Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52019DC0436

SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie wykonywania uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych, powierzonych Komisji na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiającego szczególne środki w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych w Unii Europejskiej i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 247/2006 oraz na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 229/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiającego szczególne środki dotyczące rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego i uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1405/2006

COM/2019/436 final

Bruksela, dnia 27.9.2019

COM(2019) 436 final

SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie wykonywania uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych, powierzonych Komisji na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiającego szczególne środki w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych w Unii Europejskiej i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 247/2006 oraz na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 229/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiającego szczególne środki dotyczące rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego i uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1405/2006


Spis treści

1.    Rozporządzenie PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) nr 228/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiające szczególne środki w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych w Unii Europejskiej i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 247/2006    

1.1.    Wprowadzenie    

1.2.    Podstawa prawna    

1.3.    Wykonywanie przekazanych uprawnień    

1.4.    Wnioski    

2.    Rozporządzenie PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) nr 229/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiające szczególne środki dotyczące rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1405/2006    

2.1.    Wprowadzenie    

2.2.    Podstawa prawna    

2.3.    Wykonywanie przekazanych uprawnień    

2.4.    Wnioski    

1.Rozporządzenie PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) nr 228/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiające szczególne środki w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych w Unii Europejskiej i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 247/2006

1.1.Wprowadzenie

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013 1 ustanawia szczególne środki dotyczące w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych Unii.

W art. 12 ust. 2 uprawniono Komisję do przyjmowania aktów delegowanych określających warunki wpisywania podmiotów gospodarczych do rejestru prowadzonego przez właściwe organy i zapewniających pełne wykonywanie przez podmioty gospodarcze ich uprawnień do korzystania ze szczególnego systemu dostaw.

W art. 19 ust. 4 uprawniono Komisję do przyjmowania aktów delegowanych w odniesieniu do warunków ustalania kwoty pomocy przyznawanej z tytułu wprowadzania do obrotu produktów poza regionem produkcji i, w stosownych przypadkach, warunków ustalania ilości produktów objętych tą pomocą.

W art. 21 ust. 3 uprawniono Komisję do przyjmowania aktów delegowanych w odniesieniu do warunków korzystania z prawa do używania specyficznego znaku graficznego regionów najbardziej oddalonych oraz warunków jego powielania i używania, aby poprawić wiedzę na temat produktów rolnych wysokiej jakości pochodzących z regionów najbardziej oddalonych oraz zwiększyć ich spożycie, niezależnie od tego, czy produkty te są przetwarzane czy nie.

W art. 26 ust. 4 uprawniono Komisję – pod pewnymi warunkami – do przyjmowania aktów delegowanych w celu umożliwienia francuskim departamentom zamorskim Martyniki, Gwadelupy i Gujany Francuskiej produkcji rekonstytuowanego mleka UHT z mleka w proszku pochodzącego z Unii.

W art. 27 ust. 2 uprawniono Komisję do przyjmowania aktów delegowanych określających warunki zwolnienia z przywozowych należności celnych bydła przeznaczonego na opas i do konsumpcji we francuskich departamentach zamorskich i na Maderze.

W art. 30 ust. 4 uprawniono Komisję do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących warunków określania maksymalnej kwoty rocznej, którą można przydzielić na środki finansowania badań, projektów demonstracyjnych, szkoleń i pomocy technicznej.

1.2.Podstawa prawna

Sprawozdanie jest wymagane na podstawie art. 33 ust. 2. Zgodnie z tym przepisem uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 12 ust. 2, art. 19 ust. 4, art. 21 ust. 3, art. 26 ust. 4, art. 27 ust. 2 i art. 30 ust. 4, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 21 marca 2013 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień jest automatycznie przedłużane na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

1.3.Wykonywanie przekazanych uprawnień

Komisja przyjęła jeden akt delegowany na podstawie art. 12 ust. 2, art. 19 ust. 4, art. 21 ust. 3, art. 27 ust. 2 i art. 30 ust. 4: rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 179/2014 2 . Ten akt delegowany przewiduje zasady dotyczące rejestru podmiotów gospodarczych, kwoty pomocy na wprowadzenie produktów do obrotu poza regionem produkcji, pomocy w zakresie wprowadzania do obrotu w odniesieniu do pomidorów i ryżu, używania znaku graficznego, prawa do jego używania oraz warunków jego powielania i używania, warunków zwolnienia z należności celnych przywozowych w odniesieniu do młodych samców bydła oraz maksymalnej kwoty na finansowanie badań, projektów demonstracyjnych, szkoleń lub środków pomocy technicznej.

Zgodnie ze wspólnym porozumieniem w sprawie aktów delegowanych 3 przeprowadzono konsultacje z ekspertami z państw członkowskich w ramach Grupy Ekspertów ds. Płatności Bezpośrednich – Podgrupa ds. POSEI i Mniejszych Wysp Morza Egejskiego. W dniu 6 listopada 2013 r. Komisja przyjęła rozporządzenie delegowane (UE) 179/2014, które zostało zgłoszone Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Ani Parlament Europejski, ani Rada nie wniosły sprzeciwu wobec przekazanego rozporządzenia delegowanego. Po upływie terminu dwóch miesięcy rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 179/2014 zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej L 63 z dnia 4 marca 2014 r. i weszło w życie dnia 7 marca 2014 r.

