EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52014DC0406
Recommendation for a COUNCIL RECOMMENDATION on Germany’s 2014 national reform programme and delivering a Council opinion on Germany’s 2014 stability programme
Zalecenie ZALECENIE RADY w sprawie krajowego programu reform Niemiec na 2014 r. oraz zawierające opinię Rady na temat przedstawionego przez Niemcy programu stabilności na 2014 r.
Zalecenie ZALECENIE RADY w sprawie krajowego programu reform Niemiec na 2014 r. oraz zawierające opinię Rady na temat przedstawionego przez Niemcy programu stabilności na 2014 r.
/* COM/2014/0406 final */
Zalecenie ZALECENIE RADY w sprawie krajowego programu reform Niemiec na 2014 r. oraz zawierające opinię Rady na temat przedstawionego przez Niemcy programu stabilności na 2014 r. /* COM/2014/0406 final */
Zalecenie ZALECENIE RADY w sprawie krajowego programu reform Niemiec
na 2014 r.
oraz zawierające opinię Rady na temat przedstawionego przez Niemcy
programu stabilności na 2014 r.
RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 121 ust. 2 i
art. 148 ust. 4, uwzględniając rozporządzenie
Rady (WE) nr 1466/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie wzmocnienia nadzoru
pozycji budżetowych oraz nadzoru i koordynacji polityk gospodarczych[1], w szczególności
jego art. 5 ust. 2, uwzględniając rozporządzenie
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1176/2011 z dnia 16 listopada 2011 r. w
sprawie zapobiegania zakłóceniom równowagi makroekonomicznej i ich
korygowania[2],
w szczególności jego art. 6 ust. 1, uwzględniając zalecenie Komisji
Europejskiej[3], uwzględniając rezolucje Parlamentu
Europejskiego[4], uwzględniając konkluzje Rady
Europejskiej, uwzględniając opinię Komitetu
Zatrudnienia, uwzględniając opinię Komitetu
Ekonomiczno-Finansowego, uwzględniając opinię Komitetu
Ochrony Socjalnej, uwzględniając opinię Komitetu
Polityki Gospodarczej, a także mając na uwadze, co
następuje: (1)
W dniu 26 marca 2010 r. Rada Europejska
przyjęła wniosek Komisji dotyczący wprowadzenia nowej strategii
na rzecz zatrudnienia i wzrostu gospodarczego, zatytułowanej „Europa
2020”, opartej na ściślejszej koordynacji polityki gospodarczej,
która skupia się na najważniejszych obszarach wymagających
podjęcia działań służących pobudzeniu
europejskiego potencjału w dziedzinie zrównoważonego rozwoju i
konkurencyjności. (2)
W dniu 13 lipca 2010 r., na podstawie wniosków
Komisji, Rada przyjęła zalecenie w sprawie ogólnych wytycznych
polityk gospodarczych państw członkowskich i Unii (na lata
2010–2014), a w dniu 21 października 2010 r. – decyzję dotyczącą
wytycznych w sprawie polityki zatrudnienia państw członkowskich,
które razem stanowią „zintegrowane wytyczne”. Państwa
członkowskie zostały poproszone o uwzględnienie zintegrowanych
wytycznych w swojej krajowej polityce gospodarczej i polityce zatrudnienia. (3)
W dniu 29 czerwca 2012 r. szefowie państw lub
rządów przyjęli Pakt na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia,
nakreślający spójne ramy działania na poziomie krajowym, unijnym
i w strefie euro z wykorzystaniem wszelkich możliwych dźwigni,
instrumentów i obszarów polityki. Podjęli oni decyzję co do
działań, które należy przedsięwziąć w
państwach członkowskich, i wyrazili pełną
gotowość do realizacji celów strategii „Europa 2020” oraz
wdrożenia zaleceń dla poszczególnych krajów. (4)
W dniu 9 lipca 2013 r. Rada przyjęła
zalecenie w sprawie krajowego programu reform Niemiec na 2013 r. oraz
wydała opinię na temat przedstawionego przez Niemcy zaktualizowanego
programu stabilności na lata 2012–2017. W dniu 15 listopada 2013 r.,
zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 473/2013[5],
Komisja przedstawiła swoją opinię na temat projektu planu
budżetowego Niemiec na 2014 r.[6]. (5)
W dniu 13 listopada 2013 r. Komisja
przyjęła roczną analizę wzrostu gospodarczego[7], rozpoczynając tym
samym europejski semestr na rzecz koordynacji polityki gospodarczej w 2014 r.
