(2)

Państwom członkowskim jest coraz trudniej chronić swoje krajowe bazy podatkowe przed erozją, gdyż struktury planowania podatkowego stały się szczególnie wyrafinowane i często wykorzystują zwiększoną mobilność zarówno kapitału, jak i osób w obrębie rynku wewnętrznego. Struktury te bazują zazwyczaj na uzgodnieniach, które obejmują różne jurysdykcje i powodują przenoszenie dochodów podlegających opodatkowaniu do korzystniejszych systemów podatkowych lub zmniejszanie całkowitego poziomu zobowiązań podatnika. W rezultacie państwa członkowskie często doświadczają znacznego obniżenia dochodów podatkowych, co utrudnia im stosowanie polityki podatkowej sprzyjającej wzrostowi. Dlatego zasadnicze znaczenie ma to, aby organy podatkowe państw członkowskich uzyskiwały pełne i istotne informacje dotyczące uzgodnień z zakresu potencjalnie agresywnego planowania podatkowego . Takie informacje umożliwiłyby tym organom szybką reakcję na szkodliwe praktyki podatkowe i eliminację luk prawnych poprzez wprowadzenie przepisów krajowych lub przeprowadzenie odpowiednich ocen ryzyka i kontroli podatkowych.

(2)

Państwom członkowskim jest coraz trudniej chronić swoje krajowe bazy podatkowe przed erozją, gdyż agresywne i złożone struktury planowania podatkowego stały się szczególnie wyrafinowane i często wykorzystują zwiększoną mobilność zarówno kapitału, jak i osób w obrębie rynku wewnętrznego. Struktury te bazują zazwyczaj na uzgodnieniach, które obejmują różne jurysdykcje i powodują przenoszenie podlegających opodatkowaniu dochodów przedsiębiorstw i osób indywidualnych do korzystniejszych systemów podatkowych lub systemów ograniczających incydencję podatkową w stosunku do podatnika. W rezultacie państwa członkowskie często doświadczają znacznego obniżenia dochodów podatkowych . Rośnie ponadto rozpiętość stawek podatku od osób prawnych w państwach członkowskich i między państwami członkowskimi, dlatego istotne jest, aby nie naruszać zasady równości podatkowej. Utrudnia to państwom członkowskim stosowanie polityki podatkowej sprzyjającej wzrostowi. Dlatego zasadnicze znaczenie ma to, aby organy podatkowe państw członkowskich uzyskiwały pełne i istotne informacje dotyczące uzgodnień ułatwiających unikanie opodatkowania i uchylanie się od opodatkowania . Takie informacje umożliwiłyby tym organom szybką reakcję na szkodliwe praktyki podatkowe i eliminację luk prawnych poprzez wprowadzenie przepisów krajowych lub przeprowadzenie odpowiednich ocen ryzyka i kontroli podatkowych. Brak reakcji ze strony organów podatkowych na temat raportowanych rozwiązań nie powinien jednak być interpretowany jako domniemane zezwolenie. Formaty raportowania powinny być zwięzłe i przyjazne dla użytkownika, tak aby ilość informacji potencjalnie generowanych na mocy niniejszej dyrektywy nie utrudniała sensownego działania w kwestii raportowanych rozwiązań.

(3)

Mając na uwadze, że większość uzgodnień z zakresu potencjalnie agresywnego planowania podatkowego obejmuje więcej niż jedną jurysdykcję, ujawnianie informacji dotyczących tych uzgodnień przynosiłoby dodatkowe pozytywne skutki w przypadku wymiany informacji również między państwami członkowskimi. Automatyczna wymiana informacji między organami podatkowymi ma kluczowe znaczenie zwłaszcza dla zapewnienia tym organom niezbędnych informacji umożliwiających podjęcie działań w przypadku stwierdzenia agresywnych praktyk podatkowych.

