12.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 55/100

—

uwzględniając decyzję Rady Europejskiej z dnia 16 grudnia 2005 r. o przyznaniu Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii statusu kraju kandydującego do członkostwa w UE oraz uwzględniając konkluzje prezydencji Rady Europejskiej z posiedzeń w dniach 15–16 czerwca 2006 r. i 14–15 grudnia 2006 r.,

—

uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z 13 grudnia 2012 r.,

—

uwzględniając wspólne oświadczenie szefów misji UE i USA z dnia 11 stycznia 2013 r.,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji dotyczące postępów w 2012 r. (SWD(2012)0332) oraz komunikat Komisji z dnia 10 października 2012 r. pt. „Strategia rozszerzenia i najważniejsze wyzwania na lata 2012-2013” (COM(2012)0600),

—

uwzględniając rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 845(1993) i 817(1993), rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 47/225(1993) oraz umowę przejściową z 1995 r.,

—

uwzględniając wyrok Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w kwestii stosowania porozumienia tymczasowego z 13 września 1995 r.,

—

uwzględniając zalecenie nr 329 (2012) Kongresu Władz Lokalnych i Regionalnych Rady Europy dotyczące demokracji lokalnej w kraju,

—

uwzględniając swe poprzednie rezolucje, w tym rezolucję z dnia 22 listopada 2012 r. w sprawie rozszerzenia: strategie polityczne, kryteria i strategiczne interesy UE (1),

—

uwzględniając 10. posiedzenie wspólnej komisji parlamentarnej, które odbyło się w dniu 7 czerwca 2012 r.,

—

uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A.

mając na uwadze, że wszystkie kraje kandydujące oraz potencjalne kraje kandydujące powinno się traktować w procesie integracji według swych indywidualnych osiągnięć;

B.

mając na uwadze, że dialog akcesyjny na wysokim szczeblu nadał nową dynamikę procesowi reform w kraju;

C.

mając na uwadze, że przystąpienie do UE ma zasadnicze znaczenie dla długoterminowej stabilności kraju i dobrych stosunków między grupami etnicznymi;

D.

mając na uwadze, że czwarty rok z rzędu Rada Europejska postanowiła nie podejmować negocjacji akcesyjnych z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii mimo pozytywnych zaleceń Komisji w tej sprawie; mając na uwadze, że to kolejne odroczenie coraz bardziej pogłębia frustrację społeczeństwa macedońskiego z powodu zastoju w procesie integracji z UE i grozi nasileniem problemów i napięć wewnętrznych; mając na uwadze, że problemy dwustronne nie powinny stanowić przeszkody dla oficjalnego rozpoczęcia negocjacji akcesyjnych, chociaż kwestie te powinny zostać rozwiązane przed zakończeniem procesu akcesyjnego;

E.

mając na uwadze, że kraj ten jest przygotowany do przystąpienia do negocjacji akcesyjnych z UE;

F.

mając na uwadze, że współpraca regionalna i stosunki dobrosąsiedzkie są kluczowymi elementami procesu rozszerzenia;

G.

mając na uwadze, że do problemów dwustronnych należy podchodzić w konstruktywnym duchu z uwzględnieniem ogólnych interesów i wartości UE;

1.

ponownie wzywa Radę do niezwłocznego ustalenia daty rozpoczęcia negocjacji akcesyjnych z tym krajem;

2.

wyraża ubolewanie, że podczas ostatniego posiedzenia w dniu 11 grudnia 2012 r. Rada postanowiła czwarty rok z rzędu nie stosować się do zalecenia Komisji i nie rozpoczęła jeszcze negocjacji akcesyjnych z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii; niemniej jednak jest przekonany, że konkluzje Rady Europejskiej przyjęte jednogłośnie w celu wydania ograniczonej czasowo decyzji w oparciu o sprawozdanie Komisji stanowią prawdziwy krok naprzód; uznając znaczenie znacznego postępu w kluczowych dziedzinach, na jaki wskazuje się w konkluzjach Rady Europejskiej z grudnia 2012 r.; składa wyrazy uznania komisarzowi ds. rozszerzenia w związku z podjętymi przez niego inicjatywami i wzywa go do załączenia do kolejnego sprawozdania oceny kosztów nierozszerzania Unii Europejskiej, w tym głównych zagrożeń kraju w przypadku przedłużania się status quo; z zadowoleniem przyjmuje wiosenne sprawozdanie Komisji Europejskiej z dnia 16 kwietnia 2013 r. i wzywa prezydencję irlandzką do podjęcia intensywnych zabiegów dyplomatycznych na rzecz osiągnięcia zadowalających rezultatów jeżeli chodzi o decyzję Rady w sprawie rozpoczęcia negocjacji z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii do końca czerwca 2013 r.;

