31.1.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 35/167

—

uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2016)0001 – C8-0013/2016),

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 (1) (rozporządzenie w sprawie EFG),

—

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014-2020 (2), w szczególności jego art. 12,

—

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (3) (porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r.), w szczególności jego pkt 13,

—

uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 13 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r.,

—

uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—

uwzględniając pismo Komisji Rozwoju Regionalnego,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A8-0029/2016),

A.

mając na uwadze, że Unia opracowała instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami poważnych zmian w strukturze światowego handlu lub światowego kryzysu finansowego i gospodarczego oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy;

B.

mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwolnionych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. w odniesieniu do przyjęcia decyzji o uruchomieniu Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG);

C.

mając na uwadze, że przyjęcie rozporządzenia w sprawie EFG odzwierciedla porozumienie osiągnięte przez Parlament i Radę w sprawie ponownego wprowadzenia kryterium uruchomienia z powodu kryzysu, ustalenia wkładu finansowego Unii na 60 % łącznych szacunkowych kosztów proponowanych działań, poprawy skuteczności rozpatrywania wniosków o uruchomienie EFG przez Komisję oraz przez Parlament i Radę dzięki skróceniu czasu oceny i zatwierdzania, w sprawie rozszerzenia zakresu kwalifikowalnych działań i beneficjentów poprzez włączenie osób samozatrudnionych i osób młodych oraz w sprawie finansowania środków zachęcających do podejmowania własnej działalności gospodarczej;

D.

mając na uwadze, że Belgia złożyła wniosek EGF/2015/007 BE/Hainaut-Namur Glass o przyznanie wkładu finansowego z EFG w związku ze zwolnieniami w sektorze gospodarki zaklasyfikowanym do działu 23 według NACE Rev. 2 (Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych) w zaliczanych do poziomu NUTS 2 regionach Hainaut (BE32) i Namur (BE35) w Belgii, a także mając na uwadze, że zakłada się, iż ze środków skorzysta 412 zwolnionych pracowników oraz 100 mających mniej niż 25 lat osób niekształcących się, niepracujących ani nieszkolących się (młodzież NEET) z regionu Hainaut; mając na uwadze, że 144 pracowników zwolniono w następstwie zamknięcia zakładu produkcyjnego w Roux (Hainaut), będącego własnością AGC Europe SA, natomiast 268 pracowników zwolniono w następstwie zamknięcia zakładu produkcyjnego w Auvelais (region Namur), którego właścicielem jest Saint-Gobain Glass Benelux;

E.

mając na uwadze, że choć wniosek nie spełnia kryteriów kwalifikowalności przewidzianych w art. 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie EFG, został on złożony na podstawie kryteriów interwencji, które umożliwiają odstępstwo w wyjątkowych okolicznościach, zgodnie zwłaszcza z art. 4 ust. 2 tego rozporządzenia w przypadku zwolnionych pracowników i z art. 6 ust. 2. tego rozporządzenia w przypadku młodzieży NEET;

1.

zgadza się z Komisją, że warunki wymienione w art. 4 ust. 2 rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że w związku z tym Belgia ma prawo do wkładu finansowego w wysokości 1 095 544 EUR na mocy tego rozporządzenia, co stanowi 60 % łącznych kosztów wynoszących 1 825 907 EUR;

2.

zauważa, że władze Belgii przedłożyły wniosek o wkład finansowy z EFG w dniu 19 sierpnia 2015 r., a dnia 20 stycznia 2016 r. Komisja sfinalizowała ocenę wniosku i przekazała ją tego dnia Parlamentowi;

3.

zauważa, że unijny handel wyrobami ze szkła uległ znacznym zakłóceniom w ostatnich latach, i podkreśla, że w latach 2000–2010 zatrudnienie w całym europejskim przemyśle szklarskim spadło o 32 %; wskazuje, że w Walonii, która tradycyjnie specjalizuje się w produkcji szkła, kilka dużych przedsiębiorstw doświadczyło w ostatnich latach pewnych trudności, zaś liczba miejsc pracy w sektorze szklarskim w regionach Namur i Hainaut spadła w latach 2007–2012 o 19 %, a liczba utraconych miejsc pracy w Walonii wyniosła 1 236 w 2013 r. i 1 878 w 2014 r.;

4.

zauważa, że trudna sytuacja panuje zwłaszcza na rynku pracy w regionie Hainaut, gdzie wskaźnik zatrudnienia jest o 9,2 % niższy od średniej krajowej; odnotowuje, że rynki pracy obu regionów charakteryzuje ponadto wysoki odsetek pracowników o niskich kwalifikacjach (niemal połowa osób poszukujących pracy w tych regionach nie posiada kwalifikacji na poziomie szkoły średniej II stopnia);

5.

zauważa, że grupa Saint-Gobain zmuszona była w 2013 r. do zamknięcia innego zakładu produkcyjnego w zdezindustrializowanej strefie w Walonii, co stanowiło przedmiot wniosku EGF/2013/011 BE/Saint-Gobain Sekurit dotyczącego 257 zwolnień w tym samym sektorze; zauważa, że w tych dwóch wnioskach jest kilka podobnych środków;

