52013PC0925

UZASADNIENIE

W listopadzie 2004 r. Rada udzieliła Komisji upoważnienia do wynegocjowania indywidualnych umów ramowych o partnerstwie i współpracy z Tajlandią, Indonezją, Singapurem, Filipinami, Malezją i Brunei. Negocjacje z Filipinami rozpoczęły się w lutym 2009 r. i zostały zakończone w czerwcu 2010 r. Po uzyskaniu pozytywnej opinii Komitetu Stałych Przedstawicieli obie strony parafowały umowę dnia 25 czerwca 2010 r. Umowa ramowa o partnerstwie i współpracy została podpisana dnia 11 lipca 2012 r. w Phnom Penh przy okazji ministerialnego spotkania Forum Regionalnego ASEAN.

Jest to pierwsza w historii dwustronna umowa między Unią a Filipinami, która zastępuje obecne ramy prawne, tj. porozumienie o współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a krajami należącymi do Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN) z 1980 r. Pod względem politycznym umowa o partnerstwie i współpracy z Filipinami stanowi ważny krok w kierunku zacieśnienia stosunków dwustronnych oraz zwiększenia roli UE w Azji Południowo-Wschodniej, w oparciu o wspólne uniwersalne wartości, takie jak demokracja i prawa człowieka. Toruje ona drogę do zacieśnienia współpracy politycznej, regionalnej i globalnej.

Umowa o partnerstwie i współpracy zawiera zobowiązania, które mają szczególne znaczenie dla polityki zagranicznej UE, w tym postanowienia dotyczące praw człowieka, nieproliferacji, zwalczania terroryzmu oraz Międzynarodowego Trybunału Karnego. Dotyczy ona również dziedzin będących obecnie w centrum zainteresowania, takich jak procesy pokojowe i zarządzanie ryzykiem związanym z klęskami żywiołowymi.

Umowa o partnerstwie i współpracy zacieśnia współpracę sektorową w wielu dziedzinach: migracji, podatków, środowiska naturalnego, energii, nauki i technologii, transportu morskiego i lotniczego, turystyki, kultury, zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, nielegalnych narkotyków, przestępczości zorganizowanej oraz korupcji.

Znacznie rozszerza ona zakres wzajemnych zobowiązań w dziedzinie gospodarki i handlu. Zawiera ona wiele postanowień dotyczących współpracy handlowej, które powinny stanowić ułatwienie przy negocjacjach dotyczących umowy o wolnym handlu. Zawarcie umowy o partnerstwie i współpracy jest zgodne z założeniem UE, aby stworzyć kompleksowe i spójne ramy gospodarcze i polityczne dla stosunków UE z krajami ASEAN. Ponadto umowa o partnerstwie i współpracy szeroko traktuje o kwestiach współpracy na rzecz rozwoju i zawiera szczegółowe postanowienia dotyczące interesów finansowych UE.

Komisja odnotowuje, że decyzja Rady 2012/272/UE w sprawie podpisania umowy o partnerstwie i współpracy z Filipinami jest przedmiotem sprawy C-377/12, w której Komisja wniosła do Trybunału o unieważnienie tejże decyzji Rady w zakresie, w jakim Rada dodała przepisy dotyczące transportu (art. 91 oraz 100 TFUE), readmisji (art. 79 ust. 3 TFUE) oraz środowiska naturalnego (art. 191 ust. 4 TFUE). Komisja wniosła do Trybunału o utrzymanie skutków zaskarżonej decyzji. Z zastrzeżeniem wyroku Trybunału w sprawie C-377/12, niniejszy wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie zawarcia umowy o partnerstwie i współpracy opiera się na art. 207, 209 i 218 ust. 6.

Komisja zwraca uwagę Rady na motyw Umowy, który dotyczy szczególnego stanowiska Zjednoczonego Królestwa, Irlandii oraz Danii na mocy Protokołów 21 i 22 do Traktatów. Włączenie tego motywu do Umowy wynika wyłącznie z genezy tego tekstu. Zależnie od wyroku w sprawie C-377/12, która obecnie jest zawisła przed Trybunałem Sprawiedliwości, motyw ten może na późniejszym etapie zostać wykreślony lub przeformułowany. Zdaniem Komisji przed zakończeniem wspomnianej sprawy nie można zakończyć procedury zawarcia niniejszej Umowy.

2013/0441 (NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie zawarcia Umowy ramowej o partnerstwie i współpracy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Filipin, z drugiej strony

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 i 209, w związku z art. 218 ust. 6 lit. a),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)       Zgodnie z decyzją Rady 2012/272/UE[1] Umowa ramowa o partnerstwie i współpracy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Filipin, z drugiej strony, została podpisana dnia 11 lipca 2012 r., z zastrzeżeniem jej zawarcia w późniejszym terminie.

(2)       Umowa powinna zostać zatwierdzona w imieniu Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii Umowę ramową o partnerstwie i współpracy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Filipin, z drugiej strony.

Tekst Umowy jest załączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Wspólnemu Komitetowi, o którym mowa w art. 48 Umowy, przewodniczy Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa.

Reprezentacja Unii lub, w niektórych przypadkach, Unii i państw członkowskich we wspólnym Komitecie zależna jest od tematyki sprawy.

Artykuł 3

Przewodniczący Rady wyznacza osobę uprawnioną do dokonania, w imieniu Unii Europejskiej, powiadomienia, o którym mowa w art. 57 ust. 1 Umowy.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia. Jest ona publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

                                                                       W imieniu Rady

                                                                       Przewodniczący

[1]               Dz.U. L 134 z 24.5.2012, s. 3.