3.

podkreśla fakt, że stosunki dobrosąsiedzkie stanowią podstawę procesu przystąpienia do UE; z zadowoleniem przyjmuje ogólną konstruktywną rolę tego kraju, jeżeli chodzi o stosunki z innymi krajami zainteresowanymi przystąpieniem do UE; zachęca do kontynuowania wymiany dyplomatycznej, która odbywa się pomiędzy Atenami, Sofią i Skopje, oraz podkreśla znaczenie, jakie ma wykazanie prawdziwego zaangażowania w stosunki dobrosąsiedzkie w oparciu o wzajemny szacunek i przyjaźń, konstruktywny dialog oraz rzeczywiste pragnienie wyjaśnienia nieporozumień i przezwyciężenia wrogości; wzywa do unikania gestów, wypowiedzi i działań, które mogłyby negatywnie wpływać na dobrosąsiedzkie stosunki; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje niedawne pierwsze posiedzenie przedstawicieli rządów ze Skopje i Sofii w celu wypracowania możliwości podpisania porozumienia między oboma krajami; wzywa komisarza ds. rozszerzenia, by w swoim sprawozdaniu zwrócił szczególną uwagę na kwestię stosunków dobrosąsiedzkich; wzywa również do nasilenia współpracy społeczno-kulturalnej z myślą o zacieśnieniu powiązań między narodami w regionie;

4.

przypomina swoje stanowisko, że problemy dwustronne powinno się rozwiązywać na możliwie wczesnym etapie procesu akcesyjnego, w konstruktywnej i dobrosąsiedzkiej atmosferze, a najlepiej przed rozpoczęciem negocjacji akcesyjnych; przypomina, że nie należy powoływać się na problemy dwustronne w celu zahamowania procesu przystąpienia do UE;

5.

nalega, aby wszystkie kraje kandydujące oraz potencjalne kraje kandydujące były traktowane w procesie integracji według swych indywidualnych osiągnięć;

6.

jest głęboko przekonany, że rozpoczęcie negocjacji może samo w sobie być motorem dalszych reform, stanowić pozytywny bodziec oraz skuteczny instrument dalszych reform, poprawić sytuację wewnętrzną, ułatwić dialog między grupami etnicznymi i zachęcić do pomyślnych stosunków z sąsiadami;

7.

jest zdania, że dialog akcesyjny na wysokim szczeblu jest ważnym instrumentem pozwalającym na przełamanie obecnego impasu i nadanie nowej dynamiki procesowi przystąpienia do UE; z zadowoleniem przyjmuje postępy, jakie poczyniono w ponad 75 % wskazanych dziedzin; przypomina o znaczeniu pełnego i nieodwracalnego wdrożenia; podkreśla, że dialog akcesyjny na wysokim szczeblu nie jest substytutem negocjacji; wzywa Radę, by zwróciła się do Komisji o jak najwcześniejsze rozpoczęcie procesu przeglądu prawodawstwa w celu umożliwienia dalszych postępów;

8.

z zadowoleniem przyjmuje i w pełni popiera niedawne porozumienie prowadzące do przełamania impasu w wewnętrznej sytuacji politycznej w tym kraju, wzywa do pełnego wprowadzenia wżycie porozumienia politycznego i uważa, że niniejsza umowa umożliwi dalsze postępy w procesie przystąpienia do UE przed rozmowami w Radzie Europejskiej; wzywa wszystkie partie do kontynuowania dialogu politycznego i podkreśla potrzebę szerokiego międzypartyjnego wsparcia i zaangażowania w program integracji z UE; podkreśla fakt, że parlament narodowy do główna instytucja demokratyczna, w której omawia się i rozwiązuje różnice polityczne, zwraca się zatem do wszystkich sił politycznych w kraju, by działały w duchu demokracji, przestrzegając procedur parlamentarnych oraz wartości demokratycznych, na których opiera się parlament; wspiera inicjatywy prowadzące do poprawy funkcjonowania parlamentu, w tym propozycję komisji śledczej, by znaleźć winnych wydarzeń z 24 grudnia 2012 r., wysunąć dodatkowe zalecenia dotyczące kompleksowej reformy procedur parlamentarnych opartej na rzeczywistym podejściu międzypartyjnym, nadać parlamentowi większy autorytet, zapewnić jego większą niezależność i legitymację, a także zapobiegać powtarzaniu się podobnych incydentów; wzywa władze do bezzwłocznego powołania komisji śledczej, tak aby mogła ona rozpocząć swoją ważną pracę z myślą o wznowieniu normalnego procesu politycznego w kraju; ubolewa z powodu wydalenia dziennikarzy z parlamentu i domaga się wznowienia dialogu pomiędzy rządem a stowarzyszeniem dziennikarzy na warunkach, jakie będą wzbudzały zaufanie tych ostatnich;

