EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52015DC0100
COMMUNICATION FROM THE COMMISSION TO THE EUROPEAN PARLIAMENT, THE COUNCIL, THE EUROPEAN ECONOMIC AND SOCIAL COMMITTEE AND THE COMMITTEE OF THE REGIONS Results of the public consultation on the Europe 2020 strategy for smart, sustainable and inclusive growth
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU REGIONÓW Wyniki konsultacji publicznych w sprawie strategii „Europa 2020”
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU REGIONÓW Wyniki konsultacji publicznych w sprawie strategii „Europa 2020”
/* COM/2015/0100 final */
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU REGIONÓW Wyniki konsultacji publicznych w sprawie strategii „Europa 2020” /* COM/2015/0100 final */
Wprowadzenie Realizację
strategii „Europa 2020” – całościowej, długoterminowej strategii
UE na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia – rozpoczęto w 2010 r.
Założeniem strategii jest osiągnięcie inteligentnego, trwałego
wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu w
Europie, w którym to celu wyznaczono pięć głównych celów
dotyczących zatrudnienia, badań i rozwoju, klimatu i energii,
edukacji oraz walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym, które każde
państwo członkowskie uwzględnia w swoich celach krajowych.
Realizacja i monitorowanie strategii odbywają się w ramach
europejskiego semestru. „Europa 2020” stanowi ponadto nadrzędne ramy dla
szeregu działań politycznych na szczeblu krajowym i unijnym.
Była ona w szczególności punktem odniesienia podczas opracowywania i
programowania europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych na lata
2014–2020. Strategia „Europa
2020” jest już wdrażana od kilku lat. Na półmetku realizacji do
2020 r. Komisja rozpoczęła zatem konsultacje publiczne, aby
podsumować dotychczasowe postępy w osiąganiu celów strategii.
Znaczny wpływ na rzeczone postępy miał fakt, że pierwsze
lata wdrażania strategii przypadły na okres głębokiego
kryzysu finansowego i gospodarczego. Często oznaczało to, że
czynniki polityczne o charakterze krótkoterminowym w nieunikniony sposób
brały górę nad podejściem dalekowzrocznym. Ustalenia z
najnowszego badania Eurobarometru dotyczącego strategii „Europa 2020”[1] pokazują, że
obywatele UE popierają ogólny kierunek unijnej reakcji na kryzys. Prawie
dwa razy więcej respondentów uważa, że UE zmierza w dobrym
kierunku, aby wyjść z kryzysu i sprostać wyzwaniom niż
liczba osób, które są przeciwnego zdania. W niniejszym komunikacie przedstawiono pięć
głównych ustaleń z konsultacji publicznych zorganizowanych w okresie
od maja do października 2014 r. w celu poznania opinii zainteresowanych
stron na temat koncepcji i wyników strategii „Europa 2020”. Uzupełnieniem
komunikatu jest aktualne sprawozdanie dotyczące stanu prac nad osiągnięciem
celów strategii „Europa 2020”[2].