(3)

Mając na uwadze, że większość uzgodnień z zakresu potencjalnie agresywnego planowania podatkowego obejmuje więcej niż jedną jurysdykcję, ujawnianie informacji dotyczących tych uzgodnień przynosiłoby dodatkowe pozytywne skutki w przypadku wymiany informacji również między państwami członkowskimi. Automatyczna wymiana informacji między organami podatkowymi i zapewnienie koordynacji między jednostkami analityki finansowej zajmującymi się przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu mają kluczowe znaczenie zwłaszcza dla zapewnienia tym organom niezbędnych informacji umożliwiających podjęcie działań w przypadku stwierdzenia agresywnych praktyk podatkowych. Należy jednak zachęcić państwa członkowskie do ustanowienia podobnych wymogów dotyczących ujawniania uzgodnień istniejących wyłącznie w ich jurysdykcji.

(4)

Mając na uwadze, że przejrzyste ramy dla rozwijania działalności gospodarczej mogłyby przyczynić się do zahamowania zjawiska unikania opodatkowania i uchylania się od opodatkowania na rynku wewnętrznym, Komisja została wezwana do podjęcia inicjatyw w sprawie obowiązkowego ujawniania uzgodnień z zakresu potencjalnie agresywnego planowania podatkowego zgodnie z działaniem 12 w ramach inicjatywy OECD dotyczącej erozji bazy podatkowej i przerzucania zysków (BEPS). W tym kontekście Parlament Europejski wezwał do zastosowania surowszych środków wobec pośredników, którzy pomagają w uzgodnieniach mogących prowadzić do unikania opodatkowania i uchylania się od opodatkowania.

(4)

Mając na uwadze, że przejrzyste ramy dla rozwijania działalności gospodarczej mogłyby przyczynić się do zahamowania zjawiska unikania opodatkowania i uchylania się od opodatkowania na rynku wewnętrznym, Komisja została wezwana do podjęcia inicjatyw w sprawie obowiązkowego ujawniania uzgodnień z zakresu potencjalnie agresywnego planowania podatkowego zgodnie z działaniem 12 w ramach inicjatywy OECD dotyczącej erozji bazy podatkowej i przerzucania zysków (BEPS). W tym kontekście Parlament Europejski ukazał kluczową rolę pośredników w doradzaniu w kwestii rozwiązań podatkowych, w ich tworzeniu i w zarządzaniu nimi oraz wezwał do zastosowania surowszych środków wobec pośredników, którzy pomagają w uzgodnieniach mogących prowadzić do unikania opodatkowania i uchylania się od opodatkowania.

(5)

Należy wspomnieć, że niektórzy pośrednicy finansowi i inni dostawcy usług doradztwa podatkowego wydawali się aktywnie pomagać swoim klientom w ukrywaniu pieniędzy w rajach podatkowych. Ponadto, chociaż wspólny standard do wymiany informacji wprowadzony dyrektywą Rady 2014/107/UE (27) stanowi znaczący krok naprzód w tworzeniu przejrzystych ram podatkowych w Unii, przynajmniej w zakresie informacji finansowych, nadal istnieją możliwości poprawy.

(5)

Należy wspomnieć, że niektórzy pośrednicy finansowi i inni dostawcy usług doradztwa podatkowego oraz biegli rewidenci aktywnie pomagali swoim klientom w ukrywaniu pieniędzy w rajach podatkowych. Ponadto, chociaż wspólny standard do wymiany informacji wprowadzony dyrektywą Rady 2014/107/UE (27) stanowi znaczący krok naprzód w tworzeniu przejrzystych ram podatkowych w Unii, przynajmniej w zakresie informacji finansowych, nadal istnieją możliwości poprawy. Ponadto należy odpowiednio zwiększyć zdolność państw członkowskich do przetwarzania pokaźnych ilości otrzymywanych informacji finansowych oraz – w razie potrzeby – pomnożyć finansowe, kadrowe i informatyczne zasoby organów podatkowych i utrzymywać je na odpowiednim poziomie.