9.

wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu napięć, jakie narosły w negocjacjach międzyetnicznych w ciągu roku; jest przekonany, że wzmocniony dialog polityczny ma podstawowe znaczenie dla dalszych postępów w zakresie tworzenia pokojowego społeczeństwa wieloetnicznego, wielokulturowego i wieloreligijnego, a także dla wyeliminowania zagrożenia etnicznej polaryzacji społeczeństwa; zdecydowanie potępia wszelkie incydenty i oznaki braku tolerancji ze względów etnicznych;

10.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie rządu w sprawie wdrażania umowy ramowej z Ochrydy i oczekuje na podanie tego sprawozdania do wiadomości publicznej w celu uzyskania szerokiego poparcia społecznego i politycznego dla wieloetnicznej przyszłości kraju; zachęca rząd do sprawniejszego przejścia do kolejnego etapu przeglądu;

11.

z zadowoleniem przyjmuje program decentralizacyjny na lata 2011–2014 oraz domaga się pełnego wdrożenia ustawy w sprawie rozwoju regionalnego; zachęca rząd do dalszej decentralizacji fiskalnej, na którą władze lokalne i regionalne będą w średniej perspektywie czasowej przeznaczać 9 % PKB; chwali wysiłki UNDP i szerszej społeczności darczyńców, którzy współpracują z rządem w celu budowania potencjału samorządów lokalnych, aby zapewnić dobre sprawowanie władzy i równy dostęp dla wszystkich obywateli;

12.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki podejmowane przez władze w związku z procesem przezwyciężania komunistycznej przeszłości, publiczne ujawnianie nazwisk agentów związanych z byłymi jugosłowiańskimi służbami tajnymi oraz przedłużenie okresu stosowania prawa lustracyjnego do czasu przyjęcia ustawy o swobodnym dostępie do informacji publicznych; jednocześnie zachęca władze do odzyskania od Serbii archiwów jugosłowiańskich tajnych służb oraz objęcia procesem lustracji pracowników służb wywiadu i kontrwywiadu; zachęca do wzmocnienia uprawnień komisji ds. weryfikacji danych przez przekazanie na stałe do siedziby komisji wszystkich niezbędnych dokumentów pochodzących od służb wywiadu i kontrwywiadu; zwraca uwagę na konieczność zreformowania sektora bezpieczeństwa i wzmocnienia nadzoru parlamentarnego nad służbami wywiadu i kontrwywiadu;

13.

uważa, że najlepszą drogą do stworzenia społeczeństwa wieloetnicznego jest nasilony dialog polityczny, oparte na przykładzie przywództwo, które daje przykład akceptacji innych grup etnicznych i tolerancji wobec nich, a także system edukacyjny przekazujący wartości wieloetnicznego społeczeństwa; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje rządowy projekt edukacji wieloetnicznej oraz wzywa wszystkie szkoły, by brały przykład z pionierskich szkół, takich jak te z Kumanowa, które dążą do położenia kresu oddzielnemu kształceniu poszczególnych społeczności etnicznych;

14.

zdecydowanie zachęca władze i społeczeństwo obywatelskie do podjęcia odpowiednich działań na rzecz pojednania historycznego, aby przezwyciężyć podziały między grupami etnicznymi i narodowymi (łącznie z obywatelami narodowości bułgarskiej) i wewnątrz nich; ponawia apel o pozytywne postępy w kwestii świętowania wspólnych wydarzeń i czczenia pamięci postaci historycznych wspólnie z sąsiadującymi państwami członkowskimi UE, zachęca do prób powołania wspólnych eksperckich komisji ds. historii i edukacji, co przyczyniłoby się do obiektywnego interpretowania historii w oparciu o fakty, zacieśniania współpracy środowisk akademickich oraz propagowania wśród przedstawicieli młodego pokolenia pozytywnego nastawienia do krajów sąsiadujących; apeluje do władz o wprowadzenie materiałów edukacyjnych pozbawionych ideologicznych interpretacji historii i mających na celu poprawę wzajemnego zrozumienia; z zaniepokojeniem dostrzega zjawisko „ustarożytniania”; jest przekonany, że kultura i sztuka powinny służyć zbliżaniu ludzi, a nie dzieleniu ich; nalega na rząd, aby wysłał do społeczeństwa i mediów wyraźny sygnał, że dyskryminacja ze względu na tożsamość narodową nie jest tolerowana w tym kraju, także w systemie sądownictwa, w mediach, na rynku pracy i w zakresie możliwości społecznych; podkreśla znaczenie tych działań dla integracji różnych społeczności etnicznych, stabilizacji i integracji tego kraju z Unią Europejską;