Tego samego dnia Komisja, na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1176/2011,
przyjęła sprawozdanie w ramach mechanizmu ostrzegania[8], w którym wskazała
Niemcy jako jedno z państw członkowskich, w przypadku których
przeprowadzona zostanie szczegółowa ocena sytuacji. (6)
W dniu 20 grudnia 2013 r. Rada Europejska
zatwierdziła priorytety dotyczące zapewnienia stabilności
finansowej, konsolidacji budżetowej i działań wspierających
wzrost gospodarczy. Rada Europejska podkreśliła potrzebę
dążenia do zróżnicowanej konsolidacji budżetowej
sprzyjającej wzrostowi gospodarczemu, przywrócenia gospodarce normalnych
warunków udzielania pożyczek, wspierania wzrostu i konkurencyjności,
rozwiązania problemu bezrobocia i społecznych skutków kryzysu, jak
również modernizacji administracji publicznej. (7)
W dniu 5 marca 2014 r., na podstawie art. 5
rozporządzenia (UE) nr 1176/2011, Komisja opublikowała wyniki
szczegółowej oceny sytuacji dotyczącej Niemiec[9]. W wyniku analizy
Komisja doszła do wniosku, że w Niemczech występują
zakłócenia równowagi makroekonomicznej, które wymagają monitorowania
i działań politycznych. W szczególności rachunek obrotów
bieżących nadal wykazywał bardzo wysoką nadwyżkę,
co odzwierciedla pozytywne efekty silnej konkurencyjności, podczas gdy znaczna
kwota oszczędności została zainwestowana zagranicą. Jest to
również oznaką tego, że krajowy wzrost utrzymywał się
na niskim poziomie, a alokacja zasobów gospodarczych mogła nie być w
pełni efektywna. Wprawdzie nadwyżki na rachunku obrotów
bieżących nie wiążą się z zagrożeniami
porównywalnymi do tych, jakie niosą z sobą znaczne deficyty, jednak
wielkość i utrzymywanie się nadwyżki na rachunku obrotów
bieżących w Niemczech wymagają szczególnej uwagi. Zważywszy
na wielkość niemieckiej gospodarki szczególne znaczenie ma
podejmowanie działań, które pozwolą ograniczyć ryzyko
negatywnych skutków dla funkcjonowania zarówno gospodarki krajowej, jak i
strefy euro. (8)
W dniu 14 kwietnia 2014 r. Niemcy przedłożyły
swój krajowy program reform na 2014
r., a w dniu 8 kwietnia
2014 r. – swój program
stabilności na 2014 r. W
celu uwzględnienia powiązań między
tymi dwoma programami poddano je jednoczesnej ocenie. (9)
Celem strategii budżetowej nakreślonej w
programie stabilności na 2014 r. jest zapewnienie trwałego
osiągnięcia średniookresowego celu budżetowego. Program
stabilności potwierdza średniookresowy cel na poziomie -0,5 % PKB, co
jest zgodne z wymogami paktu stabilności i wzrostu. Zgodnie z programem
stabilności (przeliczone) saldo strukturalne pozostanie dodatnie w 2014 r.
i w latach następnych. Zakłada się, że zadłużenie
brutto spadnie do 76 % PKB w 2014 r., a w kolejnych latach – odnotuje
dalszą tendencję spadkową. Dlatego określona w programie
strategia budżetowa jest zgodna z wymogami paktu stabilności i
wzrostu. Scenariusz makroekonomiczny, na którym opierają się prognozy
budżetowe zawarte w programie, który nie został oficjalnie
zaaprobowany przez niezależny podmiot, jest wykonalny, jako że jest w
dużej mierze zgodny z prognozą Komisji z wiosny 2014 r. Na podstawie
oceny programu stabilności i prognoz Komisji, zgodnie z
rozporządzeniem Rady (WE) nr 1466/97, Rada jest zdania, że finanse
publiczne w Niemczech są ogólnie stabilne, jako że przewiduje
się, że średniookresowy cel budżetowy zostanie utrzymany, a
reguła dotycząca zadłużenia będzie respektowana. (10)
Niemcy osiągnęły jedynie niewielkie
postępy w poprawie efektywności kosztowej wydatków publicznych
przeznaczonych na opiekę zdrowotną i opiekę
długoterminową, choć zapowiedziano podjęcie nowych inicjatyw.