(6)

Ujawnianie uzgodnień z zakresu potencjalnie agresywnego planowania podatkowego o wymiarze transgranicznym może skutecznie wesprzeć wysiłki na rzecz stworzenia sprawiedliwych warunków opodatkowania na rynku wewnętrznym. W tym kontekście zobowiązanie pośredników do informowania organów podatkowych o określonych uzgodnieniach transgranicznych, które mogłyby potencjalnie zostać wykorzystane do celów unikania opodatkowania, stanowiłoby krok w dobrym kierunku. Aby zapewnić bardziej kompleksowe podejście, na drugim etapie – po ujawnieniu informacji – należałoby zadbać o to, aby organy podatkowe dzieliły się uzyskanymi informacjami ze swoimi odpowiednikami w innych państwach członkowskich. Takie ustalenia powinny również zwiększyć skuteczność wspólnego standardu do wymiany informacji. Ponadto zasadnicze znaczenie ma przyznanie Komisji dostępu do wystarczającej ilości informacji, aby mogła monitorować prawidłowe działanie niniejszej dyrektywy. Dostęp Komisji do informacji nie zwalnia państw członkowskich z obowiązku zgłaszania Komisji każdego przypadku pomocy państwa.

(6)

Ujawnianie uzgodnień z zakresu potencjalnie agresywnego planowania podatkowego o wymiarze transgranicznym może skutecznie wesprzeć wysiłki na rzecz stworzenia sprawiedliwych warunków opodatkowania na rynku wewnętrznym. W tym kontekście zobowiązanie pośredników , biegłych rewidentów oraz, w stosownych przypadkach, podatników do informowania organów podatkowych o określonych uzgodnieniach transgranicznych, które mogłyby potencjalnie zostać wykorzystane do celów unikania opodatkowania, stanowiłoby konieczny krok w dobrym kierunku. Aby zapewnić bardziej kompleksowe podejście, na drugim etapie – po ujawnieniu informacji – należałoby zadbać o to, aby organy podatkowe automatycznie dzieliły się uzyskanymi informacjami ze swoimi odpowiednikami w innych państwach członkowskich. Takie ustalenia powinny również zwiększyć skuteczność wspólnego standardu do wymiany informacji. Ponadto zasadnicze znaczenie ma przyznanie Komisji dostępu do istotnych informacji, aby mogła monitorować prawidłowe działanie niniejszej dyrektywy i wypełniać swoje zadania związane z polityką konkurencji . Dostęp Komisji do informacji nie zwalnia państw członkowskich z obowiązku zgłaszania Komisji każdego przypadku pomocy państwa. Ponadto w celu zwiększenia pewności prawa z myślą o pośrednikach i podatnikach Komisja powinna opublikować wykaz raportowanych transgranicznych uzgodnień podatkowych, które mogłyby potencjalnie zostać wykorzystane do celów unikania opodatkowania, bez odniesień do pośrednika lub podatnika.

(7)

Uznaje się, że osiągnięcie zamierzonego odstraszającego efektu ujawniania informacji na temat transgranicznych uzgodnień z zakresu potencjalnie agresywnego planowania podatkowego byłoby bardziej prawdopodobne, gdyby odpowiednie informacje docierały do organów podatkowych na wczesnym etapie, czyli zanim ujawnione uzgodnienia zostaną wprowadzone w życie. W przypadkach przeniesienia obowiązku ujawniania informacji na podatników wskazane byłoby wyznaczenie nieco dłuższego terminu na wypełnienie obowiązku ujawniania transgranicznych uzgodnień z zakresu potencjalnie agresywnego planowania podatkowego , ponieważ podatnicy mogą nie być świadomi charakteru tych uzgodnień od samego początku . W celu ułatwienia zadania organom państw członkowskich kolejne automatyczne wymiany informacji dotyczących tych uzgodnień mogłyby odbywać się co kwartał.

(7)

Uznaje się, że osiągnięcie zamierzonego odstraszającego efektu ujawniania informacji na temat transgranicznych uzgodnień z zakresu potencjalnie agresywnego planowania podatkowego byłoby bardziej prawdopodobne, gdyby odpowiednie informacje docierały do organów podatkowych na wczesnym etapie, czyli zanim ujawnione uzgodnienia zostaną wprowadzone w życie. Ponadto należy przewidzieć nałożenie odpowiednich sankcji w  celu zapobiegania tym uzgodnieniom i ich zwalczania. W przypadkach przeniesienia obowiązku ujawniania informacji na podatników wskazane byłoby wyznaczenie nieco dłuższego terminu na wypełnienie obowiązku ujawniania transgranicznych uzgodnień z zakresu potencjalnie agresywnego planowania podatkowego. W celu ułatwienia zadania organom państw członkowskich kolejne automatyczne wymiany informacji dotyczących tych uzgodnień mogłyby odbywać się co kwartał.

