KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 24.4.2018

COM(2018) 229 final

2018/0109(COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie wieloletniego planu odbudowy populacji włócznika śródziemnomorskiego oraz zmiany rozporządzeń (WE) nr 1967/2006 i (UE) 2017/2107

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

•Spójność z innymi politykami Unii

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

•Proporcjonalność

•Wybór instrumentu

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Oceny ex post/kontrole sprawności obowiązującego prawodawstwa

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

•Ocena skutków

•Sprawność regulacyjna i uproszczenie

•Prawa podstawowe

4.WPŁYW NA BUDŻET

•Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

•Dokumenty wyjaśniające (w przypadku dyrektyw)

•Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

a) Odstępstwo od obowiązku wyładunku

b) Transpozycja uprawnień do połowów na rok 2017 i 2018

Rozporządzenie Rady (UE) 2018/120 15 ustala uprawnienia do połowów na rok 2018 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz – dla unijnych statków rybackich – w niektórych wodach nienależących do Unii, i zmienia rozporządzenie (UE) 2017/127. Zgodnie z ust. 4 zalecenia ICCAT 16-05 TAC zmniejszono o 3 % w stosunku do TAC przyjętego w 2017 r.

c) Przekazane uprawnienia

Art. 34 niniejszego rozporządzenia ustanawia wyczerpujący wykaz przypadków, w których konieczne jest przekazanie uprawnień, aby uwzględniać częste zmiany w zaleceniach przyjętych przez ICCAT. Główne powody, dla których należało ustanowić wykaz sytuacji, w których konieczne jest przekazanie uprawnień, można podsumować w następujący sposób:

a) fakt, że plan został ustanowiony na okres 15 lat, nie oznacza, że umawiające się strony nie starają się odbudować biomasy w jak najkrótszym terminie, tak by doprowadzić stan stada do bezpiecznych granic biologicznych, z myślą o jak najszybszym osiągnięciu celów biologicznych planu. Doświadczenie pokazuje, że po kilku latach wprowadzone środki, w szczególności środki techniczne i kontrolne, muszą zostać wzmocnione, zwłaszcza, gdy tendencje wykazują, że cele w zakresie odbudowy nie są skutecznie realizowane a stado nie odbudowuje się w przewidywanym tempie. Z tego względu może się okazać, że w krótkim terminie należy wprowadzać szczegółowe i regularne zmiany, co wymaga przyjęcia przyspieszonych procedur;

b) doświadczenie nabyte w trakcie realizacji planów odbudowy przez ICCAT i inne organizacje wskazuje, że zmiany do tekstu są dość częste a konieczność pełnego wprowadzenia w życie przepisów dość pilna. Na przykład tekst planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym zmieniono 6 razy (lata: 2006, 2008, 2010, 2012, 2014 i 2017) od momentu zalecenia go przez ICCAT w roku 2006.

2018/0109 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie wieloletniego planu odbudowy populacji włócznika śródziemnomorskiego oraz zmiany rozporządzeń (WE) nr 1967/2006 i (UE) 2017/2107

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 16 celem wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) jest taka eksploatacja żywych zasobów morza, która zapewni trwałe zrównoważenie ekonomiczne, środowiskowe i społeczne.

(2)Unia jest stroną Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT).

(3)W 2016 r. na corocznym posiedzeniu w Vilamourze (Portugalia) umawiające się strony ICCAT i niebędące umawiającymi się stronami współpracujące strony, podmioty lub podmioty rybackie (zwane dalej „CPC”) uznały, że niepokojąca sytuacja włócznika śródziemnomorskiego (Xiphias gladius) wymaga podjęcia działań. W tym celu ICCAT przyjęła plan odbudowy populacji, którego realizacja potrwa od 2017 r. do 2031 r., z uwagi na fakt, że obecna struktura, biologia i dynamika populacji stada włócznika śródziemnomorskiego nie pozwala na osiągnięcie poziomów biomasy umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu (MSY) w perspektywie krótkoterminowej, nawet jeśli zostałyby przyjęte drastyczne i pilne środki zarządzania (całkowite zamknięcie połowów). Zalecenie ICCAT w sprawie planu odbudowy zostało przyjęte na 20. specjalnym posiedzeniu, po przeanalizowaniu opinii naukowej Stałego Komitetu ds. Badań Naukowych i Statystyki (SCRS). To zalecenie 16-05 17 weszło w życie w dniu 12 czerwca 2017 r. i jest wiążące dla Unii.

(4)W grudniu 2016 r. Unia poinformowała sekretariat ICCAT pismem, że niektóre środki przewidziane w zaleceniu 16-05 wejdą w życie w styczniu 2017 r., w szczególności w odniesieniu do okresu zamkniętego ustanowionego na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca i podziału kwot na połowy włócznika śródziemnomorskiego. Wszystkie pozostałe środki zalecenia 16-05 należy włączyć do unijnego planu odbudowy.

(5)Zgodnie z art. 29 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 stanowisko Unii w regionalnych organizacjach ds. zarządzania rybołówstwem ma się opierać na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, tak aby zarządzanie zasobami rybnymi było zgodne z celami WPRyb, zwłaszcza z celem polegającym na stopniowej odbudowie i zachowaniu populacji stad ryb powyżej poziomów biomasy i zdolnych do uzyskania maksymalnego podtrzymywalnego połowu, nawet jeśli termin realizacji upływa w 2031 r., oraz z celem polegającym na zapewnieniu warunków dla rentownego i konkurencyjnego sektora połowowego i przetwórczego oraz działalności na lądzie związanej z połowami, a jednocześnie zgodne z art. 28 ust. 1 i 2 oraz art. 29 i 33 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, jeśli chodzi o równe warunki działania dla podmiotów gospodarczych Unii.

(6)W planie odbudowy uwzględniono specyfikę różnego rodzaju narzędzi i technik połowowych. Przy wdrażaniu planu odbudowy Unia i państwa członkowskie powinny dążyć do promowania działań w ramach rybołówstwa przybrzeżnego oraz stosowania narzędzi i technik połowowych, które są selektywne i mają ograniczone skutki dla środowiska, w tym narzędzi i technik stosowanych w tradycyjnym łodziowym rybołówstwie przybrzeżnym, tym samym przyczyniając się do zapewnienia odpowiedniego poziomu życia lokalnych społeczności.

(7)Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 ustanawia pojęcie minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony. Aby zapewnić spójność, pojęcie minimalnych rozmiarów przyjęte przez ICCAT powinno zostać przetransponowane do prawa Unii jako minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony.

(8)Złowione osobniki włócznika śródziemnomorskiego o wielkości poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony będzie trzeba odrzucać zgodnie z ust. 17 zalecenia ICCAT 16-05, chyba że będą one wchodzić w zakres limitów przyłowów ustanowiony przez państwa członkowskie w rocznych planach połowowych. Aby Unia mogła wypełnić zobowiązania międzynarodowe nałożone przez ICCAT, w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2018/191 przewidziano odstępstwa od obowiązku wyładunku włócznika śródziemnomorskiego zawartego w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Rozporządzenie delegowane (UE) 2018/191 wdraża niektóre przepisy zalecenia ICCAT 16-05 ustanawiające obowiązek dokonywania na statkach odrzutów włóczników, które nie mieszczą się w kwocie przydzielonej statkom lub w limicie dozwolonych przyłowów Zakres tego rozporządzenia delegowanego obejmuje statki wykorzystywane do połowów rekreacyjnych.

(9)Biorąc pod uwagę, że plan odbudowy wprowadzi w życie zalecenie ICCAT 16-05, należy uchylić przepisy rozporządzenia (UE) 2017/2107 dotyczące włócznika śródziemnomorskiego.

(10)W przypadku połowów przy pomocy pławnic odnotowano w przeszłości gwałtowny wzrost nakładu połowowego oraz brak odpowiedniej selektywności. Niekontrolowana ekspansja tej działalności stanowiła poważne zagrożenie dla gatunków docelowych, a ich stosowanie zostało zakazane w odniesieniu do daleko migrujących gatunków ryb, w tym włócznika, rozporządzeniem Rady nr 1239/98 18 .

(11)Aby zapewnić zgodność ze wspólną polityką rybołówstwa, przyjęto prawodawstwo unijne w celu ustanowienia systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania, który obejmuje zwalczanie nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów („połowy NNN”). W szczególności rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 19 ustanawia unijny system kontroli, inspekcji i egzekwowania zgodnie z globalnym i zintegrowanym podejściem, tak aby zapewnić zgodność ze wszystkimi zasadami WPRyb. Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 404/2011 20 określa szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 21 ustanawia wspólnotowy system zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania. Tymi rozporządzeniami wdrożono już szereg przepisów zawartych w zaleceniu ICCAT 16-05. W związku z tym nie ma potrzeby uwzględniania tych przepisów w niniejszym rozporządzeniu.

