EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52017IR5781
Opinion of the European Committee of the Regions — European Maritime and Fisheries Fund (EMFF) beyond 2020: an investment in European coastal communities
Opinia Europejskiego Komitetu Regionów – Europejski Fundusz Morski i Rybacki (EFMR) po roku 2020 – Inwestowanie w europejskie społeczności nadbrzeżne
Opinia Europejskiego Komitetu Regionów – Europejski Fundusz Morski i Rybacki (EFMR) po roku 2020 – Inwestowanie w europejskie społeczności nadbrzeżne
COR 2017/05781
Dz.U. C 361 z 5.10.2018, p. 9–14
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
5.10.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 361/9 |
Opinia Europejskiego Komitetu Regionów – Europejski Fundusz Morski i Rybacki (EFMR) po roku 2020 – Inwestowanie w europejskie społeczności nadbrzeżne
(2018/C 361/03)
|
ZALECENIA POLITYCZNE
EUROPEJSKI KOMITET REGIONÓW
1. |
Przyjmuje z zadowoleniem debatę dotyczącą zasadniczego funduszu umożliwiającego wspieranie obszarów nadbrzeżnych Europy pod względem społecznym, środowiskowym i gospodarczym oraz rozwój sektora morskiego i rybackiego i niebieskiej gospodarki związanej z obszarami nadbrzeżnymi i morskimi, w szczególności z obszarami wiejskimi. |
2. |
Z uznaniem odnotowuje, że debatę nad przyszłością EFMR rozpoczęto w kluczowym momencie dla morskiego wymiaru Europy, która mierzy się z istotnymi wyzwaniami, takimi jak ponowne określenie wieloletnich ram finansowych (WRF) oraz brexit. Ponadto docenia możliwość skorygowania wykrytych ograniczeń w funkcjonowaniu obecnego funduszu, choć należy to zrobić na bardzo wczesnym etapie – zasadniczo po otwarciu debaty. |
3. |
Zwraca uwagę na znaczenie europejskiego sektora morskiego i rybackiego, który obejmuje ponad 85 tys. jednostek pływających, zapewnia zatrudnienie ponad 340 tys. osób w całym łańcuchu dostaw i przetwarza ponad 6 mln ton ryb i owoców morza pochodzących z działalności połowowej i hodowlanej. Podkreśla społeczno-gospodarczy wpływ tego sektora na wiele regionów nadbrzeżnych, które w znacznej mierze są od niego zależne i są z nim w poszanowania godny sposób związane pod względem kulturowym i etnograficznym. |
4. |
Podkreśla wpływ wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) oraz zintegrowanej polityki morskiej na określenie przyszłości tego sektora w Europie, jako że ukierunkowują one cele na środowiskowe, społeczne i gospodarcze zrównoważenie działalności. |
5. |
Uznaje istotną rolę poprzednich programów finansowych w sprawnym przekształceniu sektora, w którym dokonano znacznych i godnych uznania wysiłków adaptacyjnych, a także w zdobyciu przez przemysł przetwórczy wiodącej pozycji i konkurencyjności na poziomie światowym. |
6. |
Przestrzega przed problemami związanymi ze stosowaniem WPRyb, takimi jak zmniejszenie odrzutów lub zakres maksymalnego podtrzymywalnego połowu (MSY), a także przed problemami wynikającymi z brexitu i nowych wyzwań stawianych każdego dnia przez rynek i ogólnoświatową produkcję białka pochodzenia morskiego. Trzeba zaopatrywać nasze rynki w zdrowe i bezpieczne produkty żywnościowe oraz zapobiegać przywozowi niepodlegającej odpowiednim kontrolom produkcji zewnętrznej. |
7. |
Przypomina o społecznym wkładzie rybołówstwa w całej Unii Europejskiej, w szczególności w dwóch dziedzinach: żywności i klimatu. Rybołówstwo przyczynia się do samowystarczalności żywnościowej Unii Europejskiej, gwarantując obywatelom, a zarazem konsumentom, produkt o wysokiej jakości sanitarnej, który zapewnia poszanowanie zasad należytego zarządzania rybołówstwem i akwakulturą. Komitet przypomina o centralnym znaczeniu aspektu żywnościowego w kompetencjach Unii, zgodnie z ich definicją w TFUE, oraz o uzależnieniu rynku wspólnotowego od przywozu produktów morskich. Komitet podkreśla, że żywność stanowi drugi cel zrównoważonego rozwoju ONZ, z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie „Żywność z oceanów” i wzywa do kierowania się jego zaleceniami. Dzięki inwestycjom na pokładach i w portach rybołówstwo przyczynia się do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych i ograniczenia wykorzystania energii ze źródeł kopalnych. |