(9a)

Stale rosnąca rola i coraz większe znaczenie praw własności intelektualnej w modelach biznesowych i strukturach podatkowych wielkich korporacji jeszcze bardziej uwypukla pilny charakter wymiany informacji dotyczących uzgodnień służących uniknięciu opodatkowania, wziąwszy pod uwagę liczne przystępne możliwości, jakie oferuje stosowanie praw własności intelektualnej do celów sztucznego przenoszenia zysków.

(9b)

Brak kompleksowej, upublicznionej sprawozdawczości w podziale na kraje obejmującej istotne dane finansowe największych przedsiębiorstw wielonarodowych przyczynił się do niskiej wiarygodności zagregowanych danych dotyczących struktur offshore, na co wskazuje fakt, że wiele z niedawno nagłośnionych struktur służących uniknięciu opodatkowania jest niewidocznych w aktualnych bazach danych rachunków finansowych przedsiębiorstw. Te luki w statystykach utrudniają próby, jakie podejmują organy podatkowe na rzecz przeprowadzenia ocen ryzyka dotyczących jurysdykcji wysokiego ryzyka, oraz ukazują potrzebę szerszej wymiany informacji na temat struktur planowania podatkowego.

(10)

Uwzględniając fakt, że podstawowym celem takich przepisów powinno być zapewnienie należytego funkcjonowania rynku wewnętrznego, zasadnicze znaczenie miałoby uregulowanie tych kwestii na poziomie unijnym tylko w takim zakresie, w jakim jest to konieczne do osiągnięcia zamierzonych celów. Dlatego konieczne byłoby ograniczenie wszelkich wspólnych przepisów dotyczących ujawniania informacji do sytuacji transgranicznych, czyli takich, które dotyczą więcej niż jednego państwa członkowskiego albo państwa członkowskiego i państwa trzeciego. W takich okolicznościach, z uwagi na potencjalny wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego, można uzasadnić potrzebę wprowadzenia wspólnego zbioru przepisów zamiast pozostawienia tej kwestii w gestii państw członkowskich.

(10)

Uwzględniając fakt, że podstawowym celem takich przepisów powinno być zapewnienie należytego funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz ograniczenie uchylania się od opodatkowania i unikania opodatkowania , zasadnicze znaczenie miałoby uregulowanie tych kwestii na poziomie unijnym tylko w takim zakresie, w jakim jest to konieczne do osiągnięcia zamierzonych celów. Dlatego konieczne byłoby ograniczenie wszelkich wspólnych przepisów dotyczących ujawniania informacji do sytuacji transgranicznych, czyli takich, które dotyczą więcej niż jednego państwa członkowskiego albo państwa członkowskiego i państwa trzeciego. W takich okolicznościach, z uwagi na potencjalny wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego, uzasadniona jest potrzeba wprowadzenia wspólnego zbioru przepisów zamiast pozostawienia tej kwestii w gestii państw członkowskich. Jeżeli państwo członkowskie wdraża dalsze środki krajowe o podobnym charakterze dotyczące raportowania, w stosownym przypadku powinno podzielić się zebranymi dodatkowymi informacjami z innymi państwami członkowskimi.

(11a)

Z uwagi na fakt, że nie wszystkie państwa członkowskie są skłonne do określania i wprowadzania skutecznych kar, a także w celu zapewnienia spójnego wdrażania niniejszej dyrektywy w poszczególnych państwach członkowskich wymiana informacji między organami podatkowymi na temat nakładania kar oraz sytuacji, w których państwo członkowskie odstąpiło od nałożenia kary, powinna również być automatyczna.

(13)

Aby zwiększyć skuteczność niniejszej dyrektywy, państwa członkowskie powinny ustanowić sankcje za naruszenie przepisów krajowych wdrażających niniejszą dyrektywę i zapewnić, by sankcje te były stosowane w praktyce oraz były proporcjonalne i miały efekt odstraszający.