(12)W umowach czarterowych relacje między właścicielem, czarterującym i państwem bandery są często niejasne i niektórzy rybacy prowadzący połowy NNN unikają kontroli, nadużywając umów, w ramach których czarteruje się statki rybackie. W rozporządzeniu (UE) 2016/1627 22 ustanawiającym wieloletni plan odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego w Oceanie Atlantyckim i w Morzu Śródziemnym zabroniono czarterowania. W wieloletnim planie odbudowy populacji włócznika śródziemnomorskiego należy zatem przyjąć podobny zakaz w charakterze środka zapobiegawczego, aby chronić odbudowywane stado oraz zapewnić spójność z prawem Unii.

(13)Zalecenia ICCAT należy wdrażać do prawodawstwa unijnego, aby zrównać pozycję rybaków europejskich i rybaków z państw trzecich oraz zapewnić, by zasady były możliwe do przyjęcia dla wszystkich.

(14)Aby umożliwić szybkie wdrażanie do prawa Unii przyszłych zmian w zaleceniach ICCAT, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do zmian w załącznikach do niniejszego rozporządzenia oraz w przepisach wymienionych w jego art. 34 ust. 1. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 23 . W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(15)W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania przepisów niniejszego rozporządzenia należy przekazać Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do sprawozdania rocznego państw członkowskich z wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 24 .

(16)Akty delegowane i akty wykonawcze przewidziane w niniejszym rozporządzeniu pozostają bez uszczerbku dla wdrażania przyszłych zaleceń ICCAT do prawa Unii w drodze zwykłej procedury ustawodawczej.

(17)Zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006 25 statki rybackie prowadzące połowy włócznika mogą wystawiać lub zabierać maksymalnie 3 500 haków, a zalecenie ICCAT 16-05 dopuszcza maksymalnie 2 500 haków. W celu prawidłowego wdrożenia tego zalecenia do prawa Unii należy odpowiednio zmienić rozporządzenie Rady (WE) nr 1967/2006.

(18)W rozdziale III sekcja 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2107 26 ustanowiono niektóre środki techniczne i kontrolne dotyczące połowów włócznika śródziemnomorskiego. Aby umożliwić odnowienie stada, przyjęte w ramach zalecenia ICCAT 16-05 środki transponowane przez niniejsze rozporządzenie są bardziej restrykcyjne lub bardziej szczegółowe. Rozdział III sekcja 2 rozporządzenia (UE) 2017/2107 należy zatem uchylić i zastąpić środkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I
PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1
Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa ogólne zasady realizacji przez Unię wieloletniego planu odbudowy populacji włócznika śródziemnomorskiego (Xiphias gladius) w okresie od 2017 r. do końca 2031 r. („plan odbudowy”), zaleconego przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT).

Artykuł 2
Zakres

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do:

a)    unijnych statków rybackich i unijnych statków prowadzących połowy rekreacyjne, które:

(i)działają na obszarze konwencji ICCAT i prowadzą połowy włócznika śródziemnomorskiego;
albo

(ii)dokonują przeładunku, również poza obszarem konwencji ICCAT, włócznika złowionego w Morzu Śródziemnym; 

b)    statków rybackich państw trzecich i statków państw trzecich prowadzących połowy rekreacyjne, działających na wodach Unii i prowadzących połowy włócznika w Morzu Śródziemnym;

c)    statków państw trzecich, które podlegają inspekcjom w portach państw członkowskich i na których znajdują się osobniki włócznika złowione w Morzu Śródziemnym lub produkty rybołówstwa uzyskane z włócznika złowionego w Morzu Śródziemnym, których wcześniej nie wyładowano ani nie przeładowano w portach.

Artykuł 3
Cel

Na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 celem niniejszego rozporządzenia jest zwiększenie – do 2031 r. – biomasy populacji włócznika w Morzu Śródziemnym do poziomu odpowiadającego maksymalnemu zrównoważonemu połowowi, z prawdopodobieństwem osiągnięcia tego celu wynoszącym co najmniej 60 %.

Artykuł 4
Związek z innymi aktami Unii

Przepisy niniejszego rozporządzenia stosuje się w uzupełnieniu przepisów ustanowionych w następujących rozporządzeniach lub, w przypadku gdy rozporządzenia te przewidują taką możliwość, na zasadzie odstępstwa od nich:

1)rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 27 ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa;

2)rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 28 w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi;

3)rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2107 29 ustanawiające środki zarządzania, ochrony i kontroli obowiązujące na obszarze konwencji Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT).

Artykuł 5
Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)„statek rybacki” oznacza każdy statek wyposażony do prowadzenia komercyjnej eksploatacji żywych zasobów morza;

2)„unijny statek rybacki” oznacza statek rybacki pływający pod banderą państwa członkowskiego i zarejestrowany w Unii;

3)„obszar konwencji ICCAT” oznacza wszystkie wody Oceanu Atlantyckiego oraz mórz przyległych;

4)„Morze Śródziemne” oznacza wody morskie Morza Śródziemnego na wschód od linii 5°36′ W;

5)„CPC” oznaczają umawiające się strony konwencji ICCAT oraz niebędące umawiającymi się stronami współpracujące strony, podmioty lub podmioty rybackie;

6)„upoważnienie do połowów” oznacza upoważnienie udzielone unijnemu statkowi rybackiemu, upoważniające go do prowadzenia określonej działalności połowowej w danym okresie, na danym obszarze lub w odniesieniu do danego łowiska na określonych warunkach;

7)„specjalne upoważnienie do połowów” oznacza upoważnienie udzielone unijnemu statkowi rybackiemu, upoważniające go do prowadzenia określonej działalności połowowej przy użyciu określonych narzędzi w danym okresie, na danym obszarze lub w odniesieniu do danego łowiska na określonych warunkach;

8)„uprawnienia do połowów” oznaczają określone ilościowo prawne upoważnienie do łowienia, wyrażone jako połowy lub nakład połowowy;

9)„stado” oznacza żywy zasób morza występujący w danym obszarze zarządzania;

10)„produkty rybołówstwa” oznaczają organizmy wodne będące wynikiem działalności połowowej lub otrzymywane z nich produkty;

11)„odrzuty” oznaczają połowy, które są wrzucane z powrotem do morza;

12)„połowy rekreacyjne” oznaczają niekomercyjną działalność połowową, w przypadku której żywe biologiczne zasoby morza są eksploatowane do celów rekreacji, turystyki lub sportu;

13)„dane z systemu monitorowania statków” oznaczają dane dotyczące identyfikacji statków rybackich, pozycji geograficznej, daty, godziny, kursu i prędkości, przekazywane do ośrodka monitorowania rybołówstwa państwa członkowskiego bandery przez satelitarne urządzenia lokacyjne zainstalowane na statkach rybackich;

14)„wyładunek” oznacza pierwsze wyładowanie jakiejkolwiek ilości produktów rybołówstwa ze statku rybackiego na ląd;

15)„przeładunek” oznacza wyładowanie i przeniesienie całości lub części produktów rybołówstwa z jednego statku na inny statek;

16)„czarterowanie” oznacza umowę, na mocy której statek rybacki pływający pod banderą państwa członkowskiego jest zakontraktowany na czas określony przez dany podmiot albo w innym państwie członkowskim, albo w państwie trzecim bez zmiany bandery;

17)„taklowiec do połowów pelagicznych na skalę przemysłową” oznacza taklowiec do połowów pelagicznych o długości całkowitej powyżej 24 m;

18)„takle” oznaczają narzędzie połowowe składające się liny głównej, do której podczepione są liny dodatkowe (przypony) wyposażone w liczne haki, których długość i rozstawienie są zróżnicowane w zależności od gatunku docelowego;

19)„hak” oznacza wygięty kawałek drutu stalowego o ostrym końcu;

20)„wędka” oznacza żyłkę wędkarską przymocowaną do wędziska stosowanego przez wędkarzy i nawiniętą na mechanizm obrotowy (kołowrotek) używany do nawijania żyłki.

TYTUŁ II
ŚRODKI ZARZĄDZANIA, TECHNICZNE ŚRODKI OCHRONY I ŚRODKI KONTROLI

ROZDZIAŁ 1
Środki zarządzania

Artykuł 6
Nakład połowowy

1.Każde państwo członkowskie wprowadza niezbędne środki w celu zapewnienia, by nakład połowowy statków rybackich pływających pod jego banderą był proporcjonalny do uprawnień do połowów włócznika w Morzu Śródziemnym, jakimi dysponuje to państwo członkowskie.

2.Zabrania się przenoszenia niewykorzystanych kwot.

Artykuł 7
Przydział uprawnień do połowów

1.Zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, przydzielając uprawnienia do połowów, którymi dysponują, państwa członkowskie stosują przejrzyste i obiektywne kryteria, między innymi kryteria o charakterze środowiskowym, społecznym i ekonomicznym, oraz dążą do sprawiedliwego podziału kwot krajowych pomiędzy różne segmenty floty, uwzględniając rybołówstwo tradycyjne i tradycyjne łodziowe rybołówstwo przybrzeżne, a także do stworzenia zachęt dla unijnych statków rybackich wyposażonych w selektywne narzędzia połowowe lub stosujących techniki połowu o ograniczonym wpływie na środowisko.

