z regionami najbardziej oddalonymi UE” (COM(2017) 623 final z dnia 24 października 2017 r.), przedstawiając nowe skuteczne środki wsparcia dla regionów najbardziej oddalonych w sektorze społecznym, gospodarczym, terytorialnym i kulturalnym. |
63. |
Zobowiązuje swego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji Europejskiej, Parlamentowi Europejskiemu, niemieckiej, portugalskiej i słoweńskiej prezydencji w Radzie UE oraz przewodniczącemu Rady Europejskiej. |
Bruksela, dnia 10 grudnia 2020 r.
Apostolos TZITZIKOSTAS
Przewodniczący Europejskiego Komitetu Regionów
(1) COM(2020) 690 final.
(2) COR-2020-01392-00-00-RES-TRA (Dz.U. C 324 z 1.10.2020, s. 8).
(3) COR-2020-02622-00-00-RES-TRA (Dz.U. C 324 z 1.10.2020, s. 16).