(13)

Aby zwiększyć skuteczność niniejszej dyrektywy, państwa członkowskie powinny ustanowić sankcje za naruszenie przepisów krajowych wdrażających niniejszą dyrektywę i zapewnić, by sankcje te , w tym kary finansowe, były niezwłocznie stosowane w praktyce oraz były skuteczne, proporcjonalne i miały efekt odstraszający. Państwa członkowskie powinny przekazać Komisji oraz upublicznić wykaz pośredników i podatników, na których nałożono kary na mocy niniejszej dyrektywy, łącznie z nazwami lub imionami i nazwiskami, obywatelstwami i miejscami siedziby lub zamieszkania.

(14)

W celu uzupełnienia lub zmiany niektórych, innych niż istotne, elementów niniejszej dyrektywy należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do aktualizacji cech rozpoznawczych w celu uwzględnienia w wykazie tych cech uzgodnień z zakresu potencjalnie agresywnego planowania podatkowego lub szeregu takich uzgodnień na podstawie zaktualizowanych informacji dotyczących takich uzgodnień lub szeregu uzgodnień, które zostały pozyskane dzięki obowiązkowi ich ujawniania .

(14)

W celu uzupełnienia lub zmiany niektórych, innych niż istotne, elementów niniejszej dyrektywy należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do aktualizacji cech rozpoznawczych . Co dwa lata Komisja powinna publikować projekt aktualizacji wykazu cech, które definiują agresywne planowanie podatkowe, w celu uwzględnienia wszelkich nowych lub zmienionych uzgodnień służących uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania zidentyfikowanych od czasu opublikowania poprzedniej aktualizacji i wprowadzić je w życie cztery miesiące po upublicznieniu projektu aktualizacji .

(15a)

W celu zapewnienia jednolitego stosowania i interpretacji cech rozpoznawczych Komisja powinna regularnie monitorować działania organów podatkowych zgodnie z niniejszą dyrektywą.

(18)

Cel niniejszej dyrektywy, a mianowicie poprawa funkcjonowania rynku wewnętrznego poprzez zniechęcenie do korzystania z transgranicznych uzgodnień z zakresu agresywnego planowania podatkowego nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie działające indywidualnie w sposób nieskoordynowany, natomiast możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, ponieważ Unia podejmuje działania przeciwko systemom, które są opracowywane w celu potencjalnego wykorzystania nieskuteczności rynku wynikających z interakcji między różnymi krajowymi przepisami podatkowymi, i w związku z tym może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co konieczne do osiągnięcia tego celu , zwłaszcza mając na uwadze, że jej zakres jest ograniczony do uzgodnień o wymiarze transgranicznym obejmujących albo więcej niż jedno państwo członkowskie, albo państwo członkowskie i państwo trzecie.

(18)

Cel niniejszej dyrektywy, a mianowicie znaczące ograniczenie katastrofalnych skutków unikania opodatkowania i uchylania się od opodatkowania na rachunkach publicznych oraz poprawa funkcjonowania rynku wewnętrznego poprzez zniechęcenie do korzystania z transgranicznych uzgodnień z zakresu agresywnego planowania podatkowego nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie działające indywidualnie w sposób nieskoordynowany, natomiast możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, ponieważ Unia podejmuje działania przeciwko systemom, które są opracowywane w celu potencjalnego wykorzystania nieskuteczności rynku wynikających z interakcji między różnymi krajowymi przepisami podatkowymi, i w związku z tym może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co konieczne do osiągnięcia tych celów , zwłaszcza mając na uwadze, że jej zakres jest ograniczony do uzgodnień o wymiarze transgranicznym obejmujących albo więcej niż jedno państwo członkowskie, albo państwo członkowskie i państwo trzecie.