2.Każde państwo członkowskie określa ilość przyłowu włócznika w ramach swojej kwoty tego gatunku i informuje o tym Komisję, przekazując jej plan połowowy zgodnie z art. 9. Takie określenie zapewnia odliczenie wszystkich martwych ryb od kwoty danego państwa członkowskiego.

Artykuł 8
Ograniczenia zdolności połowowej

1.W okresie realizacji planu odbudowy statki rybackie obowiązuje ograniczenie zdolności połowowej w zależności od rodzaju narzędzia połowowego. Państwa członkowskie ograniczają liczbę statków rybackich pływających pod ich banderą i upoważnionych do połowów włócznika śródziemnomorskiego w zależności od rodzaju narzędzia połowowego, przy pomocy tego z poniższych środków, który pozwala uzyskać niższą liczbę statków:

a)średnia roczna liczba ich statków, które poławiały, zatrzymywały na burcie, dokonywały przeładunku, transportu lub wyładunku włócznika śródziemnomorskiego w latach 2013–2016;
albo

b)liczba ich statków rybackich, które poławiały, zatrzymywały na burcie, dokonywały przeładunku, transportu lub wyładunku włócznika śródziemnomorskiego w 2016 r.

2.W latach 2018–2019 państwa członkowskie mogą zastosować tolerancję 5 % do ograniczenia zdolności połowowej, o której mowa w ust. 1.

3.Do dnia 15 lutego każdego roku państwa członkowskie informują Komisję o środkach wprowadzonych w celu zmniejszenia liczby statków rybackich pływających pod ich banderą i upoważnionych do połowów włócznika śródziemnomorskiego.

Artykuł 9
Roczne plany połowowe

1.Do dnia 1 marca każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji roczne plany połowowe. Plany te muszą być zgodne z wytycznymi ICCAT w sprawie przedstawiania danych i informacji, oraz zawierać szczegółowe informacje dotyczące kwoty włócznika śródziemnomorskiego przydzielonej według rodzajów narzędzi połowowych, z uwzględnieniem połowów rekreacyjnych – w stosownych przypadkach – oraz przyłowów.

2.Komisja zestawia plany, o których mowa w ust. 1, i włącza je do unijnego planu połowowego. Komisja przekazuje unijny plan połowowy do sekretariatu ICCAT do dnia 15 marca każdego roku.

ROZDZIAŁ 2
Techniczne środki ochrony

Sekcja 1
Okresy połowów

Artykuł 10
Okresy zamknięte

1.    Włócznika śródziemnomorskiego nie wolno poławiać (ani jako gatunku docelowego, ani jako przyłowu), zatrzymywać na burcie, przeładowywać ani wyładowywać w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca każdego roku.

2.W celu ochrony włócznika śródziemnomorskiego okres zamknięty stosuje się w odniesieniu do taklowców prowadzących ukierunkowane połowy tuńczyka białego w Morzu Śródziemnym (Thunnus alalunga) od dnia 1 października do dnia 30 listopada każdego roku.

3.Państwa członkowskie monitorują skuteczność okresów zamkniętych, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz przedkładają Komisji, co najmniej dwa miesiące i 15 dni przed dorocznym posiedzeniem ICCAT każdego roku, wszystkie istotne informacje dotyczące odpowiednich kontroli i inspekcji przeprowadzonych w poprzednim roku, aby zapewnić zgodność z tymi ustępami. Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi ICCAT co najmniej dwa miesiące przed dorocznym posiedzeniem ICCAT każdego roku.

Sekcja 2
Minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony, przypadkowy połów i przyłów

Artykuł 11
Minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony włócznika śródziemnomorskiego

1.Na zasadzie odstępstwa od art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 zabrania się prowadzenia ukierunkowanych połowów, zatrzymywania na burcie, przeładunku, wyładunku, transportu, składowania, sprzedawania, wystawiania lub oferowania do sprzedaży połowów i przyłowów włócznika, w tym pochodzących z połowów rekreacyjnych: 

a)o długości ogonowej (LJFL) mniejszej niż 100 cm;
albo

b)o masie w relacji pełnej mniejszej niż 11,4 kg lub o masie 10,2 kg po usunięciu skrzeli i wypatroszeniu.

2.Zatrzymywać na burcie, wyładowywać, przeładowywać lub transportować w ramach pierwszego transportu po wyładunku można jedynie całe osobniki włócznika, bez usuwania jakiejkolwiek części zewnętrznej, lub okazy z usuniętymi skrzelami i wypatroszone.

Artykuł 12
Przypadkowe przyłowy włócznika o wielkości mniejszej niż minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony

Niezależnie od przepisów art. 11 ust. 1 statki łowcze prowadzące aktywne połowy włócznika mogą zatrzymywać na burcie, dokonywać przeładunku, przenosić, dokonywać wyładunku, transportować, składować, sprzedawać, wystawiać lub oferować do sprzedaży przypadkowe połowy włócznika o wielkości mniejszej niż minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony, pod warunkiem że takie połowy nie przekraczają 5 % masy lub liczby sztuk całkowitego połowu włócznika w przypadku tych statków. 

Artykuł 13
Przyłowy

1.W żadnym momencie w następstwie operacji połowowej przyłowy włócznika nie mogą przewyższać całkowitego połowu na statku, wyrażonego w masie albo liczbie osobników złowionych w połowach przy użyciu takli.

2.Na zasadzie odstępstwa od art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 statki łowcze nieprowadzące aktywnych połowów włócznika nie zatrzymują na burcie ilości włócznika przekraczających dopuszczalną wielkość przyłowów, którą państwa członkowskie ustanawiają w swoich rocznych planach połowowych w odniesieniu do całkowitego połowu na statku, wyrażonego w masie albo liczbie sztuk.

3.Na zasadzie odstępstwa od art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do połowów rekreacyjnych zabrania się połowów, zatrzymywania na burcie, przeładunku lub wyładunku więcej niż jednego włócznika na dany statek dziennie. Państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki, aby zapewnić i ułatwić uwalnianie żywych włóczników złowionych w ramach połowów rekreacyjnych. 

4.Na zasadzie odstępstwa od art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, jeżeli wyczerpano kwotę przyznaną państwu członkowskiemu bandery, uwalnia się wszelkie żywe złowione osobniki włócznika. 

5.W przypadku wyczerpania kwoty przyznanej państwu członkowskiemu bandery martwe włóczniki zostają wyładowane całe i nieprzetworzone oraz podlegają konfiskacie i odpowiednim działaniom następczym. Państwa członkowskie co roku przedstawiają Komisji informacje na temat ilości takich martwych włóczników, a Komisja następnie przekazuje je do sekretariatu ICCAT, zgodnie z art. 21.

Sekcja 3
Parametry techniczne narzędzi połowowych

Artykuł 14
Parametry techniczne narzędzi połowowych

1.Maksymalna liczba haków, które mogą wystawiać lub zabierać statki rybackie prowadzące połowy włócznika śródziemnomorskiego, wynosi 2 500 haków.

2.Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 1 zezwala się na obecność dodatkowych zastępczych nieuzbrojonych 2 500 haków na statkach rybackich odbywających rejsy dłuższe niż 2 dni.

3.Wielkość haków nie może być mniejsza niż 7 cm wysokości.

4.Długość takli do połowów pelagicznych nie może przekraczać 30 mil morskich (55,56 km).

ROZDZIAŁ 3
Środki kontroli

Sekcja 1
Rejestr statków

Artykuł 15
Upoważnienia do połowów

1.Państwa członkowskie wydają upoważnienia do połowów włócznika śródziemnomorskiego statkom pływającym pod ich banderą, zgodnie z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniu (UE) 2017/2403, w odniesieniu do:

a)statków rybackich prowadzących ukierunkowane połowy włócznika śródziemnomorskiego;

b)statków rybackich poławiających włócznika śródziemnomorskiego jako przyłów; oraz

c)statków prowadzących połowy rekreacyjne.

2.Państwa członkowskie wydają specjalne upoważnienie do połowów unijnym statkom rybackim prowadzącym połowy włócznika śródziemnomorskiego za pomocą harpunów lub takli do połowów pelagicznych.

3.Jedynie statki Unii wpisane do rejestru statków rybackich ICCAT zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 16 i 17 są upoważnione do prowadzenia ukierunkowanych połowów, zatrzymywania na burcie, dokonywania przeładunku, transportu, przetwarzania lub wyładunku włócznika śródziemnomorskiego.

4.Statki do połowów na skalę przemysłową upoważnione przez państwa członkowskie są rejestrowane w rejestrze ICCAT dotyczącym statków rybackich o długości całkowitej powyżej 20 metrów, aby otrzymać upoważnienie od ICCAT do prowadzenia ukierunkowanych połowów, zatrzymywania na burcie, dokonywania przeładunku lub wyładunku tuńczyków i gatunków tuńczykopodobnych.