15.

z zadowoleniem przyjmuje postępy w umacnianiu ram normatywnych w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości dla dzieci, w tym zmiany prawa dotyczącego nieletnich, ustanowienie systemu kontroli i opracowanie krajowej strategii na rzecz zapobiegania przestępczości nieletnich; z zaniepokojeniem zauważa luki w ochronie dzieci, które padły ofiarą przestępstwa, w szczególności wykorzystywania, utrzymujące się z powodu niewystarczających środków, ograniczonych zdolności profesjonalnego personelu oraz braku skutecznego systemu reagowania na przypadki popełniania przestępstw wobec dzieci; apeluje o poprawę finansowania i lepszą obsadę personalną ośrodków pracy społecznej oraz stworzenie wielodyscyplinarnych zespołów zdolnych do świadczenia dzieciom, które padły ofiarą przestępstwa, pomocy oraz usług w zakresie resocjalizacji i reintegracji;

16.

nadal ubolewa nad faktem, że spór w sprawie nazwy zablokował drogę kraju do członkostwa w UE; zgadza się z Radą Europejską, że obie strony muszą niezwłocznie i definitywnie zakończyć spór w sprawie nazwy oraz że konieczne jest, aby decyzja haska, będąca częścią prawa międzynarodowego, weszła w życie; zdecydowanie popiera wysiłki specjalnego wysłannika ONZ w celu znalezienia zadowalającego wszystkie strony rozwiązania; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje propozycję komisarza ds. rozszerzenia dotyczącą spotkania trójstronnego między Skopje, Atenami i Brukselą; uważa, że inicjatywa ta może przyczynić się do pobudzenia prowadzonych przez ONZ negocjacji; z zadowoleniem przyjmuje dynamikę wywołaną dla protokołu ustaleń oraz niedawne kontakty z mediatorem ONZ; wzywa wszystkie strony, by wykorzystały każdą okazję do znalezienia rozwiązania i podjęły konstruktywny dialog zwieńczony powodzeniem, a także by przełamały impas; uważa, że przywódcy tego kraju i Unia Europejska powinni wyjaśnić społeczeństwu korzyści wynikające z osiągniętego porozumienia, zanim dojdzie do referendum w tej sprawie;

17.

ponownie wzywa Komisję i Radę do rozpoczęcia opracowywania zgodnego z traktatami UE mechanizmu arbitrażowego o ogólnym zastosowaniu z myślą o rozwiązywaniu dwustronnych kwestii spornych między krajami zainteresowanymi przystąpieniem do UE a jej państwami członkowskimi;

18.

z zadowoleniem przyjmuje zastosowanie terminu „macedoński” w sprawozdaniu z postępów za rok 2012, przy poszanowaniu poszczególnych języków, tożsamości narodowych oraz kultur w obrębie kraju i sąsiadujących państwach członkowskich UE;

19.

zgadza się z oceną Komisji, że kraj nadal spełnia warunki polityczne;

20.

domaga się wzmocnienia roli nadzorczej parlamentu wobec rządu oraz udoskonalenia ordynacji wyborczej, a także nadania większej przejrzystości kwestii finansowania partii politycznych; podkreśla w związku z tym, że zalecenia OBWE/ODIHR wydane po wyborach parlamentarnych w 2011 r. zrealizowano tylko częściowo, w związku z tym wzywa rząd do zmiany prawa, aby w pełni wdrożyć wspomniane zalecenia, w tym również w odniesieniu do przeglądu i aktualizacji list wyborczych;

21.

z zadowoleniem przyjmuje dalsze wysiłki na rzecz rozwoju ram ustawodawczych dotyczących służb cywilnych i publicznych oraz ogólnych procedur administracyjnych, szczególnie jeśli chodzi o ustawę o służbach administracyjnych i ustawę o ogólnych procedurach administracyjnych; domaga się podjęcia dalszych wysiłków na rzecz zagwarantowania przejrzystości, bezstronności oraz profesjonalizmu administracji publicznej, zapewnienia rekrutacji pracowników w oparciu o kryteria merytoryczne oraz wzmocnienia kontroli finansowej, planowania strategicznego i zarządzania zasobami ludzkimi;

22.