Uprawnienie określone w art. 26 ust. 4 nie zostało wykorzystane, ponieważ Francja nie wykazała, iż dla francuskich departamentów zamorskich Martyniki, Gwadelupy i Gujany Francuskiej celowe jest dopuszczenie produkcji rekonstytuowanego mleka UHT z mleka w proszku pochodzącego z Unii.

Komisja nie zamierza wykorzystywać tego uprawnienia w najbliższej przyszłości, ale nie można wykluczyć, że stanie się to konieczne.

1.4.Wnioski

Komisja prawidłowo wykonała przekazane jej uprawnienia. Nie można wykluczyć, że uprawnienia staną się w przyszłości konieczne.

2.Rozporządzenie PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) nr 229/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiające szczególne środki dotyczące rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1405/2006

2.1.Wprowadzenie

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 229/2013 4 ustanawia szczególne środki dotyczące rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego.

W art. 11 ust. 2 uprawniono Komisję do przyjmowania aktów delegowanych określających warunki wpisywania podmiotów gospodarczych do rejestru prowadzonego przez właściwe organy i zapewniających pełne wykonywanie przez podmioty gospodarcze ich uprawnień do korzystania ze szczególnego systemu dostaw.

W art. 15 ust. 4 zobowiązuje się Komisję do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących warunków ustalania kwoty pomocy przyznawanej z tytułu wprowadzania do obrotu i transportu nieprzetworzonych i przetworzonych produktów poza region ich produkcji oraz, w stosownych przypadkach, warunków określania ilości produktów objętych tą pomocą.

W art. 18 ust. 4 zobowiązuje się Komisję do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących warunków określania maksymalnej kwoty rocznej, którą można przydzielić na środki finansowania badań, projektów demonstracyjnych, szkoleń i pomocy technicznej, pod warunkiem że są one uzasadnione i proporcjonalne.

2.2.Podstawa prawna

Sprawozdanie jest wymagane na podstawie art. 21 ust. 2. Zgodnie z tym przepisem uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 11 ust. 2, art. 15 ust. 4 i art. 18 ust. 4, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 21 marca 2013 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień jest automatycznie przedłużane na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

2.3.Wykonywanie przekazanych uprawnień

Komisja przyjęła jeden akt delegowany na podstawie art. 11 ust. 2, art. 15 ust. 4 i art. 18 ust. 4: rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 178/2014 5 . Ten akt delegowany ustanawia zasady dotyczące rejestru podmiotów gospodarczych, kwoty pomocy na wprowadzenie do obrotu poza regionem produkcji oraz maksymalnej kwoty na finansowanie badań, projektów demonstracyjnych, szkoleń lub środków pomocy technicznej.

Zgodnie ze wspólnym porozumieniem w sprawie aktów delegowanych 6 przeprowadzono konsultacje z państwami członkowskimi w ramach Grupy Ekspertów ds. Płatności Bezpośrednich – Podgrupa ds. POSEI i Mniejszych Wysp Morza Egejskiego. W dniu 6 listopada 2013 r. Komisja przyjęła rozporządzenie delegowane (UE) nr 178/2014, które zostało zgłoszone Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, aby umożliwić tym instytucjom wyrażenie sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od powiadomienia o akcie. Ani Parlament Europejski, ani Rada nie wniosły sprzeciwu wobec przekazanego rozporządzenia delegowanego. Po upływie terminu dwóch miesięcy rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 178/2014 zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej L 63 z dnia 4 marca 2014 r. i weszło w życie dnia 7 marca 2014 r.

Komisja nie zamierza wykorzystywać tego uprawnienia w najbliższej przyszłości, ale nie można wykluczyć, że stanie się to konieczne.

2.4.Wnioski

Komisja prawidłowo wykonała przekazane jej uprawnienia. Nie można wykluczyć, że uprawnienia staną się w przyszłości konieczne.

Komisja zwraca się do Parlamentu Europejskiego i Rady o zapoznanie się z niniejszym sprawozdaniem.

(1)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiające szczególne środki w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych w Unii Europejskiej i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 247/2006, Dz.U. L 78 z 20.3.2013, s. 23.
(2)    Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 179/2014 z dnia 6 listopada 2013 r. uzupełniające rozporządzenie (UE) nr 228/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do rejestru podmiotów gospodarczych, kwoty pomocy z tytułu wprowadzania produktów do obrotu poza regionem, znaku graficznego, zwolnienia z przywozowych należności celnych w odniesieniu do niektórych sztuk bydła i finansowania niektórych środków odnoszących się do szczególnych środków w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych Unii Europejskiej, Dz.U. L 63 z 4.3.2014, s. 3.
(3)      Wspólne porozumienie w sprawie aktów delegowanych z 2011 r. (nieopublikowane).
(4)      Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 229/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiające szczególne środki dotyczące rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1405/2006, Dz.U. L 78 z 20.3.2013, s. 41.
(5)      Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 178/2014 z dnia 6 listopada 2013 r. uzupełniające rozporządzenie (UE) nr 229/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiające szczególne środki dotyczące rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego, Dz.U. L 63 z 4.3.2014, s. 1.
(6)      Zob. przypis 3.
Top