Streszczenie
Konsultacje
publiczne w sprawie strategii „Europa 2020” odbyły się w dniach od 5
maja 2014 r. do 31 października 2014 r. Ich celem było poznanie
doświadczeń zainteresowanych stron, wyciągnięcie wniosków z
pierwszych lat wdrażania strategii i zebranie informacji do
uwzględnienia w przeglądzie. Łącznie
otrzymano 755 odpowiedzi pochodzących z 29 państw. Najwięcej
odpowiedzi otrzymano od partnerów społecznych, grup interesu i organizacji
pozarządowych, a w dalszej kolejności od rządów państw
członkowskich i organów publicznych, osób prywatnych, ośrodków
analitycznych, przedstawicieli środowisk akademickich i fundacji oraz
przedsiębiorstw. Główne wnioski z konsultacji publicznych
można przedstawić następująco: - strategia „Europa 2020” jest postrzegana jako
istotne nadrzędne ramy dla działań na rzecz wzrostu
gospodarczego i zatrudnienia na szczeblu krajowym i unijnym. Jej cele i
priorytety są ważne z punktu widzenia obecnych i przyszłych
wyzwań; - pięć głównych celów strategii to
katalizatory zatrudnienia i wzrostu gospodarczego, które umożliwiają
właściwe ukierunkowanie działań w ramach strategii; - większość inicjatyw przewodnich
spełniła swoje zadanie, ale ich widoczność była
niewielka; - istnieje możliwość – i
konieczność – polepszenia realizacji strategii poprzez
zwiększenie zaangażowania w terenie. 1. Kontekst konsultacji publicznych w
sprawie strategii „Europa 2020” W marcu 2014 r. Komisja Europejska
opublikowała komunikat pt. „Podsumowanie realizacji strategii »Europa
2020« na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego
sprzyjającego włączeniu społecznemu”[3]. Jego celem była ocena postępów UE i państw
członkowskich we wdrażaniu strategii w cztery lata po jej
ogłoszeniu oraz przygotowanie gruntu pod jej przegląd. Na półmetku realizacji strategii
„Europa 2020” cele dotyczące wzrostu gospodarczego i zatrudnienia
osiągnięto w różnym stopniu – głównie ze względu na
skutki kryzysu. Wpływ kryzysu nadal jest bardzo
widoczny, w szczególności na rynku pracy – stopa bezrobocia na szczeblu UE
utrzymuje się na bardzo wysokim poziomie, choć sytuacja w
państwach członkowskich jest bardzo zróżnicowana. Zaniepokojenie
budzą przede wszystkim: stopa bezrobocia osób młodych, która
utrzymuje się na wysokim poziomie w kilku państwach członkowskich,
i rosnąca stopa bezrobocia długotrwałego. W sferze
społecznej kryzys zwiększył ryzyko popadnięcia w ubóstwo i
wykluczenie społeczne oraz nierówności. Sytuacja jest szczególnie
trudna w niektórych państwach członkowskich, w których
pogłębiła się deprywacja materialna i wzrosła liczba
gospodarstw domowych dotkniętych bezrobociem. W szczytowym momencie
kryzysu konieczność ograniczenia wydatków publicznych
doprowadziła do zmniejszenia nakładów na badania i rozwój w szeregu
państw członkowskich. Obecnie, kiedy uwagę stopniowo przenosi
się z rozwiązywania kryzysowych sytuacji nadzwyczajnych na budowanie
solidnych fundamentów zatrudnienia i wzrostu gospodarczego, państwa
członkowskie powinny priorytetowo traktować wydatki pobudzające
wzrost gospodarczy, na przykład inwestycje w badania i rozwój. Ale na
wzrost gospodarczy wpływ ma też nadal szereg długoterminowych
tendencji, takich jak zmiany demograficzne, globalizacja i konkurencja ze
strony partnerów międzynarodowych, wyzwania związane z
wydajnością i cyfryzacją oraz presja wywierana na zasoby i obawy
dotyczące stanu środowiska naturalnego. Postępy na drodze do
osiągnięcia głównych celów strategii „Europa 2020” również
zostały naznaczone przez kryzys. Miał on
wyraźnie negatywny wpływ na zatrudnienie i poziom ubóstwa oraz
ograniczył postępy w osiąganiu niektórych innych celów –
choć wyjątkiem był tu skutek uboczny kryzysu, czyli zmniejszenie
emisji gazów cieplarnianych. Pomimo kryzysu zaobserwowano więcej
pozytywnych tendencji strukturalnych, na przykład w poziomie
wykształcenia, budowaniu bardziej zrównoważonego koszyka
energetycznego i obniżeniu intensywności emisji dwutlenku węgla.
W rezultacie, w ujęciu ogólnym, UE jest na dobrej drodze do
osiągnięcia swoich celów lub zbliżenia się do nich w
dziedzinach edukacji, klimatu i energii. Sytuacja przedstawia się jednak
odmiennie w przypadku zatrudnienia, badań i rozwoju oraz ograniczania
ubóstwa – obszarów, w których wpływ kryzysu był największy. We
wszystkich dziedzinach należy kontynuować wysiłki na rzecz
skonsolidowania osiągnięć i dokonania dalszych postępów. Cele strategii „Europa 2020” to
zobowiązania polityczne[4]. Polityczny charakter celów strategii wynika z jej natury i
odzwierciedla zasadniczą rolę rządów krajowych w jej
wdrażaniu zgodnie z zasadą pomocniczości. Jednak w
większości obszarów cele krajowe nie są wystarczająco
ambitne, by w sumie umożliwić zrealizowanie ambicji na poziomie UE.