Wprawdzie ich celem jest poprawa efektywności kosztowej opieki zdrowotnej,
jednak plany te mogą być niewystarczające, aby powstrzymać
spodziewany w przyszłości wzrost kosztów. Przyjęta niedawno
reforma emerytalna ma na celu poprawę warunków wcześniejszego
przechodzenia na emeryturę (niem. Rente mit 63) i ustalenie poziomu
emerytur dla pewnych grup – w tym dodatku emerytalnego dla matek, które
wychowywały dzieci urodzone przed 1992 r. (niem. Mütterrente). Reforma
obciąża dodatkowo trwałość publicznego systemu emerytalnego
i planuje się, że będzie finansowana z wyższych stawek
składki emerytalnej, co ma negatywne konsekwencje dla dochodów
będących do dyspozycji osób aktywnych zawodowo. Reforma mogłaby
również mieć negatywny wpływ na popyt na uzupełniające
emerytury w ramach drugiego i trzeciego filaru. Niemcy dokonały
niewielkich postępów w zwiększeniu wydatków na edukację oraz
pewnych postępów w zakresie większych wydatków na badania naukowe. Konieczne
wydaje się podjęcie dalszych wysiłków na wszystkich poziomach
administracji rządowej, aby osiągnąć cel 10 % PKB do 2015
r. łącznych wydatków publicznych i prywatnych na edukację i
badania naukowe. Niemcy powinny założyć w tym zakresie jeszcze
ambitniejsze cele, aby dogonić najbardziej innowacyjne gospodarki. W
ostatnich latach inwestycje infrastrukturalne w Niemczech wzrosły;
istnieją plany ich dalszej intensyfikacji, lecz potrzebne są
dodatkowe działania. (11)
Niemcy poczyniły ograniczony postęp w
poprawie efektywności systemu podatkowego sprzyjającego wzrostowi
oraz w obniżeniu wysokiego obciążenia podatkowego pracy. Nie
przewiduje się zmian w kierunku bardziej sprzyjających wzrostowi
gospodarczemu źródeł dochodów. Stosowanie obniżonej stawki
podatku VAT (obecnie wynoszącej 7 %) mogłoby zostać ograniczone,
zaś stosowanie stawki ogólnej – rozszerzone. Stosunkowo niskie dochody z
opłacanych okresowo podatków od nieruchomości sugerują, że
możliwe jest ich zwiększenie. Podział obciążeń
podatkowych mógłby być bardziej sprawiedliwy, gdyby baza podatkowa
lokalnego podatku gruntowego (niem. Grundsteuer) została zweryfikowana. Warunki
inwestycji w Niemczech mogłyby się dalej poprawić dzięki
zreformowaniu lokalnego podatku od działalności gospodarczej (niem. Gewerbesteuer),
zmniejszeniu obciążenia administracyjnego związanego z poborem podatku
oraz zmniejszeniu istniejącego wykorzystania podatku od osób prawnych na
rzecz finansowania dłużnego. (12)
Ramy budżetowe uzupełniono o krajową
zasadę zrównoważonego budżetu oraz ustanowienie
niezależnego komitetu doradczego. W większości krajów
związkowych nadal konieczne są jednak konkretne przepisy wykonawcze
dla konstytucyjnej zasady zrównoważonego budżetu („hamulca
zadłużenia”), tak aby zapewnić skuteczne stosowanie hamulca
zadłużenia w rocznym cyklu budżetowym. Planowany przegląd
relacji budżetowych między szczeblem federacyjnym, krajami
związkowymi i gminami powinien zostać wykorzystany do wzmocnienia
odpowiedzialności i rozliczalności budżetowej. (13)
W ostatnich latach wzrosły płace po
długim okresie ograniczenia ich wzrostu, lecz w 2013 r. wzrost płac
realnych był bardziej umiarkowany niż w 2012 r. Niemcy planują
wprowadzić ogólne minimalne wynagrodzenie w wysokości 8,50
euro/godzinę w 2015 r., które stanie się w pełni skuteczne w
2017 r. Wprowadzenie planowanego ogólnego minimalnego wynagrodzenia mającego
na celu zapewnienie pracownikom adekwatnego minimalnego dochodu wymaga
ścisłego monitorowania jego skutków, zwłaszcza dla zatrudnienia.