domaga się podjęcia dalszych wysiłków na rzecz zagwarantowania niezależności i bezstronności wymiaru sprawiedliwości; uważa, że ważne jest jasne określenie wymogów dotyczących odwoływania sędziów w celu wyeliminowania zagrożenia dla niezawisłości wymiaru sprawiedliwości; z zadowoleniem przyjmuje postępy w zakresie obniżenia liczby zaległych spraw sądowych, domaga się jednak podjęcia działań w celu rozwiązania tego problemu w sądzie najwyższym i w sądzie administracyjnym; domaga się stopniowej racjonalizacji sieci sądowej oraz dalszego wsparcia dla akademii sędziów i prokuratorów z uwagi na jej kluczową rolę w zapewnianiu trwałego szkolenia i rekrutacji w oparciu o kryteria merytoryczne;

23.

z zadowoleniem przyjmuje działania na rzecz poprawy skuteczności i przejrzystości systemu sądów, a w szczególności publikację wyroków przez sądy wszystkich instancji na ich stronach internetowych; podkreśla potrzebę stworzenia rejestru wykonania postępowań i wyroków skazujących, który umożliwi ocenę postępów; wzywa do ujednolicenia orzecznictwa w celu zapewnienia przewidywalności systemu sądowniczego i zwiększenia zaufania opinii publicznej;

24.

wyraża poparcie dla specjalnej dochodzeniowej grupy zadaniowej w ramach misji EULEX oraz zachęca Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii do pełnej współpracy z tą grupą, a także do udzielania jej pomocy w związku z wykonywaną przez nią pracą;

25.

z zadowoleniem przyjmuje wzmocnienie antykorupcyjnych ram prawnych, w tym zmiany w ustawie o konflikcie interesów, jest jednak zaniepokojony utrzymującym się powszechnym charakterem zjawiska korupcji w kraju oraz w całym regionie; domaga się aktywniejszych działań na rzecz egzekwowania obowiązującego prawa, a także stałych wysiłków na rzecz podniesienia liczby wyroków skazujących w głośnych sprawach; z zadowoleniem przyjmuje wspierany przez OBWE program antykorupcyjny – projekt PrijaviKorupcija.org, który umożliwia zgłaszanie przypadków korupcji za pomocą wiadomości tekstowych SMS oraz oświadczenia burmistrzów dziesięciu miast o nietolerowaniu korupcji w podlegających im gminach;

26.

zauważa, że chociaż wyroki w sprawach o korupcję są ostrzejsze, nakazy zajęcia i konfiskaty mienia pozostają wyjątkiem; jest zdania, że zajęcie i konfiskata mienia stanowi podstawowy instrument w walce z korupcją i przestępczością zorganizowaną; wzywa władze macedońskie do egzekwowania w pełni przepisów kodeksu karnego dotyczących rozszerzonej konfiskaty, nielegalnego wzbogacania się i odpowiedzialności karnej osób prawnych;

27.

pochwala zmiany wprowadzone do ustawy o finansowaniu partii politycznych; zauważa w szczególności główną rolę w nadzorowaniu finansowania politycznego powierzoną państwowemu urzędowi kontroli; wzywa władze macedońskie do przyznania państwowemu urzędowi kontroli wystarczających środków, umożliwiających aktywny i dokładny nadzór nad finansowaniem partii i kampanii wyborczych, a także do znacznej poprawy przejrzystości wydatków publicznych i finansowania partii politycznych;

28.

zauważa, że są w toku prace mające na celu utworzenie krajowej bazy danych wywiadowczych; zachęca władze do jak najszybszego zakończenia procedury przetargowej i wyboru wykonawcy krajowej bazy danych wywiadowczych w celu zapewnienia pełnego wsparcia walki z przestępczością zorganizowaną, korupcją, oszustwami, praniem pieniędzy i innymi poważnymi przestępstwami, w tym przestępstwami transgranicznymi;

29.

z zadowoleniem przyjmuje prawną depenalizację zniesławienia oraz pogłębienie dialogu pomiędzy rządem a dziennikarzami na temat kwestii dotyczących swobody wypowiedzi; apeluje do władz o dalsze umacnianie i wspieranie wolności informacji i pluralizmu mediów, które muszą być wolne od wszelkiego rodzaju wpływów politycznych lub finansowych i konsekwentnie stosowane; wyraża jednak zaniepokojenie faktem, że kraj ten spadł o 26 pozycji w klasyfikacji wolności prasy opracowanej przez organizację Reporterzy bez Granic i wzywa do podjęcia dalszych działań w kierunku wzmocnienia norm zawodowych w dziennikarstwie, dziennikarstwie śledczym, wspierania pluralizmu mediów, zapewnienia niezależności, zrównoważonego charakteru i zgodności z normami europejskimi nadawców publicznych oraz przejrzystości własności mediów; z niepokojem odnotowuje powszechną wśród dziennikarzy autocenzurę oraz brak jakiejkolwiek samoregulującej się organizacji medialnej; wyraża zaniepokojenie faktem, że większość finansowanych przez rząd reklam trafia do mediów prorządowych; wspiera działaczy na rzecz mediów socjalnych, którzy prowadzili lobbing przeciwko cenzurowaniu internetu;