Sektor wykazujący potencjał i dynamikę zasługujący na wsparcie w obliczu ciągłych zmian
8. |
Uważa, że należy zapewnić niezbędne środki budżetowe w celu wspierania zmian wynikających z WPRyb oraz sprostania wyzwaniom stojącym przed sektorem morskim i rybackim. |
9. |
Apeluje do Komisji Europejskiej, aby w kontekście nowych wieloletnich ram finansowych (WRF) przedstawiła wniosek dotyczący EFMR na tyle kompletny, by zrealizować założenia i osiągnąć cele wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), a zarazem umożliwić dokonywanie inwestycji w społeczności nadbrzeżne w trakcie przemian i uwzględnić zewnętrzny wymiar działalności połowowej. |
10. |
Apeluje, aby skoncentrować cele EFMR na działalności morskiej i rybackiej oraz zrównoważonej akwakulturze morskiej i słodkowodnej i jej znaczeniu, oraz – jak już wielokrotnie wskazano – by nie nadawać priorytetowego charakteru zastępowaniu jej innymi formami działalności, ponieważ wszystkie rodzaje działalności w sektorze morskim można ze sobą pogodzić. Uznaje, że działalność połowowa może zachować tradycyjny charakter i wzmocnić go w przyszłości, co wymaga zwiększenia atrakcyjności zawodów rybackich. W szczególności apeluje o to, by EFMR był poświęcony sektorowi rybołówstwa i zrównoważonej akwakulturze morskiej i słodkowodnej, a także by dążyć do osiągnięcia celów wspólnej polityki rybołówstwa, w szczególności do wspierania łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, stwarzając zachęty dla młodych pokoleń i przyczyniając się do zwiększenia atrakcyjności zawodów rybackich oraz wzmocnienia społeczności przybrzeżnych Unii. W związku z tym opowiada się za takim kształtem EFMR, aby wspierał nowe formy i rozwój tej gałęzi gospodarki oraz aby te formy wsparcia były możliwe do pogodzenia z zasadami dotyczącymi pomocy państwa. |
11. |
Ponownie podkreśla poparcie zainteresowanych stron dla wniosku dotyczącego utworzenia europejskiego instrumentu finansowego w dziedzinie morza i ochrony środowiska, aby zapewnić wsparcie dla nowych i istniejących rodzajów działalności w postaci pożyczek i gwarancji bankowych. Wyraża zadowolenie z włączenia rybołówstwa do priorytetów drugiej generacji planu Junckera i ma nadzieję, że to podejście będzie kontynuowane po roku 2020. |
12. |
Apeluje, aby w ramach EFMR po roku 2020 uwzględniono i wzmocniono terytorialny wymiar polityki oraz zapewniono wsparcie europejskich społeczności nadbrzeżnych w trakcie ewentualnych przemian na rzecz dywersyfikacji tradycyjnych gałęzi przemysłu morskiego poprzez wspieranie inwestycji w komplementarną działalność, jak np. restauracje rybne serwujące lokalne produkty, a także usługi w zakresie ochrony środowiska, kultury i kształcenia w sektorze rybołówstwa. |
13. |
Podkreśla potrzebę utrzymania i zwiększenia środków na rzecz rozwoju lokalnego, jako że strategie rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność okazują się skuteczne w małych społecznościach, przez zapewnienie wsparcia finansowego na rzecz wzmocnienia pozycji społeczności lokalnych i dywersyfikacji gospodarczej wykraczającej poza sektor rybołówstwa. |
Obecny EFMR – istotne, lecz późno wdrożone wsparcie o rozbieżnych celach
14. |
Uznaje znaczenie obecnego EFMR i wyraża aprobatę wobec jego struktury i specjalizacji w dwóch zasadniczych, niekolidujących ze sobą obszarach wynikających z WPRyb i zintegrowanej polityki morskiej. |
15. |