Podjęto ograniczone wysiłki w celu obniżenia wysokiego klina
podatkowego, zwłaszcza w odniesieniu do osób o niskich dochodach.
Przyjęta reforma emerytalna oraz obecne plany reform w zakresie opieki
długoterminowej, skutkujące podwyższeniem wysokości
składek na ubezpieczenie społeczne, mogą
pociągnąć za sobą ponowny wzrost klina podatkowego. Niemcy
osiągnęły pewne postępy na drodze do poprawy wyników
kształcenia osób znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, lecz
nadal istnieje silny związek między osiągnięciami
edukacyjnymi a sytuacją społeczno-ekonomiczną, który utrzymuje
się przez całe życie zawodowe tych osób. Pomimo pewnych
postępów w kierunku przyjęcia odpowiednich środków aktywizacji i
integracji, długotrwałe bezrobocie pozostaje problemem,
wskazując na konieczność podjęcia dodatkowych
działań. Osiągnięto jedynie ograniczone postępy w
podejmowaniu działań ułatwiających przejście z umów o
mały etat na formy zatrudnienia podlegające pełnym
obowiązkowym składkom na ubezpieczenie społeczne. Nie
osiągnięto żadnych postępów w celu ograniczenia czynników
finansowych zniechęcających drugich żywicieli rodziny do pracy.
Niemcy osiągnęły pewne postępy w zwiększeniu
dostępności miejsc w placówkach wczesnej edukacji i opieki nad
dzieckiem działających w pełnym wymiarze czasu oraz ograniczone
postępy w zwiększeniu liczby całodziennych szkół. Jednocześnie
jakość placówek opieki nad dziećmi i całodziennych
szkół jest wciąż powodem do zmartwień, a poza tym
różnią się one na poziomie regionalnym. (14)
Projekt rządu dotyczący nowelizacji
ustawy o odnawialnych źródłach energii ma na celu przyhamowanie
wzrostu ogólnych kosztów energii, bardziej zrównoważone
rozłożenie kosztów na konsumentów, kontrolę nad
zwiększeniem udziału energii odnawialnych oraz promowanie integracji
rynkowej. Należy z bliska monitorować realizację reformy w
związku z jej wpływem na efektywność kosztową systemu
wsparcia. Konieczne jest podejmowanie dalszych wysiłków odnośnie do
rozwoju sieci i koordynacji z sąsiednimi państwami. (15)
Działania polityczne pobudzające
konkurencyjność w sektorze usług były ograniczone,
choć przyjęto pojedyncze reformy konkretnych zawodów i w niektórych
regionach, przykładowo reformy procedur udzielania zezwoleń i
informacji handlowych w sektorze budowlanym. Wprawdzie wzrost
produktywności jest strukturalnie słabszy w sektorach usług
niż w sektorze przemysłowym, lecz jest on szczególne słaby w
niektórych sektorach usług, zwłaszcza w sektorze usług
świadczonych w ramach wolnych zawodów. Nadal istnieją przeszkody w
dostępie do rynku i w świadczeniu usług w ramach wolnych
zawodów, m.in. ograniczenia, jeśli chodzi o wymogi dotyczące formy
prawnej, struktury udziałowej i wymogi w zakresie kwalifikacji zawodowych.
Różnorodność środków regulacyjnych odnośnie do
usług świadczonych w ramach wolnych zawodów w zależności od
kraju związkowego sugeruje, że możliwe jest ustalenie najmniej
uciążliwego systemu regulacyjnego i stosowanie go w całym kraju.