Artykuł 16
Informacje dotyczące statków upoważnionych do poławiania włócznika i tuńczyka białego w roku bieżącym

1.Co roku państwa członkowskie przedkładają Komisji drogą elektroniczną następujące informacje w formacie określonym w wytycznych ICCAT w sprawie przedstawiania danych i informacji:

a)do dnia 1 stycznia – informacje na temat statków łowczych pływających pod ich banderą i upoważnionych do połowów włócznika śródziemnomorskiego, w tym jako przyłów oraz w ramach połowów rekreacyjnych. Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi ICCAT do dnia 15 stycznia każdego roku;

b)do dnia 1 marca – informacje na temat statków łowczych pływających pod ich banderą i upoważnionych do ukierunkowanych połowów śródziemnomorskiego tuńczyka białego. Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi ICCAT do dnia 15 marca każdego roku.

2.Informacje na temat statków łowczych, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), muszą zawierać nazwę statku i numer unijnego rejestru floty rybackiej (CFR), jak określono w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/218 30 w sprawie unijnego rejestru floty rybackiej.

3.Oprócz informacji, o których mowa w ust. 2, państwa członkowskie niezwłocznie i nie później niż w ciągu 30 dni informują Komisję o uzupełnieniu, usunięciu lub zmianie informacji dotyczących statków łowczych, o których mowa w ust. 1. Komisja niezwłocznie i nie później niż w ciągu 45 dni od daty uzupełnienia, usunięcia lub zmiany informacji dotyczących wspomnianych statków łowczych przekazuje te informacje sekretariatowi ICCAT.

4.Zgodnie z art. 7 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2017/2403 Komisja w razie potrzeby zmienia w ciągu roku informacje na temat statków łowczych, o których mowa w ust. 1, przekazując aktualne informacje sekretariatowi ICCAT.

Artykuł 17
Informacje naukowe o statkach upoważnionych do ukierunkowanych połowów włócznika śródziemnomorskiego z wykorzystaniem harpunów lub takli do połowów pelagicznych w poprzednim roku

1.Do dnia 30 czerwca każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji drogą elektroniczną następujące informacje dotyczące statków łowczych pływających pod ich banderą, które w poprzednim roku były upoważnione do prowadzenia ukierunkowanych połowów włócznika śródziemnomorskiego przy pomocy harpunów lub takli do połowów pelagicznych:

a)nazwa statku (w przypadku braku nazwy należy podać numer w rejestrze bez inicjałów państwa);

b)numer w unijnym rejestrze floty rybackiej, jak określono w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/218;

c)numer w rejestrze ICCAT.

2.Informacje, o których mowa w ust. 1, przedkłada się w formacie określonym w najnowszej wersji wytycznych ICCAT w sprawie przedstawiania danych i informacji.

3.Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi ICCAT do dnia 31 lipca każdego roku.

Sekcja 2
Monitorowanie i nadzór

Artykuł 18
System monitorowania statków

1.Unijne statki rybackie wymienione w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków i upoważnione do połowów włócznika śródziemnomorskiego, oraz statki państw trzecich o długości całkowitej ponad 12 metrów upoważnione do połowów włócznika śródziemnomorskiego w wodach Unii, muszą być wyposażone w prawidłowo działające urządzenie, pozwalające na ich automatyczne wykrywanie i identyfikację przez satelitarny system monitorowania statków (VMS), dzięki przesyłaniu danych o pozycji w regularnych odstępach czasu, zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2.Na potrzeby kontroli nie wolno przerywać przekazywania danych VMS przez statki łowcze upoważnione do aktywnych połowów włócznika śródziemnomorskiego, kiedy przebywają one w porcie.

3.Państwa członkowskie zapewniają, aby ośrodki monitorowania rybołówstwa przekazywały Komisji i wyznaczonemu przez nią organowi w czasie rzeczywistym, w formacie „https data feed”, wiadomości VMS otrzymane ze statków rybackich pływających pod ich banderą. Komisja przekazuje te wiadomości sekretariatowi ICCAT w formie elektronicznej.

4.Państwa członkowskie zapewniają, aby:

a)wiadomości VMS ze statków rybackich pływających pod ich banderą były przekazywane Komisji nie rzadziej niż co dwie godziny;

b)w przypadku awarii technicznej VMS wiadomości alternatywne ze statków rybackich pływających pod ich banderą otrzymane zgodnie z art. 25 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011 były przekazywane Komisji w ciągu 24 godzin od ich otrzymania przez ośrodki monitorowania rybołówstwa;

c)wiadomości przekazywane Komisji były kolejno numerowane (z zastosowaniem niepowtarzalnego identyfikatora) w celu uniknięcia powielania;

d)wiadomości przekazywane Komisji były zgodne z art. 24 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011.

5.Każde państwo członkowskie wprowadza niezbędne środki w celu zapewnienia, aby wszystkie wiadomości udostępniane statkom inspekcyjnym były traktowane w sposób poufny i ograniczały się do inspekcji działań prowadzonych na morzu.

Artykuł 19
Czarterowanie unijnych statków rybackich

Zabrania się czarterowania unijnych statków rybackich do celów połowów włócznika śródziemnomorskiego.

Artykuł 20
Krajowe programy obecności obserwatorów na taklowcach do połowów pelagicznych

1.Każde państwo członkowskie bandery posiadające kwotę połowową na włócznika śródziemnomorskiego realizuje krajowy program obecności obserwatorów na taklowcach do ukierunkowanych połowów pelagicznych włócznika śródziemnomorskiego zgodnie z przepisami niniejszego artykułu. Krajowy program obecności obserwatorów musi być zgodny z minimalnymi normami ustanowionymi w załączniku I.

2.Każde zainteresowane państwo członkowskie zapewnia obecność krajowych obserwatorów naukowych na co najmniej 20 % taklowców prowadzących ukierunkowane połowy pelagiczne włócznika śródziemnomorskiego. Procentowy stopień pokrycia będzie mierzony liczbą dni połowowych, zestawów lub rejsów.

3.Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 w przypadku statków o długości całkowitej poniżej 15 metrów, jeżeli występuje nadzwyczajne zagrożenie uniemożliwiające wysłanie obserwatora na statek, państwo członkowskie może zastosować alternatywną metodę monitorowania naukowego. Ta metoda alternatywna musi zapewnić pokrycie porównywalne z obecnością obserwatorów określoną w ust. 2 oraz równoważne zbieranie danych. Zainteresowane państwo członkowskie przekazuje Komisji bez zbędnej zwłoki szczegółowe informacje dotyczące metody alternatywnej.

4.Komisja natychmiast przekazuje szczegółowe informacje dotyczące metody alternatywnej, o której mowa w ust. 3, Stałemu Komitetowi ds. Badań Naukowych i Statystyki przy ICCAT w celu ich oceny. Metody alternatywne wymagają przed ich wdrożeniem zatwierdzenia przez Komisję ICCAT na dorocznym posiedzeniu ICCAT.

5.Państwa członkowskie wydają krajowym obserwatorom urzędowy dokument identyfikacyjny.

6.Obserwatorzy naukowi mają obowiązek realizacji zadań określonych w załączniku I, a ponadto państwa członkowskie nakładają na nich obowiązek oceny i przekazania następujących danych na temat włócznika śródziemnomorskiego:

a)poziom odrzutów niewymiarowych osobników;

b)typowy dla poszczególnych regionów rozmiar i wiek dojrzałości;

c)wykorzystanie siedliska w celu porównania dostępności włócznika dla różnych rodzajów połowów, w tym porównań między taklami tradycyjnymi i mezopelagicznymi;

d)skutki połowów przy użyciu takli mezopelagicznych pod względem składu połowów, szeregów wydajności połowowej (CPUE), przekroju wielkościowego połowów; oraz

e)miesięczne szacunki odsetka tarlaków i ryb uzupełniających stado w połowach.

7.Do dnia 30 czerwca każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji informacje zebrane w ramach krajowych programów obecności obserwatorów naukowych w poprzednim roku. Komisja przekazuje te informacje do sekretariatu ICCAT do dnia 31 lipca każdego roku.

Sekcja 3
Kontrola połowów

Artykuł 21
Rejestrowanie i raportowanie połowów

1.Kapitan każdego ze statków upoważnionych do połowów włócznika śródziemnomorskiego prowadzi dziennik połowowy zgodnie z wymaganiami ustanowionymi w załączniku II i przekazuje informacje z dziennika połowowego państwu członkowskiemu bandery.

2.Bez uszczerbku dla obowiązków państw członkowskich w zakresie raportowania określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1224/2009 państwa członkowskie przesyłają Komisji kwartalne raporty dotyczące wszystkich połowów włócznika dokonanych przez upoważnione statki pływające pod ich banderą. Te kwartalne raporty należy przesyłać nie później niż w terminie 15 dni po zakończeniu każdego kwartału (do dnia 15 kwietnia, 15 lipca i 15 października każdego roku oraz do dnia 15 stycznia kolejnego roku). Komisja przekazuje te informacje sekretariatowi ICCAT do dnia 30 kwietnia, 30 lipca i 30 października każdego roku oraz do dnia 30 stycznia kolejnego roku.