30.

jest zaniepokojony brakiem analitycznych i obiektywnych materiałów w mediach, jaki dał się odczuć w okresie poprzedzającym wybory na szczeblu lokalnym w marcu 2013 r., zwłaszcza jeżeli chodzi o działalność opozycji, o której ani media prywatne, ani państwowe praktycznie nie informowały podczas kampanii; podkreśla, że czujne i profesjonalnie działające media to nieodzowny warunek dalszego rozwoju kultury demokratycznej i demokratycznych instytucji w kraju, a także spełnienia kryteriów politycznych;

31.

odnotowuje wyrok Wielkiej Izby Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie El-Masriego, w którym stwierdzono liczne naruszenia konwencji europejskiej związane z uprowadzeniem, wydaniem w trybie nadzwyczajnym i torturowaniem obywatela Niemiec Khaleda El-Masriego w dniu 31 grudnia 2003 r. oraz jego przetrzymywanie przez 23 dni w jednym z hoteli w Skopje przed przewiezieniem go z lotniska w Skopje do Afganistanu; wzywa rząd do bezzwłocznego zastosowania się do wszystkich aspektów wyroku ETPC, w tym oficjalnego przeproszenia El-Masriego, wypłaty odszkodowania zasądzonego przez trybunał oraz zobowiązania się do utworzenia międzynarodowej komisji śledczej;

32.

z zadowoleniem przyjmuje ustawę o równych szansach, pierwszą pięcioletnią strategię dotyczącą opracowywania budżetu z uwzględnieniem kwestii równouprawnienia płci sporządzoną we współpracy z ONZ Kobiety, przyznanie środków finansowych na realizację planu działania w sprawie integracji Romów, a także projekt na rzecz udzielenia Romom pomocy w zakresie legalizacji ich miejsc zamieszkania; z zadowoleniem przyjmuje otwarcie nowego biura wsparcia dla społeczności lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transpłciowych (LGBT), wyraża jednak zaniepokojenie aktem wandalizmu wobec tego biura; zachęca rząd do dalszych działań na rzecz wzmocnienia polityki antydyskryminacyjnej, zwłaszcza związanej z dyskryminacją ze względu na pochodzenie etniczne oraz tożsamość narodową;

33.

wzywa ministrów i urzędników do publicznego potępienia dyskryminacji wobec tych grup LGBT, do dopilnowania, aby planowane parady równości lub inne działania organizowane przez te społeczności odbywały się pomyślnie i w bezpiecznych warunkach oraz do niedopuszczania się dyskryminacji z jakichkolwiek powodów wymienionych w traktacie UE; wzywa media by powstrzymywały się od stosowania retoryki skierowanej przeciwko społecznościom LGBT, w tym od nawoływania i podburzania do nienawiści;

34.

jest zaniepokojony przypadkami brutalnego traktowania obywateli przez policję; apeluje o stałe szkolenie, profesjonalizację i odpolitycznienie pracowników policji; uważa, że w celu zwalczania bezkarności i zapewnienia demokratycznych i odpowiedzialnych służb policyjnych potrzebny jest niezależny mechanizm nadzoru nad organami ścigania;

35.

podkreśla, że system bezwizowy zapewniony obywatelom wszystkich krajów Bałkanów Zachodnich stanowi bardzo ważną korzyść w procesie integracji z UE oraz bardzo silną zachętę do przyspieszenia reform w obszarze wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych;

36.

apeluje do władz o podjęcie środków przeciwdziałających składaniu przez obywateli macedońskich nieuzasadnionych wniosków azylowych w UE i o współpracę z państwami członkowskimi UE w tym zakresie, a jednocześnie o zagwarantowanie wszystkim obywatelom prawa do ruchu bezwizowego i zapobieganie jakiejkolwiek dyskryminacji lub stygmatyzacji Romów i osób należących do mniejszości etnicznych; wzywa rządy państw członkowskich UE, aby nie kwestionowały ani nie utrudniały obywatelom macedońskim ruchu bezwizowego, ale by nakłaniały władze macedońskie do wdrożenia polityki, która zapewni wszystkim obywatelom godną przyszłość w ich własnym kraju;

37.