Wartość zamówień publicznych ogłaszanych przez władze
niemieckie zgodnie z unijnymi przepisami dotyczącymi zamówień
publicznych jest jedną z najniższych w UE. Kompleksowe przejście
do przejrzystego rynku e-zamówień mogłoby zwiększyć
konkurencję. W sektorze sprzedaży detalicznej przepisy dotyczące
planowania przestrzennego w niektórych krajach związkowych nadal
ograniczają wchodzenie nowych podmiotów na rynek. Ograniczone są
również postępy w zwiększeniu konkurencji na rynku przewozów
kolejowych. (16)
Niemcy osiągnęły ograniczone
postępy odnośnie do środków podejmowanych w celu konsolidacji
sektora bankowego, przede wszystkim poprzez poprawę ram zarządzania.
Decyzje Komisji w sprawie pomocy państwa w dużym stopniu
stymulowały proces restrukturyzacji banków krajów związkowych (niem. Landesbanken)
w ostatnich latach; sektor ten pozostaje rozdrobniony. Konieczne jest
podjęcie dalszych działań, aby przezwyciężyć
przeszkody natury strukturalnej i w zakresie ładu korporacyjnego utrudniające
konsolidację na zasadach rynkowych, co mogłoby również
doprowadzić do zwiększenia ogólnej skuteczności sektora
finansowego. Dokonanie przeglądu regulacji prawnych drugiego filaru
Bazylei II mogłoby prowadzić do dalszej konsolidacji publicznego sektora
bankowego. (17)
W ramach europejskiego semestru Komisja
przeprowadziła wszechstronną analizę polityki gospodarczej
Niemiec. Oceniła program stabilności i krajowy program reform.
Wzięła pod uwagę nie tylko ich znaczenie dla zrównoważonej
polityki budżetowej i polityki społeczno-gospodarczej w Niemczech,
ale także ich zgodność z przepisami i wytycznymi UE, ze
względu na konieczność wzmocnienia całościowego
zarządzania gospodarczego w Unii Europejskiej przez wnoszenie na poziomie
UE wkładu w przyszłe decyzje krajowe. Zalecenia Komisji w
ramach europejskiego semestru zostały przedstawione poniżej w
zaleceniach 1–4. (18)
W świetle powyższej oceny Rada
przeanalizowała program stabilności Niemiec, a jej opinia[10] znajduje
odzwierciedlenie w szczególności w zaleceniu 1 poniżej. (19)
W świetle dokonanej przez Komisję
szczegółowej oceny sytuacji i powyższej oceny Rada zbadała
krajowy program reform i program stabilności. Jej zalecenia na podstawie
art. 6 rozporządzenia (UE) nr 1176/2011 znajdują odzwierciedlenie w
zaleceniach 1‒4 poniżej. (20)
W ramach europejskiego semestru Komisja
przeprowadziła również analizę polityki gospodarczej strefy euro
jako całości. Na podstawie tej analizy Rada wydała osobne
zalecenia dla tych państw członkowskich, których walutą jest
euro. Niemcy powinny zagwarantować pełne i terminowe wdrożenie
również tych zaleceń, NINIEJSZYM ZALECA Niemcom podjęcie
w latach 2014-2015 działań mających na celu: 1. Realizowanie
polityki budżetowej sprzyjającej wzrostowi i zachowanie stabilnej
sytuacji budżetowej, przy jednoczesnym zapewnianiu dalszego przestrzegania
średniookresowego celu budżetowego w całym okresie objętym
programem stabilności oraz utrzymanie trwałej tendencji spadkowej
długu brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych. W
szczególności wykorzystanie dostępnych możliwości
zwiększenia i poprawy efektywności inwestycji publicznych na
infrastrukturę, edukację i badania naukowe. Poprawę
skuteczności systemu podatkowego, zwłaszcza przez rozszerzenie bazy
podatkowej, w szczególności o podatek od spożycia, przez
zweryfikowanie bazy podatkowej lokalnego podatku gruntowego, usprawnienie
administracji podatkowej i przegląd lokalnego podatku od
działalności gospodarczej, również w celu zwiększenia
inwestycji prywatnych. Przedsięwzięcie dodatkowych działań,