Wzywa do przyjęcia szczególnych środków i rozwiązań w zakresie zarządzania dla regionów najbardziej oddalonych w ramach nowych programów UE w celu wspierania zrównoważonego rozwoju rybołówstwa oraz innych sektorów niebieskiej gospodarki w tych regionach, w oparciu o art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Działania te powinny być prowadzone w ramach odrębnego instrumentu obejmującego system rekompensat z tytułu dodatkowych kosztów związanych z produktami rybołówstwa i akwakultury w regionach najbardziej oddalonych, które są obecnie regulowane w ramach EFMR. |
16. |
Ubolewa nad późnym wdrożeniem funduszu oraz istotnymi opóźnieniami w udostępnieniu i wykorzystaniu środków. Uważa, że te opóźnienia są wynikiem zwłoki w przyjęciu funduszu, powolnego procesu zatwierdzania programów operacyjnych oraz zawiłej i niejasnej definicji aspektów podlegających finansowaniu. |
17. |
Wzywa do poprawy procesu realizacji i wykorzystania środków finansowych z EFMR w celu nadrobienia powstałych opóźnień. Zachęca do zwiększenia wysiłków na rzecz udostępnienia pomocy finansowej w celu zapewnienia postępu i podniesienia niskiego wskaźnika ogólnej realizacji funduszu, który w listopadzie 2017 r. określono na poziomie 2,7 %. |
18. |
Wskazuje na potrzebę zapewnienia w przyszłości większej spójności między programami i strukturami powodującymi rozbieżności harmonogramu między celami i funduszami związanymi z WPRyb. Problem zasadza się w konieczności określenia jasnej strategii zastosowania funduszy, zanim ustalone zostaną wyzwania wynikające z takich celów jak MSY lub zmniejszenie odrzutów. |
19. |
Wyraża aprobatę wobec ukierunkowania istotnego wysiłku finansowego na strategie rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność oraz wobec zasadności i stosowności przeznaczenia środków na działania na rzecz zrównoważenia środowiskowego i zwiększenia konkurencyjności naszej struktury morskiej i rybackiej. |
Znaczenie nowego funduszu o specjalnym charakterze horyzontalnym
20. |
Wskazuje, że w ramach procesu kształtowania budżetu Europa nie powinna dopuścić do zaniedbania „małych” obszarów polityki, takich jak WPRyb. Podkreśla, że EFMR ma istotne znaczenie dla społeczności nadbrzeżnych, jako że pomaga im w dywersyfikacji gospodarki, wspiera rybaków w procesie przechodzenia na zrównoważone rybołówstwo i finansuje projekty zapewniające nowe miejsca pracy i przyczyniające się do poprawy jakości życia na wybrzeżach Europy. |
21. |
Przyłącza się do powszechnego apelu, aby nowy EFMR osiągnął minimalny próg 1 % WRF po roku 2020 (1), co można zapewnić poprzez zsumowanie obecnych 0,53 % przyznanych na rybołówstwo i akwakulturę ze zwiększoną o 0,47 % dotacją na zintegrowaną politykę morską. Jest zdania, że decyzja Zjednoczonego Królestwa o opuszczeniu UE nie powinna być wykorzystywana jako pretekst do obcięcia przyszłego finansowania EFMR z uwagi na istotne wyzwania wynikające z tego procesu w odniesieniu do ochrony środowiska oraz działalności połowowej i handlowej. |
22. |
Podkreśla konieczność określenia nowych celów przyczyniających się do rentowności i wzmocnienia działalności morskiej i rybackiej. Należy podkreślić znaczenie promowania i osiągnięcia odpowiedniej wymiany pokoleniowej, a w tym celu należy priorytetowo potraktować wsparcie budżetowe na szkolenia oraz na dostęp do działalności poprzez zakup lub zastępowanie statków, jako że nie powoduje to zwiększenia nakładów połowowych. |
23. |
Wzywa do tego, by w przyszłym EFMR nadano zdecydowany priorytet poprawie warunków bezpieczeństwa i życia marynarzy, co będzie stanowiło wkład funduszu w realizację 20 zasad europejskiego filaru praw socjalnych. |
24. |
Ponawia powszechny apel o wspieranie odnowy floty rybackiej i o zachęcanie do tego, aby uniknąć szkód wynikających z jej starzenia, jako że średni wiek statków rybackich w UE wynosi 22,6 roku. Należy wspierać odnowę statków, unikając przy tym zwiększenia nakładów połowowych i skupiając się na poprawie bezpieczeństwa (np. bezpieczeństwa przeciwpożarowego) oraz warunków pracy i życia na pokładach statków. |
25. |