3.Oprócz informacji, o których mowa w ust. 1, do dnia 30 czerwca każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji następujące informacje dotyczące unijnych statków rybackich, które w poprzednim roku były upoważnione do prowadzenia ukierunkowanych połowów włócznika śródziemnomorskiego taklami pelagicznymi lub harpunami:

a)informacje dotyczące działalności połowowej, na podstawie próby lub dotyczące całej floty:

(i)    okres(-y) połowu oraz łączna roczna liczba dni połowowych przypadających na dany statek, w podziale na gatunki docelowe i obszary;

(ii)    obszary geograficzne, w podziale na prostokąty statystyczne ICCAT, na których statek prowadził działalność połowową, w podziale na gatunki docelowe i obszary;

(iii)    rodzaj statku, w podziale na gatunki docelowe i obszary;

(iv)    liczba haków użyta przez statek, w podziale na gatunki docelowe i obszary;

(v)    liczba takli użyta przez statek, w podziale na gatunki docelowe i obszary;

(vi)    łączna długość wszystkich takli użytych przez statek, w podziale na gatunki docelowe i obszary.

b)dane dotyczące połowów, w możliwie najmniejszym podziale czasowo-przestrzennym, w tym:

(i)    rozmiar oraz, jeżeli to możliwe, zróżnicowanie wiekowe połowów;

(ii)    połowy i skład połowów w podziale na statek;

(iii)    nakład połowowy (średnia liczba dni połowowych na statek, średnia liczba haków na statek, średnia liczba takli na statek, średnia łączna długość takli na statek).

4.Komisja przekazuje te informacje do sekretariatu ICCAT do dnia 31 lipca każdego roku.

5.Informacje, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, przedkłada się w formacie określonym w najnowszej wersji wytycznych ICCAT w sprawie przedstawiania danych i informacji.

Artykuł 22
Wyczerpanie kwoty i zamknięcie połowów

1.Nie naruszając przepisów art. 34 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, każde państwo członkowskie niezwłocznie informuje Komisję, gdy wykorzystanie kwoty przyznanej na dany rodzaj narzędzi osiągnie 80 %.

2.Jeśli łączne połowy włócznika śródziemnomorskiego osiągnęły 80 % kwoty krajowej, państwo członkowskie bandery co tydzień przekazuje Komisji dane dotyczące połowów.

Sekcja 4
Wyładunki i przeładunki

Artykuł 23
Wyznaczone porty

1.Połowy włócznika śródziemnomorskiego, w tym przyłowy, i włócznika śródziemnomorskiego złowionego w ramach połowów rekreacyjnych bez znaczka przymocowanego do każdej sztuki, o którym mowa w art. 30, wyładowuje się wyłącznie w wyznaczonych portach.

2.Każde państwo członkowskie wyznacza porty, w których dokonuje się wyładunków, o których mowa w ust. 1, i określa czas i miejsca, w których zezwala się na wyładunek i przeładunek, a także procedury inspekcji i nadzoru mające zastosowanie w tych portach.

3.Do dnia 15 lutego każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz wyznaczonych portów. Do dnia 1 marca każdego roku Komisja przekazuje te informacje do sekretariatu ICCAT.

Artykuł 24
Uprzednie powiadomienie

1.Do kapitanów unijnych statków rybackich o długości całkowitej wynoszącej co najmniej 12 metrów wymienionych w wykazie statków, o którym mowa w art. 16 niniejszego rozporządzenia, ma zastosowanie art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Właściwym organom państwa członkowskiego (w tym państwa członkowskiego bandery) lub CPC, z których portów lub urządzeń wyładunkowych zamierzają oni skorzystać, przesyła się uprzednie powiadomienie, o którym mowa w art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2.Kapitanowie unijnych statków rybackich o długości całkowitej poniżej 12 metrów, figurujących w wykazie statków, o którym mowa w art. 16, co najmniej na cztery godziny przed przewidywanym czasem przybycia do portu przekazują właściwym organom państwa członkowskiego (w tym państwa członkowskiego bandery) lub CPC, z którego portów lub urządzeń wyładunkowych zamierzają skorzystać, następujące informacje:

a)przewidywany czas przybycia do portu;

b)szacunkową ilość połowów włócznika śródziemnomorskiego zatrzymanych na burcie; oraz

c)informacje dotyczące obszaru geograficznego, z którego pochodzi połów.

3.Organy państwa członkowskiego portu prowadzą rejestr wszystkich uprzednich powiadomień dla bieżącego roku.

Artykuł 25
Przeładunki

1.Unijnym statkom rybackim, na których znajdują się osobniki włócznika śródziemnomorskiego, zabrania się przeładunku na morzu niezależnie od okoliczności.

2.Nie naruszając przepisów art. 51, 52, 54 i 57 rozporządzenia (UE) 2017/2107, statki rybackie dokonują przeładunku włócznika śródziemnomorskiego wyłącznie w wyznaczonych portach.

Sekcja 5
Inspekcje

Artykuł 26
Roczne plany inspekcji

1.Do dnia 31 stycznia każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji roczne plany inspekcji. Plany inspekcji są opracowywane zgodnie z:

a)celami, priorytetami i procedurami oraz wartościami odniesienia dla działań inspekcyjnych określonymi w decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2018/17 31 ; oraz

b)krajowym programem kontroli w odniesieniu do włócznika śródziemnomorskiego, ustanowionym na podstawie art. 46 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2.Komisja zestawia krajowe plany inspekcji oraz włącza je do unijnego planu inspekcji. Komisja przekazuje ten plan – wraz z rocznymi planami połowowymi, o których mowa w art. 9 – sekretariatowi ICCAT do zatwierdzenia przez ICCAT.

Artykuł 27
System wspólnej międzynarodowej inspekcji ICCAT

1.Wspólne międzynarodowe działania w zakresie inspekcji odbywają się zgodnie z systemem wspólnej międzynarodowej inspekcji ICCAT („system ICCAT”) określonym w załączniku III.

2.Państwa członkowskie, których statki rybackie są upoważnione do połowów włócznika śródziemnomorskiego, oddelegowują inspektorów i prowadzą inspekcje na morzu w ramach systemu ICCAT. Komisja lub wyznaczony przez nią organ mogą oddelegować inspektorów unijnych na potrzeby systemu ICCAT.

3.Jeśli w dowolnym momencie na obszarze objętym konwencją połowów włócznika śródziemnomorskiego dokonuje więcej niż 50 statków rybackich pływających pod banderą danego państwa członkowskiego, na cały czas przebywania tych statków na tym obszarze państwo to wysyła statek inspekcyjny do celów inspekcji i kontroli na morzu. Uznaje się, że obowiązek ten został wypełniony, jeżeli państwa członkowskie współpracują w zakresie wysłania statku inspekcyjnego lub gdy na obszarze Morza Śródziemnego przebywa unijny statek inspekcyjny.

4.Komisja lub wyznaczony przez nią organ koordynuje działania w zakresie nadzoru i inspekcji w imieniu Unii. We współpracy z zainteresowanym państwem członkowskim Komisja może sporządzać programy wspólnych inspekcji, aby umożliwić Unii wywiązanie się z zobowiązań podjętych w ramach systemu ICCAT. Państwa członkowskie, których statki rybackie prowadzą połowy włócznika śródziemnomorskiego, wprowadzają środki konieczne do ułatwienia realizacji tych programów, szczególnie w odniesieniu do wymaganych zasobów ludzkich i materialnych oraz w odniesieniu do okresów i obszarów geograficznych, w których te zasoby mają być wykorzystywane.

5.Do dnia 1 grudnia każdego roku państwa członkowskie podają Komisji nazwiska inspektorów i nazwy statków inspekcyjnych, które zamierzają oddelegować do systemu ICCAT na dany rok. Korzystając z tych informacji, Komisja we współpracy z państwami członkowskimi opracowuje roczny plan uczestnictwa Unii w systemie ICCAT, który następnie przesyła do sekretariatu ICCAT do dnia 1 stycznia każdego roku.

Artykuł 28
Inspekcje przeprowadzane w przypadkach naruszeń

1.Jeżeli statek pływający pod banderą państwa członkowskiego dopuścił się naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, państwo to podejmuje działania na mocy ust. 2 niniejszego artykułu.

2.Każde państwo członkowskie bandery zapewnia, aby w jego portach przeprowadzono pod jego nadzorem fizyczną inspekcję lub, w przypadku gdy statek rybacki pływający pod jego banderą nie przebywa w żadnym z jego portów, aby inspekcję przeprowadziła osoba wyznaczona przez to państwo.

