18.7.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 252/343

—

uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2016)0742 – C8-0018/2017),

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 (1) (rozporządzenie EGF),

—

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020 (2), w szczególności jego art. 12,

—

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (3) (porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r.), w szczególności jego pkt 13,

—

uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 13 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r.,

—

uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—

uwzględniając pismo Komisji Rozwoju Regionalnego,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A8-0036/2017),

A.

mając na uwadze, że Unia opracowała instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami poważnych zmian w strukturze światowego handlu lub światowego kryzysu finansowego i gospodarczego oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy;

B.

mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwolnionych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. w odniesieniu do przyjmowania decyzji o uruchomieniu Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG);

C.

mając na uwadze, że przyjęcie rozporządzenia w sprawie EFG odzwierciedla porozumienie osiągnięte przez Parlament i Radę w sprawie ponownego wprowadzenia kryterium uruchomienia z powodu kryzysu, ustalenia wkładu finansowego Unii na poziomie 60 % łącznych szacunkowych kosztów proponowanych działań, poprawy skuteczności rozpatrywania wniosków o uruchomienie EFG przez Komisję oraz przez Parlament i Radę dzięki skróceniu czasu oceny i zatwierdzania, w sprawie rozszerzenia zakresu kwalifikowalnych działań i beneficjentów poprzez włączenie osób samozatrudnionych i osób młodych oraz w sprawie finansowania środków zachęcających do podejmowania własnej działalności gospodarczej;

D.

mając na uwadze, że Niderlandy złożyły wniosek EGF/2016/005 NL/Drenthe Overijssel Retail o przyznanie wkładu finansowego z EFG w związku ze zwolnieniami w sektorze gospodarki zaklasyfikowanym do działu 47 według NACE Rev. 2 („Handel detaliczny, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi i motocyklami”) głównie w regionach Drenthe (NL13) i Overijssel (NL21), zaliczanych do poziomu NUTS 2, przy czym zakłada się, że spośród 1 096 zwolnionych pracowników kwalifikujących się w ramach wkładu z EFG ze środków skorzysta 800;

E.

mając na uwadze, że wniosek złożono na podstawie kryterium interwencji przewidzianego w art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie EFG, zgodnie z którym wymagane jest zwolnienie co najmniej 500 pracowników w dziewięciomiesięcznym okresie odniesienia w przedsiębiorstwach działających w jednym sektorze gospodarki według klasyfikacji NACE Rev. 2 i zlokalizowanych w dwóch sąsiadujących ze sobą regionach zaliczanych do poziomu NUTS 2 w państwie członkowskim;

F.

mając na uwadze, że znaczącej zmianie uległy przyzwyczajenia konsumentów, na przykład zmniejszyła się sprzedaż w segmencie średnich cen, natomiast odnotowano wzrastającą popularność zakupów przez internet; mając na uwadze, że w wielu niderlandzkich miastach rozwój nowych obszarów handlowych usytuowanych poza centrum miasta i zmniejszające się zaufanie konsumentów (4) do gospodarki również wpłynęły negatywnie na sytuację tradycyjnego sektora detalicznego;

G.

mając na uwadze, że Niderlandy argumentują, że niderlandzki sektor finansowy jest podmiotem na arenie międzynarodowej, który ma obowiązek przestrzegania regulacji międzynarodowych, w tym regulacji dotyczących rezerw finansowych, oraz że w związku z koniecznością spełnienia nowych międzynarodowych standardów banki dysponują niższymi zasobami na finansowanie gospodarki niż do tej pory;

H.

mając na uwadze, że od 1 sierpnia 2015 r. do 1 maja 2016 r. w regionach Drenthe i Overijssel w Niderlandach doszło do 1 096 zwolnień w sektorze detalicznym;

I.

mając na uwadze, że chociaż na usługi w sektorze sprzedaży detalicznej i hurtowej przypada 11 % PKB Unii oraz 15 % całkowitego zatrudnienia w Unii, sektor ten wciąż odczuwa skutki kryzysu;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.