Na przykład, nawet gdyby wszystkie państwa członkowskie osiągnęły
swoje cele krajowe, to łączne inwestycje w badania i rozwój na
szczeblu UE osiągnęłyby do 2020 r. poziom 2,6 % PKB – podczas
gdy celem UE jest 3 %. Zróżnicowany poziom zaangażowania
przekłada się również na zróżnicowane działania
polityczne i ambicje w poszczególnych państwach UE. Zróżnicowane postępy na drodze do
osiągnięcia celów strategii „Europa 2020” częściowo
można też wyjaśnić opóźnieniem czasowym, z jakim
reformy strukturalne przynoszą swoje zamierzone efekty w gospodarce. Wprawdzie tempo i jakość reform strukturalnych w
poszczególnych państwach członkowskich były różne, jednak
większość państw członkowskich rozpoczęła
istotne reformy strukturalne swoich rynków pracy – by były one w
przyszłości bardziej odporne, rynków produktów i usług – aby
poprawić ich funkcjonowanie i promować efektywną alokację
zasobów, oraz administracji publicznej – aby zwiększyć jej
wydajność. Jednak reformy te przynoszą widoczne rezultaty
dopiero po jakimś czasie, stąd tak ważne jest sprawne i
dokładne wdrożenie ich. Rosnące rozbieżności
między państwami członkowskimi – a często nawet
wewnątrz państw członkowskich – hamowały postępy na
drodze do osiągnięcia celów strategii. W
wyniku kryzysu zwiększył się rozdźwięk pomiędzy
państwami członkowskimi osiągającymi najlepsze i najgorsze
wyniki, nie osiągnięto natomiast pożądanej konwergencji
naszych gospodarek. Pogłębiały się też różnice
pomiędzy regionami wewnątrz państw członkowskich i poza ich
granicami. Na przykład w 2013 r. różnica pomiędzy
najwyższym i najniższym wskaźnikiem zatrudnienia wśród osób
w wieku 20–64 lat wynosiła 26,9 punktów procentowych – gdy w Grecji
wskaźnik ten wynosił 52,9 %, to w Szwecji osiągnął
79,8 %. Przypomina to sytuację z 2000 r., kiedy najwyższy i
najniższy wskaźnik zatrudnienia dzieliło 22,7 punktów
procentowych: wynosił on 55,3 % w Bułgarii i 78,0 % w
Danii. CELE STRATEGII „EUROPA 2020” NA SZCZEBLU UE || NAJNOWSZE DANE Podniesienie do co najmniej 75 % wskaźnika zatrudnienia osób w wieku 20–64 lat || 68,4 % (2013) Zwiększenie do 3 % PKB inwestycji w badania i rozwój || 2,02 % (2013) Ograniczenie emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 20 % w stosunku do poziomów z 1990 r. || Ograniczenie o 17,9 % (2012) Zwiększenie do 20% udziału energii ze źródeł odnawialnych w zużyciu energii końcowej || 14,1 % (2012) Dążenie do 20 % wzrostu efektywności energetycznej (mierzonego w ujęciu zużyciu energii pierwotnej i zużyciu energii końcowej) || Zużycie energii pierwotnej: wzrost o 11,9 % efektywności energetycznej (2013) Zużycie energii końcowej: wzrost o 12,8 % efektywności energetycznej (2013) Zmniejszenie do poniżej 10 % odsetka osób przedwcześnie kończących naukę w systemach kształcenia i szkolenia || 12,0 % (2013) Podniesienie do co najmniej 40 % odsetka osób w wieku 30–34 lat z wyższym wykształceniem || 36,9 % (2013) Zmniejszenie o co najmniej 20 mln liczby osób dotkniętych ryzykiem ubóstwa lub wykluczenia społecznego (równoważne docelowej liczbie 96,6 mln osób) || 121,6 mln osób zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społeczny (2013)[5] Źródło: Komisja Europejska. W tym kontekście jednym z celów
konsultacji publicznych w sprawie strategii „Europa 2020” było lepsze
zrozumienie wyników realizacji strategii w terenie. „Europa
2020” stanowi partnerstwo między UE i jej państwami
członkowskimi, w związku z czym powodzenie strategii jest
uzależnione przede wszystkim od zaangażowania rządów krajowych,
parlamentów, władz lokalnych i regionalnych, partnerów społecznych,
innych zainteresowanych stron i społeczeństwa obywatelskiego. Dlatego
też należało zapoznać się z opiniami wszystkich
podmiotów zaangażowanych we wdrażanie strategii oraz
wyciągnąć wnioski z ich doświadczeń i najlepszych