choć pozytywnie odnosi się do wysokiej liczby kobiet zasiadających w parlamencie w stosunku do niektórych państw członkowskich UE, jest nadal zaniepokojony niskim odsetkiem kobiet na rynku pracy; wzywa władze do wzmocnienia usług opieki nad dzieckiem jeżeli chodzi o dzieci upośledzone, bezdomne, uzależnione od narkotyków oraz dzieci będące ofiarami przemocy domowej, wykorzystywania seksualnego lub handlu;

38.

z zadowoleniem przyjmuje stałe postępy czynione przez komisję ds. ochrony przed dyskryminacją; wzywa do pełnego obsadzenia stanowisk w tej komisji oraz jest zdania, że uznanie jej przez europejską sieć organów zajmujących się problematyką równości jest przykładem dla pozostałych agencji i organizacji, by propagowały przystąpienie do UE w drodze integracji z odnośnymi sieciami europejskimi;

39.

uważa, że tworzenie kultury politycznej w oparciu o niezależne, pluralistyczne, międzyetniczne, międzykulturowe i bezstronne społeczeństwo obywatelskie ma podstawowe znaczenie dla dalszego procesu demokratycznego w kraju oraz że ustalenia społeczeństwa obywatelskiego mogą wzbogacić możliwości kształtowania polityki w oparciu o dowody; podkreśla, że organizacje społeczeństwa obywatelskiego muszą zostać wzmocnione, muszą zyskać niezależność od interesów politycznych oraz realizować większą liczbę przynoszących wspólne korzyści wspólnych projektów z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego w krajach ościennych oraz – bardziej ogólnie – w całej UE;

40.

z zadowoleniem przyjmuje konsultacje z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego w kwestii zmian prawa dotyczącego pomocy prawnej i fundacji; domaga się pełnych i punktualnych konsultacji ze społeczeństwem obywatelskim w sprawie wszelkich ważkich inicjatyw politycznych, w tym dialogu akcesyjnego na wysokim szczeblu, oraz włączenia przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego wybranych w drodze przejrzystych procedur do wszystkich odnośnych rządowych grup roboczych w charakterze obserwatorów;

41.

podkreśla zasadniczą rolę, jaką organizacje społeczeństwa obywatelskiego mogą odgrywać w zagwarantowaniu większej przejrzystości i rozliczalności procesu integracji z UE, a także w zaangażowaniu weń wszystkich stron;

42.

jest przekonany, że badanie parlamentarne w sprawie Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej pokazuje, że rząd powinien zobowiązać się do realizacji celu partnerstwa ze społeczeństwem obywatelskim oraz do stworzenia krajowego funduszu w celu zapewnienia współfinansowania umożliwiającego organizacjom społeczeństwa obywatelskiego pełne uczestnictwo w programach finansowanych przez UE; domaga się pełnego zaangażowania organizacji społeczeństwa obywatelskiego w decyzje programowe w ramach kolejnego Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej;

43.

chwali kraj za utrzymanie stabilności makroekonomicznej; zwraca jednak uwagę na wzrost zadłużenia sektora publicznego, pogorszenie się jakości zarządzania budżetem oraz negatywny wpływ pogorszenia się światowej koniunktury gospodarczej na inwestycje zagraniczne w tym kraju;

44.

z zadowoleniem przyjmuje środki ustawodawcze służące wzmocnieniu otoczenia przedsiębiorczego oraz stałe działania mające na celu opracowanie solidnych średnioterminowych strategii makrobudżetowych; zachęca siły polityczne do podjęcia przejrzystego dialogu politycznego dotyczącego sytuacji budżetowej i zobowiązań kredytowych kraju;

45.

z niepokojem odnotowuje, że bezrobocie w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii nadal utrzymuje się na wysokim poziomie, zaś wskaźniki bezrobocia wśród ludzi młodych w tym kraju są najwyższe na świecie, a zatrudnienie kobiet pozostaje bardzo niskie; z zadowoleniem przyjmuje plan działania w sprawie zatrudnienia ludzi młodych opracowany we współpracy w ramach programu godnej pracy MOP; wzywa rząd do lepszego skoordynowania pracy organów egzekwujących prawo pracy oraz do wzmocnienia zdolności partnerów społecznych do angażowania się w skuteczny dialog społeczny w oparciu o wspólne szkolenia organizowane przez Europejską Konfederację Związków Zawodowych; jest zdania, że potrzebne są dalsze inwestycje we wzmocnienie badań naukowych, w rozwój technologiczny i zdolności innowacyjne, aby ułatwić budowę gospodarki opartej na wiedzy;

46.