6.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że władze Belgii rozpoczęły świadczenie zwalnianym pracownikom zindywidualizowanych usług w dniu 10 września 2014 r., na długo przed zapadnięciem decyzji o przyznaniu z EFG pomocy na zaproponowany skoordynowany pakiet;

7.

zauważa, że odstępstwo od przepisów art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG dotyczy w tym przypadku liczby zwolnień, która nie jest znacząco niższa od progu 500 zwolnień; z zadowoleniem przyjmuje, że wniosek ma na celu wsparcie dalszych 100 młodych osób niekształcących się, niepracujących ani nieszkolących się (młodzież NEET);

8.

zauważa, że Belgia planuje siedem rodzajów środków dla zwalnianych pracowników, których dotyczy wniosek: (i) wsparcie/doradztwo/integracja, (ii) ułatwienie poszukiwania pracy, (iii) zintegrowane szkolenie, (iv) przekazywanie doświadczeń, (v) wsparcie na tworzenie przedsiębiorstw, (vi) wsparcie dla wspólnych projektów oraz (vii) dodatki na poszukiwanie pracy i szkolenie;

9.

z zadowoleniem przyjmuje wsparcie dla wspólnych projektów; zwraca się do Komisji, by oceniła wyniki tego rodzaju środka w innych wnioskach w celu określenia korzyści, jakie przynosi uczestnikom;

10.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wniosek zawiera środki ukierunkowane konkretnie na wspieranie młodzieży NEET; zwraca uwagę, że zindywidualizowane usługi świadczone na rzecz młodzieży NEET obejmują następujące działania: (i) mobilizowanie i poradnictwo, aby albo podjąć dalszą naukę czy wziąć udział w szkoleniu, albo uczestniczyć w sesji wprowadzającej, (ii) szkolenie, (iii) zindywidualizowane podnoszenie kwalifikacji oraz (iv) dodatki na poszukiwanie pracy i szkolenie;

11.

wyraża zadowolenie, że dodatki i zachęty, jakie mają zostać zapewnione w ramach proponowanych środków, są ograniczone do 5,52 % całkowitych przewidywanych kosztów;

12.

zauważa, że skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług sporządzono w drodze konsultacji z partnerami społecznymi, przedsiębiorstwami i publicznymi służbami zatrudnienia;

13.

przypomina, że zgodnie z art. 7 rozporządzenia w sprawie EFG przy opracowywaniu skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług wspieranego z EFG należy przewidywać przyszłe perspektywy rynku pracy i potrzebne umiejętności, a pakiet ten powinien ponadto wpisywać się w strategię przechodzenia na zasobooszczędną i zrównoważoną gospodarkę;

14.

przypomina, że ważne jest zwiększenie szans wszystkich pracowników na zatrudnienie poprzez odpowiednie szkolenia oraz uznanie umiejętności i kompetencji zdobytych przez pracownika w trakcie kariery zawodowej; oczekuje, że szkolenia oferowane w ramach skoordynowanego pakietu będą dostosowane nie tylko do potrzeb zwolnionych pracowników, lecz także do faktycznej sytuacji gospodarczej;

15.

podkreśla, że w razie kolejnych wniosków z tego samego obszaru geograficznego Komisja powinna zebrać i przeanalizować doświadczenia z wcześniejszych wniosków i dopilnować, by przy nowych wnioskach odpowiednio uwzględniać wszelkie wnioski z tej analizy;

16.

zwraca się do Komisji, aby w przyszłych wnioskach w większym stopniu precyzowała, w których sektorach pracownicy mają szanse znaleźć zatrudnienie i czy oferta szkoleniowa jest dostosowana do przyszłych perspektyw rozwoju gospodarczego i potrzeb rynku pracy w regionach dotkniętych problemem zwolnień;

17.

zauważa, że władze belgijskie potwierdzają, iż działania kwalifikowalne nie są objęte pomocą w ramach innych instrumentów finansowych UE; ponownie wzywa Komisję do przedstawiania w sprawozdaniach rocznych analizy porównawczej tych danych w celu zapewnienia pełnego przestrzegania obowiązujących przepisów i zapobiegania dublowaniu usług finansowanych przez Unię;

18.

ponownie podkreśla, że wsparcie z EFG nie może zastępować działań, za podjęcie których – na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych – odpowiedzialne są przedsiębiorstwa, ani środków restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów;

19.

docenia udoskonaloną procedurę wprowadzoną przez Komisję w następstwie wniosku Parlamentu o przyspieszone udzielanie dotacji; zwraca uwagę na presję czasu wynikającą z nowego harmonogramu oraz na potencjalne skutki dotyczące skuteczności rozpatrywania spraw;

20.

zwraca się do Komisji o zapewnienie publicznego dostępu do wszystkich dokumentów związanych z pomocą z EFG;

21.

zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;

22.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zapewnienia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

23.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.