praktyk. 2. Główne dane dotyczące
konsultacji publicznych w sprawie strategii „Europa 2020” Konsultacje publiczne w sprawie strategii
„Europa 2020” odbyły się w dniach od 5 maja 2014 r. do 31
października 2014 r. Aby przyciągnąć jak najwięcej
uwagi i zachęcić zainteresowane podmioty do udziału,
wykorzystano szereg narzędzi. Oprócz komunikatu o
konsultacjach publicznych na portalu Twój głos w Europie, za
pośrednictwem specjalnej strony internetowej[6] można było
wypełnić kwestionariusz albo przesłać dokument ze swoimi
komentarzami. Na stronie tej znalazły się też linki do
najważniejszych dokumentów dotyczących strategii „Europa 2020”
Komisja opracowała niniejszy kwestionariusz, aby zgromadzić opinie o
pierwszych latach wdrażania strategii i zebrać pomysły na jej
dalszy rozwój. Strona internetowa zawiera sekcję, w której opublikowano
otrzymane odpowiedzi[7].
W konsultacjach publicznych
wzięło udział 755 respondentów.
Wyraźnie zarysowuje się przewaga liczebna respondentów belgijskich –
w tym kraju swoje siedziby mają europejskie grupy interesu. Niewiele
odpowiedzi otrzymano natomiast z krajów Europy Środkowo-Wschodniej. W
konsultacjach wzięli udział również respondenci z państw
trzecich: Norwegii, Szwajcarii, Kanady i Stanów Zjednoczonych. Respondenci
reprezentowali szerokie spektrum stron zainteresowanych realizacją
strategii „Europa 2020”. Największą kategorię stanowili
partnerzy społeczni, grupy interesu i organizacje pozarządowe (41 %),
a w dalszej kolejności znalazły się: rządy państw
członkowskich i organy publiczne, obejmujące władze lokalne i
regionalne (20 %), osoby prywatne (19 %) oraz ośrodki analityczne,
przedstawiciele środowisk akademickich i fundacji (14 %).
Przedsiębiorstwa stanowiły 6 % respondentów – stosunkowo niewiele,
jednak przeciwwagę stanowi tu wysoka liczba odpowiedzi otrzymanych od
reprezentujących przedsiębiorstwa grup interesu. Podział odpowiedzi według kategorii respondentów Źródło:
Komisja Europejska. Dane dotyczące podziału
odpowiedzi według dziedzin pokazują inkluzywny charakter strategii
„Europa 2020”. Większość respondentów
odniosła się w swoich odpowiedziach do wszystkich dziedzin, których
dotyczy strategia „Europa 2020”, w tym do spraw gospodarczych i finansowych,
konkurencyjności, przemysłu, jednolitego rynku, zatrudnienia,
badań, rozwoju i innowacji, gospodarki cyfrowej, klimatu, energii i
efektywnej gospodarki zasobami, edukacji i szkoleń oraz ubóstwa i
wykluczenia społecznego. Podział odpowiedzi pod względem
liczbowym w odniesieniu do poszczególnych dziedzin był zasadniczo
równomierny. Oprócz oficjalnych odpowiedzi
nadsyłanych w ramach konsultacji publicznych, instytucje UE i organy
krajowe miały także swój wkład w rozmowy na temat przeglądu
strategii. Z inicjatywy włoskiej prezydencji Rady
przegląd strategii omówiono w większości sektorowych
składów Rady. Prezydencja przedstawiła podsumowanie wyników tych
rozmów na posiedzeniu Rady do Spraw Ogólnych w grudniu 2014 r.[8]. Parlament Europejski
od początku realizacji strategii odgrywał ważną rolę,
między innymi mobilizując do podejmowania stosownych
działań parlamenty narodowe. W ostatnich miesiącach miała
miejsce regularna wymiana poglądów z parlamentami narodowymi na temat
strategii „Europa 2020” i jej dalszego rozwoju. Rozważania na temat przeglądu
strategii „Europa 2020” wzbudziły duże zainteresowanie i
zmobilizowały zainteresowane podmioty zaangażowane w jej
wdrażanie. Komitet Regionów, poprzez prace swojej
platformy monitorowania, oraz Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny
były szczególnie aktywne i zorganizowały wymiany poglądów i
dyskusje dotyczące tematów strategii „Europa 2020”. Wiele spotkań
zorganizowano także w państwach członkowskich przy wsparciu
urzędników Komisji Europejskiej odpowiedzialnych za europejski semestr.