Fundusz EFMR powinien wspierać sektory rybołówstwa i akwakultury w dążeniu do celów klimatycznych UE dzięki upowszechnianiu innowacyjnych inwestycji (w zakresie napędu, aerodynamiki itp.). Komitet zwraca uwagę na restrykcyjne warunki określone w obecnym rozporządzeniu w sprawie EFMR, które drastycznie ograniczają wpływ tego funduszu na łagodzenie skutków zmiany klimatu. EFMR po 2020 r. musi odgrywać kluczową rolę w obniżaniu bilansu energetycznego tego sektora. |
26. |
Wskazuje na konieczność utrzymania i zwiększenia o co najmniej 10 % nakładów finansowych na gromadzenie i systematyzację danych, jak również na badania stosowane i zaangażowanie sektora w ich prowadzenie, przy jednoczesnym wspieraniu kontaktu między rybakami i naukowcami. |
27. |
Łączy te nakłady z usprawnieniem przyjmowania najwłaściwszych środków ochrony zasobów morskich i dostosowywania nakładów połowowych. W każdym przypadku wskazuje na konieczność utrzymania wsparcia środków kompensacji floty ze względu na społeczno-gospodarcze szkody wynikające z przyjęcia środków ochrony środowiska, takich jak okresy zamknięte dla połowów, tymczasowe przerwy w prowadzeniu działalności i inne działania ograniczające działalność połowową. |
28. |
Opowiada się za zapewnieniem ciągłości środków przyczyniających się do usprawnienia organizacji sektora i poprawy jego spójności wewnętrznej, stymulujących współzarządzanie w sektorze i uwydatniających jego znaczenie dla odpowiedniego określania i przestrzegania przepisów (2). |
29. |
Apeluje o zwiększenie zasobów przeznaczonych na komitety doradcze i ich zadania, by pogłębić regionalizację WPRyb, a zarazem przewidzieć w ramach reformy WPRyb pełne zaangażowanie regionów będących przedmiotem działania komitetów. |
30. |
Wzywa do utrzymania wsparcia dla sektora przetwórstwa i handlu, aby zwiększyć ich konkurencyjność i osiągnąć jednolite warunki prowadzenia działalności dla wszystkich podmiotów. UE powinna unikać niespójności z innymi politykami, takimi jak polityka rynkowa czy polityka podatkowo-celna. |
31. |
Opowiada się za stymulowaniem dywersyfikacji i uzupełnianiem przybrzeżnej działalności gospodarczej poprzez uwydatnienie strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność, zwłaszcza na obszarach nadbrzeżnych innych niż miejskie, na których te strategie w ogromnym stopniu przyczyniają się do zatrzymania ludności. Z tego względu należy wzmocnić wielofunduszowy charakter rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność. |
32. |
Sugeruje, aby EFMR wspierał inicjatywy i działania związane z praktykami morskimi i rybackimi oraz te, na które takie praktyki mają bezpośredni wpływ. W tym celu zaleca stworzenie europejskiego instrumentu finansowego (3), zapewniającego kapitał wysokiego ryzyka i gwarancje bankowe dla pożyczek pod warunkiem że dokonywane inwestycje przyczynią się do zrównoważenia środowiskowego działalności morskiej i rybackiej, połowu skorupiaków, akwakultury morskiej i słodkowodnej oraz łańcucha wartości przemysłu morskiego. |
33. |
Wzywa do przygotowania białej księgi pt. „Morze w sercu Europy”, która zawierałaby plan działania dotyczący morza w każdym obszarze polityki Unii Europejskiej. |
Możliwość współpracy i łączenie synergii z innymi funduszami
34. |
Podkreśla możliwość łączenia synergii i włączenia potencjału innych funduszy sektorowych w celu promowania postępu społeczno-gospodarczego na obszarach nadbrzeżnych, co niekoniecznie musi oznaczać ponowne określenie struktury tych funduszy, jako że konfiguracja i cele każdego z nich zapewniają uniknięcie nakładania się zakresów. Ponawia swoje żądanie, aby projekty międzyregionalne, krajowe i ponadnarodowe, które są spójne z ramami strategicznymi inicjatywy i S3, mogły być finansowane poprzez łączenie funduszy regionalnych, krajowych i europejskich na uproszczonych warunkach i kwalifikować się do dodatkowej pomocy wspólnotowej bez konieczności ponownego przechodzenia przez procedurę zaproszenia do składania projektów. |