c)

co najmniej jedna strona uzgodnienia lub szeregu uzgodnień prowadzi działalność gospodarczą w innej jurysdykcji za pośrednictwem stałego zakładu zlokalizowanego w tej jurysdykcji, a uzgodnienie lub szereg uzgodnień stanowią część lub całość działalności gospodarczej tego stałego zakładu;

c)

co najmniej jedna strona uzgodnienia lub szeregu uzgodnień prowadzi działalność gospodarczą w innej jurysdykcji za pośrednictwem stałego zakładu lub spółki zagranicznej kontrolowanej w dowolny sposób, zlokalizowanych w tej jurysdykcji, a uzgodnienie lub szereg uzgodnień stanowią część lub całość działalności gospodarczej tego stałego zakładu;

d)

co najmniej jedna strona uzgodnienia lub szeregu uzgodnień prowadzi działalność gospodarczą w innej jurysdykcji za pośrednictwem stałego zakładu, który nie jest zlokalizowany w tej jurysdykcji , a uzgodnienie lub szereg uzgodnień stanowią część lub całość działalności gospodarczej tego stałego zakładu ;

d)

co najmniej jedna strona uzgodnienia lub szeregu uzgodnień prowadzi działalność gospodarczą w innej jurysdykcji , przy czym nie podlega w tej jurysdykcji opodatkowaniu ;

20.

„cecha rozpoznawcza” oznacza typową właściwość lub typowy element uzgodnienia lub szeregu uzgodnień, które wymieniono w załączniku IV;

20.

„cecha rozpoznawcza” oznacza uzgodnienie lub szereg uzgodnień, które wymieniono w załączniku IV;

ca)

„podatnik” oznacza beneficjenta rzeczywistego innego podatnika w rozumieniu dyrektywy (UE) 2015/849.

a)

określenie pośredników i podatników, w tym ich nazwę lub imię i nazwisko, rezydencję podatkową i numer identyfikacyjny podatnika (NIP), oraz, w stosownych przypadkach, osób będących przedsiębiorstwami powiązanymi z pośrednikiem lub podatnikiem;

a)

określenie pośredników lub – w stosownych przypadkach – biegłych rewidentów i podatników, w tym ich nazwę lub imię i nazwisko, obywatelstwo, rezydencję podatkową i numer identyfikacyjny podatnika (NIP), oraz, w stosownych przypadkach, osób będących przedsiębiorstwami powiązanymi z pośrednikiem lub podatnikiem;

c)

streszczenie raportowanego uzgodnienia transgranicznego lub szeregu uzgodnień transgranicznych, w tym wskazanie nazwy, pod jaką to uzgodnienie funkcjonuje, jeżeli taka istnieje, oraz opis stosownej działalności gospodarczej lub uzgodnień sformułowany w sposób abstrakcyjny i nieprowadzący do ujawnienia tajemnicy handlowej , przemysłowej lub zawodowej lub procesu produkcyjnego , lub do ujawnienia informacji, które byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym;

c)

streszczenie raportowanego uzgodnienia transgranicznego lub szeregu uzgodnień transgranicznych, w tym wskazanie nazwy, pod jaką to uzgodnienie funkcjonuje, jeżeli taka istnieje, oraz opis stosownej działalności gospodarczej lub uzgodnień sformułowany w sposób abstrakcyjny i nieprowadzący do ujawnienia tajemnicy związanej z własnością intelektualną , tajemnicy przemysłowej lub zawodowej, lub do ujawnienia informacji, które byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym;

d)

datę , w której ma się rozpocząć lub rozpoczęło się wdrażanie raportowanego uzgodnienia transgranicznego lub pierwszego działania w ramach szeregu takich uzgodnień;

d)

datę rozpoczęcia wdrażania raportowanego uzgodnienia transgranicznego lub pierwszego działania w ramach szeregu takich uzgodnień;

e)

w stosownych przypadkach – informacje dotyczące krajowych przepisów podatkowych , których stosowanie skutkuje powstaniem korzyści podatkowej ;

e)

w stosownych przypadkach – informacje dotyczące krajowych przepisów podatkowych będących podstawą raportowanych uzgodnień lub szeregu raportowanych uzgodnień ;

h)

określenie wszelkich osób w ewentualnych innych państwach członkowskich, na które może mieć wpływ raportowane uzgodnienie transgraniczne lub szereg takich uzgodnień, ze wskazaniem państwa członkowskiego, z którym powiązany jest każdy taki pośrednik lub podatnik.

h)

określenie wszelkich osób w ewentualnych innych państwach członkowskich, na które może mieć wpływ raportowane uzgodnienie transgraniczne lub szereg takich uzgodnień, ze wskazaniem państwa członkowskiego, z którym powiązany jest każdy taki pośrednik , biegły rewident lub podatnik.

5a.

5b.