Dotyczyły one strategii „Europa 2020” ogólnie lub tylko niektórych jej
aspektów i wzbogaciły dialog ze wszystkimi zainteresowanymi podmiotami.
Pomogły znaleźć porozumienie między rozmaitymi sieciami
zainteresowanych stron, wymienić doświadczenia i najlepsze stosowane
w terenie praktyki oraz zgromadzić pomysły do wykorzystania w
rozmowach na temat przeglądu strategii. 3.
Najważniejsze wnioski z konsultacji publicznych w sprawie strategii
„Europa 2020” 3.1
Zakres i cele strategii „Europa 2020” nie straciły na aktualności Przytłaczająca
większość popiera unijną strategię na rzecz wzrostu
gospodarczego i zatrudnienia. Znaczna
większość respondentów (86 %) uważa, że Europa w
nadchodzących latach będzie potrzebować spójnej i nadrzędnej
średnioterminowej strategii na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia.
Tylko nieliczni (14 %) mają do takiej strategii podejście negatywne
lub nie jest pewnych swojego zdania. W skład tej 14-procentowej grupy
wchodzą głównie osoby prywatne, które uważają, że UE
powinna skupić się na wdrażaniu istniejących instrumentów,
albo że rozwój społeczny, gospodarczy i środowiskowy jest
ważniejszy niż wzrost gospodarczy sam w sobie, albo że decydenci
powinni wreszcie porzucić ideę niekończącego się
wzrostu. Znaczna większość respondentów widzi związek
strategii ze swoim zakresem działalności i docenia nadrzędny
charakter strategii. Doceniana jest również aktualność
trójczłonowego hasła „inteligentny i trwały wzrost gospodarczy
sprzyjający włączeniu społecznemu”. Strategia „Europa 2020” odpowiada na
wyzwania teraźniejszości i przyszłości. Odpowiedzi na konsultacje społeczne pokazują silną
korelację pomiędzy obszarami określanymi przez respondentów jako
priorytetowe i obszarami objętymi strategią „Europa 2020”. 3.2 Pięć obecnych
głównych celów nie straciło na aktualności i wzajemnie się
uzupełnia i wzmacnia Respondenci w znacznym stopniu
uważają, że cele te są przydatnym instrumentem
służącym realizacji strategii.
Większość (87 %) uważa, że cele są
użytecznym narzędziem we wdrażaniu i monitorowaniu strategii
„Europa 2020”, gdyż stanowią poziomy odniesienia, pomagając
skupić uwagę na najważniejszych dziedzinach. Niektórzy
respondenci (10 %) wskazywali możliwości wprowadzenia ulepszeń,
przyznając jednocześnie, że cele są cennym instrumentem.
Wielu respondentów podkreślało, jak istotne jest uniknięcie
mnożenia celów i tym samym zagwarantowanie ukierunkowanego podejścia.
Niewielu respondentów jest zdania, że cele są nieprzydatne (3 %).
Niektórzy respondenci podkreślali ponadto, że bardzo istotne jest
uzupełnienie wszelkich ocen ilościowych postępów w realizacji
celów strategii analizą jakościową. Komisja zgadza się,
że jakościowa analiza i ocena ma zasadnicze znaczenie. Przeprowadza
się ją przede wszystkim w ramach europejskiego semestru. Istnieje silne poparcie dla utrzymania
obecnych pięciu celów głównych bez zmian.