35. |
Podkreśla, że w okresie po 2020 r. należy wzmocnić zintegrowane i wielofunduszowe podejście obecnych europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, które obejmują EFMR, dzięki usunięciu obecnych rozbieżności regulacyjnych ograniczających możliwość wspólnego wykorzystania tych funduszy na poziomie lokalnym, w tym poprzez rozwój lokalny kierowany przez społeczność. |
36. |
Uważa, że synergie te powinny się koncentrować na stosowaniu EFRROW do projektów realizowanych na obszarach nadbrzeżnych innych niż miejskie w drodze strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność, w tym poprzez analizę możliwości odniesienia tych funduszy do wszystkich rodzajów akwakultury, ze szczególnym uwzględnieniem akwakultury słodkowodnej prowadzonej w śródlądowych państwach członkowskich, tak jak przy różnych okazjach wyraźnie postulowały te państwa i regiony. |
37. |
Opowiada się za zastosowaniem EFRR do takiej infrastruktury związanej z działalnością morską i rybacką, zwłaszcza portów, której wykonanie przyczynia się do rozwoju regionalnego na obszarach peryferyjnych i najbardziej oddalonych. Sugeruje, że niektóre operacje związane z przetwórstwem mogą być realizowane w ramach środków wsparcia MŚP przewidzianych w ramach EFRR. |
38. |
Apeluje o zwiększenie skali szkoleń, w szczególności w kontekście wymiany pokoleniowej, poprzez wykorzystanie pomocy finansowej związanej z Europejskim Funduszem Społecznym (EFS). |
39. |
Uważa, że niebieska gospodarka, zgodnie z zaleceniami zawartymi w opinii KR-u w sprawie niebieskiego wzrostu (4), oferuje wciąż niewykorzystany potencjał tworzenia dodatkowych miejsc pracy i wzrostu gospodarczego na skalę europejską poprzez inteligentne inwestycje w przedsiębiorstwa, które są innowacyjne i ukierunkowane na przyszłość. Sugeruje ograniczenie pokrywania się zakresów EFMR i programu „Horyzont 2020” w dziedzinie rybołówstwa, akwakultury i badań morskich. |
Nowy Fundusz – uproszczony, sprawny, dostosowany i określony przez WPRyb
40. |
Zdecydowanie wzywa do znacznego uproszczenia stosowania EFMR poprzez wyznaczenie ogólnego zarysu funduszu na szczeblu UE i dostosowanie go do poszczególnych basenów i regionów, aby dopasować jego stosowanie do określonego terytorium i nie zwiększać złożoności regulacyjnej na każdym etapie działań podejmowanych przez właściwe władze i organy administracyjne. Jest zdania, że tego rodzaju uproszczenie powinno obejmować ograniczoną liczbę prostych warunków oraz formularzy wymaganych do uzyskania finansowania i podkreśla, że proces składania wniosków powinien być łatwy do przejścia bez wyspecjalizowanej pomocy i doradztwa innych osób. |
41. |
Popiera postulat utworzenia funduszu dostosowanego do okoliczności WPRyb i sektora. Przypomina, że cele i założenia WPRyb powinny określić EFMR jako fundusz pełniący rolę szczególnego programu finansowego, a nie odwrotnie. Podkreśla konieczność dostosowania dostępności środków do przewidywanych działań i unikania opóźnień w dostarczaniu środków beneficjentom, aby zapobiec powstawaniu napięć w ich sytuacji finansowej. |
42. |
Podkreśla znaczenie jasnego określenia elementów wymagających wsparcia w celu sprawnego i prawidłowego stosowania funduszu. Należy określić w sposób ogólny kryteria kwalifikacji i doprecyzować elementy wymagające wsparcia w ramach danego basenu i regionu. W szczególności zwraca się do Komisji Europejskiej o opracowanie definicji łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, przy uwzględnieniu nowych kryteriów oraz realiów i różnorodności floty UE. |
43. |
Uważa, że ze względu na niewielki rozmiar średniego przedsiębiorstwa rybackiego bezpośrednie wsparcie publiczne w formie dotacji stanowi najlepsze rozwiązanie. Podkreśla, że jest to model gwarantujący kontrolę nad przeznaczeniem i zastosowaniem środków, umożliwia bezpośredni efekt dźwigni dla gospodarki, stymuluje podejmowanie inicjatyw, przyczynia się do budowania zaufania i zapewnia uzyskiwanie finansowania, służąc jako zabezpieczenie środków na dokonywanie inwestycji. |
