—

uwzględniając art. 2 i art. 3 ust. 3 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) oraz art. 8 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

—

uwzględniając art. 23 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej,

—

uwzględniając deklarację pekińską i pekińską platformę działania, które przyjęto podczas Czwartej Światowej Konferencji w sprawie Kobiet w 1995 r., a w szczególności obszar „Kobiety i media”,

—

uwzględniając dokument końcowy z dnia 16 grudnia 2015 r. przyjęty na posiedzeniu wysokiego szczebla Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych poświęconym ogólnemu przeglądowi wdrażania wyników Światowego Szczytu Społeczeństwa Informacyjnego,

—

uwzględniając dokument Komisji pt. „Strategiczne zaangażowanie na rzecz równości płci na lata 2016–2019”,

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 6 maja 2015 r. pt. „Strategia jednolitego rynku cyfrowego dla Europy” (COM(2015)0192) oraz przegląd śródokresowy jej realizacji pt. „Połączony jednolity rynek cyfrowy dla wszystkich” (COM(2017)0228),

—

uwzględniając II filar strategii jednolitego rynku cyfrowego Komisji, mający na celu stworzenie odpowiednich warunków oraz równych szans i otoczenia dla rozwoju sieci cyfrowych i innowacyjnych usług, a także III filar, wspierający integracyjne społeczeństwo cyfrowe, w którym obywatele posiadają odpowiednie umiejętności, by korzystać z możliwości oferowanych przez internet i zwiększyć swoje szanse na znalezienie pracy,

—

uwzględniając strategiczne ramy europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia (ET 2020),

—

uwzględniając badanie Komisji pt. „ICT for work: Digital skills in the workplace” [ICT na potrzeby pracy – umiejętności cyfrowe w miejscu pracy] i komunikat Komisji z dnia 10 czerwca 2016 r. pt. „Nowy europejski program na rzecz umiejętności – wspólne działania na rzecz wzmocnienia kapitału ludzkiego, zwiększania szans na zatrudnienie i konkurencyjności” (COM(2016)0381),

—

uwzględniając analizę pt. „Empowering women on the Internet” [Wzmacnianie pozycji kobiet w internecie] opublikowaną przez Dyrekcję Generalną ds. Polityki Wewnętrznej w październiku 2015 r. (1),

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji z dnia 1 października 2013 r. pt. „Women active in the ICT sector” [Kobiety działające w sektorze ICT],

—

uwzględniając badanie Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE) z dnia 26 stycznia 2017 r. pt. „Gender and Digital Agenda” [Agenda cyfrowa a kwestia płci],

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 24 maja 2012 r. z zaleceniami dla Komisji w sprawie stosowania zasady równego wynagradzania pracowników płci męskiej i żeńskiej za taką samą pracę lub pracę o takiej samej wartości (2),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 marca 2013 r. w sprawie eliminowania stereotypów dotyczących płci w UE (3),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 września 2013 r. w sprawie agendy cyfrowej na rzecz wzrostu, mobilności i zatrudnienia: pora przyspieszyć (4), a w szczególności wielką koalicję na rzecz cyfrowych umiejętności i miejsc pracy,

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 8 października 2015 r. w sprawie stosowania dyrektywy 2006/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równości szans oraz równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia i pracy (5),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 28 kwietnia 2016 r. w sprawie równości płci i wzmocnienia pozycji kobiet w erze cyfrowej (6),

—

uwzględniając pytanie skierowane do Komisji w sprawie wzmocnienia pozycji kobiet i dziewcząt dzięki sektorowi cyfrowemu (O-000004/2018 – B8-0010/2018),

—

uwzględniając art. 128 ust. 5 i art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.

mając na uwadze, że transformacja cyfrowa zrewolucjonizowała i zasadniczo zmieniła sposób, w jaki ludzie docierają do informacji i je przekazują, w jaki komunikują się, utrzymują kontakty, studiują i pracują, dzięki stworzeniu nowych możliwości uczestnictwa w dyskusjach publicznych i politycznych, w szkoleniach oraz w rynku pracy, otwarciu nowych perspektyw dla samostanowienia o swoim życiu oraz ogromnemu potencjałowi gospodarczemu w Unii Europejskiej i poza nią; mając na uwadze, że cyfryzacja ma wpływ nie tylko na rynek, ale i na całe społeczeństwo;

B.

mając na uwadze, że społeczeństwo informacyjne, bazujące na technologiach informacyjno-komunikacyjnych (ICT), niesie ze sobą ogromne możliwości, jeśli chodzi o tworzenie i podział dobrobytu oraz wiedzy;

C.