Znaczna większość respondentów (78 %) jest zdania, że
obecne cele są wystarczające. Niektórzy respondenci zaproponowali
dodanie nowych celów; inni zakwestionowali przydatność celu
związanego ze szkolnictwem wyższym i podkreślali znaczenie
dostosowania umiejętności do potrzeb rynku pracy w celu
uniknięcia braku symetrii. Należy tutaj przypomnieć, że cele
nie mają odzwierciedlać całości unijnych działań
politycznych i ambicji; reprezentują one raczej rodzaj zmian, które ma
przynieść strategia „Europa 2020”. Niektóre cele zasugerowane przez
respondentów, na przykład orientacyjne docelowe poziomy w zakresie
efektywnej gospodarki zasobami i udziału przemysłu w PKB,
włączono już do innych działań politycznych UE. Z
konsultacji publicznych wynika też, że nie istnieje wyraźna
hierarchia celów. Mniej więcej połowa respondentów uważa,
że poszczególne cele są jednakowo ważne i
współzależne, że wzajemnie się uzupełniają i
wzmacniają oraz że razem przyczyniają się do pobudzenia
wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. 3.3 Inicjatywy przewodnie
osiągnęły swoje cele Ogólnie rzecz biorąc, inicjatywy
przewodnie spełniły swoje zadanie i działania w odpowiednich
obszarach należy kontynuować w innej formie.
Generalnie rzecz biorąc, respondenci uważają, że inicjatywy
przewodnie mają przyczynić się do usprawnienia działań
UE, aby osiągnąć cele strategii „Europa 2020”. Jednak znaczna
liczba uczestników (32 %), w tym rządy i organizacje przedstawicielskie,
była niezdecydowana w swojej ocenie: uznali, że inicjatywy przewodnie
osiągnęły swoje cele, dając impuls do rozpoczęcia
szeregu działań priorytetowych, jednak ich wartość dodaną
przyćmił brak widoczności oraz pokrywające się z nimi
działania polityczne, które z kolei sprawiły, że inicjatywy te
stały się nieprzydatne. Niektórzy respondenci byli zdania, że
inicjatywy przewodnie są oderwane od odnośnych obszarów polityki.
Inni zwracali uwagę na brak jasnego obrazu wynikający z pokrywania się
zakresów inicjatyw przewodnich oraz nieokreślenia ich hierarchii.
Respondenci przekonują w związku z tym, że inicjatywy przewodnie
należy obecnie zastąpić bardziej spójnymi i nadrzędnymi
programami politycznymi. 3.4 Poprawa realizacji i wdrażania
strategii byłaby ważna i pożądana Istnieją możliwości poprawy
realizacji strategii „Europa 2020” Na pytanie, czy
strategia „Europa 2020” osiągnęła założone cele,
większość respondentów (60 %) odpowiedziała
twierdząco. Jednak aż 40 % było odmiennego zdania i zwróciło
uwagę na szereg luk we wdrażaniu strategii, sugerując
jednocześnie sposoby na ich usunięcie. W pomyślnym wdrożeniu strategii
przeszkodziły niedociągnięcia pod względem
widoczności, zaangażowania i egzekwowania.
Odpowiedzi otrzymane w ramach konsultacji publicznych wskazują przede
wszystkim na brak wiedzy o strategii – albo bezpośrednio, kiedy
respondenci stwierdzają, że nie są w stanie udzielić
odpowiedzi na niektóre pytania, albo pośrednio, kiedy to odpowiedzi pokazują,
że respondenci nie rozumieją zawartości lub celów strategii.
Ponadto mniej niż połowa respondentów (46 %) stwierdziła,
że jest zaangażowana w realizację strategii; trzy czwarte (77 %)
wyraziło gotowość do zwiększenia swojego zaangażowania.