44. |
Jest zdania, że wraz z małymi i średnimi przedsiębiorstwami należy w większym stopniu rozwijać współpracę i synergię oraz utworzyć więcej ośrodków mających za zadanie stymulować badania i innowacje, w których można by było wypróbowywać innowacje w skali pilotażowej. |
45. |
Wznawia debatę nad stosownością zapewnienia przynajmniej częściowo otwartego dostępu do bezpośredniego wsparcia finansowego dla przedsiębiorstw o wysokim poziomie zatrudnienia lub osiągających wysokie obroty. Uważa, że ich zdolność do wspierania działalności badawczej, rozwojowej i innowacyjnej, poprawy norm pracy i tworzenia wartości dodanej na wiejskich obszarach przybrzeżnych może być niewykorzystywana z powodu braku pomocy. |
46. |
Zwraca uwagę na znaczenie dostępności wsparcia dla wszystkich sektorów działalności morskiej i rybackiej w zależności od ich celów i charakterystyki. Uważa, że wsparcie w ramach funduszu powinno docierać do całego terytorium nadbrzeżnego, w tym do dużych ośrodków miejskich prowadzących uznaną działalność morską i rybacką i związanych z tym rodzajem działalności, które powinny móc korzystać z pomocy w ramach EFMR. |
47. |
Popiera wzmocnienie terytorialnego ukierunkowania funduszu za pomocą strategii na rzecz basenów morskich, aby móc zaoferować rozwiązania dostosowane do rozmaitych okoliczności i wyzwań stojących przed regionami Europy, unikając stosowania jednego, uniwersalnego podejścia. |
48. |
Apeluje o zwiększenie roli i niezależności regionów podczas określania celów i zakresów wykorzystywania wydatków. Jakkolwiek EFMR jest obecnie zarządzany na poziomie państw członkowskich, istnieją pozytywne przykłady subdelegowania tych uprawnień odpowiednim władzom regionalnym w niektórych państwach członkowskich. W nowym rozporządzeniu w sprawie EFMR powinno się wyraźnie wspierać ten model. Podkreśla zgodny charakter tego wniosku i pozytywne doświadczenia płynące z zarządzania EFMR w licznych regionach. Formułuje powyższy apel dotyczący dopasowania w szczególności w odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych, dla których należy dokonać przeglądu warunków stosowania EFMR w zakresie kwalifikowalności, stawek współfinansowania i intensywności pomocy oraz poprawić te warunki. Z drugiej strony należy wzmocnić wsparcie w ramach planów rekompensaty dodatkowych kosztów produktów rybołówstwa i akwakultury w regionach najbardziej oddalonych z uwzględnieniem celów i specyfiki tych planów. Przepisy dotyczące wdrażania powinny być podobne do tych obowiązujących w wypadku podobnego wsparcia dla sektora rolnego. |
Nowy fundusz umożliwiający stawienie czoła przyszłym wyzwaniom
49. |
Pragnie, by nowa polityka morska UE wspierała rozwój nowych technologii i rozwiązań na rzecz łagodzenia zmiany klimatu. Przypomina, że funkcjonowanie ekosystemów morskich jest obecnie osłabione przez zmianę klimatu, zanieczyszczenie oraz nadmierną eksploatację zasobów. |
50. |
Podkreśla znaczenie zintegrowanej polityki morskiej i konieczność zwiększenia środków przeznaczanych na jej realizację jako formy wsparcia na rzecz zwiększenia zatrudnienia i bogactwa w regionach nadmorskich. Zwraca uwagę na potrzebę przeznaczenia szczególnych środków i uwzględnienia współpracy transgranicznej, transnarodowej i międzyregionalnej jako zasadniczego elementu w tej dziedzinie, w szczególności w zakresie morskiego planowania przestrzennego, gromadzenia informacji, umacniania bezpieczeństwa, nadzoru i tworzenia obszarów przeznaczonych na ponowne zarybianie. |
51. |
Nalega, by utworzyć europejski mechanizm lub fundusz inwestycji w niebieską gospodarkę, morski wariant planu Junckera 2.0, który mógłby służyć dwóm uzupełniającym się rodzajom interwencji: bezpośredniemu finansowaniu na szczeblu europejskim działań strukturalnych i ryzykownych projektów oraz ustanowieniu regionalnych platform inwestycyjnych. |
