28.2.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 76/162

—

uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2016)0210 – C8–0149/2016),

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 (1) (rozporządzenie w sprawie EFG),

—

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020 (2), w szczególności jego art. 12,

—

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (3) (porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r.), w szczególności jego pkt 13,

—

uwzględniając pięć wcześniejszych wniosków o wkład z EFG odnoszących się do sektora detalicznego,

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EGF/2016/000 TA 2016 – Pomoc techniczna z inicjatywy Komisji) (4),

—

uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 13 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r.,

—

uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—

uwzględniając pismo Komisji Rozwoju Regionalnego,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A8-0181/2016),

A.

mając na uwadze, że Unia opracowała instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami poważnych zmian w strukturze światowego handlu lub skutkami światowego kryzysu finansowego i gospodarczego oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy; mając na uwadze, że Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) wspiera pracowników, którzy zostali zwolnieni z małych i średnich przedsiębiorstw oraz przedsiębiorstw wielonarodowych, niezależnie od strategii czy interesów, jakie uzasadniały decyzję o zamknięciu, zwłaszcza tych ostatnich; mając na uwadze, że rozporządzenie w sprawie EFG oraz unijna polityka handlowa powinny bardziej koncentrować się na tym, jak chronić miejsca pracy, produkcję i know-how w Unii;

B.

mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla potrzebujących pracowników powinna mieć charakter dynamiczny i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. w odniesieniu do przyjmowania decyzji o uruchomieniu EFG;

C.

mając na uwadze, że Grecja złożyła wniosek EGF/2015/011 GR/Supermarket Larissa o przyznanie wkładu finansowego z EFG w związku ze zwolnieniami, do których doszło w sektorze gospodarki zaklasyfikowanym do działu 47 NACE Rev. 2 („Handel detaliczny, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi i motocyklami”) w regionach poziomu NUTS 2 w Macedonii Środkowej (Κεντρική Μακεδονία) (EL12) oraz Tesalii (Θεσσαλία) (EL14), a także mając na uwadze, że oczekuje się, iż ze środków skorzysta 557 zwolnionych pracowników oraz 543 pochodzące z tych regionów młode osoby niekształcące się, niepracujące ani nieszkolące się (młodzież NEET) w wieku poniżej 30 lat; mając na uwadze, że pracowników zwolniono w następstwie upadłości i zamknięcia przedsiębiorstwa Supermarket Larissa ABEE;

D.

mając na uwadze, że wniosek został złożony zgodnie z kryterium interwencji określonym w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG, które wymaga co najmniej 500 zwolnień w czteromiesięcznym okresie odniesienia, w przedsiębiorstwie w państwie członkowskim, z uwzględnieniem zwolnień pracowników u jego dostawców i producentów niższego szczebla lub osób, które zaprzestały prowadzenia działalności na własny rachunek;

1.

zgadza się z Komisją, że warunki wymienione w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że w związku z tym Grecja ma prawo do wkładu finansowego w wysokości 6 468 000 EUR na mocy tego rozporządzenia, co stanowi 60 % łącznych kosztów wynoszących 10 780 000 EUR;

2.

zauważa, że wkład finansowy zostanie wykorzystany na rzecz 557 zwolnionych pracowników, w tym 194 mężczyzn i 363 kobiety;

3.

przypomina, że w ramach Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych można zapewnić zindywidualizowane usługi, takie jak poradnictwo zawodowe, kolejnym 543 młodym osobom poniżej 30 roku życia z tego samego regionu, które nie pracują, nie kształcą się ani nie szkolą się;

4.

zauważa, że Komisja dotrzymała 12-tygodniowego terminu od otrzymania wniosku wystosowanego przez władze greckie w dniu 26 listopada 2015 r., sfinalizowała ocenę jego zgodności z warunkami zapewnienia wkładu finansowego w dniu 14 kwietnia 2016 r. i przekazała ją Parlamentowi w dniu 15 kwietnia 2016 r.;

5.

zauważa, że przewiduje się, iż oprócz 557 zwolnionych pracowników dodatkowo 543 młode osoby poniżej 30 roku życia z tego samego regionu, które nie pracują, nie kształcą się ani nie szkolą się (młodzież NEET), skorzystają ze środków i zindywidualizowanych usług współfinansowanych przez EFG; zauważa, że wniosek władz greckich, aby w podejmowanych środkach uwzględnić młodzież NEET, wynika z braku miejsc pracy w przedmiotowym regionie w stosunku do dużej liczby osób poszukujących pracy – w Tesalii 73,5 % osób bezrobotnych pozostaje bez pracy od ponad 12 miesięcy (Eurostat);

6.

zwraca uwagę, że w następstwie głębokiej recesji gospodarki greckiej, po której nastąpił spadek spożycia w sektorze gospodarstw domowych i obniżenie siły nabywczej, w 2015 r. wielkość sprzedaży detalicznej żywności, napojów i wyrobów tytoniowych była niższa o ponad 30 % od wielkości notowanej na początku kryzysu, w 2008 r.; zauważa, że Supermarket Larissa odnotował taką samą tendencję spadkową;

7.