Z odpowiedzi wyłaniają się też przydatne najlepsze praktyki
– na przykład duński rząd powołał komitet
zainteresowanych stron, który skupia około 30 organizacji i
stowarzyszeń, od stowarzyszeń przedsiębiorców i związków
zawodowych po gminy i organizacje pozarządowe. Respondenci popierają
wzmocnienie ram realizacji strategii, aby zapewnić, że dzięki
odpowiedniemu poziomowi ambicji i narzędziom egzekucyjnym przyniesie ona
rezultaty. Ponad połowa respondentów (58 %) uważa, że
określanie celów krajowych jest istotne i właściwe;
jednocześnie prawie jedna trzecia (28 %) podkreśla, że cele
krajowe powinny być wystarczająco ambitne i że UE powinna
zwiększyć zaangażowanie państw członkowskich poprzez
wzmocnienie procesu monitorowania. Respondenci zwrócili uwagę na
możliwości poprawy realizacji strategii „Europa 2020”. Propozycje, które pojawiały się najczęściej, to
lepsze ukierunkowanie komunikacji i przepływu informacji, więcej
wymiany doświadczeń i najlepszych praktyk między państwami
członkowskimi, zwiększenie zaangażowania zainteresowanych stron,
dokładne monitorowanie postępów i wprowadzenie zachęt do
angażowania się w osiągnięcie celów strategii. 3.5 Podsumowanie wyciągniętych
wniosków Na podstawie otrzymanych odpowiedzi Komisja
określiła następujące mocne i słabe strony oraz szanse
i zagrożenia związane ze strategią „Europa 2020”. MOCNE STRONY • Poparcie dla unijnej strategii na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia jest prawie powszechne. • Obszary wchodzące w zakres strategii „Europa 2020” są spójne z wyzwaniami, którym należy stawić czoła. • Cele strategii są aktualne, wzajemnie się uzupełniają i wzmacniają. • Osiągnięto już namacalne wyniki: UE jest na dobrej drodze do osiągnięcia swoich celów lub do zbliżenia się do nich w dziedzinach edukacji, klimatu i energii. || SŁABE STRONY • Inicjatywy przewodnie są mało widoczne. • Istnieje konieczność polepszenia realizacji strategii. • Odpowiednie zainteresowane strony nie wykazują wystarczającego zaangażowania. • Dużo jeszcze brakuje do osiągnięcia celów dotyczących zatrudnienia, badań i rozwoju oraz ograniczania ubóstwa. SZANSE • Zainteresowane podmioty wyrażają chęć wzięcia aktywnego udziału we wdrażaniu strategii. • Strategia jest dokładnie monitorowana w ramach europejskiego semestru. • „Europa 2020” jest zgodna z priorytetami Komisji (zatrudnienie, wzrost i inwestycje). || ZAGROŻENIA • W wyniku kryzysu pogłębiły się rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi i wewnątrz państw członkowskich. • Cele mają charakter polityczny, a państwom członkowskim brakuje ambicji. Wniosek Komisja uwzględni wyniki konsultacji
publicznych podczas rozważań nad kierunkiem rozwoju strategii „Europa
2020”. Oprócz wyników konsultacji społecznych Komisja weźmie pod
uwagę wkład ze strony Parlamentu Europejskiego, Rady, parlamentów
narodowych, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu
Regionów. Komisja dopilnuje również, aby wszelkie przedstawiane propozycje
i wnioski były w pełni zgodne z trwającymi pracami nad
pogłębieniem unii gospodarczej i walutowej. Zgodnie ze swoim programem prac na 2015 r. Komisja przedstawi wniosek w
sprawie przeglądu strategii „Europa 2020” przed końcem roku. [1] Standardowe badanie Eurobarometru nr 81 z wiosny 2014 r. –
sprawozdanie na temat strategii „Europa 2020”. [2] „Smarter, greener, more inclusive? Indicators to support the Europe
2020 strategy”, wydanie z 2015 r., Eurostat. [3] COM(2014) 130 final. [4] Wyjątkiem są tutaj cele dotyczące ograniczenia emisji
gazów cieplarnianych i wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych,
oparte na prawnie wiążących ramach na poziomie UE
obejmujących wartości, które mają zostać
osiągnięte na poziomie krajowym. [5] Cel mierzy się w odniesieniu do UE27, gdyż w przypadku
Chorwacji niedostępne są dane za 2008 r., tj. rok bazowy do
obliczania celu. [6] http://ec.europa.eu/europe2020/public-consultation/index_pl.htm,
wchodząca w skład ogólnej strony internetowej strategii „Europa 2020” [7] http://ec.europa.eu/europe2020/public-consultation/contributions/index_pl.htm [8] http://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-16559-2014-INIT/pl/pdf