ROZDZIAŁ 4
Połowy rekreacyjne

Artykuł 29
Środki zarządzania

1.Każde państwo członkowskie określa kwotę na połowy rekreacyjne włócznika w ramach swojej kwoty tego gatunku i informuje o tym Komisję, przekazując jej plan połowowy zgodnie z art. 9. Takie określenie zapewnia odliczenie wszystkich martwych ryb od kwoty danego państwa członkowskiego.

2.W ramach połowów rekreacyjnych zabrania się połowów, zatrzymywania na burcie, przeładunku i wyładunku więcej niż jednego włócznika na dany statek dziennie.

3.Państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki, aby w jak największym stopniu zapewnić uwalnianie żywych włóczników złowionych w ramach połowów rekreacyjnych.

4.Zabrania się sprzedaży i wszelkich innych form wprowadzania do obrotu włócznika śródziemnomorskiego złowionego w ramach połowów rekreacyjnych.

Artykuł 30
Środki kontroli

1. Do połowu włócznika śródziemnomorskiego w ramach połowów rekreacyjnych są upoważnione jedynie statki prowadzące połowy wędkami.

2.Informacje na temat upoważnionych statków do połowów rekreacyjnych, przesyłane do sekretariatu ICCAT zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. a), obejmują:

a)nazwę statku (w przypadku braku nazwy należy podać numer w rejestrze bez inicjałów państwa);

b)numer w unijnym rejestrze floty rybackiej, jak określono w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/218;

c)poprzednią nazwę statku, w stosownych przypadkach;

d)długość całkowitą statku;

e) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres właściciela lub właścicieli oraz operatora statku rybackiego.

3.Dane dotyczące połowów, w tym masa w relacji pełnej i długość ogonowa (LJFL) każdego włócznika śródziemnomorskiego złowionego, zatrzymanego na burcie i wyładowywanego w ramach połowów rekreacyjnych, są rejestrowane i raportowane zgodnie z art. 21.

4.Włócznik śródziemnomorski może być wyładowany wyłącznie w całości lub z usuniętymi skrzelami i wypatroszony oraz albo w wyznaczonym porcie zgodnie z art. 23, albo ze znaczkiem przymocowanym do każdej sztuki. Każdy znaczek zawiera niepowtarzalny i przypisany dla danego państwa numer i jest zabezpieczony przed manipulacją.

5.Państwa członkowskie ustanawiają program znakowania do celów niniejszego rozporządzenia i uwzględniają opis takiego programu w rocznych planach połowowych, o których mowa w art. 9 niniejszego rozporządzenia.

6.Państwa członkowskie zezwalają na stosowanie znaczków tylko wtedy, gdy łączne ilości połowu mieszczą się w ramach przyznanej im kwoty.

7.Co roku państwa członkowskie przekazują Komisji sprawozdanie roczne z wdrażania programu znakowania dwa miesiące i 15 dni przed dorocznym posiedzeniem ICCAT. Co roku Komisja zestawia informacje od państw członkowskich i przesyła je do sekretariatu ICCAT na dwa miesiące przed dorocznym posiedzeniem ICCAT.

TYTUŁ III
PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 31
Sprawozdanie roczne

1.Do dnia 15 września każdego roku państwa członkowskie przedkładają Komisji sprawozdanie roczne za poprzedni rok kalendarzowy, na temat wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia oraz – w stosownych przypadkach – wszelkie informacje dodatkowe.

2.Sprawozdanie roczne zawiera informacje dotyczące kroków podjętych w celu ograniczania przyłowów oraz zmniejszenia odrzutów niewymiarowych osobników włócznika śródziemnomorskiego, a także dotyczące wszelkich badań naukowych w tej dziedzinie.

3.Komisja zestawia informacje otrzymane zgodnie z ust. 1 i 2 i przesyła je do sekretariatu ICCAT do dnia 15 października każdego roku.

4.Komisja może przyjmować akty wykonawcze określające szczegółowe wymogi dotyczące formatu sprawozdania rocznego, o którym mowa w niniejszym artykule. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 36.

Artykuł 32
Przegląd

Do dnia 31 grudnia 2025 r. Komisja złoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z realizacji planu odbudowy populacji włócznika śródziemnomorskiego na podstawie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 33
Finansowanie

Do celów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 wieloletni plan odbudowy populacji włócznika śródziemnomorskiego uznaje się za wieloletni plan w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

Artykuł 34
Procedura wprowadzania zmian

1.W przypadku gdy będzie to konieczne do wdrożenia do prawa Unii zmian lub uzupełnień w obowiązujących zaleceniach ICCAT, które stają się wiążące dla Unii, i w zakresie, w jakim zmiany w prawie Unii nie będą wykraczały poza zalecenia ICCAT, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 35 aktów delegowanych w celu zmiany:

a)terminów przekazywania informacji określonych w art. 9 ust. 1 i 2, art. 10 ust. 3, art. 16 ust. 1 i 3, art. 17 ust. 1 i 3, art. 21 ust. 2 i 3, art. 22 ust. 2, art. 23 ust. 3, art. 26 ust. 1, art. 27 ust. 5 oraz art. 31 ust. 1 i 3;

b)terminów okresów zamkniętych przewidzianych w art. 10 ust. 1 i 2;

c)minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony określonego w art. 11 ust. 1;

d)poziomów tolerancji, o których mowa w art. 12 i 13;

e)danych technicznych narzędzi połowowych określonych w art. 14 ust. 1–4;

f)odsetka wyczerpania kwoty określonego w art. 22 ust. 1 i 2;

g)informacji na temat statków łowczych, o których mowa w art. 16 ust. 2, art. 17 ust. 1, art. 21 ust. 1, 2, 3 i 4 oraz art. 23 ust. 3; oraz

h)załączników I, II i III do niniejszego rozporządzenia.

2.Wszelkie zmiany przyjmowane zgodnie z ust. 1 ograniczają się ściśle do wdrożenia zmian lub uzupełnień odnośnych zaleceń ICCAT do prawa Unii.

Artykuł 35
Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 34, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 34, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4.Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.

5.Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 34 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 36
Procedura komitetowa

Komisję wspomaga Komitet ds. Rybołówstwa i Akwakultury ustanowiony na mocy art. 47 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 37
Zmiany w rozporządzeniu (UE) 2017/2107

W rozporządzeniu (UE) 2017/2107 uchyla się art. 20–26.

Artykuł 38
Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 1967/2006

W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1967/2006 pkt 6 ppkt 2 otrzymuje brzmienie:

–„2. 2 500 haków z jednego statku dla statków poławiających włócznika (Xiphias gladius), gdy gatunek ten stanowi co najmniej 70 % żywej wagi połowu po sortowaniu;”.

Artykuł 39

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

(1)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(2)    Decyzja Rady 98/392/WE z dnia 23 marca 1998 r. dotycząca zawarcia przez Wspólnotę Europejską Konwencji Narodów Zjednoczonych z dnia 10 grudnia 1982 r. o prawie morza i Porozumienia z dnia 28 lipca 1994 r. odnoszącego się do stosowania jego części XI (Dz.U. L 179 z 23.6.1998, s. 1).

(3)    Decyzja Rady 86/238/EWG z dnia 9 czerwca 1986 r. w sprawie przystąpienia Wspólnoty do Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego, zmienionej Protokołem załączonym do Aktu końcowego Konferencji Pełnomocników Państw – Stron Konwencji, podpisanego w Paryżu dnia 10 lipca 1984 r. (Dz.U. L 162 z 18.6.1986, s. 33).

(4)    Umawiające się strony ICCAT, niebędące umawiającymi się stronami współpracujące strony, podmioty lub podmioty rybołówcze

(5)    Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/191 z dnia 30 listopada 2017 r. zmieniające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/98 w sprawie wdrożenia międzynarodowych zobowiązań Unii, o których mowa w art. 15 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013, zgodnie z Międzynarodową konwencją o ochronie tuńczyka atlantyckiego oraz z Konwencją o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-zachodnim Atlantyku w odniesieniu do śródziemnomorskiego stada włócznika (Dz.U. L 36 z 9.2.2018, s. 13).

(6)    Rozporządzenie Rady (UE) 2017/127 z dnia 20 stycznia 2017 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2017 r. dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane w wodach Unii oraz dla unijnych statków rybackich w niektórych wodach nienależących do Unii (Dz.U. L 24 z 28.1.2017, s. 1).

(7)    Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1398 z dnia 25 lipca 2017 r. zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/127 w odniesieniu do niektórych uprawnień do połowów (Dz.U. L 199 z 29.7.2017, s. 2).

(8)    Dz.U. L 409 z 30.12.2006, s. 11, ostatnio zmienione rozporządzeniem (UE) 2015/2102 z dnia 28 października 2015 r. (Dz.U. L 308 z 25.11.2015, s. 1)

(9)    Dz.U. L 315 z 30.11.2017, s. 1.

(10)    Dz.U. L 199 z 29.7.2017, s. 2.