zauważa w związku z tym, że przedsiębiorstwo Supermarket Larissa, spółdzielnia małych sklepów spożywczych utworzona w 1986 r., które posiadało 42 sklepy i zatrudniało 600 pracowników, nie zdołało zaradzić stratom i musiało pozamykać swoje sklepy w drugim kwartale 2014 r.; wskazuje, że nie zapobiegły temu środki oszczędnościowe, zwłaszcza cięcia wynagrodzeń (-30 %), renegocjacja umów leasingu i przesuwanie terminów rozliczania rachunków; odnotowuje, że sytuacja ta wynika również z radykalnego ograniczenia kredytowania przedsiębiorstw w sytuacji, gdy nie udało się ożywić kredytów dzięki luzowaniu ilościowemu Europejskiego Banku Centralnego; zauważa, że sytuacja ta jest tragicznym skutkiem ciągłej presji wywieranej przez kredytodawców na Grecję oraz europejskiej polityki oszczędnościowej;

8.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że władze Grecji rozpoczęły świadczenie zwalnianym pracownikom zindywidualizowanych usług w dniu 26 lutego 2016 r., zanim zapała decyzja o przyznaniu z EFG pomocy na zaproponowany skoordynowany pakiet;

9.

zauważa, że środki wspierania dochodu będą ściśle ograniczone do maksymalnej kwoty 35 % całego pakietu zindywidualizowanych usług, zgodnie z rozporządzeniem w sprawie EFG, i że działania te są uzależnione od czynnego uczestnictwa objętych pomocą beneficjentów w poszukiwaniu pracy lub szkoleniach;

10.

zwraca uwagę, że choć spółdzielnia zastosowała pewne środki oszczędnościowe, takie jak cięcia wynagrodzeń, renegocjacja umów leasingu, przesuwanie terminów rozliczania rachunków, oferowanie tańszych produktów i obniżenie kosztów operacyjnych, musiała zacząć zamykać kolejno swoje sklepy;

11.

zauważa, że środki planowane przez Grecję dla zwolnionych pracowników i młodzieży NEET podzielone są na następujące kategorie: poradnictwo zawodowe; szkolenie, nabywanie nowych kwalifikacji zawodowych i szkolenie zawodowe; pomoc na założenie działalności gospodarczej; dodatek z tytułu uczestnictwa i dodatek na szkolenia; dodatek na koszty przeprowadzki;

12.

zwraca uwagę na dość wysoką kwotę (15 000 EUR), która zostanie przyznana w ramach zindywidualizowanych usług dla pracowników lub młodzieży NEET, którzy rozpoczną własną działalność gospodarczą; zauważa jednocześnie, że duża liczba zwolnionych pracowników ma już doświadczenie w dziedzinie przedsiębiorczości, co zwiększa ich szanse na odniesienie sukcesu w tym sektorze;

13.

zauważa, że możliwe jest przyjmowanie przez niektóre tworzone przedsiębiorstwa formy spółdzielni socjalnych, i z zadowoleniem przyjmuje w tym kontekście wysiłki władz greckich na rzecz wsparcia sektora gospodarki społecznej w Grecji;

14.

zwraca uwagę na znaczenie zainicjowania kampanii informacyjnej w celu dodarcia do młodzieży NEET, która mogłyby kwalifikować się do otrzymania wspomnianych środków; przypomina swoje stanowisko w sprawie konieczności wsparcia młodzieży NEET w trwały i zrównoważony sposób;

15.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług ustanowiono w drodze dalszych konsultacji z przedstawicielami osób objętych pomocą i z partnerami społecznymi;

16.

przypomina, że zgodnie z art. 7 rozporządzenia w sprawie EFG przy opracowywaniu skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług należy przewidywać przyszłe perspektywy rynku pracy i potrzebne umiejętności, a pakiet ten powinien ponadto wpisywać się w strategię przechodzenia na zasobooszczędną i zrównoważoną gospodarkę;

17.

podkreśla potrzebę zwiększenia szans wszystkich pracowników na zatrudnienie poprzez odpowiednie szkolenia i oczekuje, że szkolenia oferowane w ramach skoordynowanego pakietu będą dostosowane zarówno do potrzeb pracowników, jak i do sytuacji gospodarczej;

18.

zwraca się do Komisji, by w przyszłych wnioskach podawała więcej informacji o sektorach mających potencjał wzrostu, a więc mogących zatrudniać pracowników, oraz by gromadziła poparte dowodami dane dotyczące wpływu finansowania z EFG, w tym dotyczące współczynnika reintegracji i jakości miejsc pracy uzyskanych dzięki EFG;

19.

zauważa, że władze Grecji potwierdzają, iż działania kwalifikowalne nie są objęte pomocą w ramach innych instrumentów finansowych UE;

20.

docenia udoskonaloną procedurę wprowadzoną przez Komisję w następstwie wniosku Parlamentu o przyspieszone udzielanie dotacji; zwraca uwagę na presję czasu wynikającą z nowego harmonogramu oraz na potencjalne skutki dla skuteczności rozpatrywania spraw;

21.

ponownie apeluje do Komisji o zapewnienie publicznego dostępu do wszystkich dokumentów związanych z pomocą z EFG;

22.

zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;

23.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zapewnienia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

24.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.