z zadowoleniem przyjmuje postępy w modernizacji sieci transportowych, energetycznych i telekomunikacyjnych, a w szczególności wysiłki włożone w zakończenie budowy korytarza X (2); wobec ogromnego znaczenia połączeń kolejowych w ramach zrównoważonego systemu transportu z zadowoleniem przyjmuje zamiar rządu, by zmodernizować lub wybudować połączenia kolejowe ze Skopje do stolic krajów sąsiadujących, i wzywa szybszych postępów, w tym do sfinalizowania finansowania połączeń kolejowych w ramach korytarza VIII (3);

47.

podkreśla znaczenie, jakie ma stworzenie mechanizmu konsultacji między rządem a przedsiębiorstwami prywatnymi w procesie podejmowania decyzji dotyczących walki z kryzysem gospodarczym; stwierdza również, że taki mechanizm mógłby stanowić rozwiązanie sprzyjające dostosowaniu systemu edukacji do potrzeb rynkowych, co mogłoby przyczynić się do obniżenia bezrobocia wśród ludzi młodych;

48.

odnotowuje starania rządu na rzecz przebudowy lokalnej infrastruktury drogowej w kraju w celu poprawy turystyki alternatywnej i życia obywateli; w związku z tym zachęca kraj do przyjęcia bardziej dynamicznego podejścia do projektów rozwoju regionalnego w ramach Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej, co przyczyni się do nasilenia współpracy transgranicznej i powstania powiązań wśród krajów w regionie;

49.

wskazuje, że potrzebne są znaczące działania w dziedzinie środowiska, a w szczególności w zakresie jakości wody, ochrony środowiska naturalnego oraz kontroli zanieczyszczeń przemysłowych i zarządzania ryzykiem; podkreśla, że nie można osiągnąć istotnych postępów bez odpowiedniego wzmocnienia zdolności administracyjnych; wzywa rząd macedoński do podjęcia niezbędnych kroków w tym zakresie;

50.

ponownie wskazuje na potencjał kraju w zakresie energii odnawialnej i z zadowoleniem przyjmuje osiągane postępy, tj. 21 nowych, już przyznanych koncesji na małe hydroelektrownie, już działającą hydroelektrownię oraz trwającą budowę parku wiatrowego; wzywa rząd do podniesienia poziomu debaty publicznej na temat wpływu zmiany klimatu oraz do podejmowania aktywniejszych wysiłków na rzecz dostosowania prawa krajowego do dorobku prawnego UE w tej dziedzinie, a także do wdrożenia prawa krajowego, zwłaszcza w zakresie gospodarki wodnej, kontroli zanieczyszczeń przemysłowych, ochrony przyrody i zmiany klimatu; podkreśla konieczność wzmocnienia zdolności administracyjnych zarówno na szczeblu centralnym, jak i lokalnym;

51.

zachęca władze do większych starań na rzecz wprowadzenia e-rządu w ramach reformy administracji publicznej mającej na celu zapewnienie obywatelom i przedsiębiorstwom skutecznych, dostępnych i przejrzystych usług;

52.

z zadowoleniem przyjmuje aktualne przewodnictwo Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w procesie współpracy w Europie Południowo-Wschodniej i oczekuje, że wniesie ono wkład w silną agendę europejską, stosunki dobrosąsiedzkie i integracyjność; podkreśla znaczenie współpracy regionalnej, zgodnie z agendą i wartościami europejskimi, oraz wzywa do dalszych postępów w tej dziedzinie; ponownie potwierdza, jak ważne dla UE jest dążenie do przyłączenia do niej wszystkich bez wyjątku krajów tego regionu;

53.

jest przekonany, że zmiana sposobu postrzegania tego regionu – nie jako Bałkany Zachodnie, ale jako Europa Południowo-Wschodnia – mogłaby pomóc w tych wysiłkach;

54.

z zadowoleniem przyjmuje uczestnictwo tego kraju w misji EUFOR Althea, a także wyrażenie przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii zgody na uczestnictwo w operacjach zarządzania kryzysowego w ramach WPBiO; zwraca się do tego kraju, by przyjął stanowisko UE w Międzynarodowym Trybunale Karnym;

55.

wzywa rząd i wszystkie odnośne organizacje, by spróbowały spełnić niezbędne kryteria i warunki umowy w sprawie zniesienia obowiązku wizowego w strefie Schengen; podkreśla, że należy dopilnować, by społeczeństwo było w pełni poinformowane o ograniczeniach dotyczących zniesienia wiz oraz by nie występowały nadużycia w zakresie zniesienia wiz i polityki liberalizacji wizowej; podkreśla, że zawieszenie umowy w sprawie zniesienia obowiązku wizowego miałoby niekorzystne konsekwencje społeczne, gospodarcze i socjalne;

56.

zobowiązuje swego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, jak również rządowi i parlamentowi Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.