(11)    Rozporządzenie Rady (UE) 2018/120 z dnia 23 stycznia 2018 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2018 r. dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane w wodach Unii oraz dla unijnych statków rybackich w niektórych wodach nienależących do Unii a także zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/127 (Dz.U. L 27 z 31.1.2018, s. 1).

(12)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1627 z dnia 14 września 2016 r. w sprawie wieloletniego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 302/2009 (Dz.U. L 252 z 16.9.2016, s. 1).

(13)    Rozporządzenie Rady (UE) 2017/127 z dnia 20 stycznia 2017 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2017 r. dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane w wodach Unii oraz dla unijnych statków rybackich w niektórych wodach nienależących do Unii (Dz.U. L 24 z 28.1.2017, s. 1).

(14)    Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1398 z dnia 25 lipca 2017 r. zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/127 w odniesieniu do niektórych uprawnień do połowów (Dz.U. L 199 z 29.7.2017, s. 2).

(15)    Rozporządzenie Rady (UE) 2018/120 z dnia 23 stycznia 2018 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2018 r. dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane w wodach Unii oraz dla unijnych statków rybackich w niektórych wodach nienależących do Unii a także zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/127 (Dz.U. L 27 z 31.1.2018, s. 1).

(16)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(17)    Zalecenie ICCAT 16-05 przyjęte na dorocznym posiedzeniu ICCAT w 2016 r. zastępujące zalecenie [13-04] i ustanawiające wieloletni plan odbudowy populacji włócznika śródziemnomorskiego.

(18)    Rozporządzenie Rady (WE) nr 1239/98 z dnia 8 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 894/97 ustanawiające środki techniczne dla zachowania zasobów połowowych (Dz.U. L 171 z 17.6.1998, s. 1).

(19)    Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(20)    Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 404/2011 z dnia 8 kwietnia 2011 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 112 z 30.4.2011, s. 1).

(21)    Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

(22)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1627 z dnia 14 września 2016 r. w sprawie wieloletniego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 302/2009 (Dz.U. L 252 z 16.9.2016, s. 1).

(23)    Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa (Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1).

(24)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(25)    Rozporządzenie Rady (WE) nr 1967/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie środków zarządzania zrównoważoną eksploatacją zasobów rybołówstwa Morza Śródziemnego, zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2847/93 i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1626/94 (Dz.U. L 409 z 30.12.2006, s. 11).

(26)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2107 z dnia 15 listopada 2017 r. ustanawiające środki zarządzania, ochrony i kontroli obowiązujące na obszarze konwencji Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) oraz zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1936/2001, (WE) nr 1984/2003 i (WE) nr 520/2007 (Dz.U. L 315 z 30.11.2017, s. 1).

(27)    rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(28)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81)

(29)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2107 z dnia 15 listopada 2017 r. ustanawiające środki zarządzania, ochrony i kontroli obowiązujące na obszarze konwencji Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) oraz zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1936/2001, (WE) nr 1984/2003 i (WE) nr 520/2007 (Dz.U. L 315 z 30.11.2017, s. 1).

(30)    Dz.U. L 34 z 9.2.2017, s. 9.

(31)    Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/17 z dnia 5 stycznia 2018 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2014/156/UE ustanawiającą indywidualny program kontroli i inspekcji dla połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i Morzu Śródziemnym, włócznika w Morzu Śródziemnym oraz połowów sardynki i sardeli w północnym Adriatyku (Dz.U. L 4 z 9.1.2018, s. 20).

KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia24.4.2018

COM(2018) 229 final

ZAŁĄCZNIK

do wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wieloletniego planu odbudowy populacji włócznika śródziemnomorskiego oraz zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1967/2006 i (UE) 2017/2107

Minimalne normy ICCAT dla programów obecności obserwatorów naukowych na statkach rybackich

EMPTY

ZAŁĄCZNIK I

Minimalne normy ICCAT dla programów obecności obserwatorów naukowych na statkach rybackich

Przepisy ogólne

1. Niniejszy dokument zawiera minimalne normy dla programów obecności obserwatorów naukowych na statkach rybackich określone w zaleceniu ICCAT 16-14.

Kwalifikacje obserwatorów

2. Bez uszczerbku dla wszelkich szkoleń lub kwalifikacji technicznych zalecanych przez SCRS, CPC zapewniają, aby ich obserwatorzy posiadali co najmniej następujące kwalifikacje do wykonywania swoich zadań:

a) dostateczną wiedzę i doświadczenie umożliwiające rozpoznawanie gatunków ICCAT i narzędzi połowowych;

b) umiejętność obserwacji i dokładnego zapisu informacji zbieranych w ramach programu;

c) zdolność wykonywania zadań określonych w pkt 7 poniżej;

d) umiejętność pobierania próbek biologicznych; oraz

e) minimalne i odpowiednie przeszkolenie w zakresie bezpieczeństwa i przetrwania na morzu.

3. Ponadto w celu zagwarantowania integralności krajowego programu obecności obserwatorów CPC zapewnia, aby obserwatorzy:

a) nie byli członkami załogi statku, na którym prowadzą obserwację;

b) nie byli pracownikami właściciela lub właściciela rzeczywistego statku rybackiego, na którym prowadzą obserwację; oraz

c) nie czerpali korzyści finansowych ani innych z połowów poddanych obserwacji.

Obecność obserwatorów

4. Wszystkie CPC zapewniają, co następuje, w odniesieniu do swoich krajowych programów obecności obserwatorów:

a) obecność obserwatorów odpowiadającą co najmniej 5 % nakładu połowowego we wszystkich połowach przy użyciu takli pelagicznych oraz, zgodnie z definicją w glosariuszu ICCAT, z wykorzystaniem kliprów tuńczykowych, pułapek, sieci skrzelowych i włoków. Procentowy stopień pokrycia będzie mierzony:

(i) w przypadku połowów przy użyciu takli pelagicznych – w liczbie dni połowowych, zestawów lub rejsów;

(ii) w przypadku połowów z wykorzystaniem kliprów tuńczykowych i pułapek – w liczbie dni połowowych;

(iii) w przypadku połowów z wykorzystaniem sieci skrzelowych – w liczbie godzin lub dni połowowych; oraz

(iv) w przypadku połowów z wykorzystaniem włoków – w liczbie zaciągów lub dni połowowych;

b) niezależnie od przepisów lit. a), w przypadku statków o długości poniżej 15 m, jeżeli występuje nadzwyczajne zagrożenie uniemożliwiające wysłanie obserwatora na statek, CPC może zastosować alternatywną metodę monitorowania naukowego, która zapewni gromadzenie danych równoważnych określonym w niniejszym zaleceniu, w sposób, który zapewni porównywalne pokrycie. W każdym z tych przypadków CPC, które chcą skorzystać z metody alternatywnej, muszą przedstawić szczegółowe informacje dotyczące tej metody Stałemu Komitetowi ds. Badań Naukowych i Statystyki w celu oceny. SCRS będzie doradzać Komisji ICCAT w sprawie przydatności metody alternatywnej w wykonywaniu obowiązków w zakresie gromadzenia danych, określonych w niniejszym zaleceniu. Metody alternatywne stosowane na podstawie niniejszego przepisu wymagają przed ich wdrożeniem zatwierdzenia przez Komisję ICCAT na dorocznym posiedzeniu.

c) reprezentatywne czasowo-przestrzenne pokrycie działalności floty, aby zapewnić gromadzenie odpowiednich danych wymaganych zgodnie z niniejszym zaleceniem oraz zgodnie z wszelkimi dodatkowymi krajowymi wymogami CPC dotyczącymi programów obecności obserwatorów, z uwzględnieniem cech szczególnych flot i rybołówstwa;

d) gromadzenie danych dotyczących istotnych aspektów operacji połowowych, w tym połowu, jak określono w pkt 7.

5. CPC mogą zawierać porozumienia dwustronne, na mocy których krajowi obserwatorzy jednego CPC prowadzą obserwacje na statkach rybackich pływających pod banderą innego CPC, o ile wszystkie przepisy niniejszego zalecenia są spełnione.