mając na uwadze, że na całym świecie kobiety jako grupa demograficzna rzadziej korzystają z internetu niż mężczyźni; mając na uwadze, że 68 % mężczyzn i 62 % kobiet regularnie używa komputera i internetu; mając na uwadze, że 54 % mężczyzn, w porównaniu z 48 % kobiet, korzysta z internetu na urządzeniach mobilnych; mając na uwadze, że 33 % mężczyzn i tylko 18 % kobiet samodzielnie instaluje oprogramowanie na urządzeniach; mając na uwadze, że 41 % mężczyzn korzysta z radia i telewizji w internecie, w porównaniu z 35 % kobiet; mając na uwadze, że 47 % mężczyzn korzysta z elektronicznych usług bankowych, w porównaniu z 35 % kobiet; mając na uwadze, że 22 % mężczyzn i tylko 17 % kobiet sprzedaje towary w internecie; mając na uwadze, że 20 % mężczyzn kupuje towary w internecie, w porównaniu z 13 % kobiet;

D.

mając na uwadze, że cyfrowe modele komunikacji przyczyniły się do stworzenia warunków sprzyjających szerzeniu się mowy nienawiści i gróźb pod adresem kobiet, bowiem 18 % kobiet w Europie od momentu wejścia w okres dojrzewania doświadczyło różnych form nękania w internecie; mając na uwadze, że wzrosła liczba gróźb wobec kobiet, w tym gróźb śmierci; mając na uwadze, że świadomość społeczna na temat form cyberprzemocy jest nadal niewystarczająca; mając na uwadze, że w ramach prawnych nie uwzględniono jeszcze w pełni różnych form przemocy w internecie;

E.

mając na uwadze, że tylko 2 % wszystkich kobiet na rynku pracy jest zatrudnione na stanowiskach technicznych i naukowych, natomiast wśród mężczyzn odsetek ten wynosi 5 %; mając na uwadze, że zaledwie 9 % programistów w Europie to kobiety, że jedynie 19 % menedżerów wysokiego szczebla w sektorze ICT i sektorze łączności jest płci żeńskiej (w porównaniu z 45 % w innych sektorach usługowych) oraz że wśród przedsiębiorców działających w tych sektorach jest tylko 19 % kobiet (w porównaniu z 54 % w innych sektorach usługowych);

F.

mając na uwadze, że istnieją znaczne różnice pod względem płci w dostępie do możliwości zawodowych i edukacyjnych, jeśli chodzi o technologie informacyjno-komunikacyjne i umiejętności komputerowe;

G.

mając na uwadze, że seksizm i stereotypy płciowe stanowią poważną przeszkodę dla równości płci i jeszcze bardziej pogłębiają różnice w traktowaniu kobiet i mężczyzn w sektorze cyfrowym, utrudniając kobietom pełny rozwój ich zdolności jako użytkowniczek, innowatorek i twórczyń;

H.

mając na uwadze, że coraz więcej stanowisk, nie tylko w sektorze ICT, wymaga pewnego stopnia umiejętności cyfrowych i informatycznych, a tendencja ta będzie zapewne wzrastać w przyszłości, kiedy to w większości zawodów i wolnych miejsc pracy potrzebny będzie szerszy zakres kompetencji cyfrowych;

I.

mając na uwadze, że doskonalenie umiejętności cyfrowych i informatycznych daje wyjątkową szansę na poprawę równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, gdyż zwiększa dostęp do edukacji i szkoleń oraz ułatwia integrację na rynku pracy, nie tylko w przypadku kobiet i dziewcząt, ale i osób o specjalnych potrzebach, takich jak osoby niepełnosprawne, a także mieszkańców obszarów wiejskich i obszarów oddalonych, które są daleko od ośrodków miejskich; mając na uwadze, że transformacja cyfrowa miejsca pracy może nieść ze sobą pewne wyzwania, którym trzeba stawić czoła; mając na uwadze, że wzrost liczby kobiet w jednym z najlepiej płatnych sektorów, jakim jest ICT, mógłby przyczynić się do wzmocnienia ich pozycji finansowej i niezależności, prowadząc do ogólnego zmniejszenia różnic w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn oraz zwiększenia niezależności finansowej kobiet; mając na uwadze, że zaledwie około 16 % z prawie 8 mln osób pracujących w sektorze ICT w Europie to kobiety;

J.

mając na uwadze, że cyfryzacja oferuje nowe możliwości w zakresie przedsiębiorczości kobiet, w tym przedsiębiorczości cyfrowej na niewielką skalę, w wielu przypadkach niewymagającej dużego kapitału założycielskiego, jak również przedsiębiorstw prowadzonych w ramach gospodarki społecznej, które zwiększają włączenie społeczne; mając na uwadze, że trzeba wspierać przedsiębiorczość cyfrową kobiet, gdyż jest to jeden z najbardziej dynamicznych się i najlepiej prosperujących sektorów gospodarki, który oferuje liczne możliwości innowacji i rozwoju, natomiast kobiety stanowią jedynie 19 % przedsiębiorców w tej branży;