52. |
Podkreśla zewnętrzny wymiar WPRyb i zintegrowanej polityki morskiej z wyraźnym wskazaniem tego znaczenia wobec konieczności wspierania wkładu UE na rzecz poprawy zarządzania oceanami. Wspiera te wysiłki jako sposób zwiększenia zrównoważoności i konkurencyjności europejskiego sektora morskiego i rybackiego dzięki zapewnieniu równych warunków konkurencji, a także wzmocnieniu równowagi środowiskowej naszych oceanów. |
53. |
Uważa, że sektor morski ma potencjał pod względem tworzenia dodatkowych miejsc pracy oraz wzrostu gospodarczego. Wskazuje, że niektóre regiony opracowały już szczegółowe plany na rzecz rozwoju gospodarki morskiej, a wiele innych jest w trakcie opracowywania takich planów. |
54. |
Przypomina, że zagadnieniom morskim poświęca się szczególną uwagę na szczeblu międzynarodowym, zarówno w konkluzjach z COP21 i COP22, jak i w umowach o wolnym handlu, i że przedsiębiorstwa sektora morskiego UE stoją w obliczu silnej konkurencji zagranicznej we wszystkich sektorach niebieskiej gospodarki, takich jak transport, energetyka, innowacje, przemysł stoczniowy, rybołówstwo i akwakultura. Dlatego też popiera konsekwentną i odpowiednio finansowaną politykę wspólnotową jako optymalne rozwiązanie dla regionów nadmorskich UE i zachęca UE do inwestycji w takie sektory, szczególnie w morskie odnawialne źródła energii i biotechnologie morskie, w których możemy odgrywać pierwszoplanową rolę w skali globalnej. |
55. |
Ostrzega, że brexit stanowi istotne wyzwanie stojące przed sektorem morskim i rybackim w perspektywie zarówno krótkoterminowej, jak i długoterminowej, oraz zwraca uwagę na konieczność uwzględnienia i ograniczenia jego wpływu na regiony (5) Przestrzega przed negatywnym wpływem, jaki ten proces może mieć na rybołówstwo oraz handel produktami rybołówstwa, oraz wzywa do zapewnienia wsparcia finansowego w celu ograniczenia tego wpływu. |
56. |
Popiera zwiększenie udziału strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność w ogólnym pakiecie finansowym, ponieważ jest to instrument o udowodnionej skuteczności w niewielkich społecznościach nadbrzeżnych, oraz proponuje włączyć w ramach tych strategii nowe sposoby działania w celu upowszechniania ważnej roli społeczno-gospodarczej, jaką odgrywa działalność morska i rybacka, oraz zwiększenia jej atrakcyjności dla ludzi młodych w celu stymulowania wymiany pokoleniowej. Podkreśla obecną i potencjalną rolę sieci FARNET dla koordynacji wysiłków. |
Bruksela, dnia 16 maja 2018 r.
Karl-Heinz LAMBERTZ
Przewodniczący Europejskiego Komitetu Regionów
(1) Jak wskazano podczas posiedzenia Zgromadzenia Ogólnego Konferencji Peryferyjnych Regionów Nadmorskich w Helsinkach poświęconego działalności morskiej. Powinno się pamiętać, że do Konferencji Peryferyjnych Regionów Nadmorskich należy większość największych regionów morskich i rybackich i beneficjentów środków z EFMR. Takie podejście umożliwiłoby zagwarantowanie stałego budżetu dla WPRyb oraz wsparcie bardziej ambitnego rozwoju działań w ramach zintegrowanej polityki morskiej.
(2) Należy podkreślić racjonalnie udane formuły, mogące posłużyć za wzór dla innych środków stanowiących przedmiot wsparcia. Za przykłady mogą tu posłużyć formalne komitety współzarządzające w Katalonii, skupiające wiele zainteresowanych stron, w tym rybaków, naukowców, organizacje pozarządowe, organy administracji i inne podmioty, lub systemy zarządzania połowami owoców morza w Galicji.
(3) Jest to fundusz, którego domaga się większość MŚP, stowarzyszeń i nowych przedsiębiorstw niebieskiej gospodarki, z którymi przeprowadzono konsultacje.
(4) Zob. opinia KR-u „Nowy etap w polityce europejskiej na rzecz niebieskiego wzrostu” (NAT-VI/019).
(5) Zob. analiza KR-u na temat skutków wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z UE dla władz lokalnych i regionalnych w UE.