6. CPC stara się zapewnić, aby obserwatorzy zmieniali statki pomiędzy okresami oddelegowania.

Zadania obserwatorów

7. CPC nakłada na obserwatorów między innymi następujące wymogi:

a) rejestracja i raportowanie działalności połowowej statku, na którym prowadzą obserwację, obejmujące co najmniej:

(i) zbiór danych, który obejmuje oszacowanie całkowitego połowu gatunków docelowych, odrzutów i przyłowu (w tym rekinów, żółwi morskich, ssaków morskich i ptaków morskich), oszacowanie lub pomiar – na ile to możliwe – składu wielkościowego, stan okazów (tj. zatrzymane, odrzucone martwe, uwolnione żywe) i próbki biologiczne do analizy cyklu życiowego (np. gonady, otolity, kręgosłupy, łuski);

(ii) zarejestrowane i zaraportowane informacje na temat wszystkich znalezionych znaczków;

(iii) informacje na temat operacji połowowych, w tym:

- długość i szerokość geograficzną miejsca połowu;

- informacje dotyczące nakładu połowowego (np. liczba zaciągów, liczba haków itd.);

- data każdej operacji połowowej, w tym, w stosownych przypadkach, godziny rozpoczęcia i wstrzymania działalności połowowej;

- informacje na temat wykorzystania przedmiotów powodujących koncentrację ryb, w tym FAD; oraz

- informacje na temat ogólnego stanu uwolnionych zwierząt związane ze wskaźnikiem przeżywalności (martwe lub żywe, ranne, itp.).

b) obserwacja i rejestracja przypadków, w których zastosowano środki ograniczania przyłowów, i innych istotnych informacji;

c) w miarę możliwości obserwacja i rejestracja warunków środowiskowych (np. stan morza, parametry klimatyczne i hydrologiczne itp.);

d) obserwacja i rejestracja przypadków zastosowania FAD, zgodnie z programem obecności obserwatorów ICCAT przyjętym w ramach wieloletniego programu ochrony tuńczyka tropikalnego i zarządzania nim; oraz

e) realizacja wszelkich innych zadań naukowych zgodnie z zaleceniem SCRS i uzgodnionych z Komisją ICCAT.

Obowiązki obserwatora

8. CPC zapewniają, aby obserwator:

a) nie ingerował w wyposażenie elektroniczne statku;

b) był zaznajomiony z procedurami awaryjnymi na statku, w tym z lokalizacją tratw ratunkowych, gaśnic i apteczek pierwszej pomocy;

c) porozumiewał się w razie potrzeby z kapitanem w istotnych kwestiach dotyczących obserwatorów i ich zadań;

d) nie utrudniał ani nie zakłócał działalności połowowej i sprawnego przebiegu działań statku;

e) uczestniczył w spotkaniach podsumowujących z odpowiednimi przedstawicielami instytutu naukowego lub krajowego organu odpowiedzialnego za realizację programu obecności obserwatorów.

Obowiązki kapitana

9. CPC zapewnia, aby kapitan statku, do którego obserwator został przydzielony:

a) umożliwiał odpowiedni dostęp do statku i jego operacji;

b) umożliwiał obserwatorowi skuteczne wykonywanie jego/jej obowiązków, w tym poprzez:

(i) zapewnienie odpowiedniego dostępu do narzędzi połowowych, dokumentacji (w tym elektronicznych i papierowych dzienników połowowych), połowów;

(ii) komunikowanie się w dowolnej chwili z odpowiednimi przedstawicielami instytutu naukowego lub krajowego organu;

(iii) zapewnienie odpowiedniego dostępu do elektronicznych i innych urządzeń istotnych dla działalności połowowej, w tym między innymi do:

- satelitarnych urządzeń nawigacyjnych,

- elektronicznych środków komunikacji;

(iv) zapewnienie, by nikt na statku poddanym obserwacji nie uszkadzał ani nie niszczył sprzętu ani dokumentacji należących do obserwatora; nie utrudniał ani nie zakłócał pracy obserwatora, ani nie działał w inny sposób, który mógłby bez uzasadnienia uniemożliwiać obserwatorowi wykonywanie jego obowiązków; nie zastraszał ani nie prześladował obserwatora lub w inny sposób mu szkodził; nie wręczał obserwatorowi łapówki ani nie próbował go przekupywać.

c) zapewnił obserwatorom zakwaterowanie, w tym miejsce do spania, wyżywienie i odpowiednie warunki sanitarne i medyczne, takie same, jakimi dysponują oficerowie;

d) zapewnił obserwatorowi odpowiednie miejsce na mostku lub w sterowni do pracy, jak również miejsce na pokładzie odpowiednie do wykonywania obowiązków obserwatora.

Obowiązki CPC

10. Każda CPC ma obowiązek:

a) nałożyć na swoje statki wymóg aby podczas połowów gatunków ICCAT był na nich obecny obserwator naukowy zgodnie z przepisami niniejszego zalecenia;

b) nadzorować bezpieczeństwo obserwatorów;

c) zachęcać, w miarę możliwości i w stosownych przypadkach, swój instytut naukowy lub krajowy organ do zawierania porozumień z instytutami naukowymi lub organami krajowymi z innych CPC w celu wymiany między obserwatorami raportów oraz danych pochodzących z obserwacji;

d) podawać w sprawozdaniu rocznym dla użytku Komisji ICCAT i SCRS szczegółowe informacje dotyczące wdrożenia niniejszego zalecenia, które obejmują:

(i) informacje na temat struktury i kształtu ich programów obecności obserwatorów naukowych, w tym między innymi:

- docelowy poziom obecności obserwatorów w podziale na łowiska i rodzaj stosowanych narzędzi połowowych, jak również to, w jaki sposób jest on mierzony;

- dane, które muszą zostać pobrane;

- stosowane protokoły gromadzenia i przetwarzania danych;

- informacje na temat sposobu wybierania statków na potrzeby osiągnięcia celu wyznaczonego przez CPC w zakresie docelowego poziomu obecności obserwatorów;

- wymogi w zakresie przeszkolenia obserwatorów; oraz

- wymogi w zakresie kwalifikacji obserwatorów.

(ii) liczbę statków poddanych obserwacji, osiągnięty poziom obecności obserwatorów w podziale na łowiska i rodzaj stosowanych narzędzi połowowych; oraz

(iii) szczegółowe informacje na temat sposobu obliczenia poziomu obecności obserwatorów.

e) po pierwszym przekazaniu informacji wymaganych na mocy pkt 10 lit. d) ppkt (i), raportować zmiany w strukturze i/lub kształcie swoich programów obecności obserwatorów w sprawozdaniach rocznych jedynie wtedy, gdy zmiany takie mają miejsce. Informacje wymagane zgodnie z pkt 10 lit. d) ppkt (ii) CPC przekazują Komisji ICCAT co roku;

f) każdego roku, za pomocą wskazanych formatów elektronicznych, które zostaną opracowane przez SCRS, przekazywać SCRS informacje zebrane w ramach krajowych programów obecności obserwatorów w celu wykorzystania przez Komisję ICCAT, w szczególności na potrzeby oceny stad i innych celów naukowych, zgodnie z procedurami dotyczącymi innych obowiązków sprawozdawczych oraz zgodnie z krajowymi wymogami poufności;

g) zapewniać stosowanie rzetelnych protokołów gromadzenia danych przez obserwatorów podczas wykonywania ich zadań, o których mowa w pkt 7, w tym, w razie konieczności i w stosownych przypadkach, wykorzystywanie fotografii.

Obowiązki Sekretarza Wykonawczego

11. Sekretarz Wykonawczy ułatwia SCRS i Komisji ICCAT dostęp do odpowiednich danych i informacji przedkładanych na podstawie niniejszego zalecenia.

Obowiązki SCRS

12. SCRS ma obowiązek:

a) opracować, w razie potrzeby i w stosownych przypadkach, instrukcje robocze dla obserwatora do dobrowolnego stosowania przez CPC w ich krajowych programach obecności obserwatorów, obejmujące wzory formularzy gromadzenia danych i standardowe procedury gromadzenia danych, z uwzględnieniem instrukcji dla obserwatorów i związanych z nimi materiałów, które mogły zostać już wcześniej opracowane przez inne podmioty, w tym CPC, organy regionalne i podregionalne oraz inne organizacje;

b) opracować wytyczne dla poszczególnych rodzajów połowów dotyczące elektronicznych systemów monitorowania;

c) przedstawiać Komisji ICCAT streszczenie danych naukowych i informacji zgromadzonych i zaraportowanych zgodnie z niniejszym zaleceniem, oraz wszelkie związane z nimi ustalenia;

d) przygotować zalecenia, o ile będzie to konieczne i stosowne, dotyczące sposobu poprawy skuteczności programów obecności obserwatorów naukowych w celu zaspokojenia potrzeb Komisji ICCAT w zakresie danych, w tym ewentualne zmiany do niniejszego zalecenia i/lub zmiany w odniesieniu do stosowania minimalnych norm i protokołów przez CPC.

Elektroniczne systemy monitorowania

13. Na statkach rybackich można zainstalować elektroniczne systemy monitorowania w celu uzupełnienia lub, w oczekiwaniu na opinię SCRS i decyzję Komisji ICCAT, w celu zastąpienia obserwatora na pokładzie, jeżeli SCRS stwierdziła, że są one skuteczne w danym rodzaju połowów.

14. CPC powinny wziąć pod uwagę wszelkie mające zastosowanie i zatwierdzone przez SCRS wytyczne dotyczące korzystania z elektronicznych systemów monitorowania.

15. Zachęca się CPC do przekazywania SCRS informacji na temat ich doświadczeń ze stosowania elektronicznych systemów monitorowania w trakcie połowów objętych regulacjami ICCAT celem uzupełnienia programów obecności obserwatorów. CPCS, które jeszcze nie wdrożyły takich systemów, zachęca się do zbadania możliwości ich wykorzystania i zgłaszania wniosków do SCRS.