K.

mając na uwadze, że wzrost liczby kobiet w sektorze ICT ożywiłby rynek, na którym przewiduje się niedobór pracowników, podczas gdy równy udział kobiet w tym rynku doprowadziłby do zysków w unijnym PKB w wysokości ok. 9 mld EUR rocznie; mając na uwadze, że na wydziałach informatyki i komunikacji wciąż jest zdecydowanie za mało kobiet, gdyż stanowią one jedynie około 20 % absolwentów w tej dziedzinie, a tylko 3 % wszystkich absolwentek skończyło studia na wydziale informatyki czy komunikacji; mając na uwadze znaczne trudności, jakie kobiety napotykają, by dostać się do sektora ICT i w nim się utrzymać; mając na uwadze, że zdominowane przez mężczyzn środowisko pracy, gdzie jedynie 30 % pracowników stanowią kobiety, sprawia, że wiele kobiet porzuca sektor ICT w kilka lat po ukończeniu studiów; mając na uwadze, że udział kobiet w cyfrowym rynku pracy maleje wraz z wiekiem; mając na uwadze, że absolwentki informatyki i komunikacji poniżej 30 roku życia stanowią 20 % zatrudnionych w sektorze ICT, natomiast kobiety w wieku od 31 do 45 lat – 15,4 %, a powyżej 45 roku życia – 9 %;

L.

mając na uwadze, że zgodnie z badaniem zatytułowanym „Kobiety aktywne zawodowo w sektorze ICT” („Women active in the ICT sector”) Europa będzie musiała zmierzyć się z niedoborem 900 tys. pracowników w sektorze ICT do 2020 r.; mając na uwadze, że sektor ICT rozwija się w szybkim tempie, a co roku powstaje 120 tys. nowych miejsc pracy;

M.

mając na uwadze, że sektor ICT cechuje niezwykle wysoki stopnień segregacji, zarówno pionowej, jak i poziomej, oraz przepaść między kwalifikacjami kobiet uzyskanymi w ramach kształcenia a ich pozycją w sektorze ICT; mając na uwadze, że mniej niż 20 % przedsiębiorców w sektorze ICT to kobiety; mając na uwadze, że większość (54 %) kobiet zatrudnionych w sektorze ICT zajmuje gorzej płatne stanowiska wymagające niższego poziomu kwalifikacji oraz że tylko niewielka ich część (8 %) zajmuje stanowiska inżynierów oprogramowania wymagające wysokiego poziomu kwalifikacji; mając na uwadze, że kobiety są także niedostatecznie reprezentowane w procesie podejmowania decyzji w sektorze ICT, w którym jedynie 19,2 % pracowników ma za kierownika kobietę, podczas gdy w innych sektorach wartość ta wynosi 45,2 %;

N.

mając na uwadze, że kobiety, które ukończyły 55 lat, są szczególnie zagrożone bezrobociem i brakiem aktywności na rynku pracy, przy czym średnia stopa zatrudnienia kobiet w wieku 55–64 lat w UE wynosiła jedynie 49 % w 2016 r. porównaniu z 62 % w przypadku mężczyzn; mając na uwadze, że niski poziom znajomości technologii informacyjno-komunikacyjnych i umiejętności cyfrowych potęguje to zagrożenie; mając na uwadze, że zwiększanie umiejętności cyfrowych kobiet po 55 roku życia i inwestowanie w te umiejętności poprawiłoby szanse kobiet na zatrudnienie oraz oferowałoby pewien poziom ochrony przed wykluczeniem z rynku pracy;

O.

mając na uwadze, że według danych Eurostatu za 2014 r. kształcenie na poziomie wyższym kontynuuje więcej kobiet (42,3 %) niż mężczyzn (33,6 %), przy czym kobiety są liczniej reprezentowane w dziedzinach humanistycznych niż naukowych; mając na uwadze, że jedynie 9,6 % kobiet w szkolnictwie wyższym studiuje na kierunkach związanych z ICT, natomiast odsetek mężczyzn studiujących na takich kierunkach wynosi 30,6 %; mając na uwadze, że kobiety nadal są w niedostatecznym stopniu reprezentowane w takich inicjatywach, jak unijny Tydzień Kodowania, ICT na rzecz lepszej edukacji, Startup Europe Leaders Club i wielka koalicja na rzecz miejsc pracy w sektorze cyfrowym, które zmierzają do dalszego promowania e-edukacji i e-umiejętności;

P.

mając na uwadze, że niewielki udział kobiet i dziewcząt w kształceniu w dziedzinie ICT, a następnie w odnośnych zawodach jest wynikiem złożonej zależności między stereotypowym przedstawianiem płci, które zaczyna się na wczesnym etapie życia, a edukacją, oraz że utrzymuje się to następnie w trakcie kariery zawodowej;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.