aby zwiększyć efektywność kosztową wydatków
publicznych przeznaczonych na opiekę zdrowotną i opiekę
długoterminową. Zapewnienie trwałości publicznego systemu
emerytalnego poprzez i) zmianę finansowania nowych świadczeń z
tytułu innego niż ubezpieczenia społeczne/świadczeń
zewnętrznych (niem. Mütterrente) na finansowanie z dochodów podatkowych,
również aby uniknąć dalszego wzrostu składek na
ubezpieczenie społeczne, ii) zwiększenie zachęt do
późniejszego przechodzenia na emeryturę oraz iii) zwiększenie
zakresu uzupełniających emerytur w ramach drugiego i trzeciego
filaru. Ukończenie spójnego wdrażania we wszystkich krajach
związkowych hamulca zadłużenia, zapewniając terminowe i
odpowiednie procedury monitorowania i mechanizmy korygujące. Usprawnienie
projektowanego przeglądu relacji budżetowych między szczeblem
federacji, krajami związkowymi i gminami, również w celu zapewnienia
adekwatnych inwestycji publicznych na wszystkich szczeblach instytucji
rządowych i samorządowych. 2. Poprawę warunków
dalszego wspierania popytu krajowego, m.in. poprzez obniżenie wysokich
podatków oraz składek na ubezpieczenie społeczne, szczególnie w
przypadku osób o niskich dochodach. Przy wprowadzaniu ogólnego minimalnego
wynagrodzenia, monitorowanie jego wpływu na zatrudnienie. Poprawę szans
na zatrudnienie pracowników poprzez dalszą poprawę wyników
kształcenia osób w trudnej sytuacji oraz realizację bardziej
ambitnych środków aktywizacji i integracji na rynku pracy, zwłaszcza
w przypadku osób długotrwale bezrobotnych. Podejmowanie działań
mających na celu ograniczenie czynników podatkowych
zniechęcających zwłaszcza drugich żywicieli rodziny do
pracy oraz ułatwianie przechodzenia z umów o mały etat na formy
zatrudnienia podlegające pełnym obowiązkowym składkom na
ubezpieczenie społeczne. Rozwiązanie niedoborów regionalnych w
zakresie dostępności całodziennych placówek opieki nad
dziećmi i szkół i jednoczesną poprawę ich ogólnego poziomu
edukacji. 3. Utrzymanie ogólnych kosztów
przekształcania systemu energetycznego na minimalnym poziomie. Monitorowanie
zwłaszcza wpływu reformy ustawy o odnawialnych źródłach
energii na efektywność kosztową systemu wsparcia odnawialnych
źródeł energii. Podwojenie wysiłków mających na celu
szybszą rozbudowę krajowych i transgranicznych sieci energii
elektrycznej i gazu. Wzmocnienie bliskiej koordynacji polityki energetycznej z
sąsiednimi państwami. 4. Podejmowanie ambitniejszych
działań pobudzających konkurencyjność w sektorze
usług, w tym odnośnie do niektórych usług w ramach wolnych
zawodów, również dzięki przeglądowi istniejących systemów
regulacyjnych i uspójnieniu najlepszych praktyk w krajach związkowych.
Określenie powodów niskiej wartości zamówień publicznych zgodnie
z unijnymi przepisami dotyczącymi zamówień publicznych.
Zwiększenie wysiłków mających na celu usunięcie
istniejących przepisów dotyczących planowania przestrzennego, które
ograniczają nowe podmioty w sektorze detalicznym. Podjęcie
działań w celu usunięcia utrzymujących się barier dla
konkurencji na rynkach kolejowych. Dążenie do konsolidacji w sektorze
banków krajów związkowych (niem. Landesbanken), między innymi poprzez
poprawę ram zarządzania. Sporządzono w Brukseli dnia […] r. W
imieniu Rady Przewodniczący [1] Dz.U. L 209 z 2.8.1997, s. 1. [2] Dz.U. L 306 z 23.11.2011, s. 25. [3] COM(2014) 406 final. [4] P7_TA(2014)0128 i
P7_TA(2014)0129. [5] Dz.U. L 140 z 27.5.2013, s. 11. [6] C(2013) 8001 final [7] COM(2013) 800 final. [8] COM(2013) 790 final. [9] SWD(2014) 78 final. [10] Na podstawie art. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE)
nr 1466/97.